ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.2.2017 | 20:34

Το παρελθόν χτυπάει την πόρτα...

Θέλω να εξομολογηθώ κάτι κ εγώ...Είχα σχέση με μια κοπέλα για 4 χρόνια. Ήταν ένας πολύ κεφάτος άνθρωπος κ με αγαπούσε πάρα πολύ. Μαλώναμε κυρίως για την σχολή ,στην οποία δε πατούσε κ αυτό με ενοχλούσε. Μου λεγε ότι η συμπεριφορά μου την προσβάλει επειδή της ζητούσα να αλλάξει κάποια πράγματα στην εμφάνιση της ενώ εκείνη με θέλει έτσι όπως είμαι. Πέρασαν 3 χρόνια κ την έβλεπα να μιζεριάζει. Είχε αφοσιωθεί τόσο στην σχέση που δεν είχε καμιά αλλη ασχολία πέρα από εμένα. Αυτο με ξενέρωνε.. την ήθελα δυναμική. Στον 4ο χρόνο ειχα βαρεθεί την κατάσταση, αλλά δεν άντεχα να χωρίσω έναν άνθρωπο που με αγαπούσε τόσο. Έτσι της είπα πολλές προσβλητικές μαλ**ες κ με χώρισε. Τρεις μήνες μετά έκανα νέα σχέση κ όταν το έμαθε μου έστειλε. Δεν την αναγνώριζα. Πέρα απο τον θυμο που τον δικαιολογούσα ,την άκουγα να αντιδρά σαν υστερική κ δε το πίστευα. Μαλώσαμε κ δεν επικοινώνησε ξανά μαζί μου.Εχει περάσει χρόνος κ είμαι οκ στην νέα σχέση. Πριν λίγες βδομαδες είδα την πρώην μου σε ενα μαγαζί. Ήρθε κ μου μίλησε, ήταν η ίδια κοπέλα που γνώρισα. Κεφάτη, χαμογελαστή, πανέμορφη και γλυκιά. Μιλούσαμε για άσχετα. Πήρε το πτυχίο της. Άρχισε να αθλείται. Από τότε δεν μπορώ να σταματήσω να την σκέφτομαι. Είδα το ίδιο κορίτσι που ερωτεύτηκα και με λάτρευε και όχι εκείνο το μίζερο πλάσμα που είχε αφήσει την ζωή της για χάρη μου. Φρόντισα κ έμαθα πως εδώ κ ένα χρόνο που χωρίσαμε δεν έχει κάνει προσπάθεια για σοβαρή σχέση. Εχει φέρει τα πάνω κάτω την ζωή της κ εχει βελτιωθεί σε όλα αυτά που της έλεγα να αλλάξει.Η τωρινή μου κοπελα ειναι οκ κ υπάρχει αγάπη κ κοινοί επαγγελματικοί στόχοι. Δεν είναι τέλεια τα πράγματα αλλά υπάρχει θαυμασμός μεταξύ μας. Αλλα μου λείπει το κέφι, η χαρά κ το χαμόγελο που έβλεπα καθημερινά στην πρώην μου. Σε συνδυασμό με τις καινούριες αλλαγές εχω πάθει πλάκα. Δε ξερω αν της αξιζει να προσπαθήσω πάλι.Τι να κανω;
4
 
 
 
 
σχόλια
Οταν ένας άνθρωπος μαραζώνει σε μια σχέση και χάνει τον εαυτό του είναι στη λάθος σχέση. Δεν την αποδεχόσουν πλήως, δεν ενιωθε ασφάλεια επιθυμητή δεν ξέρω, αλλά αποτι φαίνεται αυτή η σχέση λειτούργησε ευεργητικά για κείνη εν τέλει. Μην κάνεις κίνηση. Νομίζω αρκετά βασανίστηκε ήδη!
"Δε ξερω αν της αξιζει να προσπαθήσω πάλι." Όχι, σίγουρα δεν της αξίζει κάτι τέτοιο - της αξίζει να μείνει ευτυχισμένη, ως η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της. Η "μακριά από εσένα" εκδοχή, όπως φαίνεται...
Εσυ την χωρισες.Οχι αυτη.Σκεφτηκες μηπως ενδομυχα η αδρανεια της να ηταν κατι αλλο?Κατι που να ηθελε παρακινηση? Λεω εγω τωρα..Δεν εχω συμβουλη.Εχω στερεψει απο δαυτα για πολλους λογους.Αλλα χαιρομαι για τη κοπελα πολυ που βρηκε ξανα τον εαυτο της.* μεινε εκει που εισαι.Αφου εχετε κοινους επαγγελματικους στοχους εισαι κομπλε οπως λες.Μπορει η πρωην σου να μην την ενδιαφερει τοσο αυτο.- κ καλα θα κανει.
Δεν είχες ούτε τα κότσια (για να μη το πω αλλιώς) να τη χωρίσεις και της φόρτωσες -εκτός από τις προσβολές και μέσω αυτών- την ευθύνη για το χωρισμό σας.Και τώρα που τα πράγματα δεν πάνε τόσο τέλεια όπως λες με τη νέα σου σχέση και εκείνη είναι καλύτερη από ποτέ,αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι έχασες και σου κακοφαίνεται.Φαίνεται ότι οι κοινοί επαγγελματικοί στόχοι δεν είναι αρκετοί,όπως ούτε κι εσύ για την πρώην σου.
Scroll to top icon