ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.12.2016 | 15:27

Ας υποθέσουμε

ότι είμαι ηλίθια.Έχω κάνει διάφορες βλακείες στην σχέση μου, πχ. έχω ειρωνευτεί τον σύντροφό μου, έχω γκρινιάξει για την κούρασή μου, έχω κουτσομπολέψει/καταραστεί άλλους ανθρώπους σε εκείνον, έχω βγει με φίλες για καφέ και δεν κοίταξα το κινητό μου όταν εκείνος μου έστειλε, έχω αδιαφορήσει για εκείνον, έχω χαρακτηρίσει ανθρώπους ως συμπαθητικούς ή και γαμάτους ενώ στην ουσία τους ήξερα ελάχιστα, έχω αυνανιστεί ενώ αυτός ήταν δίπλα μου και έκλαιγε (ο,τι πιο ελεεινό έχω κάνει στην ζωή μου)... Όλα αυτά είναι πράγματα που τον ενοχλούν και δείχνουν ότι είμαι απερίσκεπτη, γκρινιάρα και κάπως στον κόσμο μου γενικά.Για όλα αυτά δεν έχω σκεφτεί από μόνη μου να του ζητήσω συγνώμη, και μάλιστα όταν εκείνος μου επισήμανε ότι θα έπρεπε να ζητήσω, εγώ έχω νευριάσει, έχω απορρίψει τα συναισθήματά του (ότι πληγώθηκε), έχω πει ότι είναι υπερβολικός και ότι δεν έκανα και τίποτα για να το συζητάμε...Πέρα από αυτά του έχω πει "σιγά μην κλάψω για 'σένα" και τον έχω διαολοστείλει.Φυσικά έχω κλάψει άπειρες φορές για εκείνον για όσα του έκανα, και έχω ζητήσει συγνώμη αλλά όπως είπα όχι από μόνη μου, του έχω ζητήσει όταν εκείνος κατά κάποιο τρόπο και μετά από αρκετές προσπάθειες με έκανε να καταλάβω ότι θα έπρεπε να ζητήσω.Όλα αυτά όχι συγκεντρωμένα σε ένα χρονικό διάστημα, διάσπαρτα σε 2 χρόνια σχέσης (με τσακωμούς για όλα αυτά τα γεγονότα, εννοείται).Τι κάνει αυτός μαζί μου; Μου επισημαίνει ότι είμαι ηλίθια και κακιά, μου επισημαίνει κάθε φορά που θα κάνω/πω κάτι μη αποδεκτό όλα τα παραπάνω λάθη και άσχημες συμπεριφορές μου, και περιμένει να το παραδεχτώ, να νιώσω ταπείνωση και να αλλάξω.Εγώ μέχρι και πριν μία βδομάδα γκρίνιαζα πού και πού, έλεγα καμία βλακεία, τον διαολόστελνα όταν ένιωθα οτι με στήνει στον τοίχο, μετά μετάνιωνα και του περιέγραφα πόσο σιχαμένη με θεωρώ ωστόσο εκείνος δεν το πίστευε ποτέ μιας και συνεχιζόταν η κατάσταση όπου κάποιες φορές ειρωνεύομαι ή γκρινιάζω.Πλέον δεν συνεχίζεται γιατί έχουμε χωρίσει...Δεν ξέρω πώς να το ξεπεράσω όλο αυτό, πώς να επανορθώσω και πώς να νιώσω καλά με τον εαυτό μου όταν είμαι τόσο σκατοψυχη.Αυτό ήθελα να εξομολογηθώ.
14
 
 
 
 
σχόλια
Βρε παιδιά γιατί δεν φαντάζεστε λίγο τι μπορεί να συνέβη;Αυτός είχε κάποια στυτική αποτυχία ή κάτι ανάλογο κι εκείνη αυνανίστηκε οφθαλμοφανώς μπροστά του για να τον ταπεινώσει. Από θυμό. Τιμωρητικά. Τι δεν γίνεται κατανοητό;Άλλο αν είναι όντως ελεεινό ως κίνηση.
Άουτς... Πρέπει να πόνεσε αυτό που έγραψες. Κι εγώ πόνεσα διαβάζοντάς το. Αντίθετα από τους υπόλοιπους δεν θα εκπλαγώ από όσα γράφεις. Οι σχέσεις δεν είναι πάντα αγγελικά πλασμένες. Και δεν έχει νόημα να γράφουμε πως θα έπρεπε να είναι όταν η πραγματικότητα είναι αλλιώς. Εσύ ήσουν κάπως χειριστική κι εκείνος υπέρ το δέον διδακτικός/παιδαγωγικός (τουλάχιστον έτσι ήθελε να είναι από αυτά που μας λες). Τελικά δεν μπορέσατε να γεφυρώσετε το χάσμα και να βελτιωθείτε μαζί ως άνθρωποι μέσα στην σχέση. Δεν είστε οι μοναδικοί σε αυτό το σημείο. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο!Για να επανορθώσεις τώρα. Να επανορθώσεις σε κείνον είναι κάπως δύσκολο. Δεν μπορεί να ξε-πληγωθεί. Μπορεί ενδεχομένως να συγχωρήσει. Εν καιρώ και πιστεύοντας ότι έμπρακτα έχεις μετανιώσει (Δεν εννοώ για να τα ξαναβρείτε. Εννοώ για να κλείσει το κεφάλαιο και να πάτε παρακάτω συναισθηματικά) Και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και πολλή υπομονή εκ μέρους σου για να την κερδίσεις αυτή την συγχώρεση. Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά από την καρδιά σου να την κερδίσεις. Ταυτόχρονα πρέπει κάποια στιγμή να συγχωρήσεις κι εσύ τον εαυτό σου. Για να βρεις μια ηρεμία και να μπορέσεις να κάνεις ορθότερες επιλογές στο μέλλον. Γιατί η υπερβολική ενοχή (όπως κι η υπερβολική ατιμωρησία) είναι οδηγοί σε δυνητικά επικίνδυνες καταστάσεις. Το ότι παραδέχεσαι ότι έκανες λάθη είναι το πρώτο βήμα. Πάρε χαρτί και μολύβι και βρες την κοινή συνισταμένη αυτών των λαθών. Τι κρυβόταν από πίσω. ΓΙΑΤΙ τον ειρωνευόσουν. ΓΙΑΤΙ του έλεγες ότι άλλοι είναι γαμ@τοι. ΓΙΑΤΙ τον εξευτέλισες εκείνη την φορά που σε "κρέμασε". ΤΙ σε ώθησε να τα κάνεις αυτά. Θυμός; Απουσία ενσυναίσθησης; Διάθεση ελέγχου; Διάθεση ορισμού του τι αποτελεί σοβαρό και τι μη σοβαρό ζήτημα; Επαναστατικότητα εναντίον παγιωμένων ρόλων; Kάτι άλλο;Αυτό είναι το σημείο της προσωπικότητάς σου που θα χρειαστεί δουλειά και εκεί θα πρέπει να εστιάσεις. Kαλό δρόμο εύχομαι!
Παντα ετσι σου έβγαινε στις σχέσεις σου;η αυτός ειχε την απόλαυση αυτή;ελπιζω να μην είσαι τόσο απονη με τον επόμενο!!προσεχε πως φέρεσαι γιατι κάποια πράγματα αρχίζουν από εδω να πληρώνονται!!
Δεν ξέρω αν απλώς μας γράφεις μόνο τα μελανά σημεία της σχέσης αυτής τονισμένα ή ήταν όντως άρρωστη. Κάποια πράγματα που γράφεις φαίνονται κάπως ακατανόητα και υπερβολικά. Εάν ήσουν τόσο κακιά γιατί ήταν μαζί σου 2 χρόνια; Μήπως η συμπεριφορά του σου δημιουργούσε εκνευρισμό; Γράφεις πως σ'έστηνε στον τοίχο και σ'έκανε να νιώθεις ελεεινή. Έχεις γενικότερα τέτοια στάση και με άλλους ανθρώπους όπως φίλους και οικογένεια; Εάν συμβαίνει είναι δικό σου το πρόβλημα και πρέπει να ψάξεις στον εσωτερικό σου κόσμο το λόγο που συμβαίνει και να το διορθώσεις για να γίνεις η ίδια ευτυχισμένη. Εάν όμως εκείνος σου έβγαζε αυτή την συμπεριφορά ίσως η ευθύνη να είναι και δική του. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι λίγο υπεράνω λίγο δήθεν και όταν ο άνθρωπος τους βγάζει μια αδυναμία με τον τρόπο τους τον μειώνουν και τον κατακρίνουν και σαν άμυνα κάνει το ιδιο και ο άλλος καταντώντας την σχέση ανταγωνιστική. Όλοι μας έχουμε τα νεύρα μας κάποιες φορές ή γκρινιάζουμε, δεν γίνεται να είμαστε πάντα άγγελοι, έχουμε ανάγκη και από κάποια κατανόηση. Όταν δεν την έχουμε κάποιες φορές δε αυτή η γκρίνια είναι στην ουσία αίτημα για προσοχή και αγάπη. Είτε μπορεί να σου έβγαλε στην επιφάνεια παιδικά τραύματα, δουλεψέ το!
Είχα πει οτι δεν θέλω να ξανασχολιάσω τίποτα και κανέναν, το μόνο που θα πω είναι ότι ελπίζω να είσαι τρολ.. ίσως εκείνος/η που παραδέχτηκε πριν μερικές μέρες ότι γράφει ψεύτικες εξομολογήσεις.
εγω μαλλον θα σε είχα δείρει... ξέρω δεν χτυπάμε γυναίκες αλλά μονο που διάβασα την εξομολόγηση σου μπορώ να σου πω οτι σε μίσησα κατα κάποιον τρόπο.
Γενικώς δεν χρειάζεται να χτυπάς, άντρα ή γυναίκα, εκτός αν το κάνεις από άμυνα σε πολύ περίεργες και εξαιρετικές περιπτώσεις. Αν είναι αληθινή η εξομολόγηση, μιλάμε για μια πολύ περίεργη κατάσταση, και αν πιαστώ μόνο από τη φράση του αυνανισμού αυτής και του κλάματος αυτού, θα μπορούσα να πω ως και αρρωστημένη.
και εγω απο αυτη την φράση ενιωσα απολυτά αηδιασμένος με την εξ. δεν ξερω ίσως σε τόσο ακραίες καταστάσεις η βια να ειναι και μια κάποια λύση...
και οι δυο ειναι αστα να πανε ρε! το θεμα ειναι οτι η εξ ειχε γνωση των πραξεων της και συνεχιζε να διαιωνιζει αυτη την αρρωστια. την οπτικη του τυπου για το ολο θεμα δεν την ξερω...
Ηρέμησα όταν διάβασα ότι έχετε χωρίσει, γιατί αν συνεχιζόταν ακόμη, ο άνθρωπος έπρεπε να πάει να κοιταχτεί σε ψυχίατρο. Εσύ δεν τον χρειάζεσαι γιατί νομίζω ότι η διάγνωσή του θα είναι περιττή ως προφανής.
Scroll to top icon