Ένα προφητικό αριστούργημα, κέντημα ατμόσφαιρας, μουσικής, του Μπέρναρντ Χέρμαν με το στοιχειωτικό θέμα με το σαξόφωνο, και μίνιμαλ δράσης, με έναν καουμπόη των πόλεων να δρα ανάμεσα σε Σαμαρείτη και ψυχοπαθή, ρουφώντας κάθε λέξη και νεύμα, μέχρι το εφιαλτικό λουτρό αίματος στο φινάλε. Και να φανταστεί κανείς πως ο Σκορσέζε δεν ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Σκηνοθεσίας με αυτή την ταινία! Δίκαιος Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες το 1976 και ουσιαστικό ντεμπούτο του Ντε Νίρο.