ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στην ίδια λούμπα πέφτουμε όλοι μας λίγο πολύ...Κι εγώ στα 18, με τον πρώτο μου γκόμενο, νόμιζα ότι βρήκα τον άντρα της ζωής μου. Στη δεύτερη μεγάλη σχέση μου, μετανάστευσα για πάρτη του, σκεφτόμουν παιδιά, γάμους, οικογένειες και τούλια. Χώρισα και με τους δύο. Θέλω να πω, ότι το να κάνεις όνειρα, είναι σχεδόν συνώνυμο μιας σχέσης (ερωτευμένων). Ο έρωτας από μόνος του είναι όνειρο, μπορεί να φαντάζεσαι τα πάντα όλα. Ο καθένας τα δικά του, δεν λέω ότι όποιος κάνει σχέση ονειρεύεται γάμους. Ο έρωτας είναι δυνατός και σε "αναγκάζει" συνέχεια να προβάλλεις τον εαυτό σου και τον άλλον στο μέλλον, γιατί ως γνωστόν κάθε φορά που ερωτευόμαστε φουλ, ονειρευόμαστε ότι θα κρατήσει για πάντα (αν και όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, υπάρχει μια φωνούλα κάπου στον εγκέφαλο που ξέρει ότι το συναίσθημα αυτό του για πάντα είναι ολίγον ψευδαίσθηση-με την έννοια του ποτέ δεν ξέρεις).Πρόσφατα παραλίγο να πέσω στο ίδιο τρυπάκι και παραλίγο να διαλύσω μια σχέση, μόνο και μόνο επειδή αυτή η περίφημη προβολή στο μέλλον δεν μου "καθόταν" καλά, για διάφορους λόγους. Μιλώντας με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, με τον εαυτό μου, αλλά και τον σύντροφό μου, κατάλαβα ότι κάνω τεράστιο λάθος να κάθομαι να φαντάζομαι τι θα γίνει σε 1 χρόνο από τώρα, αντί να ζω κάθε στιγμή μαζί του στο τώρα, το σήμερα, άντε και το αύριο. Κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει τι θα γίνει, όχι απλά στο συγκεχυμένο "μέλλον", αλλά ούτε στο επόμενο λεπτό. Δεν λέω να μην σχεδιάζουμε, να μην ονειρευόμαστε. Δεν υπάρχει αυτό. Αλλά μην προδιαθέτεις τον εαυτό σου θετικά ή αρνητικά για πράγματα που καλά-καλά δεν αρμόζουν στην ηλικία σου όπως η ίδια λες, μην αναρωτιέσαι για πράγματα που ακόμα δεν ήρθε η ώρα να αναρωτηθείς. Είσαι μόλις 24, πολύ μικρή για να σκέφτεσαι ποιον θα παντρευτείς στα 30 ή στα 32 ή δεν ξέρω πότε. Ζήσε τη σχέση σου στο τώρα, όχι στο μετά από 5 χρόνια. Δεν έχεις ιδέα τι μπορεί να συμβεί ως τότε, είναι κρίμα να χάνουμε έτσι τις στιγμές μας.ΥΓ: αν έγραφες την ίδια εξομολόγηση αλλά έλεγες: "είμαι 24 και αυτός 45", και κατά τα άλλα όλα τα υπόλοιπα, θα σου απαντούσα αλλιώς, όχι εντελώς διαφορετικά αλλά σε άλλη βάση.

"Όταν εγώ θα είμαι 30..."...κάτσε πρώτα μέχρι να φτάσεις 30 να δεις αν θα είσαι ακόμη σε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο, και όλα τα υπόλοιπα ακολουθούν. Είσαι μόλις 19 ετών και το μυαλό σου έχει τρέξει 100στάρι 11 χρόνια σε 8"! Δεν βιάζεσαι - όπως λες - στα σχέδια, μα φαίνεται πως βιάζεσαι στη σκέψη, και αυτό είναι χειρότερο (για σένα την ίδια). Να ζεις όσο πιο δυνατά γίνεται την κάθε μέρα, αυτό, τίποτε άλλο!

Πρόσφατα εμαθα για ηλικιωμένο ζευγάρι ότι η γυναίκα τον περνάει 10 χρόνια!!Δεν το ήξερα τόσο καιρο!!Ηταν η πρώτη που πήγε και έκανε τα χείλη της προτού γίνει μόδα και το βλέπουμε γύρω μας!!Τωρα κατάλαβα το λόγο!!Ειχε μικρό άντρα και προσεχε την εμφάνιση της!!Επισης γνωρίζω ζευγάρια,τρία συγκεκριμένα που έχουν μικρή διαφορά,δυο-τρία χρόνια και είναι μαζί παρ όλες τις δυσκολίες της ζωής!!Αφου εισαστε τόσο καλά μαζί,συνέχισε τη σχέση σου!!