Στίχοι Τραγουδιού
Σχολιασμός Τραγουδιού
Εγώ της έδινα στοργή, Βασίλισσα την είχα,
ό,τι κι αν ζήταγε στη γη, όλα της τα παρείχα.
Καταρχάς, πρόκειται για έναν ήρωα πολύ εγωιστή και χωρίς να το κρύψει μάλιστα, ξεκινάει εν ψυχρώ με το ΕΓΩ! Ο ήρωάς μας, είναι πολύ large ακόμα και στην δύσκολη αυτή εποχή της οικονομικής κρίσης, αυτός έδινε στο κορίτσι του ό,τι αυτή ζητούσε. Μη φανταστείς τίποτα περίεργα. Ό,τι έχει να κάνει με τη ματαιοδοξία και την ανισορροπία του χαρακτήρα. Κοσμήματα, αντικείμενα περί αισθητικής σώματος και μούρης και φυσικά σιλικόνη! Όχι γιατί το σπίτι της, δυσανασχετούσε από την υγρασία, αλλά γιατί το στήθος της, δεν είχε τα τετραγωνικά εκατοστά που ήθελε.
Εγώ, όσα της έλειπαν, καψούρα και αλητεία,
μα ούτε αυτά την κάλυψαν, την έκανε η κυρία.
Να, πάλι το ΕΓΩ! Σκάει μύτη ο δεύτερος εγωιστής, διότι σ' αυτό το τραγούδι έχουμε δύο ήρωες παύλα κερατάδες. Αργότερα θα δούμε ότι και οι δύο τους το ήξεραν αυτό. Λοιπόν, αυτός της δίνει όσα δεν της έδινε ο πρώτος. Καψούρα και αλητεία. Προφανώς ξέρει από που θα τα αγοράσει. Από εκεί που τα ξεπουλάνε. Όμως η Κυρία όπως την ονομάζει ειρωνικά, είναι αχάριστη! Δεν εκτίμησε τίποτα και την έκανε. Στο σημείο αυτό βέβαια, βλέπουμε το στιχουργό να παραδίδει μαθήματα γλώσσας και να βοηθάει τα νέα παιδιά, να εμπλουτίζουν το λεξικό τους ταμείο με βαθυστόχαστες έννοιες όπως το «την έκανε» με ελαφρά ή βαριά πηδηματάκια δεν μας εξηγεί..
Ρεφραίν
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε,
πίνουμε μαζί και τραγουδάμε.
Για τον ίδιο ανθρωπο μιλάμε,
για τον ίδιο πόνο ξενυχτάμε.
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε,
τυραννιέται αυτή κι εμείς γελάμε.
Και φτάνουμε στο ρεφραίν, που σίγουρα ο στιχουργός το έγραψε πάνω σε καμία μπάρα σκυλάδικου, όπου θα είχε πάει να διασκεδάσει. Θαμώνας του μαγαζιού φαντάζομαι και όλοι τον κερνούσαν σφηνάκια. Έτσι γρήγορα μέθυσε και δεν ήξερε τι έγραφε. Διότι στην αρχή οι ήρωες μας, πίνουν μαζί, τραγουδούν και ξενυχτούν για τον ίδιο πόνο, ενώ αργότερα η ηρωίδα τυραννιέται και αυτοί γελούν. Οπότε ή πρόκειται για έναν μεθυσμένο στιχουργό ή για δύο ήρωες που χρειάζονται αμέσως δέσιμο!
Σημάδια εβρίσκα επάνω της κι απλώς το προσπερνούσα.
Τόσο πολύ την ήθελα, τόσο την αγαπούσα.
Πριν αναλύσουμε το στίχο, ακούμε και βλέπουμε τον τόνο στην λέξη έβρισκα, να έχει μετακινηθεί λίγο παρακάτω. Αυτά παθαίνει ένα παιδί σαν τον Παντελή, που προφανώς δεν πήγε σχολείο να μάθει τα βασικά ή έκανε συνέχεια κοπάνες και καθόταν μπροστά από ένα you tube για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ενώ η μεροκαματιάρα μητέρα του φώναζε μέσα από την κουζίνα «Πάλι την κάμερα ανοιχτή έχεις και σε βλέπει όλος ο κόσμος με την τρίχα στη μασχάλη και το άσπρο λερωμένο κοντομάνικο; Με ξεφτιλίζεις βρε αχρείε». Ας περάσουμε στο στίχο τώρα, όπου ο ήρωας βλέπει σημάδια στο κορμί της και τα προσπερνάει με ζιγκ - ζαγκ κινήσεις. Μας δείχνει πως είναι καλός οδηγός και μπορεί να αντεπεξέλθει ακόμα και στα πιο δύσκολα «σαμαράκια». Καλός οδηγός και καλός κερατάς.
Σ' εσένα πάντα γύριζε, σε ζήλευα να ξέρεις,
που να 'ξερα ότι κι εσύ, το ίδιο υποφέρεις.
Νάτος και ο άλλος κερατάς, εμφανίζεται χωρίς καμία ντροπή. Τον κοιτάει στα μάτια τον πρώτο κερατά και του λέει πως γύριζε σε αυτόν και ζήλευε. Δεν τον ζήλευε μόνο γιατί ήταν καλός οδηγός, μα και γιατί είχε ακόμα αμάξι ενώ αυτός είχε παραδώσει πινακίδες αφού δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στα βαριά τέλη κυκλοφορίας. Όμως έχουμε να κάνουμε με έναν ευαίσθητο κεράτα που έχεις ευαισθησίες για τον άλλον κερατά και δεν ήξερε πως είναι ο μοναδικός κερατάς. Αυτό κι αν είναι το τραγικό της υπόθεσης, να μην έχεις ούτε σ' αυτό την μοναδικότητα! Να είσαι ο ΕΝΑΣ κερατάς..
σχόλια