Στο σημερινό «Α μπα»: το νόημα της φτώχιας

Στο σημερινό «Α μπα»: το νόημα της φτώχιας Facebook Twitter
107



__________________
1.

Αγαπώ πολύ ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Την πρώτη φορά που το διάβασα ήμουν έφηβη και από τότε το έχω διαβάσει αμέτρητες φορές. Εκτός του ότι με συναρπάζει η ιστορία και ο κόσμος στον οποίο εκτυλίσεται, αγαπώ και έναν από τους ήρωες. Πάρα πολύ. Υπερβολικά πολύ.
Πριν μερικά χρόνια αυτό το βιβλίο έγινε κινηματογραφική ταινία. Και ο ηθοπιός που ενσάρκωσε τον αγαπημένο μου, ήταν τόσο απίστευτα καλός, που έδωσε στον ήρωα αυτόν "επικές διαστάσεις". Και κατά γενική ομολογία, αλλά και ειδικά στο μυαλό μου! Μου μεγεθυνε το συναίσθημα δραματικά, αλλα επίσης πυροδότησε και αυτό που θα σου περιγράψω παρακάτω.
Στο βιβλίο, λοιπόν, και στην ταινία κατ'επέκταση, ο αγαπημένος μου πεθαίνει στο τέλος (γεναίος και πολύ σκοτεινός, αντιήρωας γαρ). Κι έτσι αποφάσισα να ξαναγράψω εγώ την ιστορία, χρησιμοποιώντας μόνο τη βασική ραχοκοκαλιά του στορυ, ενσωματώνοντας έναν επιπλέον χαρακτήρα που μιάζει κάπως σε μένα, δημιουργοώντας ένα love story μεταξύ τους, και αλλάζοντας το τέλος. Είχα διαβάσει και ένα σωρό άλλα παρόμοια fanfic, βασισμένα στο βιβλίο μου. Αλλά ήθελα να γράψω κι εγώ την εκδοχή μου, την ιστορία όπως εμένα θα μου άρεσε να είναι.
Έχω γράψει, λοιπόν, σχεδόν 1000 σελίδες μέχρι τώρα. Δεν έχω φτάσει σε ένα τέλος γιατί συνεχίζω την ιστορία από κει που τελειώνει το original βιβλίο, χωρίς να ξέρω ακριβώς που πάει. Και αυτό συμβαίνει εδώ και σχεδόν έναν χρόνο. Είναι καθημερινή μου ενασχόληση. Μεταξύ της δουλειάς μου και των καθημερινών μου υποχρεώσεων, ξεκλέβω λίγο χρόνο και γράφω. Προχωρώ την ιστόρία μου, ή διορθώνω τα παλιά ή απλώς διαβάζω αυτά που έχω γράψει. Έχω το κείμενο στο κινητό μου και το διαβάζω διαρκώς. Στα break της δουλειάς, το βράδυ πριν κοιμηθώ, περιμένοντας το παιδι μου ν
α κάνει την προπόνησή του.. Διαρκώς.
Γι'αυτό όλο το πράγμα δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Κανείς δεν γνωρίζει αυτή μου την ενασχόληση και φυσικά κανείς δεν γνωρίζει τον μυστικό μου φανταστικό έρωτα! Ακόμα και στον άντρα μου, που του τα λέω όλα όλα όλα, γι'αυτό δεν του έχω μιλήσει. Ξέρει ότι αγαπώ τον συγκεκριμένο ήρωα, αλλά δεν τον έχω αφήσει να αντιληφθεί τις διαστάσεις που έχει το πράγμα στο μυαλό μου. Όχι επειδή θα μπορούσε να ζηλέψει (αστείο ακούγεται.. τι να ζηλέψει? τη φαντασία μου?). Αλλά επειδή θέλω αυτό όλο να είναι μόνο δικό μου. Να μην το ξέρει κανείς.
Είπσης, δεν υπάρχει περίπτωση να δείξω αυτό το κείμενο ποτέ σε κανέναν. Δεν είμαι συγγραφέας, ούτε φιλοδοξώ να γίνω. Δεν γράφω γι'αυτόν τον λόγο, αν και μου έχει μπει η ιδέα να ξεκινήσω μια νέα εντελώς διαφορετική ιστορία, απλώς και μόνο γιατί με ευχαριστεί πολύ το γράψιμο. Αλλά δεν θα μπορούσα να το αντέξω να διαβάσει άλλος αυτά που γράφω.
Τέλος, δεν αισθάνομαι ότι το να ζω στη φαντασία μου, εμπλέκεται αρνητικά στην καθημερινή ζωή μου. Αντιθέτως, από τότε που ξεκίνησα να το κάνω αυτό, όλα έχουν γίνει καλύτερα. Έχει βελτιωθεί η διάθεσή μου. Έχασα όλα τα παραπάνω κιλά μου. Άρχισα να αθλούμαι ξανά. Η σχέση μου με τον άντρα μου έχει γίνει καλύτερη από ποτέ (ειδικά το σεξ).
Και θα μου πεις, τότε όλα καλά. Αλλά!!! Αγαπώ δύο αντρες, α,μπα μου. Έναν πραγματικό και έναν ανύπαρκτο. Αυτό δεν είναι κάπως... καμένο? Και που μπορεί να με οδηγήσει κάτι τέτοιο? Τι λες? Ποια είναι η γνώμη σου? Πρέπει να ανησυχώ για την ψυχική μου ισορροπία? Δεν μπορώ (και δεν θέλω) να μιλήσω σε κανέναν γι'άυτό. Όμως κάπου έπρεπε να το πω. Τι γνώμη έχεις?
Σε φιλώ, fictosexual.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο ότι έχεις αυτή την ασχολία, αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί είναι τόσο αυτονόητο για σένα ότι δεν μπορείς και δεν πρέπει να την πεις πουθενά, αλλά ταυτόχρονα δεν αντέχεις, και την λες εδώ, άρα φανερά κάπου θέλεις να την μοιραστείς, αλλά φοβάσαι τις αντιδράσεις. Δεν είναι η δραστηριότητα παράξενη, αλλά ο τρόπος που εσύ την βλέπεις. Οι συγγραφείς συχνά μπαίνουν μέσα στα γραπτά τους και νιώθουν ότι οι χαρακτήρες τους ζουν στην πραγματικότητα (ο Κάρολος Ντίκενς, όπως έχει πει η κόρη του, χανόταν εντελώς στον κόσμο των γραπτών του και μιλούσε με τους χαρακτήρες, ή μιλούσε ως ένας από τους χαρακτήρες).


Η δραστηριότητα αυτή δεν είναι εμπόδιο για τη ζωή σου, αλλά και η θετική επιρροή, είναι επιρροή. Αν την σταματούσες δηλαδή, θα έπαιρνες ξανά τα κιλά και θα χειροτέρευε η σεξουαλική σου ζωή; Είμαι βέβαιη ότι η ανησυχία σου είναι πέρα από τις δυνάμεις μου. Αφού θέλεις να μιλήσεις και ανησυχείς για την κρυφή σου ασχολία, γιατί δεν μιλάς με κάποιον που σίγουρα δεν θα σε κρίνει; Γι'αυτό υπάρχουν οι ψυχολόγοι.

 

__________________
2.

Καλησπέρα!
Λοιπόν.. Είμαι 22 χρονών και του χρόνου σκοπεύω να συνεχίσω τις σπουδές μου πέρα από τον Ατλαντικό.. Είναι συνειδητή απόφαση και όνειρο ζωής. Ωστόσο, αντιμετωπίζω δύο προβλήματα σε σχέση με αυτό:
α) Η μητέρα μου, που είναι αρκετά ευαίσθητη και υπερπροστατευτική. Ανησυχεί πολύ που θα φύγω και δε θα μπορεί να έρθει "σε περίπτωση που πάθω κάτι". Οι συζητήσεις μας έχουν φτάσει στα όρια ψυχολογικού πολέμου, με επιχειρήματα όπως "θα παθαίνω κρίσεις πανικού, δε θα κοιμάμαι, και αν πεθάνουμε με τον πατέρα σου τι θα γίνει, θα σπάσουμε σαν οικογένεια".
2) Η σχέση μου είναι ένα άτομο πάρα πολύ ευαίσθητο, με λατρεύει απείρως, και του λείπω ακόμα και αν φύγω για 3μερο. Δεν έχω πει ακόμα τι θέλω να κάνω και ότι θα φύγω.. Φοβάμαι ότι θα χαλάσει η σχέση μας από τώρα..
Η ερώτησή μου είναι, πως καταφέρνεις να ακολουθήσεις τα όνειρά σου πετυχαίνοντας ταυτόχρονα την ελάχιστη collateral damage σε αυτούς που αγαπάς?

-Ρομαντικός Ρεαλιστής


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι επέλεξες να κάνεις σχέση με έναν άνθρωπο που σου φέρεται όπως σου φέρεται η μητέρα σου;


Δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι τέτοιας έντασης αντιστάσεις όταν αποφασίζουν να αφήσουν τη χώρα τους. Μεγάλωσες σε περιβάλλον που κάνει πολύ δύσκολη την ενηλικίωση, αλλά αυτό το περιβάλλον το έχεις δεχτεί ως κανονικό, και το έχεις επεκτείνει και στις προσωπικές σου επιλογές. Όταν κάποιος σε απειλεί εκμεταλλευόμενος την αδυναμία που του έχεις, προκειμένου να κάνεις αυτό που θέλει, δεν είναι «ευαίσθητος», δεν είναι «υπερπροστατευτικός», ούτε σε «λατρεύει απείρως». Έχεις ταυτίσει αυτή τη συμπεριφορά με την αγάπη επειδή έτσι έχεις μάθει από τη μαμά σου, αλλά η αγάπη δεν περιορίζει. Η αγάπη κάνει ακριβώς το αντίθετο, σε ωθεί να προσπαθήσεις να γίνεις ό,τι καλύτερο μπορείς να γίνεις. Ευτυχώς και παραδόξως, αυτό το περιβάλλον δεν σε έχει εμποδίσει από το να πάρεις την απόφαση να απομακρυνθείς. Ίσως να λειτουργεί ο πατέρας σου εξισορροπητικά, ίσως να έχεις εσύ την ψυχική δύναμη και κυρίως τη νοημοσύνη να ακούς αλλά να καταλαβαίνεις τι είναι το σωστό, ίσως και τα δύο, σίγουρα όμως είναι πολύ ενθαρρυντικό. Καλή επιτυχία στις σπουδές σου.

__________________
3.

βρε αμπα μου γιατι ενω λες στον αλλο οτι θες να εισαι μαζι του και αυτος σου λεει να το προσπαθησετε ενω μετα σου πεταει υπαινιγμους να πηδιεστε απλα, δεν στο λεει ξεκαθαρα να το ληξετε να ηρεμησει και μενα το κεφαλι μου γαμωτο;
-Κλαιρη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μην περιμένεις από τους άλλους να πάρουν την ευθύνη της δικής σου ζωής. Μην περιμένεις από τους άλλους να κάνουν κάτι που δεν τους αρέσει επειδή είναι το σωστό για σένα. Δεν σου το λέει γιατί περνάει καλά και θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Αν δεν παίρνεις αυτό που θέλεις, το βάρος της αποχώρησης το έχεις εσύ.

__________________
4.

Γεια σου Λένα! Χαίρομαι πολύ που κάθε μέρα υπάρχει ένας τρόπος για να δω την πραγματικότητα μέσα από τη ματιά των άλλων (τη δική σου και των σχολιαστών). Η ερώτηση μου έχει να κάνει με θέμα που έχει αναφερθεί εδώ και αρκετές φορές.
Στο ψητό, η παρουσία της πανέμορφης και έξυπνης συμφοιτήτριας και νεοαποκτηθείσας φίλης μου, με κάνει να χάνω την αυτοπεποίθηση μου, ακόμη και όταν εκείνη δε βρίσκεται κοντά μου. Τη γνώρισα στο πρώτο έτος, την πλησίασα και «κόλλησα» μαζί της γιατί μαγεύτηκα από τον κόσμο της, τις δραστηριότητες και τις ασχολίες της, το γεγονός ότι είναι ένα άτομο σε διαρκή κίνηση, που δεν επαναπαύεται, που ψάχνει και διαβάζει. Έχουμε πολλά κοινά (ενδιαφέροντα, τρόπο διασκέδασης) και η παρέα μαζί της ήταν απολαυστική. Στην αρχή, δεν ένιωθα να «απειλούμαι», ούτε να με επισκιάζει η τόσο εξωπραγματική ομορφιά της. Η ίδια είναι πολύ προσγειωμένη και δεν αυτοπροβάλλεται.
Όταν, όμως, οι φίλοι μου άρχισαν να την προσεγγίζουν για να κάνουν κάτι μαζί της, όταν μας σταματάνε στο δρόμο για να της πουν πόσο όμορφη είναι, όταν αφηγείται τέτοια περιστατικά φλερτ που της έχουν συμβεί (μέρα παρά μέρα), όταν η περιγραφή της πιο ποθητής εξωτερικής εμφάνισης, από το αγόρι που μου αρέσει, τυχαίνει (...) να είναι εκείνη της φίλης μου, πληγώνομαι...
Πάντα ένιωθα ότι η προσωπικότητά μου, η προσπάθεια που καταβάλω για να βελτιώνομαι, υπερτερεί της εμφάνισής μου. Για κάποιο λόγο πίστευα ότι η «αξιόλογη» προσωπικότητα μπορεί να με εξισώσει με μια πανέμορφη γυναίκα (γιατί, κατά το στερεότυπο, οι όμορφες γυναίκες είναι κενές, λιγότερο έξυπνες κ.λπ. κ.λπ. κολοκύθια). Τώρα, όμως, που βλέπω πόσα προτερήματα συγκεντρώνει αυτό το άτομο, νιώθω απαίσια. Απολαμβάνω την παρέα της, αλλά η ανασφάλεια μου με πνίγει. Προσπαθώ να μη με συγκρίνω με τους άλλους. Με συγκρίνω με τον εαυτό μου, μια μέρα, μια βδομάδα, ένα μήνα νωρίτερα. Προσπαθώ να είμαι η καλύτερη έκδοση αυτού που ήδη είμαι. Πλέον, η προσπάθεια αυτή δεν αποδίδει. Νιώθω πολύ μικρή και ασήμαντη μπροστά στην όμορφη, έξυπνη, δραστήρια και σημαντική φίλη μου. Δεν βλέπω πως μπορώ να ξεκολλήσω από εδώ. Τι γνώμη έχεις;
-χελώνα στο καβούκι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η γνώμη μου είναι ότι αποκλείεται να είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος, όλοι έχουν μέσα τους κάποιο σαράκι. Μεγεθύνεις κάποια χαρακτηριστικά ώστε να ταιριάζει με μια ιδέα που έχεις φτιάξει γι' αυτή, μια εικόνα που έχεις κατασκευάσει για να θαυμάζεις. Τον λόγο δεν τον ξέρω, αλλά αυτό που περιγράφεις, η παραδοχή ότι ο άλλος είναι τέλειος και φωτίζεται από ένα αλλόκοσμο φως, μοιάζει με έρωτα.


Μπορεί να αρέσει σε πολλούς, αλλά σίγουρα δεν αρέσει σε όλους – εδώ υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν είναι όμορφη η Κέιτ Μπλάνσετ – στην εξωτερική εμφάνιση, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Νομίζω ότι εκεί είναι το θέμα σου, κυρίως, γιατί όπως λες και μόνη σου, «για κάποιο λόγο πίστευα ότι η «αξιόλογη» προσωπικότητα μπορεί να με εξισώσει με μια πανέμορφη γυναίκα». Αυτό σημαίνει ότι κι εσύ πίστευες ότι μια ωραία γυναίκα δεν είναι έξυπνη, οπότε με την δική σου «εξυπνάδα» θα φτάσεις ή θα ξεπεράσεις όλες τις ωραίες. Αυτό σημαίνει επίσης ότι πιστεύεις ότι η ομορφιά είναι η ανώτερη αρετή όλων για μια γυναίκα, και αυτό επιβεβαιώνεται όταν της λένε πόσο όμορφη είναι ή όταν τα αγόρια την προτιμούν για την ομορφιά της. Άρα όσο και να διαβάσεις, όσο και να ταξιδέψεις, όσο και να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα σου, ποτέ δεν θα φτάσεις μια όμορφη στη γοητεία, άρα το κίνητρο σου για να εξελιχθείς σου φαίνεται τώρα ασήμαντο, και αναρωτιέσαι τι νόημα έχει η προσπάθεια.


Όλοι είμαστε θύματα της δικτατορίας της ομορφιάς, και οι γυναίκες λίγο περισσότερο, κι εσύ λίγο περισσότερο από τον μέσο όρο, ίσως επειδή βλέπεις με τα μάτια σου ότι η ομορφιά δεν ισούται με χαμηλή νοημοσύνη, άρα δεν μπορείς να την ξεπεράσεις με την προσπάθεια. Για να ξεκολλήσεις πρέπει να καταλάβεις γιατί είναι τόσο σημαντικό να είναι κάποιος όμορφος, γιατί σε απασχολεί τόσο πολύ όταν κάποιος τραβάει τα βλέμματα με την εμφάνισή του. Θέλεις να είσαι οπωσδήποτε το κέντρο της προσοχής; Τι είναι αυτό που θέλεις; Αν καταλάβεις ποια εσωτερική σου επιθυμία απεικονίζει αυτή η κοπέλα, θα την δεις με τελείως άλλο μάτι και θα καταφέρεις να είσαι πραγματικά φίλη της.


Υπάρχει βέβαια και πιο απλή απάντηση. Η φίλη σου μπορεί πράγματι να είναι πιο χαρισματική από σένα. Έχεις σκεφτεί ότι υπάρχουν πολύ πιο χαρισματικές γυναίκες από αυτή; Αυτές γιατί δεν τις σκέφτεσαι για να στενοχωριέσαι; Εκεί περιορίζεται η πραγματικότητα, σε ό,τι έφερε δίπλα σου η ζωή κατά τύχη;


__________________
5.


Λενα καλησπερα,
Θα μπω κατευθειαν στο θεμα για να μην κουρασω. Εχω μια σχεση κοντα τρια χρονια τωρα .. κατα τη διαρκεια αυτής ειχα παρατηρησει αρκετα θεματα που πτοεκυπταν αναμεσα μας κυριως όσον αφορά τον τρόπο σκεψης. Πλεον μεσα απο συζητήσεις που έχουμε κανει εχω καταλάβει οτι ο ανθρωπος αυτος δεν θα αλλαξει σε καποιους τομεις που για εμενα ειναι θεμελιωδεις. Παρ ολο που αναγνωριζω οτι με αγαπάει και με θελει ,οπως μου εχει πει κι αυτος δεν ειναι ευκολο να αλλαξει για καποιον αλλον παρα μονο για τον εαυτό του. Το καταλαβαινω αυτό και το δεχομαι ,απλα οταν σκεφτομαι τι συνεπαγεται αυτο στεναχωριεμαι παρα πολυ. Γιατι ξερω οτι δεν μπορω να ειμαι μαζι του εκτος αν κανω εκπτωσεις σε αυτα που θελω ( πραγμα που δεν θέλω να κανω ) και απο την αλλη μου ειναι πολυ δυσκολο να χωρισω καποιον που αγαπαω και με τον οποιο ειμαι ερωτευμενη για λογους ξεκαθαρα λογικους (ακομη και αν αναγνωριζω ποσο σημαντικοι ειναι ). Η ερωτηση μου είναι λοιπον πως παίρνει κάποιος την αποφαση να χωρισει απο καποιον που αγαπαει και τον αγαπανε επειδη σε στιγμες νηφαλιοτητας καταλαβαινει την ασυμβατοτητα τους σε σοβαρα θέματα. Πότε δεν υπαρχει πλέον περιθώριο για προσπάθεια και εχει ερθει η ωρα να χωρισει κανείς ;
Υγ. Αν βοηθάει ειναι η πρωτη μου σχεση , ειμαι 24 και εχουμε αρκετα μεγαλη διαφορα ηλικίας γυρω στα 15 χρονια.
Σε ευχαριστω πολυ για τον χρονο σου.
- μικρη και μπερδεμενη ?

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μπορείς να χωρίσεις και να εξακολουθείς να τον αγαπάς. Μπορείς να χωρίσεις χωρίς να τον βγάλεις σκάρτο. Η αγάπη δεν είναι η αρχή και το τέλος μιας συναισθηματικής σχέσης. Υπάρχουν σχέσεις που ξεκινούν χωρίς αγάπη, κι άλλες που τελειώνουν παρόλη την αγάπη. Αγαπάμε περισσότερους ανθρώπους από αυτούς με τους οποίους κάνουμε σχέσεις. Δε νομίζω ότι είσαι ερωτευμένη τη στιγμή που βλέπεις ασυμβατότητα σε σοβαρά θέματα. Ο έρωτας είναι το κατεξοχήν παραμύθι της απόλυτης ταύτισης, του μαγικού ταιριάσματος που όλα μπαίνουν στη θέση τους με μαγικό τρόπο γιατί ο άλλος είναι κάτι παραπάνω από τέλειος και ακόμα και οι ατέλειες του είναι τέλειες.


Τώρα, αν διστάζεις επειδή δεν ξέρεις τι σε περιμένει μετά, το πώς θα το πάρει, κι επειδή φοβάσαι να μείνεις μόνη σου, γι'αυτά δεν μπορώ να πω τίποτα, παρά μόνο: καλώς ήρθες στο ανθρώπινο γένος.

__________________
6.

Γνωριστήκαμε με έναν άνδρα από το facebook και έχει αρχίσει μία επικοινωνία εδώ και δύο μήνες από τηλέφωνα και skype. Εκείνος δήλωσε μετά από ένα μήνα ερωτευμένος, εγώ επιφυλακτική, αν και τον συμπαθώ μέχρι στιγμής. Στην πορεία μου είπε ότι παίρνει ελάχιστα χρήματα και τα περισσότερα τα δίνει στην πρώην γυναίκα του για τα παιδιά, ένα μέρος στη μητέρα του γιατί τρώει εκεί και του μένουν μετρημένα για καφέ και τσιγάρα. Προσωπικά δεν θα με ενοχλούσε αυτό εάν δεν επηρέαζε και την μεταξύ μας κατάσταση. Δηλαδή για να έρθει να με δει χρειάζονται χρήματα (αυτός επαρχία εγώ Αθήνα). Για να πάω εκεί θα θέλει να με κεράσει κανένα καφέ, κανένα τραπέζι. Αλλά λεφτά ξέρω ότι δεν υπάρχουν. Ούτε κι εμένα μου περισσεύουν λεφτά, αλλά θα ήταν και υποτιμητικό για εκείνον, φαντάζομαι, να τα πληρώνω όλα εγώ.
Επιπλέον μου είπε ότι έχει περάσει στο παρελθόν μία βαριά κατάθλιψη, πήρε χάπια για λίγο καιρό αλλά τα σταμάτησε μόνος του, γιατί δεν θέλει να εθιστεί λέει και ότι τώρα είναι καλά. Παρ' όλα αυτά παρατηρώ ότι ο χαρακτήρας του έχει σκαμπανεβάσματα, πολλές φορές πέφτει σε βαριά μελαγχολία και κάποιες μέρες κοιμάται πραγματικά υπερβολικές ώρες.
Έχω μπερδευτεί, από τη μία είναι πολύ γλυκός, τρυφερός και νοιάζεται για εμένα, αλλά από την άλλη με ανησυχούν όλα αυτά, που μια σχέση από απόσταση τα κάνει ακόμη δυσκολότερα.
Ευχαριστώ
- Θα μπλέξω;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν έχετε σχέση από απόσταση. Δεν έχετε καν σχέση. Δεν τον έχεις δει από κοντά. Μπορεί να σου λέει ψέματα για τα πάντα. Μετά από δύο μήνες skype πιστεύεις όλα όσα σου λέει χωρίς να αμφιβάλλεις για τίποτα;


Είμαι υπέρ των γνωριμιών μέσω ίντερνετ αλλά ακριβώς όπως και στην πραγματική ζωή, πρέπει να παίρνεις προφυλάξεις. Ή σου λέει αλήθεια σε όλα, οπότε είναι πολύ κακή περίπτωση, ή σου λέει ψέματα σε όλα, οπότε είναι πολύ κακή περίπτωση. Δεν καταλαβαίνω τι περιμένεις να γίνει, αν δεν υπάρχει σχέδιο να βρεθείτε ποτέ από κοντά, και ανησυχώ που σου φαίνεται πιστευτό ότι σε ερωτεύτηκε μετά από ένα μήνα. Πρόσεχε πάρα πολύ, χρησιμοποίησε την λογική σου, μην είσαι εύπιστη με μεγάλα λόγια, προστάτεψε τον εαυτό σου γιατί κανείς άλλος δεν θα το κάνει αυτό για σένα.


_________________
7.


Βρε Αμπα μου να σε ρωτήσω κάτι και να σου κανω και μια ανάλυση των όσων μου συμβαίνουν σχετικά;
Βασικά θα σε ρωτήσω αφου γι'αυτο είσαι εδω!
Έχεις στα υπόψιν σου καμια έρευνα που να εχει γίνει για αν ολα τα σκατα (με συγχωρείς για την εκφραση) έρχονται μαζεμένα;
Οχι γιατι οι επιστήμονες κάνουν έρευνες και έρευνες, αλλα αυτο το έχουν ψάξει ποτέ;
Κι εξηγούμαι τι εννοω με ολα τα σκατα(με ξανασυγχωρεις) που έρχονται μαζεμένα!
Προσωπικά ημουν πάντοτε ενας άνθρωπος που πίστευα πως αν κατι πάει χάλια ηταν κατά κάποιον τροπο για καλο, για να σε διδάξει κατι, το εβλεπα θετικά, έψαχνα την διδαχή του και παντα προχωρούσα μπροστά!
Τον τελευταίο ομως ενα χρόνο τα παντα γυρω μου πανε απο το κακο στο χειρότερο!
Μεσα σε ενα χρονο που λες, εχασα 2 αγαπημένους μου ανθρώπους(πέθαναν δηλαδη), εχασα την δουλειά μου, εχασα ενα σπίτι σε πληστηριασμο, εχασα τις δυο κολλητές μου, αφου γύρισαν στα νησιά τους λογω κρίσης και ανεργίας απο την πόλη που ζω και το αποκορύφωμα ειναι το τελευταίο δίμηνο όπου ναι μεν εχω βρεί μια δουλειά, η οποια ειναι 3ημερα,4ωρα εβδομαδιαία με μισθο μολις 190 ευρω μηνιαία,ομως δεν μπορω να κρατήσω φραγκο, γιατι την μια απεργεί ο ΟΑΣΘ κι εγω για να πάω και να γυρίσω στην δουλειά μου θέλω σε ταξί 60 ευρω για μια μέρα αφου μιλαμε για τεράστια απόσταση και δεν νομιζω οτι πιανει τοπο το κίνημα ωτοστόπ αφου ποτε δεν είχε βρεθεί πρόθυμος άνθρωπος έστω για την μιση διαδρομή και επίσης άρχισαν εντελώς στο ακυρο να μου χαλάνε τα δόντια μου το ενα πίσω απο το αλλο με αποτέλεσμα να χρειάζομαι, απονευρωσεις κόστους 170 ευρω εκάστη και σε κάποιες περιπτώσεις και θήκη στο δόντι 250 ευρω έκαστη και να σου λεει π οδοντίατρος θα σου κανω μια διευκόλυνση να μου δίνεις 50 ευρω την εβδομάδα, οταν εγω βγάζω 190 τον μήνα και του το εχω τονίσει κιόλας!
Και πραγματικά εχω βρεθεί σε μια φάση που τα εχω παίξει και δεν ξερω τι να κανω! Α! Εχω και καθημερινούς τσακωμούς με την διαχειρίστρια της πολυκατοικίας γιατι έτσι της κάπνισε να αλλάξει παράθυρα φωταγωγων και πόρτα εισόδου στην πολυκατοικία χωρίς να ρωτήσει κανέναν μας κι εγω δεν μπορω να της τα δώσω!
Επίσης επειδή καποιοι μπορεί να απορούν με ολα αυτα που σκατα(να σου ζητήσω ξανα συγχώρεση) βρήκα ίντερνετ, να'ναι καλά η γειτόνισσα που μου δινει και κανενα πιάτο φαι που και που!
Λοιπόν για πες μου, στατιστικά ολα αυτά πόσο πιθανο ειναι να συμβούν ταυτοχρόνως σε έναν μόλις άνθρωπο;;;
Και που σκατά να βρω την θετική μου σκεψη ξανά;
Οσονούπω πάντως δεν θα εχω ουτε ρεύμα και πιθανότατα θα εχω γίνει και φαφουτα, αφου λεφτά γιοκ πλέον,ποσο μαλλον για τις τρελές τιμές των οδοντιάτρων!
Επίσης να σου πω εδω οτι έψαξα το θέμα με το οδοντιατρείο και για το ΑΠΘ κομματάκι χλωμό γιατι μένω στην τελείως αλλη ακρη της πόλης και χρειάζομαι 3 ωρες να παω με το αστικό κι αλλες τοσες να γυρίσω και σε οτι αφορά το κοινωνικό οδοντιατρείο της πόλης,το οποιο είναι μολις ενα στν Θεσσαλονίκη, πρώτον εγω φαινομενικά δείχνω καλα οικονομικά βαση της περσινής φορολογικής μου δήλωσης, αφου εργαζόμουν με καλο μισθό, αρα δεν εχω και πρόβλημα σύμφωνα με αυτήν, απο την αλλη παλι αφορά μονο δημότες Θεσσαλονίκης και οχι των γύρω δήμων!
Και για να τελειώσω, πραγματικά ομως εχω έρθει σε τρελη φαση και φαντασία μην σε πω! Ώρες ώρες κάθομαι και σκέφτομαι μήπως μου εχουν κάνει βουντού! Ξερω κι εγω; Ο πρωην μου ισως! Γιατί τι μου έλειπε δηλαδή; Αλλα μετα λεω τι "μπιπ" κάθομαι και σκέφτομαι την "μπιπ" μου μεσα! Μετα λεω μπα ο Ερμής φταίει, μας εχει καταστρέψει!

Αχχχχχχχ! Δεν μπορω αλλο! Το ξέρω οτι ολα αυτά πιθανότατα θα σου φανούν τελείως τρέλα, ομως τα ζω βρε Αμπα και δεν βρισκω κανενα δίδαγμα σε ολα αυτα οσο κι αν το προσπάθησα!!!!!Αν βρήκες καποιο δίδαγμα εσύ απόλα αυτα πες το μου μπας και ηρεμήσω λίγο!
Κανω προσπάθειες να τα διακωμωδήσω λίγο, οπως θα κατάλαβες, αλλα ποσο ακομα θα αντεξω δεν ξερω!
Σε διαβάζω κάθε φορά που εχω ιντερνετική πρόσβαση μέσω γειτόνισσας να ξέρεις και θα περιμένω μιαν απάντηση σου στην τρέλα που ζω!
Σε φιλλλω απο Θεσαλλλονικη!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν σου ήρθαν όλα τα κακά μαζεμένα δια μαγείας ή μέσω βουντού, ούτε είναι πλανητικό το ζήτημα, αγαπημένη φίλη. Αν διαβάσεις ξανά τα προβλήματα που έχεις, όλα έχουν σχέση με την έλλειψη χρημάτων. Όλα όσα περιγράφεις, εκτός από τους δύο θανάτους (που δεν ξέρω, ίσως έμμεσα κι αυτοί να έχουν σχέση με την έλλειψη χρημάτων), είναι απόρροια του γεγονότος ότι έχεις 190 ευρώ το μήνα. Προβλήματα υγείας παρουσιάζονται πάντα, αλλά πονάνε ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν λεφτά. Δεν υπάρχει δίδαγμα στην φτώχια. Είναι πολύ δυστυχώς μια πραγματικότητα για πολλούς Έλληνες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ψάξεις για καλύτερη δουλειά με περισσότερα λεφτά κι ελπίζω να τη βρεις πολύ σύντομα. Η θετική σκέψη δεν αρκεί για να τα καταφέρεις, χρειάζεται προσπάθεια και τύχη.

 

107

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
@7Μη μας πεις ότι μένεις και κοντά στο βενζινάδικο με τη βόμβα..;;!!Η δική μου εκδοχή για τις δυσκολίες είναι ότι συνήθως έρχονται όλες μαζί ή είμαστε εμείς φορτισμένοι και για κάποιο λόγο τις προκαλούμε ή τις εντοπίζουμε ευκολότερα ή ερμηνεύουμε έτσι τις καταστάσεις και μοιάζουν να έρχονται όλα μαζί. Η λύση της Λένας είναι η σωστή. Βρες άλλη δουλειά, λες ότι έπαιρνες καλά λεφτά πριν άρα είσαι ικανή. Μόλις φτιάξουν τα οικονομικά, θα πάρεις τα πάνω σου, θα διορθώσεις τα κακώς κείμενα και θα σταματήσουν να χαλάνε και τα δόντια (κακή ψυχολογία και κακό φαγητό).Οι ευχές μας είναι μαζί σου!
Κοπελιά του 1 εγώ είμαι μαζί σου. Εξάρτηση είναι κάτι που μας υποβαθμίζει τη ζωή. Σ'εσένα συμβαίνει το αντίθετο. Από τη στιγμή που αυτό που κάνεις δεν βλάπτει κανένα, κι εσένα αντίθετα σε ωφελεί, δε βλέπω το λόγο να σταματήσεις. Αν όμως νιώθεις άσχημα, για οποιοδήποτε λόγο, μπορείς, όπως λέει και η Λένα, να το συζητήσεις με κάποιον ειδικό. Υ.Γ. Θυμάμαι κάποιον που κοιμόταν με ένα πανάκι ή κουβερτούλα αγκαλιά και οι περισσότεροι έλεγαν ότι, αφού δεν βλάπτει κανέναν, δεν πειράζει. Δεν καταλαβαίνω γιατί τότε ήταν οκ και τώρα πέφτει τόση κριτική.
Νομίζω ότι το μπαμ έχει ήδη γινει. Έχει εμμονή με δηλώνει ερωτευμένη με έναν άνδρα που δεν υπάρχει. Έχει γράψει 1000 (!) σελίδες παράλληλης ζωης/σχέσης και συνεχίζει ακάθεκτη. Η ζωή της ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί χωρίς δίκτυο ασφαλείας μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας..
#7.Πήγαινε στο ΠΕΔΥ για τα δόντια σου. Ανεξάρτητα από το αν είσαι ασφαλισμενη κ πού, πλέον είναι υποχρεωμένοι να σε δεχτούν. Στο ΑΠΘ έχε υπόψιν σου ότι οι διαδικασίες είναι αρκετά αργές, οπότε θα χρειαστεί να πηγαινοερθεις αρκετές φορές. Πάντως μην το αφήσεις για αργότερα επειδή και επίπονο μπορεί να αποβεί και αργότερα θα χρειάζονται πιο εκτεταμένες κ επομενως πιο ακριβές αποκαταστασεις!
#1.Το θέμα για μένα δεν είναι το γράψιμο.Ούτε ότι το κείμενο παραμένει κρυφό.Δεν είναι περίεργο να έχει κάποιος τις προσωπικές του σημειώσεις.Όλοι κάνουμε κουβέντες με τον εαυτό μας,έχουμε κάποιες σκέψεις,κάποια συναισθήματα και δεν τα μοιραζόμαστε πάντα.Μερικοί,κι εγώ ανάμεσα τους,επιλέγουν όλα αυτά να τα καταγράψουν.Μπορεί να μην έχουν τη μορφή ημερολογίου,να είναι αφήγηση δηλαδή της καθημερινότητας.Να είναι δυο στίχοι,μια μικρή ιστορία,που αν και προϊόν φαντασίας,μπορεί να περιγράφει σκέψεις και συναισθήματα εκείνης της στιγμής.Επειδή είναι γραμμένα,δε σημαίνει,ότι γυρεύουν κι αναγνώστη.Εκείνο που με προβληματίζει στην ερώτηση,είναι η επιμονή σε έναν λογοτεχνικό ήρωα της εφηβείας και τι διαστάσεις έχει πάρει αυτός.
#1 Δεν το εκμυστηρεύεται σε κανέναν-ούτε πρόκειται μην ξεχνάμε οτι είναι πανρεμένη και έχει και παιδί- γιατί αισθάνεται ένοχη, επειδή είναι τρελλά ερωτευμένη με τον ήρωα. Εναν ήρωα που της εντυπώθηκε βαθειά στην εφηβική ηλικία και πήρε μεγάλες διαστάσεις όταν τον είδε και " ζωντανό " μπροστά στα μάτια της. Δεν δείχνει το κείμενο σε κανένα γιατί μέσα σ αυτό υπάρχουν έντονες ερωτικές στιγμές που ζει η ίδια με τον ήρωα Δεν πρέπει να είναι ευχαριστημένη από την ζωή της ο,τι λέει γι αυτήν είναι ευχολόγια. Το περιστατικό αυτό θέλει πολύ περισσότερο ψάξιμο (ψυχολογικά) από ό,τι νομίζει η ίδια'Iσως πρόκειται για τον M.Pitt στοTroy...ή τον C. Farell sto "Alexander" ( απλές υποθέσεις βεβαίως βεβαίως)
Aπό στερεότυπα πάντως σκίζουμε! Ψυχανάλυση μακρόθεν. Η φαντασία είναι απελευθερωτική. Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος "πρόβλημα" για να την χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του. Επίσης βρίσκω ΤΡΟΜΕΡΑ μισογυνικό πώς επικεντρωνόμαστε στην "πρβληματική" της κοπέλας #1 (και των άλλων γυναικών στην ίδια θέση) επειδή ακριβώς είναι γυναίκα. Υπάρχουν άλλοι τόσοι άντρες συγγραφείς fanfiction (κάποιοι είναι γενικότερα συγγραφείς και original παραγωγής ταυτόχρονα) αλλά κανένας δεν τους κατηγορεί ότι δεν είναι ευχαριστημένοι από την ζωή τους κι ότι πρέπει να ψαχτούν!! Γιατί άραγε;Ας δούμε και μερικές πηγές που προσφέρουν μια πιο ενημερωμένη οπτική επί του θέματος. http://www.dailydot.com/parsec/complete-guide-to-fanfiction/#spinstershttps://psmag.com/fan-fiction-the-next-great-literature-15c99a34d49c#.mazhmvt3phttps://www.bustle.com/articles/71438-13-things-fan-fiction-writers-are-very-tired-of-explainingΥΓ. Κόβω το κεφάλι μου ότι δεν ήταν ούτε ο Αχιλλέας Pitt ούτε ο Αλέξανδρος Farell. Αν και -πληροφοριακά μιλώντας- υπάρχουν βιβλία προς πώλησιν στα βιβλιοπωλεία και στο Amazon γραμμένα από άντρες συγγραφείς (συγγραφείς fanfiction αφού στηρίζονται στον Όμηρο και στον Αρριανό!) που "φαντασιώνονται" εναλλακτικές ιστορίες και ερωτισμό περί αυτών! :)
#4 θα σου πω αυτό που μου είχε προτείνει η ψυχοθεραπεύτρια, όταν έκανα ψυχοθεραπεία και είχα ανάλογο πρόβλημα, με έναν άντρα όμως.Έλεγα πως νοιώθω λίγη κοντά του, παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος ουδέποτε με είχε προκαλέσει.Ήταν πολύ πιο κοσμογυρισμένος, πιο άνετος, πιο ενημερωμένος και γενικά πιο....Τουλάχιστον έτσι ένοιωθα εγώ.Η ψυχ λοιπόν, μου συνέστησε να βρω έναν στα μέτρα μου...Αν έχεις κάνει προσπάθεια να διαχειριστείς, αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, που σε κυριεύουν, εξ αιτίας της επαφής σου με τη φίλη σου και δεν το καταφέρνεις, η γνώμη μου είναι, να βρεις μία φίλη, πιο στα μέτρα σου.Δεν είναι θέμα υπεροχής της φίλης σου ή δικής σου αδυναμίας . Αυτή προσελκύει κάποιες συμπεριφορές χωρίς να φταίει και εσύ άθελα σου συγκρίνεις.Είναι απολύτως θεμιτό και απαραίτητο, ειδικά σε μικρότερες ηλικίες, που η γνώμη των άλλων είναι βαραίνει περισσότερο στον αυτοπροσδιορισμό μας.Το θέμα, γιατί ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται, την έννοια της ευγένειας είναι άλλο.Επίσης τα έχω πάρει με το αγόρι....μήπως είναι ο διχονίξ;
Και ποια είναι τα μέτρα της;Γιατί να βρεθεί κάτι στα μέτρα της και να μην διατηρηθεί και αυτή η σχέση;Διαφωνώ απολύτως.Θα κατασιγάσουν προσωρινά τα όποια θέματα για να αναδυθούν εκ νέου με την πρώτη φιλική ή άλλη σχέση που θα νιώσει ως δια μαγείας τα ίδια συναισθήματα που τώρα την δυσκολεύουν.
Μα πόσο θλιβερό είναι αυτό. Να είσαι τόσο τυχερός που να βρεις κάποιον εξαιρετικό για να κάνεις παρέα και να το απορρίπτεις για κάτι μέτριο, γιατί θεωρείς κι εσύ τον εαυτό σου μέτριο. Αν ο Χώκινγκ ήθελε να κάνουμε παρέα, δεν πα να καταλάβαινα το 1/1000 από αυτά που μου έλεγε, θα μπαστακωνόμουνα μέχρι να με βαρεθεί.
Αγαπητή #7Ίσως αυτό που λείπει είναι η αποδοχή της πραγματικότητας, της αποτυχίας, της αναποδιάς, της κατάσχεσης, των 2 θανάτων, του πένθους για τους 2 θανάτους...Το κλάμα βοηθάει, ο πολυς ο θυμός καθηλώνει στην άρνηση. Και η άρνηση ανατροφοδοτεί και διογκώνει διαρκώς τα αρνητικά.Αλήθεια, τι σου ήταν αυτοί που πέθαναν; Ποιοί ήταν;Πως τους έλεγαν; Τα θερμά μου συλλυπητήρια. Αν σε βοηθάει, μια ιδέα είναι ότι μπορείς να τους μιλήσεις και να τους πεις ότι θέλεις.Επίσης θα μπορούσε να σε στηρίξει κάποια ψυχολόγος δημόσιου φορέα, γιατί όντως σου χουν πέσει όλα μαζεμένα. Το χω περάσει και γω, και με βοήθησε η σκέψη ότι όλα είναι περαστικά. Αργά ή γρήγορα, η δύσκολη φάση θα περάσει. Ή δεν θα την αντιλαμβάνεσαι δύσκολη εσύ.
Ως αναγνώστρια fanfiction (κάποια είναι εξαιρετικά και κλάσεις ανώτερα από βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφορούν) και γραφιάς στην απασχόληση αν όχι στις πανεπιστημιακές σπουδές μου (όχι όμως γραφιάς fanfiction) έχω να παρατηρήσω κάποια πράγματα. Πρώτον για να σας λύσω την απορία γιατί η κυρία ντρέπεται να μας πει ποιός είναι ο ήρωας και γιατί δεν θέλει να το συζητήσει με κανέναν. Προφανώς γράφει SLASH. Δηλαδή ομοερωτική fiction μεταξύ 2 αντρών. Που είναι και το συνηθέστερο...Στα υπόλοιπα τώρα. Όχι μόνο το κοινό που απευθύνεται είναι κυρίως γυναίκες σαν την #1. Όχι μόνο το κοινό που τα γράφει είναι κυρίως γυναίκες σαν την #1. Αλλά και η κοινότητα που έχει αναπτυχθεί μέσα και γύρω τους αναπτύσει φοβερούς προβληματισμούς και "πολιτική" (με την ευρεία έννοια) σκέψη που αξίζει πραγματικά να δαπανήσει κάποιος χρόνο κι ενέργεια για να ασχοληθεί. Για να διακρίνει τι ζητήματα απασχολούν την σύγχρονη μεγάλη μερίδα που παράγει και καταναλώνει υλικό που δεν παρέχεται από τα μεγάλα media. Αλλά και για να διαπιστώσει πόσο απέχει η πραγματικότητα (το αληθινό κοινό) από την φαντασία που μας πλασάρεται. Επίσης η ένταξη σε μια τέτοια κοινότητα είναι ανακουφιστική για άτομα με queer προβληματισμούς (η δευτέρη μεγάλη κατηγορία αναγνωστών/συγγραφέων) αλλά και διάφορους ψυχολογικούς προβληματισμούς. Έχω διαβάσει από άτομα με ADD ή Asperger's ή διπολικούς you name it. H αίσθηση κοινότητας αλλά και ταύτισης με άλλους απαλύνει την μοναξιά και λειτουργεί όπως θα λειτουργούσε ένας διάλογος με ψυχολόγο. Εντάξει όχι ακριβώς αλλά καταλάβατε. Η δε μετα-κριτική (meta εις την αγγλικήν) είναι διαφωτιστικότατη και έμπλεη νοήματος. Eπίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η πιο "πονηρή" παραγωγή είναι συχνά γραμμένη στην δεύτερη (μη μητρική) γλώσσα της συγγραφέος. Μάλιστα έχει γίνει κι επίσημη έρευνα για το θέμα (απευθείας λινκ παρακάτω). Ενδεικτικά λινκς με εξαιρετική ανάλυση.https://www.warner.rochester.edu/files/news/files/words%20on%20the%20screen%20lammers.pdfhttp://ffnresearch.blogspot.gr/2011/03/fan-fiction-demographics-in-2010-age.htmlhttp://femslashrevolution.tumblr.com/post/156774646566/on-the-personal-as-normal-on-the-normal-ashttp://sincerely-chaos.tumblr.com/post/156578590896/female-reading-of-the-male-gaze-and-sherlockhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3859501/Θα βρείτε πλήθος fiction παραγωγής στο Livejournal και Archive of Our Own καθώς και σχολιασμό/λινκς στο Tumblr. Επίσης να προσθέσω ότι είναι ΦΟΒΕΡΟ εργαλείο για οποιονδήποτε ετεροφυλόφιλο άντρα θα ήθελε πραγματικά να μάθει τι θέλουν και τι σκέφτονται οι γυναίκες. Θα τους πέσουν τα σαγόνια. Γκαραντί!
#2 Θ ανοίξεις τα φτερά σου.Αλίμονο αν σκεφτόταν όλοι έτσι.Δεν θα σπούδαζε κανείς.Όταν απομακρυνθείς,θα στνειδητοποιήσεις πόσο πολύ προσδεδεμένη ησουν και πόσο σε περιόριζε αυτό.
#2 Η καταχώρηση έγινε αυτόματα!Η σχέση σου είναι αντίγραφο της οικογενειακής κατάστασης. Εννοείται ότι δεν θα υποχωρήσεις σε εκβιασμούς και θα ανοίξεις τα
#2Αυτές που αγαπάς ΔΕΝ σε αγαπούν. Σε χειρίζονται. Σου έχουν φορτώσει την ευθύνη για τη δική τους ευτυχία. Αυτό όμως είναι ένα βάρος που κανείς δεν μπορεί να σηκώσει για κάποιον άλλο. Τουλάχιστον, όχι χωρίς να δημιουργηθούν άπειρα προβλήματα. Το χειρότερο είναι ότι όταν δεχτείς να κουβαλάς το βάρος της ευθύνης της ευτυχίας των άλλων, πρώτον, χάνεις τη δική σου και δεύτερον, είσαι πάντα υπόλογος σε αυτές με οποιοδήποτε τρόπο σκαρφιστούν να σε βασανίσουν γιατί ευτυχισμένες δεν θα είναι ποτέ, εφόσον έχουν αποποιηθεί αυτή την ευθύνη που οντολογικά τους ανήκει.
#4 Γιατί δεν το παίρνεις λίγο αλλιώς; Κι εγώ έχω μία φίλη εδώ και πάνω από 20 χρόνια, κουκλάρα με χαρισματική προσωπικότητα που τραβάει όλα τα βλέμματα. Εγώ από την άλλη είμαι σε όλα ο ορισμός του μέσου όρου. Ε λοιπόν η φίλη αυτή με έχει βοηθήσει και εμπνεύσει άπειρες φορές. Να βελτιωθώ στη δουλειά μου, να χάσω "αυτά τα 3 κιλά", να ξεκινήσω λίγη γυμναστική, να δω θέατρο. Πραγματικά πιστεύω πως η ζωή μου χωρίς αυτή θα ήταν πολύ πιο φτωχή. Είμαστε πολύ τυχεροί αυτοί που έχουμε τέτοιους φίλους και είναι κρίμα να κολλάμε σε ζήλιες και ανταγωνισμούς. Εκμεταλλεύσου αυτή τη σπάνια ευκαιρία και κινητοποιήσου!!
#7 Έχεις επικοινωνήσει με το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης; (οχι το Δημοτικό). Πιθανόν να μπορέσουν να σε βοηθήσουν. Διαθέτουν οδοντίατρο, σύμφωνα με το σαιτ τους. Σε αυτές τις εθελοντικές δομές συνήθως δεν κοιτούν φορολογική δήλωση αλλά την τρέχουσα οικονομική κατάσταση των ασθενών. Τσέκαρε το σαιτ για περισσότερες πληροφορίες : http://www.kiathess.gr/gr/erotiseisΥΓ. Διεύθυνση: Αισώπου 24 ( δίπλα στην πλατεία Βαρδαρίου, στο δυτικό άκρο του κέντρου της πόλης). Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι 2310-520386.
Μπράβο για την πληροφορία που της δίνεις.Επίσης,υπάρχουν αρκετά κέντρα ψυχικής υγείας στην Θεσσαλονίκη.Η ψυχολογική υποστήριξη σ αυτά παρέχεται δωρεάν.Ας ρωτήσει στην περιοχή της πού βρίσκεται το αντίστοιχο. Δεν πρέπει να το περνάει όλο αυτό μόνη.Επίσης,θα μπορούσε να πάει να μείνει σε κάποια φίλη σε νησί,αν υπάρχει η δυνατότητα φιλοξενίας. Με την δουλειά της έτσι κι αλλιώς μόλις που επιβιώνει, θα ήταν δυνατόν να ψάξει για δουλειά σε νησί την άνοιξη,με το ξεκίνημα της τουριστικής περιόδου.Σε κάθε περίπτωση θα είναι πολύ καλό ν αλλάξει παραστάσεις και να νιώσει ότι απεγκλωβίζεται.Θα μπορούσε να είναι έναυσμα για νέο ξεκίνημα η παραμονή σε νησί Πολύς κόσμος πήγε κάπου για λίγο και εν τέλει, βρήκε δουλειά και έμεινε εκεί.ΑΝ υπάρχει πιθανότητα να φιλοξενηθεί για λίγο,ας τα ζυγίσει κι ας αδράξει την ευκαιρία.Όχι για να κατσικωθεί επ αόριστον κάπου, αλλά για να προσπαθήσει κάτι άλλο.Ποιές από τις δυνατότητες που προσφέρει η Θεσσαλονίκη ως μεγάλη πόλη μπορεί να απολαύσει όντας σε μια τέτοια κατάσταση;Η μετακίνηση από δεδομένες θέσεις σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί να αποβεί σωτήρια.
Κι εγώ αυτό σκέφτηκα να προτείνω ρoζα. Φίλη της 7, περνάς μια πολύ δύσκολη φάση, τόσο οικονομικά όσο και ψυχολογικά φαντάζομαι, με τους δύο θανάτους αγαπημένων σου προσώπων. Αλλά να θυμάσαι ότι η ζωή δεν είναι στατική, ςυτυχώς αλλάζει. Είσαι σε μια άσχημη κατάσταση τώρα αλλά δε θα είναι πάντα έτσι. Το κείμενο σου είναι τόσο καλογραμμένο και με χιούμορ, δείχνεις πολύ έξυπνος άνθρωπος. Είμαι σίγουρη ότι θα βρεις άλλη δουλειά και θα φτιάξουν τα πράγματα. Μακάρι να είσαι ήδη καλύτερα. Καλή δύναμη φίλη μου, σου εύχομαι μόνο χαρές και επιτυχίεες από εδώ και πέρα.
Λίγο σπούκι μου φάνηκε η 1. Έχει φτιάξει μια εικονική πραγματικότητα όπου όλα είναι τέλεια και αυτό την βοήθησε να βελτιώσει (‘η και να αντέξει?) την πραγματική της ζωή. Βελτίωσε την εμφάνιση και την ερωτική της ζωή αφού έδωσε «ζωή» στον εικονικό της έρωτα. Το κρατάει επτασφράγιστο μυστικό, είναι σαν να ζει μέσα από όλο αυτό. Φαντάζομαι ότι οι συγγραφείς κατά κάποιο τρόπο ζουν σε αυτά που γράφουν αλλά η συγκεκριμένη δεν θέλει να το μοιραστεί με κανένα.
ΣυμφωνώΊσως θα την βοηθούσε να ενσωματώσει, να "μεταφέρει" χαρακτηριστικά του φανταστικού χαρακτήρα που είναι η ίδια στην πραγματική ζωή της.Και φυσικά να μοιραστεί και με άλλους το τι συμβαίνειΑλλιώς η δυσφορία και το βάρος του "μυστικου" μπορεί να επισκιάσουν τα ωφέλη του.Κ φυσικά ένα ερώτημα είναι "γιατί έχει ανάγκη να το αντιλαμβάνεται ως απιστία" Και ο κίνδυνος "εχει μεταξωτό ποπό" να χειριστεί τις παρενέργειες στη ζωή της της απιστίας που ζει, ή κάποια στιγμή...μπαμ;
#4 μμμναι, να σου πω τώρα. Κάποτε όταν ήμουνα μικράκι είχα μια φίλη με μάγουλα τριανταφυλλί και το πιο όμορφο χαμόγελο και αστεία κι έξύπνη και η ωραία της τάξης κι ένιωθα μικρή δίπλα της κι ανάξια. τώρα που μου πέρασε η καψούρα, γιατι αν δεν μιλάμε για καψουρα θα το φάω το τσιγάρο μου, βλέπω οτι είναι ανασφαλής, οτι ήταν χειριστική και τέλος πάντων ήταν άνθρωπος με ελατώματα κι όλη η γοητεία δεν την ησύχαζε, ούτε την βοήθησε να κάνει σωστές επιλογες. για σκέψου, μήπως σ αρέσει λιγουλάκι;