ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λοιπον εγω ειμαι αυτη που το εγραψε!σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις !lalanana το θεμα μου δεν ειναι πως θα τους πω οτι εφαγα τα λεφτα τους αλλα τα ψεματα μου,τα σκληρα λογια που θα μ πουνε,η χαμενη εμπιστοσυνη τους και ενα ακομα ο τιτλος της τελειας μαθητριας που χανεται,τοσο για το σοι οσο και για το κοινωνικο συνολο(ημιχωριο βλεπεις)!οταν εννοω δεν εχω πατησει στη σχολη μου εννοω επαρκως!εχω περασει 16 μαθηματα και εχω ασχοληθει και με την υλη και με σημειωσεις!μετα το τριτο ετος εκανα λαθος επιλογη κατευθυνσης,γιατι διαλεξα την πιο ζορικη με προοπτικη οτι θα διαβασω και επισης απο την πολυ προοπτικη του "θα διαβασω" διαρκως επελεγα τα πιο δυσκολα μαθηματα απο προηγουμενα εξαμηνα με αποτελεσμα να μη βγαινουν τεραστια μαθηματα σε 2.5 ή 3 μερες και να απογοητευομαι με 3αρια και 4αρια!ισως τωρα να ξεκαθαρισα πιο πολυ το τοπιο!*οσο για το ψυχολογικο ισως οντως να ισχυει και να ειναι κατι πιο σοβαρο απο το τα εχω κανει θαλασσα,παντως δεν εχω παρει ακομη την αποφαση να το ψαξω!

Ωχ, ωχ, ακούω καμπανάκια εδω πέρα.Λοιπόν εγώ σου έχω λύση, αλλά φοβάμαι δεν θα σ' αρέσει: λέγεται ψυχολόγος.Οι γονείς, πολύ περισσότερο θα θορυβυθούν, αν μάθουν οτι το παιδί τους κάνει "πολύ άσχημες σκέψεις" για μερικά ψωρομαθήματα, παρά για τα μαθήματα.Στα 22, η ζωή σου δεν έχει καν αρχίσει, δεν ξέρεις τί είσαι και ποιός είσαι. Τα συμπεράσματα περί αχρηστοσύνης, είναι διστρεβλωμένες εκλογικεύσεις. Δεν είσαι καμιά εξαίρεση, η μισή Ελλάδα χρωστάει μαθήματα. Σε αυτή την ηλικία είναι σύνηθες, ως και αναμενόμενο τα μυαλά να είναι πάνω απ΄το κεφάλι. Δεν ωριμάζουν όλοι αυτόματα στα 18+μία μέρα. Ασε το αυτομαστίγωμα και κοίτα το καρότο.Ακόμη και τελείως να την παρατήσεις την σχολή γίνεται -γιατί ενδεχομένως διαπίστωσες οτι δεν σε ενδιαφέρει (λέω εγώ τώρα) και να αλλάξεις αντικείμενο και κατεύθυνση σπουδών. Αλλοι το κάνουν στα 30 τους και είναι μιά χαρά. Δεν σπουδάζεις για τους γονείς, δεν θα ζήσουν αυτοί την ζωή σου.Θυμήθηκα κι αυτό, για ρίξε μιά ματιά: http://www.lifo.gr/confessions/view/267162Γιά τώρα:Το διάβασμά σου, όση καλή θέληση και να διθέτεις, δεν μπορεί να είναι παραγωγικό, όταν έχεις παραλύσει από το άγχος το πελάγωμα και την καταστροφολογία.Θα σου πρότεινα να διαλέξεις 6 από τα 12 μαθήματα, που σου φαίνονται πιό βατά και πιό πιθανό να τα περάσεις και να εστιάσεις σε αυτά. Θα τα περάσεις και θα είναι υπεραρκετό. Για την επόμενη εξεταστική, θα έχεις χρόνο να οργανωθείς καλύτερα και πιό αποτελεσματικά.Συζήτησε με τους γονείς σου, το θέμα ψυχολόγος. Ακόμη κι αν δεν σε στηρίξουν, υπάρχουν δωρεάν δομές (ψάξε google). Νομίζω ένας ψύχραιμος ενήλικας -που δεν θα είναι οι γονείς σου- με ειδικές γνώσεις, θα σε βοηθήσει πολύ. Οσο για τα μαθήματα, αν θα το πείς και πώς θα το πείς, είναι μιά πολύ καλή αφορμή για να συζήτηση.Καλή επιτυχία :)

Τουλάχιστον παράτησα πάνω στο εξάμηνο την (πολύ καλή) σχολή στην οποία είχα περάσει... Το μετανιώνω γιατί ήμουν ανώριμος τότε. Δεκαεννέα ετών αγόρι... Ποιο μυαλό; Τώρα είμαι 30, οι άντρες ωριμάζουμε απότομα... (σαν τους λωτούς!)

Ηρεμησε, σφιξε τα δοντια και σιγα σιγα ολα τα μαθηματα θα περαστουν... Ολοι καποια στιγμη στη ζωη μας κολλησαμε. Κοιτα μπροστα!!

Νοέμβρη έχουμε η εξεταστική είναι Φλεβάρη, και πέντε μαθήματα να περάσεις τώρα καλά είναι. Ψυχραιμία

η αλήθεια είναι πως το παρακανες. μα 40 μαθήματα ; δλδ τόσα χρόνια απλά έτρωγες τα λεφτά των γονιών σου. λογικό να θυμώσουν. Όμως αργά δεν είναι αν όντως στρωθείς. Πρέπει να τους αντιμετωπίσεις όμως και να τους πεις την αλήθεια. πες τους ότι έκανες βλακείες αλλα τώρα έχεις σοβαρευτεί και θα επιταχύνεις και να σε πιστέψουν πες τους πως θα τους δείχνεις τα μαθήματα που θα περνάς. Είναι δύσκολο να περάσεις 12 μαθήματα αλλά με τις επαναληπτικές όχι αδύνατον. Όμως θέλει πολύ στρώσιμο και να ξεχάσεις την ζωαρα που έκανες ως τώρα. αν λάβω υπόψιν πάντως το πότε το πήρες απόφαση (σε λίγο καιρό δεν είναι η εξεταστική;;) δεν είσαι και σε πολύ καλο δρόμο.