ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ'αγαπω. Σ'αγαπω και θα σε αγαπω μεχρι την τελευταια μου ανασα, αλλα πια δεν μπορω να στο πω. Με αφησες, με αφησες μονη γιατι θεωρησες οτι ειναι καλυτερο για εμενα να το τελειωσουμε εδω, οτι αυτο μεταξυ μας δεν προχωραει. Ομως σ'αγαπω και θα σ'αγαπω, κι ας εκανες την καρδια μου κομματια, κι ας με διελυσες. Νιωθω αδεια, παγωμενη, ανικανη να αντιδρασω.Σε αγαπησα απο την πρωτη φορα που ηρθα στο σπιτι σου και καθισαμε να μιλησουμε και γελαγες που ντρεπομουν και κοκκινιζα και κατεβαζα το βλεμμα. Ξαφνικα με πηρες αγκαλια και ακουσα τους χτυπους της καρδιας σου να αντηχουν σε ολο μου το σωμα, να με κατακλυζουν και να με συνεπαιρνουν. Απο τη στιγμη εκεινη, απλα το ηξερα..ηξερα με ολο μου το ειναι, με απολυτη βεβαιοτητα αυτη τη φορα, οτι ημουν ερωτευμενη. Ημουν ερωτευμενη και απολυτα δικη σου, κι ας μην ησουν εσυ απολυτα δικος μου αφου οπως ανεφερες καποια στιγμη αργοτερα, εβλεπες ηδη καποια αλλη. Καποια με την οποια ειπες οτι δεν ταιριαζεις, αλλα οτι ηταν δυσκολη η κατασταση. Ηθελες χρονο και υπομονη και προσπαθησα να στα δωσω. Και ωρα με την ωρα, μερα με τη μερα και εβδομαδα την εβδομαδα, ο ερωτας μου βαθαινε και μετατρεποταν σε αγαπη, νοιαξιμο και σεβασμο, παρα το οτι βρεθηκα απο το πουθενα στη μεση μιας σχεσης.Σε αγαπησα οταν μου μιλαγες και μου εμπιστευσουν προσωπικα σου θεματα ζητωντας τη συμβουλη μου, ή θελοντας απλα να σε ακουσω. Οταν εμπλεξες τα δαχτυλα σου με τα δικα μου στο ταξι μετα και με πηρες αγκαλια, οταν με φιλαγες στα μαλλια και στα μαγουλα, οταν μου εστειλες απο το αεροδρομιο και μετα μου μιλαγες με τις ωρες οσο ελειπες και μου εστελνες φωτογραφιες με την οικογενεια σου. Σε αγαπησα ακομα περισσοτερο οταν ειπες οτι αρχισες να με ερωτευεσαι και να κολλας μαζι μου και οταν τα ελαχιστα αλλα πολυτιμα βραδια που μεναμε μαζι, οχι μονο δε με αφηνες απο την αγκαλια σου ουτε λεπτο οσο κοιμομασταν, αλλα εμπλεκες και τα δαχτυλα σου με τα δικα μου και με αγγιζες κατασαρκα κατω απο τα ρουχα για να νιωθεις το σωμα μου. Μαζι σου καταλαβα επιτελους ποσο υπεροχος και μαγικος μπορει να ειναι πραγματικα ο ερωτας με το σωστο ατομο. Συνειδητοποιησα οτι εισαι ο δικος μου μεγαλος ερωτας, ο ερωτας της ζωης μου, αυτος με τον οποιο θα ηθελα οσο τιποτα να περασω ολα μου τα χρονια, να κανω παιδια, να μοιραστω τα παντα - καλα και ασχημα, ευκολα και δυσκολα. Οταν ομως καταλαβες το βαθος των συναισθηματων μου, φοβηθηκες και ειπες οτι δεν θες αγαπες και ερωτες γιατι εχεις πολλα να λυσεις και να αντιμετωπισεις και οτι φοβασαι το αισθημα ευθυνης που σου προκαλουσαν τα οσα ενιωθα. Πριν απο εναν μηνα, οταν ειχαμε μερες να βρεθουμε, ειπες οτι προσπαθουσες να μου δωσεις χρονο για να σε μισησω ωστε να σε ξεχασω πιο ευκολα και θεωρουσες οτι αυτο θα ηταν το καλυτερο για εμενα. Οταν ρωτησα αν θα ηταν καλο και για εσενα, απαντησες πως γνωριζω καλα οτι η κατασταση στα προσωπικα σου ειναι δυσκολη. Εξομολογηθηκες, ομως, κι οτι σου ελειψα αληθινα.. Τωρα με αφησες. Δεν θα γυρισεις, δε θα παψεις να φοβασαι τα συναισθηματα ακομα κι αν αποφασισεις να βγαλεις ακρη με ολα τα ζητηματα της προσωπικης σου ζωης. Σε πιεζει η υπομονη που εχω και το οτι θα ειμαι εδω και θα συνεχισω να νοιαζομαι. Ισως σε κανει να νιωθεις ενοχες, δεν ξερω και δεν θα μαθω ποτε γιατι αρνηθηκες να με δεις. Ομως εγω σ'αγαπω. Οπως σου ειπα θα εισαι παντα η ομορφη ψυχη μου κι εγω μικρουλα σου. Μεχρι να πεθανω, εσυ αγαπημενε μου θα εισαι ο ερωτας της ζωης μου.