Γ@μημένη μέρα, από κείνες τις μέρες που θες να τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα.
Ανοίγεις την πόρτα γρήγορα λες και σε κυνηγούν, πετάς τα κλειδιά, ένα γρήγορο κατούρημα, μια κρύα μπίρα κι ένα τσιγάρο από τα κομμένα.
Ανοίγεις την μπαλκονόπορτα τεντώνοντας το γέρικο λευκό κορμί σου και κάθεσαι στην αγαπημένη σου πολυθρόνα. Γ@μημένη άπνοια.
Είναι και αυτές οι βραδιές που σε πνίγει η άπνοια...
Τα χρόνια περνούν και στο τέλος τι μένει... Μακάρι να 'ξερα...
Κι αν πόνεσες για μιαν αγάπη, ρώτησε μονάχα τούτο την καρδιά, ρώτα την αν πέρασε καλά... Και αν σου απαντήσει ναι τότε χαμογέλασε, είσαι ΤΥΧΕΡΟΣ.
Θα έλεγα αναμνήσεις, αλλά και αυτές τις ξεθωριάζει ο καιρός...
Βαρέθηκα να χρειάζεται να μιλώ... Διάολε, κανονικά θα έπρεπε να μιλούμε με τα μάτια.
Κουρασμένος από τους καινούργιους έρωτες, βλέπεις στα μάτια τους την αγωνία, βλέπω στα μάτια μου τη συνήθεια...
Βαρέθηκα να πρέπει να λέω όλα αυτά που θες να ακούσεις...
Βαρέθηκα να προσπαθείς να μου αρέσεις... Βάλε μόνο ένα χαμόγελο και ΕΛΑ.
Βαρέθηκα τις ατέλειωτες συζητήσεις με το μου είπε αυτό, μου είπε εκείνο, μου είπε το άλλο..
Γ@ΜΑΤΟ! Ο έρωτας είναι υπόθεση των δυο σας.
Βαρέθηκα να θέλουν από μένα μια εικόνα που ποτέ δεν ήμουν... Θέλω μόνο ΕΚΕΙΝΗ να καταλαβαίνει το μυαλό μου, την καύλα μου, την τρέλα μου.
Βαρέθηκα ρε καριόλη να σου εξηγώ πως ο έρωτας δεν έχει λόγια, δεν έχει λέξεις να τον περιγράψουν, όταν τον νιώσεις θα το καταλάβεις.
Θα δεις τα χέρια να ιδρώνουν, την καρδιά και το μυαλό να τρέχουν πιο γρήγορα, την μυρουδιά της να σε τραβά σαν λυσσασμένο σκύλο, σκύλε... Αυτό είναι ΕΡΩΤΑΣ.
Απόψε η νύχτα δεν περνά, μου τυχαίνει και εμένα κάποια βράδια... Εκεί που είσαι καλά το μόνο που να θες είναι να μείνεις μόνος.
Απόψε η νύχτα ξυπνά θύμησες από τα παλιά, από εποχές που ακόμα αισθανόμουν άτρωτος και δυνατός, που αψηφούσα τη λογική.
Όσο μεγαλώνω γίνομαι πιο άσχημος, πιο κουρασμένος, λιγότερο δυνατός, τρελός, μοναδικός...
Όσο μεγαλώνω συμβιβάζω τα θέλω με τα πρέπει.
Άσχημο πράμα να συμβιβάζονται τα «θέλω» με τη «λογική» μωρό μου.
Άσχημο πράμα να περνούν οι νύχτες μας έτσι αδιάφορα... Όταν ξέρεις πώς είναι να είσαι «ζωντανός» τότε είναι άσχημο πράμα.
Κι αν πόνεσες για μιαν αγάπη, ρώτησε μονάχα τούτο την καρδιά, ρώτα την αν πέρασε καλά... Και αν σου απαντήσει ναι τότε χαμογέλασε, είσαι ΤΥΧΕΡΟΣ.
Έρωτας μωρό μου είναι η λογική να πηγαίνει περίπατο και να σε κυριεύει η ΤΡΕΛΑ... Η τρέλα πως θέλεις να τη δεις μια φορά ακόμη.
Η τρέλα πως δεν μπορείς να ζεις μακριά της, ούτε αυτή χώρια σου... Μ' ακούς; ΟΥΤΕ αυτή χώρια σου.
Για αυτό υπάρχει ο χρόνος για να γιατρεύει όσα η καρδιά δεν μπορεί να αντέξει, όσα δεν μπορεί να αντέξει δικέ μου.
Γ@μήστε τα interaction, καθίστε σαν μαλάκες να πατάτε rt και fav...
Καθίστε να κρύβετε τον πόνο σας πίσω από κάτι τύπους σαν και μένα και αφήστε την πραγματική ζωή να περνά από δίπλα σας...
Πρόσεξε μόνο τούτο...
Ο Έρωτας έρχεται μοναχά μια φορά στη ζωή...
ΑΝ είσαι τυχερός και το καταλάβεις, τότε γράπωσέ τον με λύσσα και ζήσε τον.
σχόλια