ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλος ο ανθρώπινος πληθυσμός της γης γεννήθηκε από 2 ανθρώπους από τους οποίους εξαρτάται στα πρώτα χρόνια της ζωής του, αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα είναι το πειραματόζωο, η πλαστελίνη, το πιόνι και το ζωάκι της παρέας, ο καθρέφτης, το παπαγαλάκι και το κουταβάκι, χωρίς αντιρρήσεις... Το γνωστό πια γενικευμένο κλισέ ότι προστατεύουν το παιδί από τις άγνωστες γι'αυτό κακοτοπιές & τους κινδύνους, λόγω εμπειρίας ζωής, είναι λίγο κλασικό & επιφανειακό έως μεγάλη & επικίνδυνη παγίδα... Μεσολαβούν πολλά!!! Πολλοί από δαύτους μπορεί να φαντάζονται και να πλάθουν μέσα στο κεφάλι τους πολλά και διάφορα ως ''καλά'', ως ''ευτυχία, ως ''κακά'' και ως ''κινδύνους'' π.χ. Να χώνονται και να αγκυλώνονται στη ζωή δυο νέων & ευτυχισμένων ανθρώπων χωρίς λόγο, να προσπαθούν να πείσουν έναν ενήλικο άνθρωπο (και σε πολλές περιπτώσεις πολύ παραπάνω των 18 χρονών μέχρι μεσήλικες που κοντεύουν πάνω κάτω 60 και η γρια 85) να μη φύγει ποτέ από το σπίτι, να λένε σε ένα ανήλικο παιδί να μην πάει ούτε μία φορά εκδρομή στο εξωτερικό ή 3ήμερη με το σχολείο μήπως πάθει τίποτα... Και για να πείσουν το παιδί, του πετάνε το γνωστό ετοιματζίδικο κλισέ περί εμπειρίας όταν στριμώχνουν τα πράγματα για αυτούς και δεν έχουν τι να πούνε λόγω βλακείας, αγραμματοσύνης (για όλα) και ηθελημένης ή όχι άγνοιας (π.χ. είμαι μεγαλύτερος, κάτι ξέρω), ακόμα και με ψυχολογικό πόλεμο (π.χ άμα πας/φύγεις/κάνεις/δείξεις εγώ θα πεθάνω) και ο άλλος είναι έτοιμος να τα σπάσει όλα εκεί μέσα... Η εμπειρία είναι κάτι το προσωπικό και το σχετικό... Όχι το απόλυτο... Άλλο εμπειρία, άλλο εξυπνάδα, άλλο ευφυΐα, άλλο αληθινή φιλοσοφία ζωής... Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ίσο μεταξύ τους...Όταν ένας δέχεται βία, ό,τι βία και να είναι αυτή, απαντά ΜΟΝΟ με βία... Μπορεί κυρίως μόνο στο ελλαδιστάν να έχει θεοποιηθεί αυτό το σχιζοφρενικό καρκίνωμα που διαλύει τα παιδιά, αλλά η οικογένεια δεν είναι ούτε ιερή, ούτε οι γονείς είναι ''οι καλοί που το θέλουν το καλό των παιδιών''... Εγώ πάντως αυτό που είχα να κάνω με τους δικούς μου το έκανα και έφυγα από τα 18 για εξωτερικό και ξέκοψα εντελώς...Είναι πίσω κοντά μία δεκαετία και ούτε ξέρω αν ζουν ή αν έχουν πεθάνει ή αν είναι ζωντανοί-νεκροί...Το άξιζαν...Ακόμα και αν μερικοί βγάζουν μεμονωμένα την άποψη τους σε μερικούς υπαρκτούς κινδύνους, η ηλιθιότητά τους και η υπερπροστασία τους, ο τρόπος της ηλίθιας έκφρασης τους, έκανε τα παιδιά αντιδραστικά, να τους βλέπουν δίκαια και ως αντίπαλους & ως εχθρούς και άρα να πάνε από αντίδραση κατευθείαν στον κίνδυνο... Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή... Το ξύλο δεν είναι για κανέναν λύση... Αν όμως δέχεσαι βία και είσαι σε θέση να αντιδράσεις, απαντάς με βία οπουδήποτε, ακόμα και στην ίδια σου τη μάνα... Αν δεν αντιδράσεις, θα μαζευτούν απωθημένα και ένας τουλάχιστον από εκεί μέσα θα καταλήξει ή στη φυλακή ή στον τάφο άδικα, χωρίς να φταίει ΠΑΝΤΑ Ή ΚΥΡΙΩΣ ο ίδιος...Είναι καιρός να πάψουμε να πιστεύουμε το παραμύθι ότι η οικογένεια είναι ιερή και οι γονείς πάντα καλοί. Υπάρχουν γονείς καθάρματα, γονείς που το μόνο που κατάφεραν στη ζωή τους, εκτός από το να γεννήσουν ένα παιδί, είναι και να το σκοτώνουν ένα παιδί...Οι γονείς δεν είναι πανάκεια & αντί να λύνουν προβλήματα, δημιουργούν.Ούτε εξαρτιόμουν οικονομικά από κανέναν...Η αξιοπρέπεια και η ανεξαρτησία στο ελλαδιστάν έχουν βαρύ τίμημα, με γονείς επίσης ταλιμπάν...Είναι τόσο κολλημένοι που προτιμούν να δουν το παιδί τους τρελαμένο ή κρεμασμένο παρά να υποχωρήσουν πιθαμή από τα δικά τους φανατικά πιστεύω.Η πιο έξυπνη λύση είναι να τους αφήσουμε απομονωμένους και περιθωριοποιημένους κι εμείς να κάνουμε τη δική μας όσο πιο ανεξάρτητα γίνεται. Κομμένες οι πολλές παρτίδες, οι πολλές επαφές και τα πολλά λόγια. Καλύτερα να θεωρούμαστε ως συνήθως ''αχάριστοι'' που τους κάνουμε πέρα, παρά να υποστούμε την ψυχολογική βία και τους συναισθηματικούς εκβιασμούς από αυτούς τους αχάριστους τραμπούκους & βρωμιάρηδες...Δεν μπορεί να είμαστε συνέχεια ο βλάκας που βάζει τους άλλους πάντα μπροστά.Αν είμαστε ήδη ξένοι με τους γονείς μας, ας τους αφήσουμε στην ευτυχισμένη άγνοιά τους κι ας φροντίσουμε κι εμείς τη δική μας ευτυχία ανεξάρτητα από το τι θα τους συμβεί...Πολλοί ''γονείς'' είναι γονείς μόνο στη θεωρία. Στην πράξη, φορτώνουν τις δικές τους ευθύνες στα παιδιά τους. Σε αυτή την περίπτωση, το παιδί έχει τη συναισθηματική φροντίδα της οικογένειας και ο γονιός στηρίζεται πάνω του, ανεξάρτητα από την ηλικία του γονιού και του παιδιού.Το να είμαστε εμείς γονιός του γονιού μας το θεωρώ επίσης παράνοια... Είναι ανώφελο να περιμένουμε από κάτι τέτοια καθάρματα γονείς μας να αλλάξουν.Παρομοίως, είναι ανώφελο να περιμένουν εκείνοι ν' αλλάξουμε εμείς. Είναι προτιμότερο να κοιτάξουμε τη ζωή μας από το να καταστραφούμε...Ένας γονιός όχι μόνο που βιάζει ή χτυπάει το παιδί του, αλλά και όταν το μειώνει ή το ξεφτιλίζει και το περιορίζει, είναι επικίνδυνος και γεννάει ΜΟΝΟ τραγωδίες, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά...

Copy-paste για κάθε ενδεχόμενο και απλά ένα μεγάλο σχόλιο:Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά ορισμένων εγκληματικών ανθρώπων που θέλουν να λέγονται ''γονείς'' και οι οποίοι με την παρανοϊκή ''φυσιολογική και δεδομένη'' γι'αυτούς συμπεριφορά τους, με το που μπαίνουν σε ένα σπίτι, πάνε στα κουτουρού χωρίς κανένα ίχνος επίγνωσης και ωθούν τα παιδιά στην τρέλα ή και στην αυτοκτονία...Και δε χρειάζεται να έχεις ένα ψυχολογικό πρόβλημα για να χτυπήσεις τους γονείς σου... Όταν υπάρχει άδικο, πραγματικό άδικο, δεν μπορείς να βρεις το δίκιο σου και φτάνεις στα όρια σου, κοιτάς πρώτα τον εαυτό σου και πρέπει να δέρνεις ακόμα και την ίδια σου τη μάνα!! Πολύ φτιάχνομαι να βλέπω άτομα να σαπίζουν τέτοια γεροντο-εκτρώματα στο ξύλο και το γουστάρω πολύ!! Σιγά τη σεβάσμια ''μανούλα'' στο ελλαδιστάν!! Σας έχει καβαλήσει όλους σας η μαμάκα σας?? Σας έχει κάνει κι εσάς μαμόθρευτα η μαμάκα σας και κρέμεσαι ακόμα από το pampers της?? Τόσο άχρηστοι γίνατε?? Ρητορικά όλα τα ερωτήματα!! Αλλά έλα πείτε το κι εσείς, δεν είναι ντροπή να το γράφετε... Η ντροπή και το γέλιο θα έρθει μετά και αφού το γράψετε!! ;-)Μπορεί ένας που είχε περάσει αρκετά βιώματα πιο πριν, να του μείνανε όλα απωθημένα και να τα βγάλει όλα μαζεμένα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα!! Να ξέρετε ότι οι κλειστοί και ανεκδήλωτοι είναι και οι πιο επικίνδυνοι, γιατί τα κρατάνε όλα μέσα τους, κάνουν πάντα πέρα και έρχεται δυστυχώς για κάποιους ''γονείς'' αυτή η ''κακή'' ώρα που κλάνουν μέντες!! Ακούμε συνήθως για ξύλο γονιών σε παιδιά, ενώ δεν ακούμε σχεδόν καθόλου για ξύλο παιδιών σε προκλητικούς, προσβλητικούς, ηλίθιους και εγκεφαλικά ανάπηρους γονείς!! Όταν ένας γονιός προκαλεί το παιδί, θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες από αυτό, αναλόγως την ηλικία, είτε με φωνές, βρισιές, και, όσο και να σας πονάει, αν είναι σε θέση, είτε ακόμα και με ξύλο στους γονείς... Τα παιδιά δε θέλουν συμβουλές, αλλά παραδείγματα!! Όλοι οι γονείς στο ελλαδιστάν άλλα λένε και άλλα κάνουν... Ο κάθε ανάπηρος γονιός θέλει το ''καλό'' του παιδιού και το κάνει τελικά ανάπηρο... Βλέπετε, στο σάπιο κεφάλι του ο καθένας μπορεί να θεωρεί μόνο τα δικά του σίγουρα πολλά και διάφορα ως ''καλά'', αλλά τελικά να είναι μάπα το καρπούζι... Λογικό είναι λοιπόν το παιδί με αυτή την πλύση εγκεφάλου να βρίσκεται σε αδιέξοδο και να αντιδρά ακόμα και βίαια... Οι γονείς δεν ξέρουν ποτέ τα πάντα... Σε καμία χώρα... Και πόσο μάλλον στο μπουρδελλαδιστάν, όπου ενώ γενικά αυτά τα εκτρώματα δεν ξέρουν σε τίποτα πού τους πάνε τα τέσσερα, λένε μαζί με τις διάφορες ασυναρτησίες τους ότι τα κάνουν αυτά γιατί θέλουν λέει το ''καλό'' και την ''ευτυχία'' τους!! Σκαμπίλια θέλουν!! Κλωτσομουνίδια!! Το ''καλό'' και η ''ευτυχία'' δυστυχώς είναι μόνο το ''καλό και η ''ευτυχία'' για αυτά τα ανάπηρα κόπρανα!! Πλύση εγκεφάλου και στα παιδιά!! Σε αυτή την παράνοια, θέλει πολύ ο άλλος να πάρει ανάποδες?? Επιβάλλεται να πάρει και να τους σαπίσει στο ξύλο...Τέτοιοι γονείς θα πρέπει να θεωρούνται και αντίπαλοι και εχθροί!! Άμα δε θεωρηθούν τίποτα από αυτά και δεν απεξαρτηθούν εντελώς τα παιδιά από αυτό το παρανοϊκό κωλοχανείο, είναι καταδικασμένα να αποτύχουν και να καταστραφούν στα πάντα... Δεν υπάρχει καμία παιδεία... Ποτέ δεν υπήρχε... Αναγκαστικά τα παιδιά, έτσι όπως ζουν, θα καταφύγουν στη βία... Και αυτό συμβαίνει παντού... Είναι αναγκαιότητα να κλωτσάς και να χτυπάς τους γονείς σου!!!Οι περισσότερες ''μάνες'' στο ελλαδιστάν είναι εγκεφαλικά ανάπηρες και καταντάνε και τα ίδια τα παιδιά φοβικά, ευνουχισμένα και ανάπηρα στο μυαλό... Δικαιολογημένα τρελαίνονται οι γιοί και οι κόρες και πολλές φορές καλά κάνουν και ξεφεύγουν πλακώνοντας τους στο ξύλο... Δεν μπορεί δηλαδή η κάθε κωλόγρια ή ο κάθε κωλόγερος να φυτρώνει συνέχεια εκεί που δεν πρέπει, να πετάγεται από το πουθενά σαν την πορδή, να γίνεται κολλιτσίδα και να κολλάει σαν βδέλλα!! Υπάρχουν όρια και αντοχές!! Και δεν ξέρουμε και τι ακριβώς συμβαίνει καθημερινά στο κάθε σπίτι!! Εν κατακλείδι, η βία φέρνει βία και στη βία απαντάς με βία, από όπου κι να προέρχεται. Όταν φτάνεις στα όρια σου, πρέπει να εκτονώνεσαι και να σαπίζεις τον άλλον στο ξύλο!! Ακόμα κι αν ο άλλος είναι ο ίδιος ο γονιός σου!! Η μάνα σου η ίδια!! Ό,τι και να σου συμβεί εσένα μετά, είτε φύγεις εντελώς από το σπίτι ή όχι, η μάνα θα θυμάται για πάντα το ξύλο από το ίδιο της το παιδί, μέχρι να τα κακαρώσει!! Και αυτό είναι περισσότερο επώδυνο και το γουστάρω επίσης περισσότερο!! Άντε γιατί έχουν ξεθαρέψει πολλά τέτοια ''καθάρματα'' γονείς και καιρός είναι να γίνουν καθάρματα και τα ίδια τα παιδιά!! Για αυτό αγαπητοί γονείς-κόπρανα: Ή θα το βουλώσετε επιτέλους ή αλλιώς θα φάτε βρωμόξυλο και τότε είναι που θα τα δείτε όλα!! Να το θυμάστε αυτό... Και για να προλάβω τυχόν σχόλια από κουταβάκια: Από τα 18 έχω φύγει από το σπίτι, ζω στο εξωτερικό και τους έχω γραμμένους εκεί που πρέπει... Απλά τους το ανακοίνωσα, τους πέταξα ένα σημείωμα και έφυγα χωρίς κουβέντα... Ούτε μιλάμε... Χάσαμε κάθε επαφή και σίγουρα είναι ζωντανοί νεκροί... Δεν ξέρω καν αν υπάρχουν... Λίγο ακόμα και θα τους είχα σαπίσει στο ξύλο... Το αν εγώ θα κάνω οικογένεια δεν θα το ήθελα ποτέ μου γιατί αυτό θέλει πολλή μεγάλη ικανότητα για να έχεις υπομονή, αυτογνωσία, αυτοκριτική, να ξέρεις τα ελαττώματα σου, τις αδυναμίες σου για να μην καταστρέψεις τη ζωή ενός νέου παιδιού... Είτε άντρας είτε γυναίκα να ήταν, αν επρόκειτο να αμυνθώ ή να υπερασπιστώ τον εαυτό μου και όχι να επιβάλω με το ζόρι την άποψη μου, το ξύλο θα έπεφτε και στους δύο...Δε χαμπάριαζα ποτέ από οικογένειες και σόγια...Τα έχω διαχωρίσει όλα μέσα μου και δε ζω με παρωπίδες και παραισθησιογόνα...Όπως ακριβώς το διαβάζετε...Την παρανοϊκή ηλιθιότητά τους και τα λάθη τους οι δικοί μου, την πλήρωσαν και την πληρώνουν χοντρά... Ήμουν ανεξάρτητος & ετοιμόλογος από πολύ μικρός και αυτό πόναγε πολύ!! Είναι σκότωμα για αυτούς κάτι τέτοιο!! Και το λάθος τους δεν ήταν μόνο που έγιναν γονείς από ''ανάγκη'' και ''συνήθεια'', όπως πολλοί άλλοι εγκληματίες... Και τα γνωστά κλισέ περί ασέβειας, αχαριστίας, μεγαλύτεροι και μπλα μπλα μπλα είναι πολύ πιασάρικα αλλά αυτά δίνουν έναυσμα μία ώρα αρχύτερα σε κάτι τέτοια καθίκια να θεωρηθούν αντίπαλοι και εχθροί... Και όλα αυτό γύρισε πίσω σε αυτούς... Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα με λεπτομέρειες και αντιεπιχειρήματα... Το να βάζεις όρια σε κάτι τέτοια εκτρώματα, δεν είναι τίποτα σε σχέση με όλα αυτά τα ασυνάρτητα των μπούληδων που υπερασπίζονται τα ραμολημέντα!! ΟΣΟ ΜΠΟΥΛΗΣ, ΜΑΜΟΘΡΕΥΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ, Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΤΕ ΤΕΤΟΙΟΙ ΚΩΛΟΓΟΝΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ!! ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑΡΡΟΣ... ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΝΕΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ 'Η ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ... Τέλος...

Είναι τόσο κακό που νοιάζονται για σένα;αυτό έμαθαν από τότε που σε γέννησαν!!ειναι δύσκολο να το κόψουν!!για παντα είσαι το παιδάκι τους κι ας έχεις μεγαλώσει!!αλλαξε κλειδαριά και μη δίνεις κλειδί!!αλλα έχουν μάθει να νοιάζονται!!!ισως κι εσυ δε μιλάς για να τους καθησυχάσεις!!μια φορά το εικοσιτετράωρο που θα μπορείς,πάρε ένα τηλ. Και μιλά για λίγο τα νέα σου!!!να μάθεις τα νέα τους!!αν ζουν,τι κάνουν;σε μεγάλωσαν και τους κλείνεις την πόρτα και δε νοιάζεσαι γι αυτούς;εκτός αν σου έχουν κάνει κάτι κακό και σε φόρτωσαν χρέη και κινδυνεύεις να πας φυλακή...γιατι έχει γίνει γι αυτό το λέω!!

Βάλε όρια! Τα δικά σου όρια!

Ωραία τα είπε η Ανία!Αλλάζεις κλειδαριές και δεν τους δίνεις αντικλείδι. Τους λες ότι καταλαβαίνεις το ενδιαφέρον τους αλλά δε σε βοηθάει καθόλου και κόβεις την κουβέντα εκεί. Άμα θες να τους γλυκάνεις, το ΣΚ που πας στο πατρικό κράτα κανένα γλυκό και όταν θα κάνουν κάτι που δε θες προτείνω να εξαφανίζεσαι για λίγες μέρες. Σε παίρνουν 5 τηλέφωνα τη μέρα; Κλείνεις το τηλέφωνο. Παίρνεις 2ο νούμερο για φίλους και δουλειά. Σε πρήζουν ρωτώντας για τα αισθηματικά σου/οικονομικά κλπ; Κλείνεις επιτόπου το τηλέφωνο. Έρχονται στο σπίτι σου; Χτυπάνε κουδούνια; Δεν ανοίγεις. Και πάλι απ΄την αρχή. Μέχρι να καταλάβουν πως όταν ξεπερνάνε τα όρια, εσύ θα φεύγεις.

Γιατί έχουν κλειδιά από το σπίτι σου;; το οποίο πληρώνεις πλέον μόνος σου ;; Εσύ φταις που δε τους έχεις κόψει τον αέρα. πλέον Είσαι ανεξάρτητος και δεν χρειάζονται τίποτα από ολα αυτα αφού δεν εξαρτασαι πλέον από αυτούς,ούτε το τηλ δεν σηκώνεις αν δεν θες. Όταν το καταλάβεις αυτό λύθηκαν τα προβλήματα σου.