Λένε ότι ο προσωπικός χώρος ενός ανθρώπου αντικατοπτρίζει και τον εσωτερικό του κόσμο.
Εμένα ο προσωπικός μου χώρος είναι ερασιτεχνικά σχεδιασμένος για να πετάω όπου βρω τις σημειώσεις και τα χαρτιά μετά από κάθε εξεταστική ενώ παράλληλα ο βρώμικος καναπεδάκος ικέα μένει άδειος για να μπορεί να ξαπλάρει το πριγκιπικό σκυλί μου, μαζί με όλες τις καθαρές κάλτσες, για να το κρατάνε ζεστό. Υπάρχουν κούπες όλων των ειδών και φλυτζάνια σε προσεκτικά επιλεγμένες γωνίες ώστε να περνούν απαρατήρητα. Άδειοι τοίχοι, λαχανί ταβάνι, κόκκινες σιθρού κουρτίνες και βιβλία της σχολής στα δεξιά, βιβλία που διάβασα στα νιάτα μου στα αριστερά ( Χάρι Πόττερ και πάει λέγοντας ) και στα ψηλά ράφια βιβλία που ξέρω τι λένε και βαριέμαι να τα διαβάσω. Α και εγκυκλοπαίδειες, πολλές εγκυκλοπαίδειες, από τότε που δεν ξέραμε το ίντερνετ και η μάνα μου τις μάζευε ευλαβικά και μανιωδώς από τις εφημερίδες.
Έχω και δύο γραφεία, ένα για τα βιβλία της προηγούμενης εξεταστικής και ένα για το λάπτοπ και ό,τι έχω χρησιμοποιήσει τον τελευταίο μήνα, ένα μπωλ ξηροκάρπια, περιοδικό fitness που σούφρωσα απ' τον οδοντίατρό μου, μια εικόνα της αγίας Βαρβάρας που την άφησε σκόπιμα και στα κρυφά η μανούλα, κάτι χειρόγραφα που περιμένουν με αγωνία να γίνουν αρχεία word, στυλό, φυσαρμόνικα.
Αυτή η ιδανική εικόνα που έχεις για το σώμα σου, για τους στόχους σου, για τα επαγγελματικά, δεν είναι ακατόρθωτη. Το ότι είναι ιδανική δε σημαίνει ότι πρέπει να μείνει μέσα στο μυαλό σου ή ότι είναι ακατόρθωτη. Αυτό είναι το κίνητρό σου, αυτή η ιδανική εικόνα του εαυτού σου. Μαστιγώσου!
Προφανώς δεν θα κάτσω να μεταφράσω τι σημαίνει το κάθε τι. Θα ήθελα όμως να είμαι πιο οργανωμένη. Θα ήθελα να έχω κάποιον να μου οργανώνει το γραφείο. Δεν είμαι απ'αυτούς που ενοχλούνται άμα τους πειράξεις τα πράγματα. Όχι μωρέ. Θα ήθελα κάποιον να με οργανώνει, χωρίς να με ενοχλεί με την αρνητική κριτική του και να μου λέει πόσο καλή είμαι σε ό,τι κάνω, πόσο όμορφη είμαι και τι ταλέντο που έχω στο να φτιάχνω ποπ κόρν και μακαρόνια άλα-ότι-βρω-στο-ψυγείο.
Έτσι θα έχω χρόνο να ασχοληθώ με τα σατανικά μελλοντικά μου σχέδια ( μεθαύριο φάση ), όπως το να οργανώσω τη δουλειά μου, να οργανώσω τη διατροφή μου, να οργανώσω τη σεξουαλική μου ζωή, το πρόγραμμά μου, την τουαλέτα μου, τις διακοπές του καλοκαιριού, και την γκαρνταρόμπα των ονείρων μου, και τις διακοπές του επόμενου και μεθεπόμενου καλοκαιριού και όπως θα χάνομαι στις ροζ σκέψεις μου, με χάρη και άνεση θα σηκώνω και θα χτυπώ με δύναμη το μαστίγιο με το' να χέρι και θα χαϊδεύω τη γάτα μου με το άλλο και ως δια μαγείας όλα θα τακτοποιούνται.
Κοίτα να δεις όμως τι κατάλαβα!
Αυτός ο κάποιος που θα σε οργανώνει και θα τον μαστιγώνεις με άνεση δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι άλλος παρά ο εαυτός σου. Θέλεις λίγο ξύλο εδώ που τα λέμε, γιατί όλο τα λέμε και από πράξεις τίποτα. Η οργάνωση είναι μια βασανιστική διαδικασία, όπως και το πρόγραμμα, ειδικά γι' αυτούς που έχουν κάνει " κοιλιά ". Επομένως, για να αντέξεις το βασανιστήριο θες μαστίγωμα ή αλλιώς ισχυρό κίνητρο. Αυτή η ιδανική εικόνα που έχεις για το σώμα σου, για τους στόχους σου, για τα επαγγελματικά, δεν είναι ακατόρθωτη. Το ότι είναι ιδανική δε σημαίνει ότι πρέπει να μείνει μέσα στο μυαλό σου ή ότι είναι ακατόρθωτη. Αυτό είναι το κίνητρό σου, αυτή η ιδανική εικόνα του εαυτού σου. Μαστιγώσου!
ΠΡόγραμμα,Οργάνωση, ΚΑθαριότητα... το σύνδρομο της επιτυχίας.
Πρόσεχε με τις προσδοκίες σου, θα σε πνίξουν. Προσδοκία είναι η αναμονή με την ελπίδα να συμβεί κάτι θετικό. Αν περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι που θα έχει ταυτόχρονα και καλό αποτέλεσμα, οι πιθανότητες να απογοητευτείς παύουν να είναι πιθανότητες.
Αν θες κάτι ξεκίνα τώρα σα να λέμε, όμως όχι έτσι φλου, προετοιμασμένος/η να αντιμετωπίσεις τα εμπόδια της επιλογής σου. Γιατί αυτή είναι η πρ.ο.κα, να ξεπεράσεις τον εαυτούλη σου και την καθημερινότητα που σε κρύβει και σε βολεύει και να τα ελέγξεις χρησιμοποιώντας τη λογική και ένα καλό συνδυασμό δυνάμεων.
Τώρα όλα τ'άλλα, γκρίνιες, δε μπορώ, βαριέμαι κλπ. είναι δικαιολογίες, μπλαμπλά και πέη φτερωτά (έπεα πτερόεντα).
Τα φιλιά μου.
σχόλια