Αυτήν την εβδομάδα, εγώ είμαι ο μεγάλος φαν. Ακούω Κοέν από μικρός γιατί άρεσε στον μπαμπά μου (η μαμά μου αντιθέτως φρίκαρε με τη φωνή, ειδικά των μετέπειτα δίσκων του κι έλεγε ότι έμοιαζε να βγαίνει απ' τον τάφο).
Αν κάποιος που ενδιαφέρθηκε γι' αυτόν έστω και με τη δυσάρεστη αφορμή του θανάτου του θα ήθελε να ακούσει μερικά κομμάτια του, να τα πιο γνωστά ή όμορφα που θα πρότεινα.
"Suzanne"
Aπό τον πρώτο του δίσκο, τότε που ήταν ένας ποιητής και συγγραφέας που αποφάσισε να δοκιμάσει και το τραγούδι. Το Suzanne ήταν ποίημα του που ηχογράφησε πρώτα η Judy Collins και τελικά, το '67 και ο ίδιος. Μιλά για την πλατωνική του σχέση με την Suzanne Verdal, τότε σύντροφο του γλύπτη Armand Vaillancourt και όσα έκαναν μαζί.
"So Long, Marianne"
Εμπνευσμένο απ' την Marianne Jensen, που ο Cohen γνώρισε στην Ύδρα τη δεκαετία του 1960. Πρόσφατα, όταν η Marianne πέθαινε στα 81 της, λίγο πριν κλείσει τα μάτια της έλαβε ένα συγκινητικό μήνυμα απ' τον Κοέν που αξίζει να διαβάσετε:
"Bird on the Wire"
Ηχογραφήθηκε στο Νάσβιλ κι ο ίδιος το θεωρούσε ένα "απλό country τραγούδι". Yπέφερε από κατάθλιψη στην Ύδρα το 1968 όταν η Marianne του έδωσε την κιθάρα του για να φτιάξει μουσική. Εμπνευσμένος από ένα πουλί που κάθονταν στα καλώδια του ΟΤΕ που είχαν μόλις εγκατασταθεί στο νησί της Ύδρας έγραψε αυτό το κλασικό κομμάτι του.
"Dance Me to the End of Love"
Δεν είναι τραγούδι για εραστές. Το τραγούδι γράφτηκε για τα κουαρτέτα εγχόρδων που έπαιζαν κατά τη διάρκεια της θανάτωσης των Εβραίων στα κρεματόρια σε ορισμένα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τα μέλη των κουαρτέτων ήταν συγκρατούμενοι των Εβραίων, οι οποίοι μετά την μουσική που έπαιζαν, θανατώνονταν.
«Είναι παράξενος ο τρόπος που γεννιέται ένα τραγούδι, κάθε τραγούδι έχει κάποιου είδους σπόρο, που κάποιος βάζει στο χέρι σου ή ο ίδιος ο κόσμος βάζει στο χέρι σου, και γι' αυτό η διαδικασία είναι τόσο μυστήρια για το πώς γράφεται ένα τραγούδι. Το συγκεκριμένο τραγούδι, το εμπνεύστηκα από αυτά που γνώριζα ή άκουγα ότι δίπλα στα κρεματόρια, σε κάποια στρατόπεδα θανάτου υπήρχε μία ομάδα μουσικών, που αποτελούνταν από ένα κουαρτέτο εγχόρδων, οι οποίοι υποχρεώνονταν να παίζουν κάθε φορά που εξελισσόταν η διαδικασία αυτής της φρίκης(σ.σ: εννοεί την θανάτωση των αιχμάλωτων).Και αυτούς τους ανθρώπους που έπαιζαν, τους περίμενε η ίδια τρομακτική μοίρα. Και υποχρεώνονταν να παίζουν κλασική μουσική, την ώρα που οι συγκρατούμενοί τους θανατώνονταν και καίγονταν και στο τέλος θανάτωναν και τους ίδιους. Αυτή η μουσική λοιπόν το "χόρεψέ με στην ομορφιά σου με ένα φλεγόμενο βιολί" εννοεί συμβολικά σαν ομορφιά το τέλος της ύπαρξης και το στοιχείο του πάθους που διέπει κάθε ολοκλήρωση. Όμως, αυτή είναι η ίδια γλώσσα που χρησιμοποιούμε για την απόλυτη παράδοση στον αγαπημένο ή στην αγαπημένη μας, έτσι ώστε σ' ένα τραγούδι να μην είναι σημαντικό εν τέλει να γνωρίζει κάποιος την απαρχή της γένεσής του, γιατί εάν και η ίδια η γλώσσα προέρχεται απ' αυτήν τη γενεσιουργό πηγή πάθους, μπορεί να αγκαλιάσει οποιαδήποτε παθιασμένη ενέργεια» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Λέοναρντ Κοέν για το τραγούδι
"Hallelujah"
Αξεπέραστο τραγούδι του 1984, που έχει διασκευαστεί περισσότερες από 300 φορές (τώρα θα γίνουν πολύ περισσότερες).
"First We Take Manhattan"
Τραγούδι που βγήκε όταν ήμουν 8 χρονών και αγάπησα και στην πρώτη εκτέλεσή του (απ' την Τζένιφερ Γουορνς). Μιλά για την ψυχολογική τρομοκρατία.
"Everybody Knows"
Πικρό, με αναφορές στο AIDS και τη θρησκεία, μελαγχολικό αλλά ταυτόχρονα και τόσο πιασάρικο...
"Closing Time"
Ο δίσκος The Future του 1992 είναι απ' τους αγαπημένους μου. Και το Closing Time είναι ίσως το πιο γρήγορο και, φαινομενικά έστω, εύθυμο τραγούδι που τραγούδησε ποτέ ο Κοέν. Από τις πιο ποπ στιγμές του.
"Alexandra Leaving"
Αυτό το τραγούδι απ' το 2001 αξίζει να ακουστεί, εκτός των άλλων γιατί είναι βασισμένο στο ποίημα του Κ.Π. Καβάφη "Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον"
"A Thousand Kisses Deep"
Πάλι απ' το 2001 - τι όμορφο τραγούδι!
"Nevermind"
Και οι 3 τελευταίοι του δίσκοι (Old Ideas του 2012, Popular Problems του 2014 και You Want It Darker του 2016 είναι εξαιρετικοί. Ο Κοέν γινόταν όλο και καλύτερος, μέχρι και την τελευταία στιγμή του. Το Nevermind του 2014 χρησιμοποιήθηκε και στους τίτλους της δεύτερης σεζόν του True Detective.
"You Want It Darker"
Στις 21 Οκτωβρίου του 2016 έβγαλε τον τελευταίο του δίσκο, και στο ομότιτλο αριστουργηματικό τραγούδι δήλωνε έτοιμος να φύγει...
(Προσθέστε ελεύθερα)
*Φτιάξτε και στείλτε κι εσείς λίστες για αρχάριους με τους αγαπημένους σας καλλιτέχνες, στο [email protected]
σχόλια