ΚΙΝΗΣΗ

Στο σημερινό «Α μπα»: τυπική στα τυπικά

Στο σημερινό «Α μπα»: τυπική στα τυπικά Facebook Twitter
127


__________________
1.


Α μπα μου γεια σου! Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα, και χρειάζομαι συμβουλή: πώς αντιμετωπίζω τους συνομιλητές, που αρνούνται να πιστέψουν ότι δε με αφορούν οι εορτασμοί της μέρας αυτής και, όχι, δε θα με πείραζε αν ο σύντροφος μου δεν μου έπαιρνε δώρο/ κανόνιζε ρομαντική βραδιά κλπ (που δεν το κάνει). Disclaimer: δεν ξεκινώ ποτέ εγώ τη συζήτηση επί του θέματος, και θα εκφράσω την αδιαφορία μου σύντομα μόνο αν κάποιος με ρωτήσει. Ούτε θα απαγγείλω λογύδριο για τους (κλασικούς και χιλιοειπωμένους, αλήθεια) λόγους που επιλέγω να μην τη γιορτάζω, γιατί σέβομαι αυτούς που γουστάρουν τη φάση. Αλλά ρε α μπα, μου έχει τύχει τόσες φορές ο απέναντί μου να δυσπιστεί με έναν τρόπο που βρίσκω προσβλητικό, και να θεωρεί ότι "απλά το λέω για να το παίξω κουλ, αλλά κατά βάθος όλες κάτι θέλουμε". Συνήθως απαντώ σαρκαστικά και κόβω τη συζήτηση, αλλά δε μου φτάνει. Δε με νοιάζει να του αλλάξω γνώμη, να του την πω θέλω. Πώς κάνω κάποιον να νιώσει πόσο αγενές είναι το "δεν υπάρχει περίπτωση να μην φέρεσαι όπως περιμένω, οπότε θα σε αμφισβητήσω χωρίς να μου έχεις δώσει δικαίωμα";
-your sexism is the problem


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό που έχεις βάλει εντός εισαγωγικών είναι αρκετά καλό, νομίζω. Πες αυτό που νιώθεις, δεν χρειάζεσαι ατάκα, δεν ζούμε σε ταινία για να αποστομωθεί ο άλλος και να ντροπιαστεί για πάντα. Σιγουρέψου ότι δεν θέλεις να αλλάξεις τη γνώμη του άλλου, όμως. Αν σίγουρα δεν θέλεις, τότε ίσως δεν θα είναι τόσο σημαντικό για σένα να έχεις τον τελευταίο λόγο.


__________________
2.

Α, μπα ...

Εδώ και πολύ καιρό (πάνω από ένα χρόνο) , έχω αρχίσει να νιώθω την ανάγκη (έντονα) πως χρειάζομαι βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο ή ψυχίατρο .

Εχω θεματάκι με το άγχος μου το οποίο τσούπ εμφανίζεται εκεί που δεν το περιμένω και με κουράζει απίστευτα. Νομίζω ότι πλέον είναι παθολογικό και όχι το υγιές άγχος που πιάνει κάθε άνθρωπο, όταν υπάρχει κάποιος λόγος .

Το << πρόβλημα>> είναι ότι μένω στο εξωτερικό και θα ήθελα με τον ειδικό που θα επισκεφτώ να μιλάμε την ίδια γλώσσα . Μπορεί να είναι και δικό μου κόλλημα , αλλά το θεωρώ σημαντικό . Νιώθω ότι εκφράζομαι καλύτερα στα ελληνικά. Αυτός ο παράγοντας λοιπόν με κάνει να το καθυστερώ . Ωστόσο , είναι και κάπως πανάκριβα . Και μετά νευριάζω που το αναβάλλω . Αλλά έχω λίγο χαθεί , δεν ξέρω τι να κάνω .

Πιστεύεις ότι θα άξιζε τον κόπο να έκανα μια αρχή με κάποιον ειδικό μέσω διαδικτύου? Και αν ναι, έχεις κάτι να μου προτείνεις?

Να συμπληρώσω ότι είμαι 31 . 'Ετσι , πληροφοριακά .

Ποτέ δεν περίμενα πως θα σου γράψω , αλλά why not τελικά?

Να είσαι καλά. Φιλιά!
-Τζαζεμένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μου φαίνεται λογικό να προτιμάς τα ελληνικά αφού σε αυτή τη γλώσσα εκφράζεσαι καλύτερα, και είναι σίγουρο ότι υπάρχουν λύσεις μέσω σκάιπ. Δεν ξέρω κατά πόσο θα είσαι ευχαριστημένη με την θεραπεία με απόσταση, οπότε πρέπει να ζυγίσεις τα υπέρ της άμεσης επαφής σε σχέση με την μητρική γλώσσα. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να κάνεις δοκιμές και να μην περιμένεις ότι θα το πετύχεις με την πρώτη, γιατί έτσι προσθέτεις επιπλέον άγχος στην ήδη αγχωμένη σου ζωή. Ίσως να ανακαλύψεις ότι τελικά μπορείς και σε δεύτερη γλώσσα, μην το αποκλείεις. Το σημαντικό είναι να ξεκινήσεις την διαδικασία από κάπου, και ας είναι από κάπου λάθος, δεν είναι προαπαιτούμενο να τα κάνεις από το πρώτο βήμα όλα σωστά. Είναι διαδικασία, δεν είναι εγχείρηση. Καλή τύχη!


__________________
3.


Αγαπητη α, μπα
Ειμαι 24 ετων και βρεθηκα εν αγνοια μου να ειμαι το 3ο προσωπο μιας σχεσης.
Χωρισα μετα απο 5 χρονια σχεσης στην οποια ζηλευα αρκετα και κατεκρινα οποια γυναικα προσπαθουσε να πλησιασει το αγορι μου. Μετα απο πολυ κλαμα γνωρισα καποιον (30 χρονων) και ενιωσα ξανα ερωτευμενη! Ολα πηγαιναν πολυ καλα.. βγαιναμε μιλαγαμε ολη μερα και αρχισε να το πηγαινει στο σοβαρο αυτος με μικρες ζηλιες γλυκολογα κλπ. Παρ ολα αυτα εγω ημουν επιφυλακτικη γτ πληγωθηκα πολυ με τον προηγουμενο χωρισμο.
Μετα απο 4 μηνες περιπου μου ανακοινωσε οτι επιστρεφει η κοπελα του απο το εξωτερικο.. εγω επαθα σοκ, δεν του ειπα ομως κατι και απλα σταματησαμε να μιλαμε. Αφου περασε ενας μηνας αρχισε να μου ξαναστελνει. Ειμαι ερωτευμενη και δεν μπορουσα να ξεκοψω. Οπως καταλαβαινεις ξεκινησε παλι η ιστορια με την κοπελα του πλεον Ελλαδα και εμας να βρισκομαστε στα κρυφα εδω και ενα χρονο. Πολλες φορες εχω προσπαθησει να ξεκοψω αλλα αρχιζει να με πολιορκει ειτε με τηλεφωνα ειτε με αλλους τροπους γτ ξερει οτι τον θελω.. παρ ολα αυτα ουτε λογος για να χωρισει μονο την καραμελα οτι δεν ειναι καλα στη σχεση του. Θελω να προχωρησω σε κατι φυσιολογικο. Τι να κανω??
-Το 3ο προσωπο

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν βρέθηκες «εν αγνοία σου» σε αυτή τη θέση. Αν δεν ξέρεις τι σημαίνει η έκφραση, έχει καλώς, δες ένα λεξικό για να μάθεις. Αν ξέρεις, είναι κάπως ιδιαίτερος ο τρόπος με τον οποίο βλέπεις την αλήθεια. Κατά τα άλλα, λυπάμαι αλλά η ιστορία σου έχει απαντηθεί ξανά και ξανά από πολλές γενιές γυναικών. Μολαταύτα, ας το πούμε άλλη μια φορά. Αν θέλεις να προχωρήσεις, μπορείς. Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει. Αρκεί να σταματήσεις να ελπίζεις ότι τα πράγματα θα γίνουν όπως θα ήθελες.


__________________
4.

 

Αγαπητή Α μπουλα!
Πιστεύεις στην ύπαρξη του αληθινού έρωτα ?
--ρομαντική ψυχή-

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι ρομαντικό να πιστεύεις στις απόλυτες τιμές μιας λέξης, πόσο μάλλον αν θεωρείς αυτονόητη την δική σου ερμηνεία. Κάτι έχεις στο μυαλό σου όταν λες «αληθινός έρωτας», και καλά κάνεις, αλλά μην πιστεύεις ότι είναι αυτό που έχουν και οι άλλοι στο μυαλό τους όταν λένε αυτές τις λέξεις. Κράτα το ιδανικό ως μπούσουλα, όχι ως Άγιο Δισκοπότηρο.


Ό,τι νιώθουν οι άνθρωποι αληθινό είναι. Και τα ψέματα που λένε, και αυτά αληθινά είναι. Με στενοχωρείτε όταν κάνετε τέτοιες ερωτήσεις.

__________________
5.

Είμαι μισθωτή πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Πληρώνω τις υποχρεώσεις μου πάντα. Δεν χρωστάω πουθενά. Αλλά ξέρεις τι; Τα παίρνω άσχημα όποτε ακούω ότι αυξάνουν τις δόσεις γι'αυτούς που χρωστάνε. Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Αισθάνομαι μαλάκας. Και δεν είναι η μόνη φορά που αισθάνομαι έτσι.. βγαίνουν πάλι όλες οι σκέψεις που κάνω κατά καιρούς. Ότι δηλ οι μισθωτοί είναι τα κορόιδα αυτής της χώρας. Ανεβαίνει η εφορία; Οι μισθωτοί θα την πληρώσουν. Οι άλλοι θα δουλέψουν μαύρα, δεν θα κόψουν αποδείξεις, θα τα δηλώσουν σε offshore, θα κλείσουν τα βιβλία αλλά θα συνεχίσουν να δουλεύουν χωρίς να φαίνονται πουθενά. Είσαι ή δεν είσαι ο ηλίθιος; Και μετά τόσα χρόνια βλέπω ότι δεν γίνεται τίποτα, πραγματικά τίποτα. Έλεγχοι δεν γίνονται παρά μόνο για τα μάτια του κόσμου, όταν πιάνουν κάποιους και βάζουν πρόστιμα μετά από λίγο ή τα κατεβάζουν κάτω του μισού ή τα διαγράφουν. Αλλά κυρίως δεν ελέγχουν κανέναν. Εκτός από σένα που είσαι δηλωμένος στο σύστημα και δεν μπορείς να ξεφύγεις από πουθενά. Κι έτσι έχεις μία μόνιμη αίσθηση μαλάκα μέχρι που θα πεθάνεις.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν είναι έτσι γιατί δεν γίνεσαι ελεύθερος επαγγελματίας, για να δουλέψεις μαύρα και να μην δίνεις αποδείξεις και να δηλώσεις offshore;


Έχεις απλοποιήσει ένα πάρα πολύ σύνθετο θέμα και το βλέπεις μόνο από την μεριά σου. Η μεγαλύτερη παράβλεψη είναι η πιο απλή: δεν υπολογίζεις αυτούς που χρωστάνε επειδή δεν έχουν, ενώ το κράτος υποθέτει ότι έχουν (όπως υποθέτεις κι εσύ, εδώ). Θα ξεκινήσουν πολλά σχόλια που ίσως σου δείξουν πού αλλού κάνεις λάθος στο συλλογισμό. Από μένα μόνο το εξής: όταν νιώθεις αδικία, να κοιτάς προς τα πάνω, όχι στους δίπλα σου.


__________________
6.

Πάντα πίστευα και πιστεύω σθεναρά, ότι τα κατοικίδια είναι ισότιμα μέλη της οικογένειας που ζουν, αδιαπραγμάτευτο! Το ξέρουν οι φίλοι μου, ο κύκλος μου, όλοι και το σέβονταν πάντα! Πρόσφατα, στενή παιδική φίλη θα ερχόταν με τον άντρα της στην πόλη που ζω για ένα συνέδριο, φυσικά περίμεναν κι εγώ της πρότεινα να τους φιλοξενήσω σπίτι μου! Έχω έναν σκύλο και μία γάτα και δύο ημέρες πριν έρθουν, η φίλη μου με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε τα δύο βράδια που θα έρθουν να μείνουν σε μένα να στείλω αλλού τα ζωάκια μου, γιατί ο άντρας της "σιχαίνεται τα ζώα", έτσι μου το έθεσε... Ευγενικά αλλά με σαφήνεια της το απέκλεισα, της εξήγησα ότι τα ζώα μου δεν είναι αντικείμενα να τα αφήσω κάπου αλλού προσωρινά και αν υπάρχει κάποιο θέμα αλλεργίας κλπ, τότε απλά δεν θα μπορέσουν να μείνουν σε μένα. Πράγματι, ήρθαν και έμειναν σε ξενοδοχείο, τους πήρα τηλέφωνο, δεν μου απάντησαν καν, ούτε με κάλεσαν πίσω, έκτοτε και μέχρι σήμερα η φίλη μου έχει διακόψει κάθε επικοινωνία μαζί μου και, απ' ότι μαθαίνω από κοινούς φίλους, μου σέρνει τα εξ αμάξης! Κάποιοι άλλοι φίλοι, που το συζήτησα μαζί τους, μου λένε ότι ήμουν υπερβολική, ακραία και παραβίασα απαράβατους κανόνες ευπρέπειας και φιλοξενίας! Εγώ, πάλι, δεν μετανιώνω καθόλου για την απόφασή μου, ωστόσο με πληγώνει η αντίδραση της φίλης μου, προβληματίζομαι μήπως έπρεπε να το χειριστώ κάπως διαφορετικά, από την άλλη σκέφτομαι, για πόσο μπορεί να παραμείνει στενή φίλη μου μια γυναίκα που επέλεξε να παντρευτεί κάποιον που σιχαίνεται τα ζώα, όταν εγώ τα λατρεύω! Ήμουνα άραγε αγενής, αφιλόξενη και απόλυτη?
-Love pets


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Συμφωνώ με την απόφαση σου, αλλά δεν έχει σημασία μόνο τι λέμε, εξίσου σημασία έχει ο τρόπος που το λέμε. Το «ευγενικά και με σαφήνεια» είναι η δική σου πλευρά της ιστορίας. Αν ήταν όντως έτσι, δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο από αυτό που έκανες. Από την άλλη πιστεύω ότι από τη στιγμή που κάποιος δηλώνει ότι «σιχαίνεται τα ζώα» και πιστεύει ότι μια τέτοια δήλωση είναι φυσιολογική, έχει χάσει όποιο δικαίωμα είχε σε ευγενή μεταχείριση.

_________________
7.


Γεια σου αμπα και αναγνώστες! Δουλεύω στην Γαλλια και στην επιχείρηση που δουλεύω μιλάμε στα γαλλικά. Δεν ήταν προϋπόθεση από την αρχή να ξέρω καλά τη γλώσσα αλλά εφόσον τη γνωρίζω έτσι και γίνεται. Καταλαβαίνω σε ικανοποιητικό επίπεδο αλλά μερικές φορές χάνομαι η αλήθεια είναι κ όταν λέγονται πράγματα για εμένα δεν ξέρω πως να το διαχειριστω. Θα αναφέρω μερικά περιστατικά. Σε τραπέζι που ήμασταν όλοι μαζί σηκωνόταν ορθιος ένας ένας κ έλεγε διάφορα για την επιχείρηση πχ ευχαριστώ για τις ευκαιρίες κ πως έφτασε ως εδώ κλπ, ότι ήθελε ο καθένας.
Κ εγώ λοιπόν ξεκίνησα να το λέω στα γαλλικά. Σε κάποια φάση όμως είπα κατι μάλλον μπέρδεψα καποια λέξη με άλλη και ο ένας είπε δυνατά κάτι και όλοι γέλασαν αλλά από την άλλη προσπαθούσαν να κρατηθούν σαν να μην ήταν σωστό, μέχρι κ μία μου είπε "κακό το αστείο". Δεν ρώτησα την επόμενη μέρα κανέναν τι ήταν αυτό το αστείο, αν και έψαξα να βρω τι θα μπορούσε να είναι κ ρώτησα κ μία Γαλλίδα φίλη αλλά τίποτα δε βρήκα και απλά το καταπια. Στη συνέχεια είχαμε βγει για δείπνο με όλους για τα γενέθλια του μάνατζερ μου κ αφού είχαμε περάσει τέλεια στο τέλος την ώρα που φεύγαμε κάποιος μου είπε γιατί δε φεύγεις με ταξί αφού είσαι κοντά? Και πετάχτηκε ο μάνατζερ μου και είπε σε στυλ πλάκας μπροστά σε όλους αφού η τάδε παίρνει το χαμηλότερο μισθό στην επιχείρηση (έχω συμβόλαιο πρακτικής) και ένας γέλασε ασυναίσθητα και ο μάνατζερ συνέχισε τι γελάς ρε αμέσως να γελάσεις και τέτοια. Το σημερινό περιστατικό που έγινε: επειδή αύριο είναι τα γενέθλια του διευθυντή λέγαμε ποιος θα έρθει πιο νωρίς να ετοιμάσει κλπ κ μου λένε εσύ που μένεις δίπλα κ ο μάνατζερ μου πάλι πετάχτηκε κ λέει αφού αργεί συνήθως ενώ μένει δίπλα. Να σημειώσω ότι όντως αργω 5-10 λεπτα όπως και όλοι και δεν το λέω για να δικαιολογηθώ αλλά όλοι με κοροϊδεύουν επειδή μένω δίπλα και δε δικαιολογούμαι και καλα (η πόλη δεν είναι πολυ μεγαλη)! Και μετά με ρώτησε ο μάνατζερ κατάλαβες τι είπα? Λέω ναι αλλά με δισταγμό και τότε όλοι γέλασαν κ μου λέει ωραία γτ αλλιώς δεν θα είχε πλάκα. Και πάλι δεν είπα τίποτα γιατί ενώ είμαι σίγουρη τι έχει ειπωθεί και πάλι κάτι με κρατάει κ έχω αμφιβολίες η αν εγώ δε κατάλαβα καλά ή αν ακόμα και να γινόταν η συζήτηση στα ελληνικά δεν απάνταγα. Σας έχουν τύχει ανάλογα περιστατικά; Ποια πιστεύετε είναι η στάση που πρέπει να κραταμε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη η συμπεριφορά των συναδέλφων σου λέγεται bullying σε χώρο εργασίας. Δεν το έχεις καταλάβει επειδή νιώθεις ενοχές για το γεγονός ότι δεν ξέρεις γαλλικά όπως οι Γάλλοι, κάτι που κανένας δεν σου ζήτησε. Έχουν βρει αυτή την αδυναμία σου και την χρησιμοποιούν μεταξύ άλλων για να σε πληγώσουν, και το κάνουν ομαδικά, και αυτό λέγεται bullying. Το σκέφτηκα και δεν μπορώ να βρω καταλληλότερη λέξη για αυτή τη συμπεριφορά. Πρέπει να απαιτήσεις να σου φέρονται επαγγελματικά, γιατί από μόνοι τους δεν θα μπουν στη θέση τους, και με την στάση σου ενθαρρύνεις αυτή τη συμπεριφορά. Όταν σου φέρονται ανάρμοστα, όπως σε αυτές τις περιπτώσεις που αναφέρεις, θα πρέπει να το επισημαίνεις με αυστηρότητα και να τους επαναφέρεις στην τάξη. Οι μπηχτές δεν είναι αστείες αν δεν γελάει το αντικείμενο του αστείου, και αυτή είναι η απλή διαφορά (και πολύ ουσιαστική) μεταξύ του χιούμορ και της κακίας. Δεν έχει σημασία τι καταλαβαίνεις και τι όχι, σημασία έχει να μην νιώθεις άβολα, και είναι και δική τους ευθύνη αυτό.


ΥΓ. Σταμάτα να καθυστερείς έστω και λίγο στη δουλειά. Μην δίνεις πατήματα. Είσαι καινούρια εκεί, πρέπει να είσαι πιο τυπική στα τυπικά.

 

 

127

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
# 7Ακόμη χειρότερα από bullying: Μobbing [από το mob (όχλο)], δλδ ομαδικό bullying κατά του προσώπου σου.Αρκετοί Γάλλοι, μάλλον, έχουν αυτήν την κάκιστη συνήθεια (...aka chauvinisme) να ειρωνεύονται όσους δεν μιλούν τέλεια γαλλικά, και -φυσικά- με την τέλεια προφορά. Έχω ακούσει περιστατικό όπου έχουν φτάσει να κοροϊδέψουν και παιδιά δημοτικού, στα πλαίσια εκπαιδευτικής εκδρομής στην χώρα τους.Μόνο οίκτο και απαξίωση μου προκαλούν οι κομπλεξικοί άνθρωποι, που αρέσκονται στο να μειώνουν τους άλλους, για τέτοια θέματα. (Ενίοτε που προκαλούν και διάθεση για απανωτά κλωτσομπουνίδια, αλλά συγκρατούμαι).Υγ. συμφωνώ απόλυτα με Λένα στο Υγ της.
#6 Τα έγραψαν και οι υπόλοιποι, μπαίνω στη διαδικασία να σχολιάσω μόνο και μόνο για να βάλω άλλο ένα λιθαράκι ώστε να ακουστούν περισσότερες φωνές επί του θέματος. Απαράδεκτη η συμπεριφορά τους, επιεικώς αναιδέστατη! Έκανες πολύ καλά που προστάτεψες τα ζώα σου και έθεσες τις προτεραιότητές σου (ότι τι ας πούμε και πρακτικά να το δεις τα ζώα είναι τόσο εύκολο να τα θέσεις εκτός του σπιτιού ΤΟΥΣ και του χώρου ΤΟΥΣ για ένα σαββατοκύριακο; είναι δυνατόν να είχαν την απαίτηση να σε βάλουν σε αυτή τη διαδικασία; ). Πολύ ενδεικτικό το περιστατικό και η συμπεριφορά που ακολούθησε για το πώς πρέπει από εδώ και πέρα να πορευθείς στη σχέση σου με τη φίλη σου, δεν είναι μόνο θέμα του αν αγαπάει κάποιος τα ζώα, είναι και θέμα του αν υπολογίζει και σέβεται τις προτεραιότητες των γύρω του. Για εμένα θα ήταν ένας πολύ βασικός λόγος να ξενερώσεις μαζί της. Στο καλό να πάει!
#3Αν όντως δεν γνώριζες για την ύπαρξη της άλλης κοπέλας, πολύ κακώς δε μίλησες-μάλωσες εξ' αρχής. Πολύ κακώς δε χωρίζεις τώρα που ξέρεις. Τα περί πολιορκίας τα ακούω βερεσέ.5#Το πρόβλημα που εντοπίζω στην περίπτωσή σου είναι πως σε θυμώνει το γεγονός ότι εσύ νομίζεις ότι δεν μπορείς να κλέψεις όπως κάνουν άνθρωποι άλλων επαγγελματικών κατηγοριών. Να σου επισημάνω πάντως, ότι αν θέλεις, κάλλιστα μπορείς να πάψεις να πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου και να περιμένεις να σου αυξήσουν τις δόσεις, όπως λες ότι συμβαίνει. Επίσης, αν το θέλεις πολύ μπορείς να κάνεις "σκοτεινές" συμφωνίες με τα αφεντικά σου ως προς τη μισθοδοσία σου. Για να μην το κάνεις, μάλλον υπολογίζεις ότι δε σε συμφέρει. Σταμάτα να ζηλεύεις αυτούς που κλέβουν ή δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Τότε θα είσαι πιο ήρεμη.#6Δεν παραβίασες κανέναν απαράβατο νόμο φιλοξενίας. Ωστόσο και χωρίς να θέλω να τους δικαιολογήσω, ίσως θεώρησαν ότι στη σύγκριση αξίας κατοικιδών με αυτούς, εσύ προτιμάς τα κατοικίδια. Αν σου απαντούσαν στο τηλέφωνο, θα μπορούσες να τους εξηγήσεις το λάθος στο συλλογισμό τους και να λυθεί η παρεξήγηση. Από την στιγμή που εξαφανίστηκαν και σε διασύρουν, απλά ξέγραψέ τους.
#7 Ε, τώρα ξέρω ότι αυτό που θα πω ειναι στερεότυπο και τσουβάλιασμα και όλα τα σχετικά, αλλα δε μπορώ να μην το πω: οι Γάλλοι στο θέμα της γλώσσας είναι συνήθως απαράδεκτοι. Πολύ συχνα δεν κάνουν καμία προσπάθεια να μιλήσουν αγγλικά, μιλάνε μεταξύ τους γαλλικά ενώ βρίσκονται σε μια παρέα με ξένους, θεωρούν δεδομένο οτι εσυ πρέπει να μαθεις γαλλικα για να τους μιλήσεις, κι αν μάθεις, δε θα προσπαθήσουν καν να σου μιλησουν αργα και καθαρά για να σε διευκολύνουν, κι επιπλέον αν κάνεις λάθη γελάνε. Ειδικά οι Παριζιάνοι. Ξέρω οτι ειναι γενικευση, αλλά δε μιλάω για μια ουτε δυο ουτε δεκα μεμονωμένες περιπτώσεις. Το έχω διαπιστώσει προσωπικά πολλές φορές αλλά και απο πολλούς γνωστούς που έχουν ζήσει ση Γαλλία. Νομίζω πως πρέπει όταν σε πειράζουν να τους λες, εγώ κάνω προσπάθεια να μιλήσω τη γλωσσα σας σωστά, εσεις έχετε καταφέρει ποτέ να μιλήσετε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα για να είστε σε θέση να κάνετε πλάκα μαζι μου;
Γενίκευση είναι και το ότι οι Έλληνες δεν δίνουν προτεραιότητα σοτυς πεζούς στις διαβάσεις, αλλά αφού είναι κάτι που διαπιστώνουμε όλοι μας κάθε μέρα , γενίκευση ξε-γενίκευση, ισχύει - κι ας μην ισχύει για κάθε ένα Έλληνα, μιλάμε για την πλειοψηφία.Υπάρχουν Γάλλοι αξιαγάπητοι που θα σε ακούσουν με μεγάλη υπομονή, αυτό δεν αναιρεί ότι ως γενική τάση είναι φοβερά σνομπ με τη γλώσσα τους (που πραγματικά δεν συνειδητοποιούν πόσο μη-διεθνής είναι πλεόν). Όσοι έχουν επαφές με τη χώρα το διαπιστώνουν.Αντίθετα πχ. οι Ισπανοί (τουλάχιστον οι νότιοι), ενώ είναι εξίσου σκράπες στις ξένες γλώσσες, θα δείξουν (γενικεύοντας και πάλι) και μεγάλη ευγνωμοσύνη αν μιλάς τη γλώσσα του έστω και σε αγκού επίπεδο, και θα σου λένε και τι ωραία που τα λες (ενώ εσύ ξέρεις ότι τα σκοτώνεις τελείως).
#5 Όπως φαίνεται η διχαστική προπαγάνδα που μας θέλει να στραφούμε ο ένας εναντίον του άλλου έχει πιάσει τόπο. Μπορείς να κάτσεις να μάθεις πώς είναι μια μικρομεσαία επιχείρηση από μέσα, για να καλυψεις την άγνοιά σου, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.Δεν θα κάτσω αναλύσω το πόσα (εξωφρενικά) έξοδα έχει μια επιχείρηση, όποιος θέλει ψάχνει μόνος του, θα πω μόνο πως και το κράτος και ο κόσμος μας βλέπουν ως γκάνγκστερς και η αντμετώπιση από μέρους τους είναι ανάλογη. Το γεγονός πώς κλείνουν εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις δεν είναι τυχαίο, ούτε το ότι ένα σωρό επιχειρηματίες βρέθηκαν να κρέμονται από το ταβάνι της κρεβατοκάμαράς τους, αλλά πολύς κόσμος δεν έχει πάρει μυρωδιά γι' αυτό το κομμάτι της οικονομίας κι επιμένει να βλέπει το δέντρο. Να πω πως αυτή τη στιγμή εγώ δεν μπορώ να πληρώσω ούτε εμπόρευμα, ούτε ΕΦΚΑ, ούτε ΔΕΗ. Κι έχω νιώσει αδικημένη, αλλά μετά θυμάμαι πόσο μου αρέσει αυτό που κάνω και το ξεχνάω αυτοστιγμείΥΓ Δεν αναφέρομαι σε μεγαλοκαρχαρίες που ότι και να γίνει αυτοί θα επιβιώσουν και είναι επαγγελματίες απατεώνεςΥΓ2 Καλό είναι να έχει υπ' όψιν του ο κόσμος πως πολλοί μαγαζάτορες γυρίζουν σπίτι τους αρκετές φορές με μεροκάματο 2 ευρώ κυριολεκτικά. Μην τους τρελαίνετε στα παζάρια...ΥΓ3 Άσχετο (ή και όχι) στη Γερμανία που είχα πάει για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε να βγάλω συμπεράσματα δεν μου έδωσαν αποδείξεις πουθενά, μόνο στα σούπερ. Κι ήμουν μπροστα στο ταμείο κι έβλεπα, ότι δεν υπήρχε κανενός είδους καταγραφή.
#Συμφωνώ απόλυτα με την Αμπα. Γίνε ελεύθερος επαγγελματίας.Να μην έχεις αφορολόγητο, να φορολογείσαι με 29%, να πληρώνεις μόνος σου τις ασφαλιστικές εισφορές έχεις δεν έχεις εισοδήματα. Να μην έχεις την ασφάλεια του μισθού μηνιαίως. Να δουλεύεις άπειρες ώρες χωρίς ωράριο. Δεν έχεις καθολική αντίληψη. Υπάρχουν πολύ μισθωτοί που χρωστάνε για πολλούς λόγους όπως επειδή με την ασφάλεια του μισθού τους πήραν κάποια δάνεια και στη συνέχεια απολύθηκαν ή μειώθηκαν κατά πολύ τα εισοδήματα τους ή δεν μπορούν να ανταποκριθούν λόγω μειώσεων σε οφειλές προς ΔΕΗ δημόσιο κτλ. Είσαι τυχερή ή μπορεί να είσαι απ' αυτούς που δεν πήραν ποτέ κανένα ρίσκο.
Αυτό είναι το πρόβλημα, ότι δεν μπαίνουμε επαρκώς στη θέση του άλλου. Στέκεται σε όσους κρύβουν εισοδήματα (καθόλου σπάνιο στην Ελλάδα) και καθόλου σε όσους πραγματικά δεν έχου εισοδήματα, και τους τρώνε τα τεκμήρια (αυτό κι αν δεν είναι σπάνιο στην Ελλάδα, ειδικά την τελευταία 10ετία).Η πλάκα είναι ότι οι μισθωτοί όντως δε μπορούμε να "κρυφτούμε" από την εφορία, αλλά αυτό τι σημαίνει; Ότι δεν είναι εύκολο να παρανομήσουμε. Το οποίο είναι καλό! Το ζήτημα είναι να γίνονται έλεγχοι για να μην κρύβουν όσοι όντως έχουν - όχι να μπορούσαν να τα κρύψουν *και* οι μισθωτοί.
Ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι η γράφουσα όπως και πολλοί άλλοι βλέπουν τα πράγματα από τη δική τους και μόνο πλευρά. Τύπου "εγώ μόνο είμαι η αδικημένη της όλης υπόθεσης"Συνεχώς κλείνουν επιχειρήσεις άρα μειώνονται και οι θέσεις εργασίας.Υπάρχει υψηλή ανεργία. Πολλοί εργάζονται ανασφάλιστοι. Άλλοι εργάζονται στα χαρτιά 4 ώρες και δουλεύουν 10. Πολλοί έχουν βγάλει πολλά χρήματα από παράνομες ενέργειες. Στην Ελλάδα του σήμερα ελάχιστοι είναι οι ευνοημένοι του συστήματος και της κρίσης.
Ανθρωποι σαν τον/την φίλο/η που ρωτά στο #5 δεν θα γινόταν ελεύθεροι επαγγελματίες ακόμη κι αν κάποιος διέθετε εξ ολοκλήρου το κεφάλαιο για να ανοίξουν την οποιαδήποτε επιχείρηση RedSonja, έχουν μάθει στην ασφάλεια του μισθού βρέξει χιονίσει, στην ασφάλεια σύνταξης και υγείας που πληρώνει άλλος και δεν διανοούνται να δουλέψουν άπειρες ώρες και να δίνουν το 60% του εισοδήματός τους (ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ) σε Εφορία, Ασφαλιστικά Ταμεία, λειτουργικά έξοδα επιχείρησης κλπ. Αρκούνται στο να "διαμαρτύρονται" ότι οι ελ. επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν, ενώ οι μισθωτοί "πληρώνουν φόρους"!!!!! Μία σύγκριση στα εκκαθαριστικά τους με αυτά των ελ. επαγγελματιών θα τους προκαλούσε εγκεφαλικό!!!
# 7 Mobbing λέγεται και ο εργαζόμενος προστατεύεται, ειδικά στη Γαλλία. Ψάξου περισσότερο και εν ανάγκη πήγαινε σε ένα δικηγόρο να ενημερωθείς για τις δυνατότητες που έχεις. Οι οδηγίες που δίνει η Λένα είναι σωστές πάντως. Ειδικά τώρα, αν προετοιμαστείς για δικαστικές κινήσεις πρέπει να είσαι πολύ τυπική στη δουλειά και να μη δίνεις αφορμές. Αλλά επειδή εν προκειμένω υπάρχει ΚΑΙ διάκριση λόγω εθνικότητας, το βάρος απόδειξης πάει στον εργοδότη. You have a case.http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=318381http://journal-ene.gr/wp-content/uploads/2013/11/mobbing_ergosiako_xoro.pdfhttps://www.thehrdirector.com/business-news/diversity_and_equality/french-law-prohibiting-bullying-in-the-workplace/
Δεν ήταν διόρθωση, πιο πολύ συγκεκριμενοποίηση. Άλλωστε, στις αγγλοσαξονικές χώρες ο όρος bullying χρησιμοποιείται κανονικά. Ο πιο σωστός - νομικά - όρος είναι ηθική παρενόχληση. Εγώ σ' ευχαριστώ Λένα, γιατί το Α μπα είναι η καθημερινή μου ψυχοθεραπεία!
6Στενή παιδική φίλη και εξαφανίστηκε με ένα "οχι"; Κάτι δε μας λες.Αν ήταν τέτοιος χαρακτήρας θα είχε δείξει και άλλες φορές τέτοιες συμπεριφορές. Μήπως κι εσύ τα είπες λίγο απότομα; Δε λέω, καλά της είπες, αλλά καμιά φορά τα λέμε λίγο πότοιο αποτομα από ό,τι νομίζουμε.Κι αυτή στενή φίλη και δεν ξέρει πόσο αγαπάς τα ζώα σου; Τί στο καλό επικοινωνία έχεις με την παιδική σου φίλη;
Εγώ καταλαβαίνω ότι παρεξηγήθηκε τα μάλα ο σύζυξ καθώς αυτός ήταν η πέτρα του σκανδάλου αφού εξαιτίας του ξηλώθηκαν για έξοδα διαμονής! Τα έψαλε στην κυρά του κι η κυρά του τα'χει πάρει με την πείσμονα φίλη που δεν εννοούσε να ξεφορτωθεί τα ζα απ' το σπίτι χάριν της φιλίας τους. Φαντάσου τι άλλες απαιτήσεις θα είχαν αν τους έκανε τελικά την χάρη να διώξει τα ζώα από το σπίτι! Αν είναι έτσι, δεν πειράζει, #6. Δεν έχεις ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους γύρω σου.
#6Ζωα δεν εχω αλλα εχω τροπους. Cathedra mea regula meae, οπως λεγαν και οι λατινοι. Στους κοινους φιλους αμα θες μπορεις να λες απλα "εγω εχω μαθει οταν φιλοξενουμαι να ειμαι και υπερευγνωμων, και οχι να θετω και ορους. "Αντε πια με ολα τα γαιδουρια.
#2 Μπορεί να υπάρχουν έλληνες ψυχολόγοι εκεί που μένεις. Κοίταξέ το. Όσον αφορά το κόστος, στην ολλανδία μπορείς να πάρεις μέρος των χρημάτων που δίνεις από την ασφάλεια της υγείας σου. Ίσως υπάρχει κάτι αντίστοιχο και εκεί; Τέλος, πολλοί έλληνες ψυχολόγοι κάνουν συνεδρίες μέσω skype σε πιο οικονομικές τιμές. Μην αφήσεις το κόστος και την γλώσσα να σε εμποδίσει! #7 Εγώ κάνω το εξής όταν οι συνάδελφοι μου μιλάνε Ολλανδικά (τα οποία καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό). Αν πιάνω ότι λένε κάτι για μένα ή για την Ελλάδα (είτε επειδή πιάνω μια λέξη είτε επειδή γελάνε οι υπόλοιποι) λέω με ήρεμο τρόπο: Συγγνώμη αλλά δεν κατάλαβα τι είπες. Μπορείς να το πεις στα αγγλικά για να μπορέσω να σου απαντήσω κιόλας; Δυστυχώς μας έχουν λίγο πολύ όλους στην μπούκα. Μην δίνεις πατήματα όπως είπε και η Λένα και δείξε ότι σε ενοχλεί όταν λένε κάτι. Εγώ ανέχτηκα πολλά τέτοια σχόλια στην προηγούμενη μου δουλειά μόνο λόγω του ότι είμαι από την Ελλάδα. Στην επόμενη δουλειά που έπιασα, στο πρώτο σχόλιο απάντησα: Αν θέλεις να με ρωτήσεις κάτι για την Ελλάδα να σου απαντήσω πολύ ευχαρίστως. Αλλά αν συνεχίσεις με ειρωνικά σχόλια, η κουβέντα δεν θα έχει καλή κατάληξη. Το έπιασαν όλοι το νόημα και δεν έχει ειπωθεί πάλι κάτι.
#6 – Συμφωνώ κ εγώ με την στάση που κράτησες, απτα λεγόμενα σου κ τον τρόπο που γράφεις την ερώτηση θεωρώ πως φέρθηκες όντως με ευγένεια. Μου φαίνεται ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να σου πει ο φιλοξενούμενος τί θα κάνεις σπίτι σου όταν έρθει, να πας αλλού τα ζώα σου ή οτιδήποτε άλλο. Πραγματικά μου φαίνεται αγενές κ μόνο που το ρώτησε βασικά. Στο κάτω κάτω τους κάνεις κ εξυπηρέτηση να μην πληρώνουν ξενοδοχεία, αν δεν τους αρέσει το σπίτι σου να πάνε αλλού να μεινουν (όπως κ έκανα τελικά). Το μόνο που δεν μ΄αρεσε είναι η φράση που έγραψες «για πόσο μπορεί να παραμείνει στενή φίλη μου μια γυναίκα που επέλεξε να παντρευτεί κάποιον που σιχαίνεται τα ζώα, όταν εγώ τα λατρεύω». Η φίλη σου δεν επέλεξε άντρα με βάση το αν θα σου αρέσει/ταιριάξει με το πως επιλέγεις εσύ να ζεις κ το πόσο αγαπάς τα ζώα ή οτιδήποτε άλλο. Είμαστε φίλοι με κάποια άτομα στη ζωή μας ακόμα κ αν οι επιλογές τους δεν μας αρέσουν ή δεν μας εκφράζουν. Το αν σιχαίνεται τα ζώα ο εν λόγω σύζυγος λίγο σε αγγίζει εσένα, και δεν δείχνει τίποτα απολύτως για τον χαρακτήρα της φίλης σου. Η αξίωση, φυσικά, να ‘διώξεις’ τα ζώα σου απτο σπίτι για να έρθουν να μείνουν εκείνοι, δείχνει πολλά. Για την τελείως γαϊδουρινή συμπεριφορά του να μην σηκώνουν τηλέφωνα κλπ, πιστεύω δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός – απαράδεκτη επίσης.
Συμφωνώ και με σένα και τους υπόλοιπους,που θεωρούν,ότι οι "ευτυχώς-που-δεν-έγιναν" φιλοξενούμενοι ξεπέρασαν τα όρια.Παράλογη η απαίτηση τους.Απαράδεκτο και να μη σηκώνουν το τηλέφωνο σε ανθρώπους,που με όλη την καλή διάθεση ήθελαν να τους ανοίξουν το σπίτι τους.Όπως και το να κακολογούν μια φίλη από δω κι από κει,επειδή δεν πέρασε το δικό τους σε ξένο σπίτι.Σκάλωσα όμως επίσης και μ'αυτή τη φράση,που παραθέτεις.Δεν το ήξερα,ότι πρέπει οι φίλες μου να διαλέγουν σύντροφο έχοντας εμένα στο μυαλό τους.Και το σιχαίνεται τα ζώα μπορεί να σημαίνει,ότι ο άλλος δεν αντέχει τις τρίχες,ας πούμε.Δε σημαίνει,ότι πήγε η άλλη και παντρεύτηκε τον τρόμο της γειτονιάς,που γυρίζει με τις φόλες.Σαν να ξέφυγε κάπου το πράγμα,μου φαίνεται.
#5 Θα πάψουμε να αισθανόμαστε έτσι,οτ-αν αυξηθούν οι άνθρωποι που έχουν καλλιεργημένη κοινωνική συνείδηση, πολιτική συνείδηση, ακολούθως εργασιακή συνείδηση κ.τ.λ
#6 Δεν θα χαρακτήριζα τα κατοικίδια "ισότιμα" μέλη της οικογένειας, με την έννοια ότι ο άντρας σου και ο σκύλος δεν έχουν, εκ των πραγμάτων, τα ίδια δικαιώμτα και υποχρεώσεις (ελπίζω).Αλλά οι φιλοξενούμενοι είναι σίγουρα άλλη υπόθεση. ΟΚ, αν τους φιλοξενούσες για δική σου εξυπηρέτηση (αν είχες πρόβλημα και έρχονταν να σε γιατροπορέψουν, ξέρω 'γω) τότε ναι, εκείνη σου κάνουν μεγάλη χάρη και κατανοώ να ζητήσουν κι από εσένα μια υποχώρηση, *ίσως*. Αλλά να τους φιλοξενείς για δική τους διευκόλυνση, και να σου βάλουν και όρους; Ε όχι! Κι εγώ (που συμπαθώ πολύ τα ζώα) αποφεύγω τη συγκατοίκηση μαζί τους (ας πούμε με αρρωσταίνουν οι πανταχού παρούσες τρίχες, αφρίζω) αλλά αν πήγαινα σε φίλους με ζώο θα έβγαζα το σκασμό - ή απλώς δεν θα πήγαινα, θα έψαχνα αλλού φιλοξενία ή θα έδινα εξ αρχής τα ωραία μου λεφτά για να εξασφαλίσω διαμονή με τους όρους μου. Αλλά να πω σε άνθρωπο να διώξει το ζώο του για να του κάνω την τιμή να με φιλοξενήσει; Ούτε χάριν αστεϊσμού!
#6 Δε καταλαβαίνω γιατί είναι η δική σου συμπεριφορά αγενής και απόλυτη και όχι της φίλης σου που θα τη φιλοξενούσες στο σπίτι σου και όφειλε να προσαρμοστεί στα δεδομένα της οικείας σου. Αφού ήξερε ότι έχεις κατοικίδια και ότι ο σύντροφός της τα "σιχαίνεται" θα έπρεπε η ίδια να αρνηθεί την πολύ ευγενική πρότασή σου και να μείνει εξαρχής σε ξενοδοχείο χωρίς να χαλάσετε τις καρδιές σας.
#7 Αποστάλθηκε μόνο του...Συνεχίζω.Θα πρέπει να μάθεις ν απαντάς με χιούμορ στις ρουκέτες και να μην δείχνεις ότι σ ενοχλούν.Όσο δείχνεις ότι ενοχλεισαι ,τόσο συνεχίζουν.Κόψε τις καθυστερήσεις,δεν είναι δύσκολο.Οι Έλληνες δεν θεωρούμε ότι χάλασε ο κόσμος για ένα 10λεπτο καθυστέρηση,έξω είναι πολύ διαφορετικά. Εντατικοποιησε τις προσπάθειες για την γλώσσα, δεν είναι τόσο δύσκολο να την τελειοποιήσεις.Θα το κάνεις, όπως τόσοι και τόσοι που άλλαξαν χώρα και τα κατάφεραν.Υπομονή,προσπάθεια και ατσάλινα νεύρα και αντοχές.Παρακολούθησε ταινίες,άκουγε ράδιο,βλέπε τηλεόραση,δεν ξέρω τον ελεύθερο χρόνο σου,αλλά η εκμάθηση της γλώσσας είναι προτεραιότητα.Και μην απογοητεύεσαι.Θα δημιουργήσεις και φιλίες, σιγά-σιγά.Να αισθάνεσαι τυχερή που ζεις και δουλεύεις στο εξωτερικό
Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει αυτή να μάθει να απαντάει με χιούμορ ενώ αυτοί είναι που θα έπρεπε να γίνουν λιγότεροι απολίτιστοι. Όταν οι άλλοι είναι άξεστοι φταίνε αυτοί, όχι εσύ που δεν ξέρεις να το χειρίζεσαι.[Ναι, το ξέρω, αυτό είναι το πιο ρεαλιστικό γιατί αυτοί δεν θα αλλάξουν ποτέ αλλά συγχωρήστε με, σήμερα μου φώναξε το αφεντικό μου με τρόπο που έχουν να μου φωνάξουν από το σχολείο (και χειρότερα) και είμαι πλέον 25 και τα νεύρα μου δεν είναι καλά.]
Το δηλητηριώδες χιούμορ είναι έξοχο όπλο.Την γλώσσα θα πρέπει ετσι κι αλλιώς να την βελτιώσει. Οπότε ας το κάνει το συντομότερο δυνατόν.Ελπίζω να σου περάσουν τα νεύρα!
#3Δυστυχώς επιβεβαιώνεις τη θεωρία ότι η υπερβολική ζήλεια (που αναφέρεις σχετικά με προηγούμενη σχέση) υποθάλπει ενδεχομένως παθολογικά αίτια. Ίσως κατά μέρος να το συνεχίζεις με τέτοια επιμονή γιατί αισθάνεσαι "επιβεβαίωση" μόνο μέσω του ανταγωνισμού για την κάρδια του εκάστοτε τύπου.
#7 Θα ήθελα να γράψω μ.......Γάλλοι,αλλά δεν το γράφω γιατί θα με πέσουν να με φάνε διάφοροι.Η χώρα τους είναι πολύ ωραία,η γλώσσα επίσης,το σινεμά του μ αρέσει πολύ,αλλά,είναι σνομπ,γενικεύω το ξέρω, όμως είναι ψηλομύτηδες και περιφρονούν σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλους Ευρωπαίους ,αυτούς που θεωρούν ξένους και κατώτερους.Δείτε ,αν δεν είδατε ,το φιλμ mon roi,
Rosa Nera έκανα κι εγώ πρακτική στη Γαλλία όπου όλοι οι συνάδελφοι εκτός από μένα ήταν Γαλλοι. Δούλευα στα αγγλικά και τα γαλλικά μου ήταν μέτρια, υπήρχαν συνάδελφοι που δεν μιλούσαν αγγλικά και μιλούσα μαζί τους με τα σπαστά γαλλικά μου αλλά ποτέ δεν αισθάνθηκα οτι με θεωρούσαν κατώτερη ή οτι ενοχλούνταν. Ισα ίσα εκτιμούσαν την προσπάθειά μου να μιλήσω τη γλώσσα τους και οποτε είμασταν εκτός εργασιακού χώρου πάντα προσπαθούσαν να μιλάνε στα αγγλικά ώστε να καταλαβαίνω κι εγώ. Οσους μήνες δούλεψα εκεί ένιωσα ευπρόσδεκτη. Γι αυτό καλύτερα να μην κρινεις έναν ολόκληρο λαό από μια ταινία που είδες, από γενικές εντυπώσεις κι από μια εξομολόγηση. Η κοπέλα έτυχε να δουλεύει με κάφρους όμως αυτό δεν έχει να κάνει με την καταγωγή τους.