ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό μαζί σου, ωστόσο δεν θεωρώ ότι μπορούμε να κατηγορούμε τους άντρες τόσο έντονα ότι "εγκληματούν" εναντίον του γυναικείου φύλου κρατώντας μια γυναίκα σε μια μακροχρόνια σχέση χωρίς να φαίνεται γάμος στον ορίζοντα. Αυτά τα πράγματα στις μακροχρόνιες σχέσεις φαίνονται, αν μια γυναίκα που θέλει γάμο και παιδιά βλέπει έμπρακτα ότι ο άλλος είναι σε άλλο μήκος κύματος, έχει ευθύνη αν μένει σε αυτή τη σχέση επί μακρά σειρά ετών, εθελοτυφλώντας και ελπίζοντας ότι θα δει ένα καρότσι ο δικός της και θα ξυπνήσει το πατρικό ένστικτο. Επίσης θεωρώ ότι αυτά τα πράγματα από ένα σημείο και μετά συζητώνται, οι επιθυμίες του ενός και του άλλου φαίνονται από ένα σημείο και μετά, οπότε είναι και ευθύνη της γυναίκας να δει αν η σχέση θα την πάει εκεί που θέλει ή όχι. Και μετά ας κάνει τις ανάλογες κινήσεις, βλέποντας τι είναι σημαντικότερο και τι όχι γι' αυτήν.

Αν και άντρας, είμαι ''εναντίον'' των αντρών σε αυτό το θέμα. Αντιλαμβάνομαι τι θέλεις να πεις για τη συνυπαιτιότητα των γυναικών, πλην όμως θεωρώ πως αν εγώ είμαι λ.χ. με σένα, εσύ μου δείχνεις ότι θέλεις γάμο και παιδιά, και εγώ κάθομαι αμέριμνος καμία δεκαριά χρόνια μαζί σου, κακώς πράττω. Βέβαια, κακώς πράττεις και εσύ που κάθεσαι, καθόλου κακώς όμως δε θα ενεργήσεις αν φύγεις εξ αυτού του λόγου λόγω ουσιώδους διαφωνίας μεταξύ μας για κάτι πολύ σημαντικό.

Προσωπικά θεωρώ πολύ χειρότερο να παντρεύεται κάποιος βιαστικά είτε λόγω πίεσης συντρόφου/περίγυρου, είτε λόγω ηλικίας για να κάνει παιδιά αγνοώντας την σημαντικότητα του όρκου που δίνει και μετά να χωρίζει γιατί τελικά δεν ταίριαζαν για παράδειγμα! Αυτό μου φαίνεται πραγματικά αστείο... Λες και ο γάμος είναι μια κοινωνική εκδήλωση για να πουν οι φίλοι και οι γνωστοί οτι κάποιος/α μας "πήρε"!