Αυτή είναι η καθημερινότητα σου. Το παραδέχεσαι ή όχι;

Αυτή είναι η καθημερινότητα σου. Το παραδέχεσαι ή όχι; Facebook Twitter
2
Αυτή είναι η καθημερινότητα σου. Το παραδέχεσαι ή όχι; Facebook Twitter

Ξυπνάς από το ξενύχτι στο Posidonio ή το Διογένη. Δε θυμάσαι... Τα 'χες πάρει σβάρνα όλα τα μαγαζιά της παραλιακής κι ας ήταν Τρίτη. Σιγά ... εσύ τουλάχιστον είσαι φοιτητής... οι μισοί εκεί μέσα που ήταν σαρανταπεντάρηδες τι να πουν... Το τι λουλούδια πλήρωσες για να κάνεις τη φιγούρα σου στις ψαρωμένες -αν και με ξενικό τουπέ- Κύπριες πρωτοετείς δε λέγεται. Και να φανταστείς ότι έφηβος άκουγες μόνο μέταλ, όπως κάτι άπλυτοι μαλλιάδες. Πόσο ανώμαλος πρέπει να έδειχνες θεέ μου... Ή σαν κάτι άλλους μονόχνωτους που άκουγαν κάτι θεοσκότεινα κομμάτια με αρμόνιο, σαν αυτό που έβαζαν την αδερφή σου να μάθει με το ζόρι οι γονείς σου. Ήταν λέει το μοντέρνο πιάνο. Ρε αυτά τα ακούν τα πουστράκια οι Άγγλοι που δεν πάνε στρατό. Ή κάτι άλλοι κρυόκωλοι Βορειοευρωπαίοι που πάνε -αν είναι ποτέ δυνατόν- μόνοι τους να πιουν τσάι αντί για φρέντο -μιας και η φραπεδιά είναι πλέον ντεμοντέ- και να διαβάσουν κανένα... μυθιστόρημα. Έλεος, ούτε καν το Φως να δουν τι κάνει η θρυλάρα ή έστω να ξεφυλλίσουν το Nitro μπας και δουν κάνα ξέκωλο. Ευτυχώς, παίζει πολύ κωλοβάρεμα και στριφτό στο στρατό οπότε θα παίξουν μπόλικες αθλητικές εφημερίδες αλλά και περιοδικά για φτιαγμένα αυτοκίνητα. Αλήθεια, τώρα που είπες στρατό να θυμηθείς να πάρεις τον μπάρμπα από τη Μάνη να βάλει κάνα βύσμα για να γλυτώσεις την παραμεθόριο. Αυτός έχει βάλει όλο το χωριό στο λιμενικό, δε γίνεται κάποιον θα ξέρει. Εντάξει δεν είναι αεροπορία, αλλά και το ναυτικό στη Σαλαμίνα δεν θα είναι άσχημο. Άσε που θα φορτώσεις σε κάνα άλλο κορόιδο χωρίς βύσμα τις σκοπιές και θα κοιμάσαι συνέχεια σπίτι σου.

Ευτυχώς από μικρός κατάλαβες ότι σημασία στη ζωή έχει να μην κουράζεσαι, αλλά να κάνεις αρπαχτές και να πιάνεις εύκολα την καλή. Άσε λοιπόν θέατρα, ζωγραφικές, λογοτεχνίες και λοιπές μπούρδες και δες τι πουλά και αυτό που πουλά φίλε μου στις γκόμενες είναι η ζεϊμπεκιά και η ακριβή κούρσα. Να τις κάνεις να σου αφιερώνουν ένα ελληνικό καψουροτράγουδο και να φωνάζουν ντιριντάχτα για πάρτη σου. Να γίνεις ένας πραγματικός μάγκας σαν τον πατέρα σου. Αφού έγινε αυτός, θα γίνεις κι εσύ. Έτσι δεν πάει? Όσο σκέφτεσαι πάντως πως μεγάλωσε ο κακομοίρης στο κωλοχώρι, φρικάρεις. Ευτυχώς που η άλλη σου γιαγιά ήρθε με τους τουρκόσπορους –καμία σχέση με το μεταναστευτικό αλβαναριό βέβαια σήμερα- οπότε τρως στη μάπα μόνο ένα χωριό γεμάτο βλάχους κάθε Πάσχα. Γιατί Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα. Τα υπόλοιπα μέρη ωραία είναι, δε διαφωνείς, αλλά για να πηγαίνεις το γυναικάκι τριήμερο με τη τζιπάρα ή να παραμυθιάζεις τις Σουηδέζες στα νησιά το καλοκαίρι. Βέβαια Αθήνα όχι όπου κι όπου... Β.Π. ή Αθηναϊκή Ριβιέρα. Κηφισιά ή Γλυφάδα. Άντε κάνα Χαλάνδρι ή Άλιμο. Όχι πιο κάτω με την πλέμπα. Ευτυχώς που πήρατε δάνειο για να αγοράστε σπίτι εκεί όταν ήσουν μικρός κι έφυγες γρήγορα από αυτές τις μπας κλας γειτονιές. Τι κι αν το σπίτι στα δυτικά ήταν δικό σας και τώρα πήρατε δάνειο? Εκεί οι γονείς σου δεν μπορούσαν να πουλήσουν μούρη στους φίλους τους.

Βεβαία που και που πας κι εσύ να δεις τον ξάδερφο τον κάγκουρα στο Μπουρνάζι που όλη την ώρα μαζεύει χρήματα για να αλλάξει μπουρί στο punto ή να βάλει ακόμα πιο τουμπανιασμένο ηχοσύστημα στο πορτμπαγκάζ. Εσύ τα 'χες έτοιμα αυτά από την μπέμπα που σου πήραν οι γονείς όταν τελείωσες το. Βλέπεις εσύ παίζεις μπάλα σε άλλο γήπεδο. Έτσι μπαίνεις τσάμπα στο Privilege παρέα με τις wannabe γλάστρες των πρωινάδικων, ενώ αυτός έτσι κάνει φιγούρα στις τιγκαρισμένες λαϊκοτρέντι καφετέριες στην πλατεία. Εκεί αράζουν όλοι οι κοπρίτες που θα μένουν μέχρι τα σαράντα πλας με τους γονείς τους. Ενώ εσύ προς το παρόν έχεις καβαντζώσει το playroom στο υπόγειο. Άσε που όλο και κάποια κομπίνα θα κάνει ο μπαμπάς, αν χρειαστεί, για να σου αγοράσει κάνα διαμερισματάκι στον Κεραμεικό. Αυτό δεν έκανε o κολλητός σου ο Μένιος με τα λεφτά που έβγαλε ο πατέρας του στο χρηματιστήριο. Άλλο που τα έχασε όλα μετά... Ενώ ο Περικλής τα τσέπωνε από τα μαύρα που έπαιρνε η μάνα του στο δικηγορικό γραφείο και η Αντιγόνη από τα φακελάκια που έπαιρνε ο θείος της ο χειρούργος. Εσένα κάνει άλλο, ανοίγει μια επιχείρηση, τσιμπάει τα δάνεια, πουλά αέρα και μετά την κλείνει και την ανοίγει με άλλο ΑΦΜ. Αν χρειαστεί, λαδώνει το νονό σου το βουλευτή. Ούτως ή άλλως όλη μέρα η γιαγιά σου στο γραφείο του ήταν κι έπαιρνε τηλέφωνα για ρουσφέτια μέχρι να βολευτεί η μάνα σου στο δημόσιο. Τώρα που το θυμήθηκες, να βάλεις μονάδες στο δεύτερο κινητό να για να την πάρεις να σου φέρει τσιγάρα στο γυρισμό. Λογικά θα έχει φτάσει στο γραφείο μέχρι τις έντεκα. Συνήθως, την κάρτα της την χτυπούν οι νεότερες που μπήκαν με το ίδιο κόμμα, ως ένδειξη και καλά σεβασμού στην παλαιότητά της. Έτσι, κάνει τα ψώνια της με την ησυχία της το πρωί, πάει στο κομμωτήριο, ε και μετά όλο και κάποιον ενοχλητικό πολίτη που ωρύεται θα έχει να εξυπηρετήσει στον γκισέ ή να σηκώσει κάνα τηλέφωνο που χτυπά από το πρωί. Αυτά μέχρι τις μιάμιση το αργότερο γιατί μετά έχει πασιέντζα μέχρι το σχόλασμα για να φύγει να προλάβει τα μεσημεριανάδικα.

Πέρασε η ώρα. Μάλλον πρέπει να πας στη σχολή. Έχεις να πατήσεις το πόδι σου κάτι βδομάδες. Όχι ότι σε νοιάζει να μπεις στο αμφιθέατρο. Πιο πολύ για να χαζέψεις τις φοιτητριούλες ή να παίξεις κάνα ταβλάκι με τους κολλητούς. Κολλητοί τρόπος του λέγειν. Άπαξ και καταλάβεις ότι κάποιος αρχίζει και γίνεται πιο ξύπνιος και δυναμικός από σένα, τον κάνεις στην άκρη. Όχι τίποτε άλλο. Μην αρχίζει να εντυπωσιάζει περισσότερο από σένα τις γυναίκες. Τσάμπα χρησιμοποιείς τις κουλτουριάρικες ψαγμενιές που μάθαινες στα ιδιαίτερα το καλοκαίρι για τις πανελλήνιες? Ίσως είναι και το μόνο καλό που έκαναν αυτά τα μαθήματα πέραν του να σου εξασφαλίσουν την ετήσια εξόρμηση στη Μύκονο. Αναγκαίο κακό βέβαια. Οι καθηγητές στο σχολείο στο έλεγαν στα ίσια: 'βαριόμαστε να κάνουμε μάθημα γιατί ούτως ή άλλως θα τα μάθετε στο φροντιστήριο ... ' Τώρα, όμως, τι κάνεις με τη σχολή? Απλό. Τα θέματα θα στα πασάρει η παράταξη. Λίγες αφισούλες να κολλήσεις ή τίποτε πρωτοετείς να τουμπάρεις και καθάρισες και άσε τους άλλους τους αιώνιους να βγάλουν σύνταξη στο πανεπιστήμιο... Ή σαν τους άλλους του Κρητίκαρους που όλοι την ώρα πειράζουν κάτι φλώρους στους διαδρόμους γιατί, λέει, δεν είναι λεβέντες σαν τους ίδιους και τους ντροπιάζουν. Ρε συ, θα μας τρελάνουν αυτοί. Λες εκεί κάτω να γεννιούνται με περισσότερη τεστοστερόνη;  Βέβαια, να μου πεις εδώ οι γονείς σου γελάνε με το bullying που γίνεται σε κάτι τηλεοπτικά γραφεία συνοικεσίων, σε πειράζει αυτό που γίνεται από «πιτσιρικάδες»;

Το 'χεις ρίξει πάλι στη φλυαρία. Ή μάλλον στη φιλοσοφία, όπως οι αρχαίοι σου πρόγονοι. Εννοείται ότι με αυτούς έχεις μεγαλύτερη σχέση από τους άλλους 200 χρόνια πριν. Πριν από τη σχολή, πρέπει να περάσεις από την πολεοδομία να δώσεις ένα γρηγορόσημο από τα λεφτά που κέρδισε η θεία σου στα φρουτάκια για να σπρωχτεί το αυθαίρετο στην Αράχοβα. Εννοείται ότι δε νοείται σοβαρή οικογένεια τη σήμερον ημέρα χωρίς εξοχικό. Τι κι αν έχεις χωριό. Εκεί είπαμε πας κάνα Πάσχα ή για να πάρεις λάδι. Να τα πεις λίγο με το θείο σου στο καφενείο που τσέπωσε τις επιδοτήσεις για τα χωράφια για να πάρει μερσεντικό και να φτιάξει μεζονέτα. Σαν την περιουσία του παπά Λάμπρου που ήρθε τις προάλλες για τον αγιασμό και το τσέπωσε το πενηνταράκι, Εμ, ένα πενηνταράκι από εδώ ένα πενηνταράκι από κει, κάπως έτσι χτίζονται οι περιουσίες... Ε, κι απ' τους γάμους όλο και κάτι θα τσιμπάει. Να ναι καλά η κάθε ψωνισμένη που θέλει να ζήσει τη δική της τόλμη και γοητεία.

Το κακό βέβαια με κάποιες υπηρεσίες, είναι ότι είναι στο κέντρο, οπότε αναγκαστικά θα διπλοπαρκάρεις για να κάνεις στα γρήγορα τη δουλίτσα σου. Αν έρθει κάνας μπάτσος, θα κλαφτείς. Δηλαδή οι άλλοι που πιάνουν θέσεις με καρέκλες ή μηχανάκια πιο έξυπνοι είναι; Κι αυτό το κέντρο μες στη μπόχα. Ευτυχώς, που βγαίνεις μια φορά το χρόνο τουλάχιστον εξωτερικό και βλέπεις πόλεις περιποιημένες. Λογικό, αφού αυτοί είναι αναίσθητοι και αντί να ασχοληθούν με τις οικογένειες τους, ασχολούνται με τη δημόσια εικόνα και το σύνολο και καλά. Ρε αυτοί διώχνουν τα παιδιά τους από τα δεκαοκτώ. Άσε που δε μεγαλώνουν οι ίδιοι τα εγγόνια τους. Τι να λέμε τώρα...
Σε νοιάζουν κύριε οι συγκοινωνίες; Τι να τις κάνεις; Αφού έχεις τρεις αμαξάρες ανά οικογένεια. Για αυτό δεν πρόκειται ποτέ να πας να μείνεις εκεί. Σιγά μη ζήσεις εσύ με τους ξενέρωτους χωρίς τα τσίπουρα, τους μουσακάδες σου και τα τσιφτετέλια σου... Ρε μια χαρά είναι στην Ελλάδα. Τον ήλιο σου τον έχεις, τη θάλασσα, τις σπιταρόνες σου, όλα. Κάνεις ζωάρα σα να απολαμβάνει τη σιέστα του ένας Λατινοαμερικάνος με την οικονομική κατάσταση Δανού. Άσε τα κορόιδα, τους ξένους στη μιζέρια τους. Εσύ είσαι ξύπνιος.

Εσύ είσαι ξύπνιος ... Αυτό έλεγες πριν κάποια χρόνια. Πως στην έφεραν όμως οι ξένοι ούτε που το κατάλαβες. Να δεις αυτοί αποδείχθηκαν μεγάλα λαμόγια. Κι ύστερα σου λέει ότι εσύ εφηύρες αυτή τη λέξη. Ρε αυτοί δεν είναι πιο μάγκες. Είναι απλά πιο κακοί από μας. Εμείς δε θα κάναμε ΠΟΤΕ κάτι τέτοιο. Στην τελική ό,τι γινόταν τότε γίνεται και σήμερα. Τα ίδια πρόσωπα στην τηλεόραση τα ίδια και στην πολιτική. Εντάξει σε προβληματίζει λίγο η νέα γενιά. Τώρα που το πες, κάτσε να βγάλεις μια selfie για το facebook ...

Υ.Γ. Ξέρω τι σκέφτεσαι. Άλλος ένας ξερόλας που μόνο να τα χώνει ξέρει και από πράξεις μηδέν. Τι σκας? Στην τελική όλοι αυτό δεν κάνουμε ... ?

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

2 σχόλια
Οχι όλων η καθημερινότητα...υπήρχαν και οι "άτυχοι", οι πιο "στην απέξω", αυτοί που ΔΕΝ: "μαζί τα φάγαμε".Αυτοί -ίσως οι λιγοστοί- που υπήρχαν και υπάρχουν πέρναγαν ανέκαθεν δύσκολα και την πληρώνουν τώρα για τους άλλους τους καλοβολεμένους.ΥΓ. Η περιγραφή ρεαλιστική. Σου προκαλεί θυμό-γέλιο και τροφή για σκέψη για το μπάχαλο που επικρατούσε και...ακόμα επικρατεί.