Και εκεί μου κάθεσαι ωραία και όμορφα στη γωνία σου, περνώντας βράδια ατέλειωτα τραγουδώντας τραγούδια τύπου " όσο η καρδιά και αν λαχταρά δε θα ξαναγαπήσω ", καπνίζοντας ατέλειωτα πακέτα τσιγάρα και πρήζοντας τους πάντες με την ατέλειωτη κλάψα σου για την υποτιθέμενη μεγάλη χαμένη σου αγάπη, τσουπ. Σε χτυπάει. Μη με ρωτήσεις απο πού, δεν ξέρω. Αλλά σε χτυπάει ο νέος wannabe έρωτας, σε πολιορκεί, σε κάνει να αναρωτιέσαι για λίγο αν θα έπρεπε να προχωρήσεις ή όχι .
Ύστερα είναι στο χέρι σου το να αποφασίσεις πως θα εξελιχθεί το στόρυ. Άσε, θα σε βγάλω εγώ από τις σκέψεις. Θα σου πω εγώ πως εξελίσσεται συνήθως (όλα κι όλα,υπάρχουν και διαφορετικές περιπτώσεις, ευτυχώς). Θα το παίξεις πονεμένη και κατεστραμμένη ψυχή, θα κλαφτείς για το πόσο σπασμένο σε άφησαν οι προηγούμενες αγάπες σου, θα ζητήσεις χρόνο να σκεφτείς, θα είσαι αναίσθητος μέχρι αηδίας. Στην αρχή. Μετά υπάρχουν άλλες δύο διαφορετικές εκδοχές. Ή ξεπερνάς τον πρώην και όλα βαίνουν καλώς (άντε και καλούς απογόνους), ή (αυτή την εκδοχή θα μελετήσουμε) μια μέρα ξυπνάς και αποφασίζεις πως αυτή η νέα κατάσταση δεν σου ταιριάζει καθόλου και θες να απομακρυνθείς, θες χώρο/χρόνο/μια έπαυλη στις Μαλδίβες/ένα ιδιωτικό τζετ/να σκοτώσεις το καινούριο αμόρε του πρώην σου/τον ίδιο τον πρώην πίσω. Όλα σου μοιάζουν ξένα και δεν καταλαβαίνεις γιατί μπήκες σε κάτι καινούριο. Και νιώθεις ακόμα πιο άσχημα. Και κλαις και χτυπιέσαι και φωνάζεις και αποποιείς τον εαυτό σου απο κάθε ευθύνη γκρινιάζοντας για το πόσο σε κακοποίησαν ψυχικά οι προηγούμενοι έρωτες σου (και καλά για αυτο κατέληξες αρ***ι). Και εδώ έρχομαι εγώ, η καλή νονά νεράιδα, για να σου πω ότι λες μαλακίες. Και προσπαθείς να κοροιδέψεις όχι μόνο εμάς, αλλά και τον εαυτό σου.
Μην προσπαθήσεις να κοροιδέψεις τον εαυτό σου πως σου αρκεί, μη συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο απο αυτό που θέλεις, μόνο και μόνο επειδή αυτός "ήταν εκεί". Αν δεν σου κάνει, απλά δε σου κάνει.
Τα προβλήματα καλέ/-η μου, δε στα άφησαν οι προηγούμενοι. Τα προβλήματα (και τα σκατά επίσης) , ειναι στο ίδιο το κεφάλι σου. Το να σου έχει φερθεί καποιος άσχημα, είναι φυσιολογικό. Το να φέρεσαι και εσύ άσχημα σε οοοοολο τον κόσμο με δικαιολογία το παραπάνω, δεν έχει καμία λογική. Το δέχομαι, δε λέω. Αλλά ως καποιο σημείο. Θέλω να πω, ποιος ο λόγος να μπλέξεις εσκεμμένα περισσότερα από ένα άτομα στο δικό σου πόνο, ώστε να νιώσεις καλύτερα;
Και όχι τίποτα άλλο, θα σε βρίσουν. Και θα έχουν και δίκιο. Αυτοί ήταν ξεκάθαροι από την πρώτη στιγμή και εσύ έπαιζες παιχνιδάκια και κρυφτούλι με τη σκέψη του/των πρώην. Και αν ταυτίζεσαι με αυτά που γράφω, πάρε μια μούτζα από μένα να'χεις. (τη μουτζα τη ρίχνω και σε μένα, όχι για να μη λέτε πως βγάζω την ουρά μου απ'έξω)
Γιατί δεν μπαίνεις σε κάτι καινούριο αν δεν είσαι ΕΤΟΙΜΟΣ. Δε σε βάζει κανείς με το ζόρι στο παιχνίδι. Δεν σε ανάγκασε κανείς να κάτσεις στον πρώτο τυχόντα, η γενικώς σε καποιον που προσπάθησε να σε βγάλει από το βούρκο. Αν δεν έισαι όμως έτοιμος να βγεις, μην στηριχτείς σε κανέναν για να κάνει αυτή τη δουλειά. Πιθανότατα να σου φανεί ανεπαρκής, και να μπλεχτούν στη μέση συναισθήματα άλλων, εκτός των δικών σου. Γλυκούλι, κανείς δε θα σε σώσει, κανείς δε θα σου δώσει το χέρι και θα σου πει είμαι εγώ εδώ για σένα και όλα καλά και ουράνια τόξα και πάμε να κυνηγήσουμε ηλιοβασιλέματα και πράσινα άλογα. Και αν καποιος είναι αρκετά καλός και υπέροχος για να το κάνει, δε θα σου είναι ποτέ αρκετός αν δεν έχεις αφήσει πίσω σου όλες τις αποσκευές του παρελθόντος.
Κάνε μου λοιπόν μια χάρη ρε γλύκα και άκουσε αυτό εδώ. Την επόμενη φορά που δεις πως καποιος έχει αισθήματα για σένα, μην παίξεις μαζί του. Μην προσπαθήσεις να κοροιδέψεις τον εαυτό σου πως σου αρκεί, μη συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο απο αυτό που θέλεις, μόνο και μόνο επειδή αυτός "ήταν εκεί". Αν δεν σου κάνει, απλά δε σου κάνει. Μπορεί να θες ακόμα το προηγούμενο αμόρε, μπορεί απλά να μη θες κανένα και να γουστάρεις που και που να έχεις μια καβάτζα. Μπορεί να μην ξέρεις καν τι θες. Πάντως, σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω περιπτώσεις, δεν σε κατηγορώ. Κοίτα όμως να μην μπλέκεις και άλλους μες στη δική σου σύγχυση. Γιατί όπως και εσύ έχεις πονέσει/πληγωθεί/κλπ , έτσι και αυτοί. Και ο κόσμος μας θα ήταν λίγο καλύτερος αν ήμασταν λιγότερο εγωιστές και αναλογιζόμασταν τις επιπτώσεις των πράξεων μας όσον αφορά τους συγκατοίκους μας στο πλανητικό χωριό. Αν δεν είσαι έτοιμος και σίγουρος για αυτό που πας να κάνεις, καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Ο καθένας τους έχει πληγωθεί και έχει πονέσει. Σίγουρα δε σε χρειάζεται για να του μεταφέρεις τα πέντε κιλά ψυχολογικά σου, τα τρία κιλά περιττή υστερία και το δεκάκιλο της αναποφασιστηκότητάς σου.
σχόλια