ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 16, θέλω να ανοίξω τα φτερά μου και να σπουδάσω αυτό που ονειρεύομαι. Βέβαια, στην συγκεκριμένη χώρα δεν έχεις και πολλές επιλογές αλλά τέλος πάντων...Ο 17 χρονος αδελφός μου θα φύγει απο το σπίτι για να σπουδάσει αυτό που ήθελε πάντα, όμως εγώ θα μείνω με τους γονείς μου... Οι γονείς μου, που λέτε, δεν είναι οι ευκολότεροι άνθρωποι στον κόσμο, πάντα μου τσακίζουν το νευρικό σύστημα... Πέρα από τις απαγορεύσεις που έχω από αυτούς(όπως, εξόδους, παρέες,χόμπι) δεν θέλουν να περάσω στην σχολή που θέλω και ήθελα πάντα (Ιατρική). Είμαι πνιγμένη από τα συνεχόμενα "ΌΧΙ" τους. Δεν ξέρω τί μπορεί να αλλάξει σε 2 χρόνια και να αλλάξουν γνώμη όμως εγώ το έχω πάρει απόφαση και θα δώσω για την σχολή που επιθυμώ τόοοσο μα τόσο πολυ..Ενώ στον αδελφό μου, τα ΠΆΝΤΑ έδιναν, ούτε ένα "όχι" δεν άκουσε. Και βράδια έβγαινε σε καθημερινή βάση, παρέες κάμποσες έχει δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να μας ξεχωρίζουν τόσο πολυ...Ευχαριστώ που μου έδωσες σημασία (εσύ που το διαβάζεις) και ελπίζω πως όλα θα πάνε καλά...