ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε λίγους μήνες γίνομαι 18,και δεν μπορώ να καταλάβω αυτόν τον σεξισμό που υπάρχει ακόμα και μέσα στις οικογένειες! Εγώ για παράδειγμα που είμαι αγόρι,είμαι σίγουρος οτι ποτέ δεν θα με χτυπουσε ο πατέρας μου. Προπάντων γιατί δεν θα τον άφηνα. Μην μένεις με σταυρωμένα τα χέρια. Πρέπει να απευθυνθείς κάπου.

Σε παρακαλώ πολύ, πάρε άμεσα τηλέφωνο στο 1107 ή στο 1056. Είναι δωρεάν, 24 ώρες, κάθε μέρα.

Αγάπη μου γλυκιά...αυτό είναι σοβαρό που λες. Η υπόλοιπη οικογένεια πως το αντιμετωπίζει; Δεν υπάρχει κάποιος να του μιλήσεις να βρείτε μια λύση; Οπως κ να έχει, είναι αδύνατον να ζεις έτσι. Μπορείς να κάλεσεις στο 1056, το χαμόγελο του παιδιού. Ελπίζω όλα να πάνε καλά!

Κατ' αρχάς θέλω να σου πω ότι το πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσεις αυτή την κατάσταση έχει γίνει ήδη: δεν την θεωρείς κάτι το φυσιολογικό. Γνωρίζω κι άλλα παραδείγματα εφήβων που βιώνουν την ίδια μεταχείριση, αλλά ζουν σε ένα περιβάλλον όπου αυτό θεωρείται κάτι το αναπόφευκτο και φυσιολογικό (π.χ. από τη μητέρα και τα άλλα αδέλφια) και συχνά καταλήγουν να κατηγορουν τον εαυτό τους. Πρέπει ωστόσο να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου. Αν ελπίζεις ότι ο πατέρας σου μία μέρα θα αλλάξει συμπεριφορά ως δια μαγείας, ξέχασέ το. Το ότι ζεις σε ένα περιβάλλον που δεν σε αντιμετωπίζει ως κάτι το πολύτιμο και σημαντικό, δε σημαίνει ότι δεν είσαι. Είσαι ένας σημαντικός άνθρωπος με δικαιώματα, και πρέπει ενάντια στις συνθηκες να αντιμετωπίσεις έτσι τον εαυτό σου, κι όχι να βάλεις τέλος στη ζωή σου. Προσπάθησε να βασιστείς σε ανθρώπους που σε αγαπουν, όπως φίλοι. Και το κυριότερο: ΜΙΛΑ. Μίλα για αυτή την κατάσταση, μην ντρέπεσαι και μην την αποκρύπτεις. Τηλεφώνησε για αρχή σε μία γραμμή για τέτοιες περιπτώσεις και δες τί θα σου πουν. Μην κάθεσαι με τα χέρια σταυρωμένα σε ένα μέρος όπου δεν σε εκτιμούν! Αυτοί ζήσαν τη ζωή τους, εσύ;;