ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα μετά από τόσο καιρό αποφάσισα να σου γράψω τι είναι αυτό που με δένει μαζί σου. Γιατί σ’ αγάπησα. Γιατί νιώθω να σ’ αγαπώ κι είμαι τόσο ερωτευμένος ακόμα...Επειδή τα λόγια φεύγουν και χάνονται σαν τον αέρα ενώ τα γραπτά μένουν, αποφάσισα να σου τα γράψω. Θα ήθελα να σου τα πω και να σε κοιτώ βαθιά μέσα στα μάτια, χωμένος στην αγκαλιά σου, αλλά δυστυχώς αυτό είναι ένα από τα πολλά πράγματα που δε μπορώ να κάνω... Όταν σε γνώρισα, φυσικά και δεν σε αγάπησα με τη μία. Κάτι τέτοιο αν έλεγα θα ήταν πέρα ως πέρα ψέμα. Σε ερωτεύτηκα όμως, αυτό είναι αλήθεια! Να σκεφτείς πως δεν πίστευα καν στον έρωτα... Και το ξέρεις πως αυτό είναι αλήθεια που σου λέω, ασχέτως αν ανακάλυψα μαζί σου τη ρομαντική πλευρά του εαυτού μου. Από την πρώτη μας κιόλας κουβέντα καταλάβαινα πως κάτι υπήρχε εδώ. Το καταλάβαινες και συ. Δεν ήταν απλά ιδέα μου. Δεν ήταν μόνο το μυστήριο κι η περιέργεια για μια νέα γνωριμία. Κανείς από τους δυο μας δεν έψαχνε για κάτι συγκεκριμένο, για κάποια σχέση. Πόσο μάλλον για έναν έρωτα. Η χημεία όμως φάνηκε απ’ την αρχή. Ο τρόπος που απαντούσες σε όλα αυτά που σου έλεγα, η έκπληξη σου για το ποιος ήμουν στ’ αλήθεια, ο δισταγμός σου να μου μιλήσεις ανοιχτά. Κι όμως έτσι ξεκίνησε το παιχνίδι. Και όλα αυτά το έκαναν πιο ενδιαφέρον. Και παρά την αναστάτωση σου (και τη δική μου φυσικά), που από δυο άγνωστοι μέσα στην ανωνυμία του διαδικτύου, βρεθήκαμε κοντά… Αυτό και μόνο, θα έπρεπε να μας αποτρέψει, να κάνουμε σαν να μην υπήρξε ποτέ τίποτα κι απλά να το ξεχνούσαμε.Την ίδια κιόλας στιγμή το θέλαμε κι οι δυο, κόντρα σε κάθε λογική να συνεχίσουμε με κάποιον τρόπο. Το ήξερα και το ήξερες όμως ότι αυτό το ”τυπικά” δεν θα μπορούσε ποτέ να ισχύσει μεταξύ μας. Το ήξερα πολύ καλά, αλλά δεν ήθελα να σταματήσει. Κι όλο αυτό το κρυφτούλι, η αγωνία, το παράνομο, το καινούριο με συνάρπαζε. Αλλά δεν ήτανε μόνο αυτά, σε καμία περίπτωση. Ήταν η χημεία! Η χημεία που τα έκανε όλα τόσο έντονα! Και χημεία μεταξύ μας υπήρξε από το πρώτο λεπτό. Έτσι ο ενθουσιασμός κι ο έρωτας ήρθαν αμέσως. Δεν τον κατάλαβα στην αρχή. Εφόσον μέχρι τότε δεν πίστευα πως υπήρχε κάτι τέτοιο πως ήταν δυνατόν να πιστέψω ότι συμβαίνει σε μένα; Κι όμως είχε έρθει αμέσως. Aπό τη πρώτη κιόλας στιγμή περίμενα πότε θα έρθει το βράδυ, να γυρίσεις απ τη δουλειά, για να δω τα μηνύματά σου να ξεπροβάλλουν στην οθόνη του κινητού μου. Είχε ήδη ξεκινήσει… Και όταν κατάλαβα πως ήμουν ερωτευμένος μαζί σου φοβήθηκα. Φοβήθηκα πολύ, για τον εαυτό μου. Μέχρι τότε πίστευα πως μπορούσα να ελέγξω τα συναισθήματα μου. Και να τα κρύβω από τους άλλους γύρω μου. Και το έκανα, το κατάφερνα. Όταν όμως κατάλαβα ότι σε ερωτευόμουν τρελά, κάθε μέρα και περισσότερο, φοβήθηκα μήπως δεν μπορούσα πια να τα ελέγχω, όπως θα ήθελα. Δεν σου κρύβω μάλιστα ότι σκέφτηκα πολλές φορές να εξαφανιστώ! Από φόβο για το μετά, φόβο για μένα. Πίστευα πως θα μπορούσα να το ελέγξω. Αλλά δεν μπόρεσα, δεν τα κατάφερα. Δενόμουν μέρα με τη μέρα πιο πολύ. Και απλά φοβόμουν. Φοβόμουν πάλι για αυτά που έρχονται και δείλιαζα για αυτά που ήθελα να σου πω αλλά δεν τολμούσα να ξεστομίσω. Αφού εσύ ήσουν αυτή που στ’ αλήθεια αγαπούσα, αυτή για την οποία είχα χάσει το μυαλό μου…Πώς έγινε όμως αυτό; Γιατί σ’ αγάπησα; Γιατί σ’ αγαπώ και τώρα; Γιατί θα σ’ αγαπώ κάθε μέρα που περνάει όλο και πιο πολύ;Σ’ αγαπάω…Γιατί είσαι ακριβώς έτσι όπως είσαι.Γιατί τα μάτια σου λάμπουν συνεχώς.Γιατί δεν φοβάμαι τίποτα όταν είμαι μαζί σου.Γιατί έχεις δύναμη. Γιατί έχεις πίστη.Σ’ αγαπάω… Γιατί όλα μαζί σου δείχνουν πιο όμορφα, πιο χρωματιστά, πιο μυρωδάτα.Γιατί το ξέρω πως τα καλύτερα έρχονται καρδιά μου. Αυτά που έχω νιώσει μαζί σου δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έρχονται ή που θα ήθελα να έρθουν.Σ’ αγαπάω…Γιατί ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ. Σου αξίζει να σε αγαπήσουν δυνατά, και πιστεύω πως μπορώ να το κάνω κι εγώ.Γιατί είσαι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί. Είσαι ό,τι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί στη ζωή μου και δεν πρόκειται να σε αφήσω να μου φύγεις (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω...)Γιατί είσαι το μικρό μου. Μαζί σου μου βγαίνει ένα αίσθημα ευθύνης. Ναι, νιώθω υπεύθυνος για σένα και επιδιώκω να σε φροντίζω, να σε χαϊδεύω, να σε λέω όλα θα πάνε καλά, μη φοβάσαι.Σ’ αγαπάω…Γιατί χωρίς εσένα δεν ζω, απλά υπάρχω. Όταν είμαι μακριά σου έρχονται στιγμές που νομίζω πως δεν μπορώ να αναπνεύσω, πως πνίγομαι, πως όλα όσα υπάρχουν γύρω μου πέφτουν και με πλακώνουν, πως δεν μπορώ να αντιδράσω όσο και να θέλω, πως είμαι αδύναμος και ανήμπορος να λειτουργήσω χωρίς εσένα. Γιατί ό,τι και να κάνω, ό,τι και να λέω, με όσους ανθρώπους κι αν έχω γύρω μου δεν μπορώ να υποκαταστήσω την έλλειψη σου. Τίποτα δεν έχει αξία, τίποτα δεν έχει νόημα, τίποτα δεν έχει σειρά κι ακολουθία. Όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσια υποκατάστατα, ανοησίες για να απασχολούν το μυαλό και να βοηθούν απλά για να περάσει ο χρόνος. Σ’ αγαπάω…Γιατί στα μάτια μου είσαι το πιο όμορφο ζουζουνάκι του κόσμου. Νιώθω περήφανος γι αυτό που έχω, δεν έχω ανάγκη να κοιτάξω τίποτα άλλο γύρω μου.Σ’ αγαπάω…Γιατί πιστεύω πως ταιριάζουμε γενικότερα, από όλες τις απόψεις, παρόλο που δεν μοιάζουμε και τόσο. Δεν χρειάζεται να μοιάζουμε για να ‘μαστε μαζί, οι μικρές διαφορές μας είναι που δίνουν γεύση στη σχέση μας. Μια γεύση ξεχωριστή, μοναδική, δική μας.Σ’ αγαπάω…Γιατί μαζί σου μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα απ’ ότι με οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο. Γιατί μπορώ να σου μιλήσω για οτιδήποτε, για όποια ανοησία μου κατέβει στο κεφάλι και συ με ακούς σαν να σου λέω τις πιο μεγάλες σοφίες του κόσμου.Σ’ αγαπάω…Γιατί μαζί σου μπορώ και ανοίγομαι, δεν νιώθω άσχημα όταν το κάνω. Περνώντας ο καιρός θέλω ολοένα και περισσότερο να είμαι πιο ανοιχτός μαζί σου, πιστεύω πως είναι απαραίτητο για να είμαι καλά και να μπορώ να επικοινωνώ μαζί σου.Σ’ αγαπάω…Γιατί έχω φτάσει στο σημείο και εκεί που ήθελα να περνάω κάποια πράγματα μόνος μου, τώρα όμως μου είσαι απαραίτητη ακόμη και γι αυτό. Δεν μπορώ να διανοηθώ να περάσω κάτι παρόμοιοσαν τη μοναξιά ξανά χωρίς εσένα.Σ’ αγαπάω…Γιατί εξακολουθείς να με κάνεις να νιώθω μοναδικός.Σ’ αγαπάω…Γιατί δεν μπορώ να τελειώσω με τίποτα αυτό το ρημάδι το μήνυμα..Γιατί συνεχώς βρίσκω καινούριους λόγους για να σ’ αγαπάω..Γιατί είναι αμέτρητοι αυτοί οι λόγοι..Γιατί σκέφτομαι κάποιον από όλους αυτούς και ξεχνάω άλλους τόσους..Σ’ αγαπάω…Γιατί πιστεύω πως είσαι δώρο για μένα.Γιατί είμαι πολύ τυχερός που σε γνώρισα, που μπήκες μέσα στη ζωή μου (έστω και για λίγο)Σ’ αγαπάω…Γιατί δεν μπορώ παρά να σου το λέω, να στο φωνάζω κάθε μέρα…Σ’ ευχαριστώ..Σ’ ευχαριστώ..Σ’ ευχαριστώ..Με Αγάπη...*** δεν θα δεχθώ κυνικά σχόλια γιατί πιστεύω πως έστω και λίγο καταλαβαίνεται τι πάει να πει πονάω.