Ο χρόνος δεν με βοηθάει να ξεχάσω
ΚΚ, σε σκέφτομαι ξανά και ξανά και ξανά... όσος καιρός κι αν περάσει, όσο κι αν με απογοήτευσες, όσο και αν τα κάναμε σκατά, εσένα θα σκέφτομαι. Γιατί μόνο μ' εσένα ένιωσα να χάνω τη γη κάτω απ' τα πόδια μου.
Ζητείται...
Zητείται φυσιολογικός άντρας στην καρδιά, στο μυαλό και στην όψη. Να του αρέσει το safe sex και να μην ασκεί βία, ούτε σωματική ούτε λεκτική. Να ενδιαφέρεται για τα αισθήματά μου και να με γουστάρει στο μυαλό και στην όψη. Lack of any of the 2 is non negotiable. Να μη με ειρωνεύεται και να με θεωρεί ίση και να θέλει να τον θεωρώ ίσο. Να μην έχει ακραίες πολιτικές πεποιθήσεις και οι πράξεις του να συμβαδίζουν με την ιδεολογία του. Να μη με κερατώνει και αν νιώσει ποτέ την ανάγκη, να μου το πει. Τέλος, να με προτιμάει από το ποδόσφαιρο και να μη με «στήνει» για να δει αγώνα... Ζητείται... Ειλικρινά.
Αμφιμονοσήμαντη αγάπη μου...
Το άκουσμα του ονόματός σου αναστέλλει τις νευρικές μου ώσεις. Όταν σε βλέπω, οι γαμέτες μου επαναστατούν και τα χρωμοσώματά μου θέλουν σαν τρελά να ενωθούν με τα δικά σου! Σ' αγαπώ τόσο πολύ! Η αγάπη μου τείνει στο άπειρο και το όριό της δεν ορίζεται!
Δεν θέλω να κάνω σεξ
Θέλω να κάνω έρωτα σε μια κοπέλα και να την κάνω να νιώσει όμορφα, να νιώσει μοναδική... να φιλήσω κάθε σημείο του κορμιού της και να της πω πως είναι δική μου!
Χαιρέτα, μωρέ
Δεν σηκώθηκε ούτε για να με χαιρετήσει. Ούτε γι' αστείο. Και να πεις πως δεν προσπάθησα. Και σέξι είμαι κι απ' όλα. Πφφφφ!
?
Γιατί κάθε φορά που πίνω, ρε γαμώτο, θέλω να τον ψάξω στο facebook; Και την τωρινή του γκόμενα επίσης. Ενώ κάθε φορά λέω ότι δεν θα ξανασχοληθώ. Να, τώρα είδα ότι αυτή είναι φίλη με τον κολλητό του. Ρε, του την έχει γνωρίσει, έχουμε χωρίσει έναν χρόνο κι έχουν έναν χρόνο σχέση. Ρε, μπας και την αγαπάει; Κι εγώ είμαι ακόμα μόνη μου. Και τον σκέφτομαι κάθε μέρα -χωρίς πόνο πλέον- αλλά κάθε μέρα. Άραγε, να με σκέφτεται κι αυτός κάθε μέρα; Δεν μπορεί, ρε φίλε... τόσα χρόνια ήμασταν μαζί. Και τι έρωτας... Τα μισά να ένιωθε για μένα απ' όσα ένιωθα εγώ... αποκλείεται να ξαναζήσει τέτοιο έρωτα. Τότε, τι πήγε στραβά, ρε πούστη; Πώς τελείωσε όλο αυτό;
Πώς;
Εχουμε μια βδομάδα που με χώρισες και σε βλέπω χθες με άλλη. Στην καφετέρια που πηγαίναμε με το μηχανάκι να την παίρνεις και να την πηγαίνεις; Δύο χρόνια τα πετάς και προχωράς τη ζωή σου έτσι απλά; Κι εμείς; Αυτό που είχαμε; ΑΠΛΩΣ ΜΗ ΓΥΡΙΣΕΙΣ, ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ. ΑΡΚΕΤΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ. Σ' αγαπώ πολύ.
Η γνώμη σας;
Είμαι 25 και εδώ και 3 μήνες είμαι με κάποιον που είναι 43 κι έχει ένα κοριτσάκι 7 χρόνων (χωρισμένος εδώ και 4 χρόνια), που προς το παρόν έχω δει μόνο από φωτογραφίες. Περνάω υπέροχα κι έχω αρχίσει να τον ερωτεύομαι. Χθες με ρώτησε αν θέλω να γνωρίσω την κόρη του. Αρχικά χάρηκα, γιατί ένιωσα πως μπορεί να έχει αρχίσει κι αυτός να νιώθει πράγματα για μένα. Όμως, όσο το σκέφτομαι, τόσο αγχώνομαι.. Δεν έχω καμία εμπειρία, επαφή με μικρά παιδιά και δεν έχω ιδέα πώς να φερθώ. Υπάρχει κάποιος με αντίστοιχη εμπειρία;
!#%@!
Μα, είσαι σοβαρός; Έχουμε να συναντηθούμε τόσο καιρό και μου λες να πάμε για σεξ κατευθείαν; Τι είμαι, ρε μαλάκα, ζώο; Μόνο αυτό μέτρησε για σένα 2 χρόνια τώρα; Λίγο διπλωματία δεν έβλαψε κανέναν. Άσε που θα είχες περισσότερες πιθανότητες να πάρεις αυτό που θέλεις αν το πήγαινες πιο ανθρώπινα. Μα, πείτε μου, έχω τόσο άδικο; Τόσο παράξενη είμαι;
Πολύ φοβάμαι πως δεν θέλω πια να...
... είμαστε μαζί. Δεν ξέρω τι να πω, αλήθεια. Είναι απλώς πως έχω δώσει τόσο πολλά σ' εσένα κι εσύ πάντα απλώς κάνεις αυτό που σε βολεύει και σου αρέσει να κάνεις. Σε μια σχέση ο ένας πρέπει να φροντίζει τον άλλο για να βρεθεί ισορροπία. Διαφορετικά, πάντα ο ένας μένει ξεκρέμαστος. Τώρα, κάτσε να λύσεις τα άλυτα και να δεις πώς είναι να περιμένεις όλο το βράδυ για ένα κωλοsms.
Σίριαλ το κάναμε
Μία φεύγω εγώ, μία φεύγεις εσύ. Μία γυρνάω εγώ, μία γυρνάς εσύ... Έχουμε περάσει πολλά. Αλλά ποτέ δεν αφήνουμε ο ένας τον άλλο. Τώρα ήταν η σειρά μου να φύγω. Δεν πάει πουθενά. Σε αγαπάω. Με αγαπάς; Έπρεπε να φύγω. Δεν μου άφησες επιλογή. Θα με ξανατραβήξεις πάλι κοντά σου; Προσπαθώ να απεξαρτηθώ. Δεν μπορώ. Προσπάθησε, ρε γαμώτο. Μη βάζεις συνέχεια μπροστά τον εγωισμό σου. Μου λείπεις.
Στόκος
Γνώρισα ένα παιδί μετά από πολύ καιρό. Είναι πολύ ωραίος, ευγενικός και με τρόπους. Βγήκα 2 ραντεβού μαζί του, αλλά δεν παλεύεται. Μιλάμε, είναι τελείως στόκος. Δεν είναι κακός, είναι απλά χαζός, με όλη την έννοια της λέξεως. Λέω να ξαναβγώ μαζί του γιατί με έχει φάει η μοναξιά, αλλά δεν την παλεύω. Σκατά!
Ερώτηση
Είμαι στρέϊτ κοπέλα, αλλά άμα δω καμιά κοπελάρα θεά στον δρόμο με τα τούτα της και τα κείνα της, σκέφτομαι πώς θα ήταν ένα λεσβιακό μαζί της. Ρε παιδιά, παίζει να είμαι bi;
Θα στείλεις;
Μου είπες χτες ότι έχεις τις κλειστές σου και το σεβάστηκα - δεν μου αρέσει να γίνομαι πιεστική και κουραστική! Σε άφησα, λοιπόν, να ηρεμήσεις και πάλι σήμερα θα κάνω το ίδιο, γιατί μου άρεσε που ήρθες από μόνος σου χτες να με δεις και όχι επειδή επέμεινα ή κάτι τέτοιο... Αλλά φοβάμαι μη νομίζεις ότι δεν με νοιάζει τι κάνεις. Και δεν θα σε δω κιόλας αυτήν τη βδομάδα καθόλου, λόγω υποχρεώσεων. Αλλά δεν θέλω να σου στείλω εγώ, οπότε θα περιμένω μήνυμά σου! Ελπίζω να στείλεις!
#Τrue
Πληρώνεις τόση απογοήτευση για μόνο μια στιγμή ευτυχίας.
Είπαμε
Είπαμε θα 'σαι ένα summer love και τίποτα παραπάνω. Αλλά εσύ έχεις γίνει πιο χειμωνιάτικος κι από τα σεντόνια με τους Αϊ-Βασίληδες που έχω στα συρτάρια μου. Αυτό το «θέλω να σε παντρευτώ» ήθελε τζάκι.... Σ' ΑΓΑΠΩ.
Mα, τι ζητάτε πια
... Εσείς οι άνδρες; Έρχεται στον δρόμο σας μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά, που την πετυχαίνετε σε φάση συντροφικότητας και σας δίνει μια ευκαιρία, ενώ εσείς αντικειμενικά δεν την αξίζατε. Της λέτε πόσο υπέροχη και δοτική είναι, πόσο χαλαρή, πόσο γλυκιά, γλυκιά, γλυκιά... Και όταν αρχίζει και ψαρώνει και αυτή και ενώ κάνετε παρέα σχέδια για τους επόμενους 3 μήνες, της πετάτε κατάμουτρα «δεν είμαι ερωτευμένος, είσαι πολύ αυτάρκης, είσαι πολύ καλή για μένα, αλλά πάνω απ' όλα σε εκτιμώ (όπως ο μπακάλης της γειτονιάς μου), ξέρω ότι κάνω λάθος, δεν ξέρω και τι θέλω!». «Ένα χέρι ξύλο» ήθελα να πω και πολλά γαμωσταυρίδια για να στρώσεις! Μα τι παπάτζες; Πώς πρέπει να είμαι για να μην είμαι αρκετά καλή για κάποιον δηλαδή; Μην τυχόν με ξαναπεί κανείς γλυκιά! Μην τυχόν!
Γαμώτο
Τόσο δύσκολο είναι πια να σε πάρει κάποιος από το χέρι και να προχωρήσετε μαζί;
3 ώρες ύπνο...
... Εξαιτίας καυτού σεξ με τον σύντροφό σου... Βρε, μια χαρά ξεκινά η μέρα και μια χαρά δουλεύεις... Καλημέρα σε όλους!!!
Τρελαίνομαι
Να αράζουμε με τις ώρες στο αμάξι... να τρώμε γλυκά και να ονειρευόμαστε τα ταξίδια που θα κάνουμε. Τι χρώμα ματάκια θα 'χουν τα παιδιά μας και τον κήπο που θα παίζουν τα σκυλιά μας. Κι ας μην μπορούμε να κοιμηθούμε αγκαλιά ούτε κι αυτό το βράδυ. Κάποτε θα 'ρθει η κατάλληλη στιγμή και δεν αργεί ο καιρός που θα λέμε πια καληνύχτα αγκαλιά στο κρεβάτι μας...
Περίεργο
Απλώς είναι περίεργο να ξέρεις ότι το ταίρι σου σίγουρα δεν θα σε ερωτευτεί όπως εσύ, επειδή εξαρχής οι προτεραιότητές του είναι άλλες και ήδη καθορισμένες και ανώτερες πνευματικά. Σκατά!
Να είχα τα λεφτά, ρε γαμώτο
Να μας πάρω δύο καινούργια λάπτοπ καλά (και ασορτί), με κάμερα, να μπαίνουμε στο skype να βλέπω τη μουρίτσα σου. Τώρα όλο μας κρασάρουν τα γαμημένα.
Μετρό
Όταν έχω μοναξιά, παίρνω το μετρό. Κάθομαι και περιμένω να μπει μια κοπέλα που θα με ερωτευτεί και θα την ερωτευτώ. Θα κοιταχτούμε και θα το ξέρουμε αμέσως. Φτάνω Σύνταγμα. Άντε πάλι πίσω.
Γιατί;
Θέλεις μόνο το κορμί μου και όχι την ψυχή μου; Γιατί να λες πως είσαι ανίκανος να με θέλεις όπως εγώ; Γιατί να είστε όλοι τόσο ρηχοί; Τι απέγινε ο έρωτας; Γιατί μόνο σεξ; Εγώ βαρέθηκα. Δεν θα παίξω αυτό το παιχνίδι. Τέλος και το σεξ, αφού μόνο αυτό θέλεις. Τέλος σε όλα για σένα.
Ματωμένος γάμος
Μια μέρα πριν από τον γάμο μου και νιώθω πως θα τα παρατήσω όλα την τελευταία στιγμή. Με άλλον είμαι ερωτευμένη και άλλον παντρεύομαι, γιατί είμαι 32 χρόνων και θέλω να κάνω παιδιά. Το θεωρούσα πολύ εύκολο. Έλεγα, με τον καιρό θα ξεχάσω και θα είμαι ευτυχισμένη με τον άντρα που επέλεξα, αλλά δυστυχώς ο κόμπος στο στομάχι μου δεν λέει να φύγει. Διαβάζω συχνά τις εξομολογήσεις και κάποιοι γράφουν ότι είναι δυστυχισμένοι που είναι μόνοι. Η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να παντρεύεσαι κάποιον που δεν ερωτεύτηκες ποτέ και ας έχει όλα τα καλά του κόσμου. Θα παντρευτώ αύριο και δείχνω και ευτυχισμένη πολύ. Κανείς δεν θα μάθει πως έκανα τον μεγαλύτερο συμβιβασμό της ζωής μου. Και ας ήμουν πάντα ασυμβίβαστη!
Δεν είμαι ερωτευμένος πλέον με τη γυναίκα μου
Είμαστε μαζί 12 χρόνια και με ένα παιδί τεσσάρων ετών. Την κοιτάζω και δεν τη θέλω πια. Τη βλέπω όπως θα έβλεπα ένα αδέλφι που μένει στο ίδιο σπίτι. Αυτή την πειράζει, αλλά εγώ δεν το παραδέχομαι όταν με ρωτάει, γιατί δεν θέλω να χωρίσουμε και να χάσω το παιδί μου. Δεν είναι ότι θέλω ή γνώρισα κάποια άλλη. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα τέτοιο.
Οι πρώτες αγάπες κρατάνε για πάντα....
Τη συνάντησα μετά από μισό αιώνα... τα ίδια μάτια... το ίδιο πρόσωπο... το ίδιο χαμόγελο... μαζί με τη φθορά του χρόνου με έκανε να ξαναβρεθώ στην ίδια κατάσταση, όπως όταν ήμασταν έφηβοι. Κλαίω...
Ήμουν έτοιμη να σ' το στείλω σε μήνυμα στο facebook
Αλλά θα τα πω εδώ να ξεθυμάνω, για να μη με λες παρανοϊκή και υπερβολική. Είσαι ένας ξεφτίλας. Μπορείς να βλέπεις όσα κωλαράκια θες στο facebook, δεν έχω θέμα. Αλλά για ποιον γαμημένο λόγο να κάνεις add το τελευταίο τσουλάκι (που δεν ξέρεις καν) που έχει βγάλει έξω τις βυζάρες και τα μπούτια στην profile pic; Για ποιον γαμημένο λόγο να κάνεις add όσες γάμησες το καλοκαίρι που είχαμε χωρίσει; Για ποιον λόγο να μπαίνω και να βλέπω ότι το αγόρι μου είναι πλέον φίλος με την Καυλιάρα Γατούλα και το Καυτό Μουνάκι; (Αυτά είναι όντως τα ονόματα πάνω-κάτω, δεν είναι δικοί μου χαρακτηρισμοί.) Μπες και δες όσες τσόντες θέλεις, αλλά το ότι τις κάνεις add κάτι λέει. Νιώθω τόσο προσβεβλημένη. Και αυτά τα like που κάνεις σε μερικές... Κάθε κλικ που κάνεις, μια ώρα λιγότερου ύπνου για μένα. Και όταν θα σε ρωτήσω ποιος ο λόγος για όλα αυτά, θα μου πεις ότι ήσουν μαστουρωμένος με τους φίλους σου και μαλακιζόσασταν, θα με πεις υπερβολική, θα μου χαμογελάσεις με εκείνο το χαμόγελο που μου φαίνεται αληθινό και θα με φιλήσεις επειδή «είμαι γλυκούλα όταν ζηλεύω». Μετά θα αναρωτηθώ αν όντως είμαι υπερβολική, γιατί το facebook δεν είναι η πραγματική ζωή και μπορεί απλώς να κάνει τον χαβά του, μετά θα το ξεχάσω τελείως το θέμα, επειδή θα με ξαναφιλήσεις, και την επόμενη μέρα θα δω τις καινούργιες σου φιλίες με ξέκωλα και θα αναρωτηθώ γιατί κάθομαι και ανέχομαι αυτή την ξεφτίλα. Μετά, όμως, θα δω στα κλεφτά και την αγαπημένη μου φωτογραφία σου, θα σε θέλω και θα σε μισώ ταυτόχρονα και θα καταριέμαι την τύχη μου που ερωτεύτηκα έναν ξεφτίλα!
Γιατί πρέπει να ξέρω.
Τελικά έφυγες για πάντα ή παντρεύτηκες; Να 'ξερες... μονάχα να 'ξερες. Φιλιά (και όχι φιλί)!
10 χρόνια σεξ
Είμαι 10 χρόνια με τον άντρα μου και ακόμα κάνουμε σεξ σαν έφηβοι. Συνέχεια και λυσσασμένα.
Εγώ κι εσύ
Όλα ξεκίνησαν από εκείνον τον ρημαδοκαφέ, εγώ κι εσύ. Μια συνάντηση φιλική, μιλούσες ακατάπαυστα και με έκανες να γελάω! Ξαναβρεθήκαμε πολύ σύντομα, στην παραλία, στον Θερμαϊκό. Στο καράβι φυσούσε ένα ωραίο αεράκι, ήθελες να με φιλήσεις, μου το 'πες! Έφυγα για λίγες μέρες. Όταν επέστρεφα, θα ήταν όλα τόσο διαφορετικά. Είχες ήδη μπει στο μυαλό μου, περίμενα πώς και πώς για να σε δω... Περάσανε σχεδόν 2 μήνες. Συμπτύξαμε τον χρόνο γιατί σύντομα θα έφευγες στο εξωτερικό! Σήμερα σε αποχαιρέτησα. Έχω το ποτήρι που έπινες και δεν ξέρω τι να κάνω, ν' αρχίσω να το φιλάω, να το σπάσω και να κρατήσω τα κομμάτια του, το άρωμά σου, τη γεύση από τα χείλη σου! Θέλω να βάλω στο σπίτι φωτιά, να έρθω πίσω και να σε ξαναφιλήσω, να φυλακίσω τον χρόνο - πόσο εύκολα περνάει, γαμώτο! Να σου πω όσα δεν ξέρεις κι όσα δεν είσαι έτοιμος ν' ακούσεις. Κι αν δεν είναι έρωτας αυτό, τι είναι έρωτας; Πού πάω και μπλέκω; Αφού το ξέραμε ότι θα έφευγες!
Σ' αγαπώ!
Πόσο θέλω να φωνάξω αυτές τις δύο λέξεις και μετά να πνίξω κάποιον στα φιλιά. Καλά θα 'ταν να 'ξερα ποιον όμως.
Τέλος...
Σ' αγαπάω πάρα πολύ. Πρώτη φορά αγαπάω κάποιον τόσο... Αλλά δέκα μήνες είναι αρκετοί για να καταλάβω ότι δεν μ' αγαπάς εσύ. Κουράστηκα. Ο εγωισμός μου κουρελιάστηκε. Ό,τι και να λες και ό,τι και να κάνεις δεν φτάνει. Ένα πράγμα πρέπει να κάνεις και δεν μπορείς. Κράτα τις τύψεις σου, τη σιγουριά σου και το βόλεμά σου. Και κράτα και τον τρελό σου τον έρωτα. Εγώ θέλω κάποιον που να είναι δίπλα μου, κουράστηκα να με αγαπάνε από απόσταση. Μακάρι να μη σε είχα γνωρίσει ποτέ.
Θέλω....
Να έρθεις να με σώσεις από τον εαυτό μου... θέλω να πάρεις το αεροπλάνο και να έρθεις να με βρεις. Να με πάρεις αγκαλιά για να μπορέσω να κοιμηθώ όπως κοιμόμουν τότε δίπλα σου, ήρεμα, γαλήνια... και πάνω απ' όλα θέλω να πάψεις να είσαι καθίκι... αλλά επειδή αυτό δεν αλλάζει... να πας να γαμηθείς και ό,τι μου έκανες να σου έρθει στον κώλο x 10. Άι σιχτίρ!
Λάθος νούμερο
Γιατί γι' ακόμα μία φορά είμαι πάλι ερωτευμένη με κάποιον που δεν μου επιτρέπεται να είμαι; Από τους νόμους της φυσικής, τους ανθρώπινους νόμους και την κοινή λογική; Αυτό δεν θα πει έρωτας; Κι αν τολμήσω να εξηγήσω την κατάστασή μου, με κοιτούν όλοι συγκαταβατικά και δεν με παίρνουν στα σοβαρά. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς γίνεται και κάποιοι ερωτεύονται ανθρώπους λες και ψωνίζουνε παπούτσια στο νούμερο που τους πάει κι εγώ πάντα ή κολυμπούσα ή με στένευαν.
<3
Σε αγαπώ και δεν θέλω να σε χάσω. Το φοβάμαι κάθε φορά που τσακωνόμαστε για βλακείες και πεισμώνεις σαν μωρό. Έχεις όλα αυτά που ψάχνω σε κάποιον και μετά από τόσα χρόνια ακόμα σε θέλω όπως πρώτα. Από τη μυρωδιά σου μέχρι τα αστεία σου. Είμαι εξαρτημένη από σένα. Ερωτευμένη με όλα πάνω σου. Σε αγαπώ!
Απωθημένο ίσως;...
Είμαι παντρεμένη μ' έναν υπέροχο άνθρωπο και έχουμε μια όμορφη οικογένεια. Τον άντρα μου τον γουστάρω ερωτικά πολύ και δεν θα περνούσε από το μυαλό μου με τίποτα η ιδέα να τον απατήσω ή να τον αφήσω. Έχω όμως πρόβλημα... 5/7 βράδια βλέπω στον ύπνο μου έναν πρώην μου που με έχει σημαδέψει ψυχικά για πάντα. Δεν βλέπω ποτέ σεξ μαζί του. Βλέπω ρομάντζο! Καυτά φιλιά με καρδιά που κοντεύει να σπάσει. Βλέμματα ερωτευμένων ανθρώπων και γενικώς όλο αυτό που νιώθει κάποιος στο ξεκίνημα μιας σχέσης και είναι στα ουράνια. Γαμώτο, έχω πρόβλημα. Ξυπνάω από το όνειρο και μου λείπει και θέλω να ξανακοιμηθώ για να δω τη συνέχεια... Με το αγόρι του ονείρου έχουμε χρόνια να ιδωθούμε, αλλά έχουμε κρατήσει μια τυπική επαφή. Είχαμε μια σχέση έντονη που πέρασε από 40 κύματα και είχαμε εξομολογηθεί ο ένας στον άλλο αγάπη και έρωτα. Τώρα τι θέλει και μπλέκει στα όνειρά μου; Φοβάμαι ακόμη και να ξαναεπικοινωνήσω μαζί του. Αγαπάω πολύ τον άντρα μου και περνάμε τέλεια μαζί. Όμως τα όνειρα είναι εκεί κάθε βράδυ...
Αέρας όλα
Τον είδα τυχαία πριν από 2 μήνες να οδηγεί ανέμελος. Είχα να τον δω από το 2001 και ποια ήταν η πρώτη σκέψη μου; Μα, ακόμη δεν έχει πεθάνει; Ήταν ο μεγάλος μου έρωτας, σχέση 5 χρόνια κι ένας άσχημος χωρισμός, που όσο κι αν προχώρησα, ακόμα με πονάει η μαχαιριά του. Να είναι καλά, λέω σε όλους. Αλλά μέσα μου θέλω να πεθάνει με τόσο κακό που έχει κάνει.
C' est la vie?
Απάτησα το αγόρι μου με κάποιον που είναι 9 χρόνια μεγαλύτερός μου... Εξομολογούμαι ότι δεν το μετάνιωσα ούτε λεπτό, ήταν το ωραιότερο σεξ της ζωής μου! Εξομολογούμαι ακόμα ότι και τώρα που χώρισα συνεχίζω να το κάνω μαζί του περιστασιακά, αλλά δεν έχω πει τίποτε απ' όλα αυτά στις φίλες μου, γιατί θα με θεωρήσουν ανήθικη που απάτησα και ηλίθια που, αντί να κάνω σχέση, κάνω περιστασιακό (τέλειο) σεξ...
Έστω από εδώ...
Βαγγέλη, είμαι τρελά ερωτευμένη μαζί σου. Και δεν τολμάω να σου το πω. Κι όταν σε συναντώ τα πρωινά, τυχαία, πηγαίνοντας στη δουλειά, ό,τι πρόβλημα και να έχω, το ξεχνάω. Και κάθε φορά που σε βλέπω να μου χαμογελάς και να μου μιλάς, χάνω τα λόγια μου και λέω βλακείες. Και νιώθω ότι σε χάνω και τα βάζω με τον εαυτό μου για τη δειλία μου. Γιατί τώρα τελευταία δεν μιλάς...
Ε(γω)
Αντίο αγάπη μου
Αντίο αγάπη μου... ήσουν για μένα ο καλύτερος με διαφορά... Δεν θέλω να σε ξαναδώ ΠΟΤΕ...
Γκαντέμω
Αισθάνομαι χάλια. Πρώτη φορά νιώθω κάτι για έναν άντρα και γνωρίζω εκ προοιμίου ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα... πραγματικά αισθάνομαι ότι αυτός ο άνθρωπος αξίζει, αλλά είναι μία δεκαετία μεγαλύτερος, χώρισε πριν από λίγο καιρό από σχέση μερικών ετών και πιστεύω πως δεν με βλέπει ερωτικά. Μόνο η παρουσία του, μια απλή κουβέντα του, με γαληνεύει. Δυστυχώς, είμαι ερωτευμένη.
Ναι. Το παραδέχομαι.
Όταν κάνω έρωτα με την κοπέλα μου, μου αρέσει να σκέφτομαι τον Καραγκούνη.
Ζήλια...
Ζηλεύω τις φίλες μου που έχουν κάνει παιδί. Ζηλεύω τις φίλες μου που έχουν γκόμενο. Ζηλεύω τις φίλες μου που τρώνε και δεν παχαίνουν... Και το κουφό είναι ότι όλες αυτές οι φίλες ζηλεύουν εμένα επειδή δεν έχω κανέναν πάνω από το κεφάλι μου!
Γιώργο, είσαι ηλίθιος.
Γιώργο, κάθε φορά που θάβω όποιο παιδί σου αρέσει είτε λέγοντάς σου ότι δεν είναι ωραίος ή ότι φαίνεται μαλάκας, δεν είναι γιατί πιστεύω ότι σου αξίζει κάποιος καλύτερος, όπως σου λέω, αλλά γιατί εδώ και δύο χρόνια είμαι παράφορα ερωτευμένος μαζί σου! Καλά, ρε παιδάκι μου, δεν βλέπεις ότι εμείς οι δύο έχουμε γεννηθεί για να γεράσουμε μαζί; Τόσο βλάκας;
Σ' αγαπάω
Θέλω να με αγκαλιάσεις και να μου πεις δεν πειράζει που τα 'χεις κάνει σκατά στη ζωή σου, δεν πειράζει που έχεις 999 κολλήματα, που δεν έχεις αυτοπεποίθηση, που φοβάσαι να δεθείς. Δεν πειράζει τίποτα, γιατί εγώ είμαι εδώ και θα 'μαστε μαζί.
Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;
Είμαι παντρεμένη λιγότερο από 2 χρόνια. Παντρευτήκαμε χρονικά τη συγκεκριμένη στιγμή γιατί ερχόταν ένα παιδί που θέλαμε και οι δύο πάαααρα πολύ. Μέσα σε αυτά τα λιγότερο από 2 χρόνια γάμου έχω σκεφτεί πολλές φορές να χωρίσω ή ότι έκανα λάθος επιλογή συντρόφου. Είμαι δε σίγουρη ότι αποκλείεται να είμαστε για πάντα μαζί. Το θεωρώ απίθανο και νομίζω ότι αν σκέφτομαι έτσι από τώρα... δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες. Στενοχωριέμαι πολύ που το όνειρο τελείωσε τόσο νωρίς. Πόσο θέλω να είμαι λάθος...
Γιώργο, είσαι και βλάκας.
Ο μόνος άντρας που δεν ξεπέρασα ήταν αυτός που με παράτησε πρώτος. Ξεπέρασα ακόμα και τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου, με τον οποίο μπορεί να ζήσαμε απίστευτες στιγμές, τώρα όμως είμαστε φιλαράκια και συζητάμε τα προσωπικά μας. Εκείνον τον άτιμο που με παράτησε με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να μάθω ποτέ τι έγινε, γιατί δεν μπορώ να τον ξεχάσω με τίποτα;
Θέλω να με χωρίσεις
Θέλω να με χωρίσεις γιατί δεν μπορώ να μπω πάλι στη διαδικασία να σε χωρίσω εγώ. Να με χωρίσεις και να εξαφανιστείς.
Τη Μαρία την ταλαιπώρησα 4 χρόνια...
... μέχρι να αποφασίσω ότι θέλω να είμαστε μαζί. Ήταν από την αρχή ερωτευμένη μαζί μου, αλλά εγώ ήμουν ό,τι να 'ναι, έψαχνα για ευκαιριακό σεξ και ήθελα να γυρίζω από εδώ και από εκεί. Έτσι, μετά τον πρώτο καιρό που περάσαμε καλά, της ξεκαθάρισα ότι 1) δεν ένιωθα όπως αυτή και 2) δεν ήθελα δεσμεύσεις. Την πλήγωσα, αλλά έτσι έπρεπε να γίνει...
Για κάποιον λόγο, όμως, αυτή δεν έφυγε απ' τη ζωή μου. Ήλπιζε ότι μια μέρα θα νιώσω όπως κι αυτή και θα θέλω να είμαστε μαζί. Έτσι έμεινε δίπλα μου και με έβλεπε να ερωτεύομαι άλλες γυναίκες, να πληγώνομαι από άλλες γυναίκες, να γυρίζω με τη μία και με την άλλη... Δοκίμασε κι αυτή να κάνει κάποιες σχέσεις, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αλλά ακόμα και όταν ήταν με άλλον, ήταν πάντα εκεί, δίπλα μου, και ξέρω ότι την πονούσε που δεν μπορούσε να έχει εμένα...
Ώσπου ένα βράδυ πριν από λίγες εβδομάδες, αρχές Αυγούστου, ήμουν άρρωστος και ήρθε να μου κάνει παρέα. Δεν ξέρω αν ήταν η κρίση των 30, οι ενοχές μου ή τι σκατά άλλο, όμως το επόμενο πρωί που ξύπνησα και την είδα να έχει αποκοιμηθεί δίπλα μου, έγινε το κλικ μέσα μου. Ήταν σαν να έφυγε μια κουρτίνα από μπροστά μου, μπορούσα ξαφνικά να το δω: η Μαρία ήταν η γυναίκα που ήθελα να έχω δίπλα μου. Δεν ξέρω αν χρειαζόταν να περάσω τη φάση μου μέχρι να το συνειδητοποιήσω ή αν τόσα χρόνια δεν ήθελα/φοβόμουν να το συνειδητοποιήσω. Πάντως, εκείνο το πρωινό κατάλαβα ότι δίπλα μου είχα μια γυναίκα που με νοιάζεται και με αγαπά και ότι την αγαπώ κι εγώ! Στ' αλήθεια...
Λίγες μέρες μετά έφυγε για τις προγραμματισμένες διακοπές με τους φίλους της και σκοτώθηκε σε τροχαίο. Η εικόνα που έχει αποτυπωθεί στο μυαλό μου, που με έχει στοιχειώσει κυριολεκτικά, είναι η απερίγραπτη χαρά στο πρόσωπό της όταν της είπα ότι την αγαπώ και ότι θέλω να είμαστε μαζί... Θυμάμαι ότι έπεσε στη αγκαλιά μου, με έσφιξε και μου ψιθύρισε: «Κι εγώ σ' αγαπώ, χαζούλη μου! Αλλά αυτό το ξέρεις ήδη...».
Σας ζάλισα, συγγνώμη, απλώς ένιωσα την ανάγκη να τα πω, νιώθω απίστευτα άδειος... Και σας παροτρύνω, όλους εσάς που ψάχνετε το άλλο σας μισό εδώ μέσα, να ανοίξετε καλά τα μάτια σας, γιατί καμιά φορά αυτό που απεγνωσμένα ψάχνουμε ίσως είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να το δούμε. Και όταν ξυπνήσουμε και πάμε να το αγγίξουμε, αυτό μπορεί να μην είναι πια εκεί...
Ζήστε έντονα την κάθε στιγμή, σαν να είναι η τελευταία...
Τελικά είμαι γκόμενα-γραμματόσημο!
Όταν πίνει, θέλει σεξ. Τίποτα παραπάνω. Κι εγώ, το ξυπνοπούλι, μπήκα ως άνετη γκόμενα, γεμάτη αυτοπεποίθηση, στο τριπάκι του, με τη λογική «φυσικά, κι εγώ τέτοια φάση περνάω, μη μου πολυκολλάς, απλώς περνάμε καλά» και πριν καλά-καλά το καταλάβω, τον ερωτεύτηκα άσχημα! Τώρα, ο θεός βοηθός! Ένα είναι σίγουρο, αυτός δεν αλλάζει. Κάθε μέρα το λέω, να το θυμάμαι. Δεν αλλάζει, δεν αλλάζει, δεν αλλάζει...
Λοβ!
Θέλω να ζήσω έναν κινηματογραφικό έρωτα, όπως στα έργα του Παπακαλιάτη!
Αυτό το γαμημένο πέπλο της γοητείας σου
Με κρατάει τυλιγμένη εδώ κι έναν χρόνο. «Εντοπίσαμε» ο ένας τον άλλο μέσα σε πολλούς. Γνωριστήκαμε, ταιριάζουμε σε πολλά, γελάμε μαζί με άλλα τόσα. Όμως... έχω σχέση εδώ και χρόνια. Απ' αυτές που τις έχει ρουφήξει τόσο η καθημερινότητα, που ξεχνάς από πού ξεκίνησες με τον άλλο. Δεν σ' το έκρυψα. Κι εσύ που το έμαθες, φαινομενικά τουλάχιστον, δεν φρίκαρες. Όμως δεν είσαι από αυτούς που συμβιβάζονται με κάτι τέτοιο (του στυλ «βλέπω μια στο τόσο κάποια που έχει σχέση»). Μαγκιά σου! Ή όλα ή τίποτα. Ψήνομαι όμως... Έναν χρόνο τώρα κολλημένη πάνω απ' όλα τα social-fucking-multimedia-tools μπας και πούμε μια κουβέντα. Αν πούμε, παράδεισος. Αν όχι, υποφέρω. Δεν έχω τα α@@@ να χωρίσω. Από την άλλη, όμως, και τι δεν θα 'δινα για ένα φιλί σου (άντε και μερικά παραπάνω), για λίγες μέρες μαζί σου. Ή και νύχτες, έστω. Να, σαν κι αυτήν τη χθεσινοβραδινή, με την πανσέληνο του Αυγούστου. Αυτή για την οποία μας τα 'καναν τούμπανο από την tv μέεεερες τώρα. Είναι πολύ μπλεγμένα τα πράγματα, αλλά αυτό που μου είναι σχετικά ξεκάθαρο είναι ότι σε θέλω. Πάρα πολύ.
Ζηλεύωωωωω......
Κάθομαι και σε ακούω να μου λες με τις ώρες για άλλους/ες, για το οτιδήποτε, και κοκκινίζωωω... και εσύ νομίζεις ότι κοκκινίζω από την αμηχανία και χαζογελάς. Καλά θα ήταν. Τα μηνίγγια μου τα βλέπεις πώς χτυπάνε; Φουντώνω, φουντώνω από τη ζήλια. Καλοπροαίρετη ζήλια, επειδή είμαι φουλ ερωτευμένη μαζί σου, αλλά ζήλια που κάνει το κεφάλι μου να θέλει να σπάσει. Κατάλαβέ το, ρε γαμώτο... σ' αγαπάωωωωω. Άσ' τους όλους και πάμε να φύγουμε, δεν μπορώ και να σ' το πω... ρε κοριτσάρα μου, επίτηδες το κάνεις; Θα με τρελάνεις!
Δεν θέλω πια να είμαι καλό παιδί
Μου είπες ότι δεν θα μπορούσες ποτέ να είσαι μαζί μου, δεν έχω αυτό που θέλεις, αυτό το κάτι. Μου είπες ότι έχω γλυκό πρόσωπο, είπες ότι είμαι όμορφος, είπες ότι είμαι καλό παιδί, αλλά θέλεις τον άλλο αλήτη. Το πρόσωπό μου παραείναι γλυκό και παιδικό για σένα... Πίστεψέ με, δεν με πείραξε που μου τα είπες εσύ συγκεκριμένα χθες. Με πείραξε γιατί μου το είπαν και άλλες νωρίτερα από σένα... Δεν μπορώ να αλλάξω τα χαρακτηριστικά της εμφάνισής μου και το στυλ μου, έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα. Δεν θέλω να είμαι καλό παιδί πια, όπως τουλάχιστον λέτε εσείς. Αλλά δεν μπορώ να προσποιηθώ και κάτι που δεν είμαι, γιατί απλώς φαίνεται. Ζήλεψα εκείνο τον τυπά με το αλήτικο και μάγκικο στυλ που μου έδειξες. Δεν θέλω να είμαι καλό παιδί, δεν θέλω να μοιάζω κακομοίρης, δεν θέλω να πονάω μέσα μου.
Δεν ξέρω αν θα συγχωρήσω τον εαυτό μου ποτέ που δόθηκα σε αυτό τον τύπο...
Σε μια ηλικία που ήθελα να ζήσω το σεξ, αλλά εφόσον δεν μου καθόταν σχέση με αυτούς που ήθελα, τα είδα τα πράγματα πιο χαλαρά... Δεν είχα ξανακάνει έρωτα κι έτσι είχα και φόβο και άγχος και ανασφάλεια, γι' αυτό προτιμούσα να γίνει μέσα σε μια φυσιολογική σχέση, κάτι που δεν ερχόταν... Τότε γνώρισα αυτόν, πολύ ωραίο παιδί. Μου έδειξε ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή, όμως μου ξεκαθάρισε κάτι: «Δεν θέλω δεσμό αυτή την περίοδο». Φυσικά, δεν είπα τίποτα και συνεχίσαμε να συναντιόμαστε. Την πρώτη φορά που βρεθήκαμε στο εξοχικό του είχαμε ψιλοπάρει φωτιά, αλλά δεν έγινε κάτι. Αυτός μάλλον ψιλοξενέρωσε και μετά μου έλεγε «έχω δουλειά... δεν ξέρω αν θα προλάβω» και άλλα τέτοια. Τελικά ξανασυναντηθήκαμε και κάναμε έρωτα. Και εδώ αρχίζει το θέμα: είχαμε αρχίσει τα φιλιά, τα χαϊδέματα, τα μισά ρούχα να έχουν βγει και αφού είδα ότι πήγαινε προς τα κει, του είπα πως δεν έχω ξανακάνει έρωτα και να μην είναι απότομος. Η συνέχεια; Μου έβγαλε τα υπόλοιπα ρούχα και τα δικά του, δεν ασχολήθηκε καθόλου με το στήθος εκτός από 1 και μοναδική φορά, μου έβαλε ένα μαξιλάρι και μια πετσέτα (για να μη γεμίσουμε αίματα) κάτω από τους γοφούς μου, φόρεσε το προφυλακτικό και άρχισε τη διείσδυση. Χωρίς να δει αν είμαι έτοιμη, χαλαρωμένη, αν μπορούσα να τον δεχτώ μέσα μου. Τη δεύτερη φορά κατάφερε και μπήκε ολόκληρος. Αφού ανακουφίστηκε και φυσικά μ' εμένα δεν ασχολήθηκε καθόλου, μείναμε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, λέγοντάς μου πως του είχαν ξανατύχει παρθένες, αλλά εγώ τον δυσκόλεψα αρκετά. Έλα όμως που με περίμενε και άλλη έκπληξη: είχα αιμορραγία, αρκετή αιμορραγία... Είχε λερωθεί η πετσέτα, το σεντόνι, αλλά ευτυχώς όχι και το στρώμα... Συνέχισα δύο μέρες με αιμορραγία σαν να είχα περίοδο, με ένα προφυλακτικό μισοστραπατσαρισμένο (ίσως να βγαίνουν έτσι τα προφυλακτικά μετά το τέλος, δεν ξέρω) και να τον ρωτάω αν όλα είναι καλά και να χαμογελάει και να μου λέει «θα κάνουμε ένα παιδάκι». Μετά από αυτό άλλαξε η στάση του, αφού έβλεπε ότι δεν πήρε την ικανοποίηση που θα περίμενε, κι έλεγε πως μετάνιωσε που με γνώρισε. Από εκείνο το βράδυ δεν τον έχω ξαναδεί. Και καλύτερα να μην τον ξαναδώ ποτέ στη ζωή μου, αλλά ο κόσμος είναι πολύ μικρός. Ήταν σχεδόν 30 χρόνων, άρα ήξερε να κάνει σεξ και πώς να προετοιμάσει μια κοπέλα. Οk, παραδέχομαι πως ήθελε να περάσει μόνο καλά και δεν του ζήτησα τίποτε άλλο, αλλά ήταν τόσο δύσκολο να κάνει κι εμένα να περάσω καλά; Από τότε δεν έχω ξανακάνει έρωτα. Θέλω να κάνω, αλλά αν ο καθένας που γνωρίζω θέλει να περάσει καλά, αυτό σημαίνει πως θα είναι απότομοι και δεν θα «προσέξουν» καθόλου το σώμα μου; Δηλαδή, πρέπει να ξαναγίνει με κάποιον που θα είναι ερωτευμένος μαζί μου, ώστε να είναι τρυφερός και να μη με ξεπετάξει στα γρήγορα; Τότε μου φαίνεται πως δεν θα το ξανακάνω, επειδή δεν νομίζω ότι θα με ερωτευτεί κανένας. Δεν κρύβω κιόλας το γεγονός πως είναι φορές που αναρωτιέμαι αν έγινε ό,τι έγινε επειδή με ποθούσε έστω και λίγο ή επειδή είχε ξεμείνει από γκόμενα.
ΥΓ.: Συγγνώμη για τη σεξουαλική σκηνή που περιέγραψα, αλλά ήθελα να καταλάβετε πώς έγινε.
Να τα σβήσω όλα, ρε πούστη μου!
Περάσανε 2 μήνες ακριβώς. Έφυγα από το σπίτι, με έδιωξες μάλλον. Με παρακάλεσες να γυρίσω. Δεν μπορούσα όμως, είχα κομματιαστεί. Εδώ ήμουν κι έκλαιγα, πάλευα με τον εαυτό μου! Με χτύπησες, με κλείδωσες μέσα και με χτύπαγες. Πες μου γιατί; Σε παρακαλώ, πες μου γιατί μου τα πήρες όλα; Γιατί με τρομοκράτησες έτσι; Γιατί πέταξες τρία χρόνια έτσι; Τα συναισθήματά μου... τα χρόνια μας... το σπίτι μας... τη ζωή μας... ΟΛΑ! Κοιτάζω τη βροχή και κλαίω. Ας γύρναγα τον χρόνο πίσω. Να τα σβήσω όλα, όλα, ρε πούστη μου!
Ξέρεις...
... τι μου έλειψε; Τα πρωινά που ξυπνούσα στην αγκαλιά σου και δεν σε άφηνα ούτε με άφηνες να φύγω... αλλά έφυγα γιατί με έπνιξες.
Δεν θέλω πια να είμαι καλό παιδί
μου είπες ότι δεν θα μπορούσες ποτέ να είσαι μαζί μου, δεν έχω αυτό που θέλεις, αυτό το κάτι. Μου είπες ότι έχω γλυκό πρόσωπο, είπες ότι είμαι όμορφος, είπες ότι είμαι καλό παιδί, αλλά θέλεις τον άλλο αλήτη. Το πρόσωπό μου παραείναι γλυκό και παιδικό για σένα... Πίστεψέ με, δεν με πείραξε που μου τα είπες εσύ συγκεκριμένα χθες. Με πείραξε γιατί μου το είπαν και άλλες νωρίτερα από σένα... Δεν μπορώ να αλλάξω τα χαρακτηριστικά της εμφάνισής μου και το στυλ μου, έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα. Δεν θέλω να είμαι καλό παιδί πια, όπως τουλάχιστον λέτε εσείς. Αλλά δεν μπορώ να προσποιηθώ και κάτι που δεν είμαι, γιατί απλώς φαίνεται. Ζήλεψα εκείνο τον τυπά με το αλήτικο και μάγκικο στυλ που μου έδειξες. Δεν θέλω να είμαι καλό παιδί, δεν θέλω να μοιάζω κακομοίρης, δεν θέλω να πονάω μέσα μου.
Θέλω να σε πάρω τηλέφωνο
... κι εσύ να το σηκώσεις.
Τhis time...
Ρε Γιάννη, το καλοκαίρι περνάει και από τον Ιούλιο περίμενα αυτήν τη γαμωβδομάδα που θα ήσουν εδώ και ούτε ξέρω αν είσαι εδώ! Δεν θα σε πάρω τηλέφωνο, έχω ρίξει αρκετά τα μούτρα μου. Αλλά σε θέλω πολύ. Πολύ! Πολύ! Πολύ! Και το καλοκαίρι περνάει και θα φύγω κι εγώ. Και μετά τι; Μέχρι την επόμενη τυχαία συνάντηση τα Χριστούγεννα; Εσύ το ξεκίνησες. Με έκανες να σε προσέξω, να σε θέλω, και τώρα; ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΓΑΜΩ! Πες, δείξε, κάνε κάτι γαμώ την αναμονή μου!
*ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ >> http://www.lifo.gr/confessions
σχόλια