Χρειάστηκαν μόνο μερικές δεκαετίες παράνομων επιλογών φύλου μωρών που έφεραν την Ινδία -εκτός των άλλων- σε μια περίεργη ομηρία. Σε κάποιες περιοχές της, υποβαθμισμένες κυρίως, το αντρικό στοιχείο υπερτερεί σε βαθμό που εκατοντάδες άντρες μεγαλώνουν αναζητώντας γυναίκα για να παντρευτούν, πολύ συχνά χωρίς επιτυχία, ακριβώς εξαιτίας της δραματικής ανισότητας στα ποσοστά ανδρών - γυναικών.
Στην πατριαρχική, φεουδαλική πολιτεία της Haryana, όπου επίσης σημειώνεται αυτό το φαινόμενο, θεωρείται απολύτως φυσιολογικό το να αγοράσει κάποιος μικρά κορίτσια, ακόμη και από άλλα σημεία της χώρας, για να δημιουργήσει οικογένεια. Το τραγικό είναι ότι μοιάζει να μην αφορά κανέναν ότι αυτά τα κορίτσια, όχι απλώς έχουν τιμή, αλλά είναι "προϊόντα" ενός τεράστιου δικτύου trafficking που τροφοδοτεί με νεαρές γυναίκες -κάποτε και ανήλικα κορίτσια- παρά τη θέληση τους.
Είναι οι "paros", οι κόρες πολύ φτωχών οικογενειών που συνήθως δίνουν τα κορίτσια τους, ελπίζοντας σε μία καλύτερη ζωή γι' αυτές, σ' έναν πλούσιο και ευτυχισμένο γάμο. Όμως, σπάνια έως ποτέ η λέξη "ευτυχία" είναι αυτή που μπορεί να περιγράψει αυτό που ζουν μετά.
Τον σύζυγο δεν φαίνεται να τον απασχολεί ότι η κοπέλα μιλά στην κάμερα, κλαίγοντας μέχρι σήμερα για την τύχη της. Μαζί έχουν αποκτήσει 4 παιδιά, δύο αγόρια και δύο κορίτσια. Ίσως, γιατί στην Ινδία η περίπτωση της Sanjida θεωρείται από τις τυχερές. Βρέθηκε σε οικογένεια που σε γενικές γραμμές της φέρθηκε καλά.
Ένα από αυτά τα κορίτσια, ενήλικη γυναίκα πια,αποκαλύπτει ότι πωλήθηκε για 8.000 ρουπίες (120 δολάρια) σε ένα έθιμο του χωριού της που θύμιζε κάτι από πλειστηριασμό, ωστόσο με ολοζώντανα, έμψυχα εκθέματα. Μια άλλη αποκαλύπτει ότι σε καθημερινή βάση, ο σύζυγος που την αγόρασε την έδερνε και την κλείδωνε έξω από το σπίτι. Δεν είναι όμως μόνο η περίπτωση της Haryana: στα περισσότερα χωριά της Ινδίας 9 στις 10 γυναίκες είναι παντρεμένες με αυτόν τον τρόπο, μέσω trafficking, αγορασμένες σε τιμές που μπορεί να κυμαίνονται και κάτω από τα 100 δολάρια και συνήθως σκλαβωμένες για το υπόλοιπο της ζωής τους από ανθρώπους ηλικιωμένους, με σοβαρά προβλήματα υγείας, που κυρίως αναζητούσαν μία ισόβια υπηρέτρια και σεξουαλική σκλάβα ταυτοχρόνως.
Στις "paros" δεν επιτρέπεται καμία πρόσβαση στα αγαθά της παιδείας και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και πολύ συχνά αγνοούν και οι ίδιες τα δικαιώματα τους, καθώς έχουν πωληθεί στους συζύγους της από τις τρυφερές ηλικίες των 8-10 ετών, κάποτε και μικρότερες, έχοντας γνωρίσει μόνο τη φτώχεια, τις δυσκολίες της κτηνοτροφικής και αγροτικής ζωής στην Ινδία και τίποτα περισσότερο. Κάποιες έχουν απαχθεί, κάποιες άλλες όπως η Sanjida για καιρό σκέφτονταν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, εξαιτίας των άθλιων συνθηκών που αντιμετώπιζαν από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους.
"Δεν υπήρχε κανείς από τον οποίο θα μπορούσα να ζητήσω βοήθεια", λέει η ίδια, η οποία έπεσε θύμα απαγωγής. Όταν τελικά την εντόπισε ο πατέρας της, ήταν ήδη πολύ αργά, καθώς ήταν 3 μηνών έγκυος. Ο Mubin Khan, ο σύζυγος της νεαρής γυναίκας έχει τη δική του εκδοχή για τον γάμο τους.
"Γερνούσα και οι γονείς μου μού έλεγαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να παντρευτώ όσο παρέμενα εδώ. Δεν θα έβρισκα νύφη εδώ. Γι' αυτό πήγαμε αλλού. Δεν ξέρω πολλά για το τι έκαναν οι γονείς μου. Δεν μου είπαν λεπτομέρειες, για να αποφευχθούν οι ανούσιες προστριβές", λέει ο Mubin, ο οποίος αποκαλύπτει ότι ο γάμος του οφείλεται σε "συναλλαγή" των γονιών του, οι οποίοι πλήρωσαν για τη νύφη και επί 14 χρόνια πλέον σύζυγο του.
Δεν φαίνεται να τον απασχολεί ότι η κοπέλα μιλά στην κάμερα, κλαίγοντας μέχρι σήμερα για την τύχη της. Μαζί έχουν αποκτήσει 4 παιδιά, δύο αγόρια και δύο κορίτσια. Ίσως, γιατί στην Ινδία η περίπτωση της Sanjida θεωρείται από τις τυχερές. Βρέθηκε σε οικογένεια που σε γενικές γραμμές της φέρθηκε καλά. Ίσως, γι' αυτό κι εκείνη συμμετέχει δυναμικά σε μικρές οργανώσεις που προσπαθούν να γλιτώσουν άλλες ανήλικες σκλάβες που πωλούνται ως νύφες σε ηλικιωμένους και λίγα χρόνια μετά βρίσκονται και πάλι στον δρόμο. Ο υπέργηρος σύζυγος πεθαίνει και η κοπέλα μένει πίσω με δύο ή και περισσότερα παιδιά.
Τον φαύλο κύκλο του γαμήλιου trafficking στην ινδική επαρχία κατέγραψε ένα περιεκτικό οδοιπορικό του Al Jazeera, μιλώντας με τα κορίτσια, τις οργανώσεις που αγωνίζονται για τον τερματισμό αυτής της σκληρής πρακτικής και τις προσπάθειες αλλαγής των ηθών στα πιο απομακρυσμένα ινδικά χωριά. Όσο για τη δικαιοσύνη και την αστυνομία και εκεί ισχύει ο νόμος του ισχυρού, των πιο πλούσιων που διαθέτουν γνωριμίες και μπορούν να αποφύγουν την προσαγωγή τους στα δικαστήρια, απλώς χρηματίζοντας ανθρώπους στα κατάλληλα πόστα...
σχόλια