__________________
1.
Γεια σου αμπα! Μου αρεσει πολυ η στήλη σου! Σε διαβάζω σχεδόν κάθε μέρα και θα ήθελα να μοιραστώ έναν προβληματισό μου... Έχω έναν αδερφο ο οποιος παντεύτηκε πρόσφατα. Από τοτε που παντρεύτηκε εχει αλλαξει καπως, εχει ξεκοψει με ατομα του στενου περιβαλλοντος του...λιγο καιρο πριν παντρευτει ημασταν σε ενα φιλικο σπιτι μαζι με κοσμο κ ξαφνικα τον πηρε τηλ η συζυγος και τον αναγκασε να της δωσει να μιλησει με τον ιδιοκτητη του σπιτιου γιατι νομιζε οτι της ελεγε ψέματα για το που βρισκοταν. Επιπλεον τον εβαλε να βγαλει φωτο το σπιτι και να της την στειλει. Τον άκουσα να λέει (πριν το γάμο ολα αυτά ) οτι η ζήλια της ειναι ανυπόφορη. Είναι καποια πραγματα που δεν μπορω να καταλαβω. .. με την κοπελα ειχαν σχεση 4 μηνες κ αποφασισε να την παντρευτει, ο γαμος προγραμματιστηκε σε ενα πολυ συντομο χρονικο διάστημα. δεν ειχαν κλεισει καν ενα χρονο γνωριμίας κ παντρευτηκαν . Απο φιλους εχω ακουσει οτι πολλες φορες κανονιζει να βγει με φιλους και παντα πρεπει να ειναι και εκεινη μαζι στην εξοδο (οποτε οσοι δεν τη πολισυμπαθουν τον ξεκοβουν σιγα σιγα ) .. ειναι αυτο χειριστηκοτητα;;; επιπλεον κανει ενα επαγγελμα πολυ περιζήτητο κ προσφατα εμαθα οτι η συγκεκριμένη κοπελα παντα εκανε σχεσεις μονο με ατομα αυτου του επαγγελματος, επισης εχει παει κ εχει κανει νυξεις στον πατερα μου για κληρονομικα ζητηματα . Είμαι υπερβολική που ανησυχώ; στους γονεις μου δε λεω τιποτα γιατι δε θελω να τους στεναχωρησω και επιπλεον δεν ειμαι βεβαιη... μπορει κ να παρεξηγω καταστασεις
-Υπερβολική
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μερικές φορές ξέρουμε λιγότερο αυτούς που βρίσκονται στο ίδιο σπίτι με εμάς. Γι'αυτό δεν μπορείς να καταλάβεις. Έχεις μια άποψη για το τι είναι και πώς είναι ο αδερφός σου, αλλά αυτή η άποψη δεν είναι αντικειμενική, είναι συνδεδεμένη και με την εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου, ακριβώς επειδή μεγαλώσατε μαζί. Όσο και να νομίζεις ότι τον ξέρεις, μπορεί να μην έχεις καταλάβει τι τον βασανίζει μέσα στην ψυχούλα του, τι είναι αυτό που δεν τον αφήνει να κοιμηθεί τα βράδια, τι είναι αυτό που του λείπει, σε ποια μορφή εκδηλώνεται η αίσθηση ανεπάρκειας που έχει, κάτι που όλοι μας έχουμε, αλλά δεν το διαφημίζουμε, και μερικές φορές είναι κρυμμένη ακόμα και από εμάς τους ίδιους.
Θέλεις να καταλάβεις ή θέλεις να βρεις φταίχτη; Αν θέλεις να καταλάβεις, μην επικεντρώνεσαι σε τι είναι αυτή και τι θέλει αυτή. «Αυτή» δεν έκανε μάγια στον αδερφό σου. Κάτι τον τράβηξε, και μάλιστα πολύ έντονα, τόσο έντονα που να θέλει να την παντρευτεί μέσα σε μερικούς μήνες. Με τη θέληση του δίνει αναφορές και της λέει που είναι. Μπορεί να λέει ότι η ζήλια της είναι ανυπόφορη, αλλά όπως φαίνεται, όχι τόσο ανυπόφορη ώστε να της κόψει τον αέρα, ή κυρίως, όχι τόσο ανυπόφορη ώστε να σκεφτεί ότι δεν του ταιριάζει. Κάτι παίρνει από αυτόν τον έλεγχο, κάτι συμπληρώνεται μέσα του, κάτι ικανοποιείται. Μπορεί να σου κάνει εντύπωση σε πρώτη ανάγνωση, αλλά αν το σκεφτείς καλά, πολύ καλά, και είσαι πολύ ειλικρινής με όλα όσα ξέρεις για τον αδερφό σου, δεν έχεις μια θεωρία για το γιατί του αρέσει μια τέτοια γυναίκα;
Δεν είσαι υπερβολική που ανησυχείς, αδερφός σου είναι. Αλλά δεν τίθεται στα σοβαρά ερώτημα αν θα πεις στους γονείς σου τις σκέψεις σου ή όχι. Νομίζεις ότι αν το πεις στους γονείς σου θα αλλάξει η γνώμη που έχει ο αδερφός σου για τις αποφάσεις που πήρε; Πιο πιθανό είναι να απομακρυνθεί από εσάς, αν κάνετε κόμμα αντίστασης. Τον αδερφό σου πρέπει να πλησιάσεις περισσότερο, όχι τους γονείς σου. Κάνε προσπάθειες να βρισκόσαστε πιο συχνά, οι δυο σας, χωρίς να πιέζεις να μιλήσει γι'αυτά που θέλεις να μιλήσεις. Κάποτε θα προκύψει η κουβέντα, θα φτάσει στο γάμο του. Και τότε επικεντρώσου στον ρόλο του ακροατή, όχι του ομιλητή.
__________________
2.
Αγαπητή Αμπα,
Εδώ και 3 μήνες είμαι με ένα παιδί, εγώ 23 κ αυτός 24. Ζούμε στην ίδια πόλη, αυτός εργάζεται κάθε μέρα και σε διαφορετικές δουλειές (μια για την οικονομική κάλυψη και άλλες σχετικές με το αντικείμενο του ώστε να κανει μια αρχή) ενώ εγώ δεν έχω καταφέρει ακόμα να βρώ δουλειά αλλά προσπαθώ να βρίσκω άλλα πράγματα να ασχολούμαι και να γεμίζω τις μέρες μου. Ο άνθρωπος αυτός δεν είχε πολλές σχέσεις μέχρι τώρα, περισσότερο περιστασιακά πράγματα ανευ σημασίας. Εγώ αντίθετα είμαι άνθρωπος των σχέσεων και είχα 2 σχετικά μακροχρόνιες σχέσεις μέχρι τώρα. Το πρόβλημα μου είναι πως είναι τελείως διαφορετικός απ τις προηγούμενες σχέσεις μου, δεν εκφράζεται καθόλου, δεν χρησιμοποιεί ποτέ τις γνωστές λέξεις αγάπης (μωρό μου, αγάπη μου, ομορφια μου κλπ κλπ), αν έχουμε καιρό να βρεθούμε δεν θα μου πει οτι του έλειψα και ότι θέλει να με δει αλλά όλα αυτά θα τα δείξει ίσως μέσα απ τις πράξεις του (θα επιδιώξει να με δει σύντομα έστω και για λίγο αν δεν έχει χρόνο, μιλάμε καθημερινά στο τηλέφωνο κλπ). Όπως σου προανέφερα εγώ δεν εργάζομαι κ συνεπώς εχω πολυ ελεύθερο χρόνο σε αντίθεση μ αυτόν, οπότε δεν τον βλέπω όσο συχνά θέλω (3-4 φορες την εβδομάδα). Το πρόβλημα μου είναι οτι εγώ δεν μπορώ να συνηθίσω τον χαρακτήρα του αυτό γιατί μ αρέσει ο άλλος να με διεκδικεί συνεχώς, να μου δείχνει ότι ενδιαφέρεται, να μου μιλάει όμορφα και γενικά όλα τα ρομαντικά και γλυκούλικα πραγματάκια που κάνουν οι ερωτευμένοι. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πρέπει συνεχώς να τον διαβάζω και να προσπαθώ να καταλάβω τι νιώθει και τι θέλει. Του έχω μιλήσει γι αυτά που νιώθω και μου είπε πως γενικά δεν εκφράζεται και δεν ανοίγεται εύκολα και ότι θέλει τον χρόνο του. Εγώ όμως πνίγομαι κάθε μέρα με τις σκέψεις μου που πολύ πιθανό και να μην έχουν βάση. Δεν νιώθω ενθουσιασμό, ούτε ξετρελαμένη και ευτυχισμένη όπως συμβαίνει σε μια νέα σχέση γιατί συγκρατώ τον εαυτό μου προσγειωμένο και τις προσδοκίες μου χαμηλές αφού όσα συμβαίνουν δεν ανταποκρίνονται σε αυτά που θα ήθελα και φανταζόμουν. Το ερώτημα μου είναι αν αξίζει να συνεχίσω να κάνω υπομονή και προσπάθειες για αυτη τη σχέση και αν κάτι θα αλλάξει όσο περνάει ο καιρός στη συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου ή αν θα είναι για πάντα έτσι γιατί απλά έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Αυτό που σκέφτομαι εγώ είναι να δώσω ένα με δύο μήνες ακόμα και αν δω ότι τίποτα δεν έχει προχωρήσει και δεν έχει αλλάξει να προχωρήσω παρακάτω.
Σ' ευχαριστώ και συγνώμη για το σεντόνι!
-#πουναιηαγαπη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Νομίζω ότι το πρόβλημά σου είναι περισσότερο ότι έχεις πολύ χρόνο και κάθεσαι και τρώγεσαι με πράγματα που σε άλλη περίπτωση δεν θα ανέλυες τόσο. Δεν τον βλέπεις όσο συχνά θέλεις (=αρκετά ώστε να μην βαριέσαι) και βαριέσαι. Έτσι είναι όταν δεν έχεις πιεστικές υποχρεώσεις. Όταν έχεις, περιμένεις τις δύο ώρες ανάπαυσης σαν νερό στην έρημο, και τότε η συντροφιά σου φαίνεται πολύ πιο πολύτιμη.
Οι δύο σχέσεις που είχες ως τώρα δεν είναι το μέτρο των σχέσεων. Μην μεγαλοπιάνεσαι ότι σας διαχωρίζει κάποια φοβερή εμπειρία. Από την άλλη, δεν έχεις ρωτήσει και κάτι, έχεις αποφασίσει για τη συνέχεια, οπότε μάλλον τσάμπα τα γράφω.
__________________
3.
Αγαπητή μου Άμπα,
θέλω να σε ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά για τη δουλειά που κάνεις στη στήλη σου. Με έχει βοηθήσει, εμένα και σίγουρα πολλούς άλλους, σε βαθμό που δεν ξέρω καν αν μπορείς να φανταστείς. Σ' ευχαριστώ για κάθε μέρα που έχεις γράψει και θα γράψεις σε αυτή τη στήλη!
Ήρθε η ώρα όμως να σου απευθύνω και γω μια προσωπική ερώτηση:
Είμαι με κάποιον εδώ και περίπου τρία χρόνια, τον τελευταίο χρόνο μένουμε μαζί. Και οι δυο στα 25-30 μας. Τον αγαπάω, τον θαυμάζω, τον σέβομαι και τον εκτιμάω και πιστεύω πως η σχέση μας με έχει βοηθήσει να λύσω ή να καταλάβω πολλά πράγματα με τον εαυτό μου. Τα ίδια νομίζω ισχύουν και γι' αυτόν. Απ' όταν ξεκίνησε η σχέση μας βλέπαμε και ακούγαμε από φίλους πόσο πολύ ταιριάζουμε σε ενδιαφέροντα, απόψεις, αρχές, αξίες, νοοτροπία. Έχω αρχίσει να καταλαβαίνω όμως πώς δεν ταιριάζουμε καθόλου σε κάτι που στην αρχή δεν είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω και που ... μάλλον είναι εξίσου σημαντικό: Τον τρόπο που διαφωνούμε. Εκεί υπάρχει ένα χάσμα που μοιάζει αγεφύρωτο. Είναι αδύνατον να βρούμε έναν κοινό τρόπο αντιμετώπισης, και ακόμα και οι προσπάθειές μας για συμβιβασμό δεν ταυτίζονται οπότε είναι αδύνατο να τα βρούμε και στη μέση. Το αποτέλεσμα είναι πώς όσο μικρό και αν είναι το αντικείμενο της διαφωνίας μας καταλήγουμε σε έναν τεράστιο καυγά, που δεν αφορά πλέον αυτό το αντικείμενο αλλά τη συμπεριφορά του άλλου. Ένα πολύ απλό παράδειγμα για να γίνω πιο κατανοητή: εγώ που είμαι υπερβολικά αναλυτική, θέλω να συζητήσουμε το αντικείμενο της διαφωνίας μας ώστε να το λύσουμε ή έστω να γίνουμε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Αυτός δεν θέλει με τίποτα να το συζητήσει, με το που αρχίζει να φαίνεται ότι θα διαφωνήσουμε λέει πώς η κουβέντα τελείωσε. Αν τον πιέσω να το συζητήσουμε είτε θυμώνει είτε κάνει στροφή 180 μοίρες και μου λέει ναι σε όλα για να σταματήσουμε να μιλάμε (πράγμα που με κάνει να θυμώσω ακόμα περισσότερο). Αν πιεστώ εγώ να μην το συζητήσω ξεκινάω και το αναλύω μόνη μου στο κεφάλι μου, κάνοντάς το πολύ μεγαλύτερο απ' ότι είναι και κάποια στιγμή σκάω με αδικαιολόγητο θυμό και γίνεται πάλι χαμός.
Καταλαβαίνουμε και οι δυο, όταν είμαστε ψύχραιμοι, πώς και οι δυο αντιμετωπίσεις είναι κάπως ανώριμες και βασίζονται σε θέματα που έχει ο καθένας μας με βάση τον τρόπο που έχουμε μεγαλώσει, προσπαθούμε και οι δυο να βρούμε κάποια λύση αλλά δεν τα καταφέρνουμε.
Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία πληγωνόμαστε και φθειρόμαστε πάρα πολύ ψυχολογικά ¬. Αλλά τα καλά είναι τόσο καλά που κανείς μας δεν μπορεί να πάρει απόφαση να χωρίσουμε. Υπάρχουν στιγμές που λέω πώς δεν αντέχω άλλο, αλλά μετά ακολουθούνται από 1-2 βδομάδες μες την καλή χαρά και την επικοινωνία και λέω ότι δεν γίνεται, δεν αξίζει να χωρίσω για αυτό όταν όλα τα άλλα είναι ιδανικά. Απ' την άλλη όμως νομίζω ότι περιμένω να αλλάξει κάτι που ίσως ο καιρός έχει αποδείξει πώς δεν θα αλλάξει, και αν αυτή είναι και αυτή θα είναι η σχέση μας δεν ξέρω, όσο και αν το θέλω, αν μπορώ να την διαχειριστώ..
Το ξέρω πώς δεν μπορείς να μου πεις τι να κάνω, αλλά θα ήθελα πολύ να ακούσω πώς βλέπεις εσύ αυτήν την κατάσταση. Ευχαριστώ!
-Ξένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θέλετε να επικοινωνήσετε;
Θέλετε να βρείτε στρατηγικές για να αποφεύγετε τα γνώριμα σας μονοπάτια;
Αναγνωρίζετε και οι δύο το πρόβλημα ως υπαρκτό πρόβλημα, ή αν διαβάσει ο φίλος σου αυτό που έγραψες θα θυμώσει;
Αν το πρόβλημα σας είναι στον τρόπο που διαφωνείτε, πρέπει να συζητήσετε αυτό το θέμα, το οποίο υπάρχει πίσω από κάποια διαφωνία. Δηλαδή, μην περιμένετε να έρθει μια διαφωνία για να διαπιστώσετε ότι κάνετε και πάλι ακριβώς το ίδιο. Πρέπει να συζητήσετε το θέμα χωρίς να υπάρχει αντικείμενο τσακωμού. Γιατί αποφεύγει την αντιπαράθεση ο φίλος σου; Το παίρνει ως κριτική; Το παίρνει ως απόρριψη; Μπορεί να μιλήσει για το θέμα ή κατεβάζει ασφάλειες με την απλή αναφορά; Κι εσύ γιατί θέλεις να αναλύεις τα πάντα για να τακτοποιήσεις; Σε μερικά μπορεί να παραμένετε σε αντίθετες πλευρές, δεν λύνονται όλες οι διαφωνίες, ούτε χρειάζεται πάντα να συμφωνείτε σε όλα. Μερικές φορές η μοναδική απάντηση είναι το χιούμορ.
Το κυρίως θέμα είναι αν νιώθετε ομάδα που έχει ένα, κοινό συμφέρον. Αν ναι, τότε οι συζητήσεις πρέπει να οδηγούν προς το κοινό συμφέρον – δεν έχει σημασία ποιος έχει την καλύτερη ιδέα, σημασία έχει να βρεθεί η καλύτερη ιδέα.
__________________
4.
Ποια είναι η γνώμη σου για τους γιατρούς με τατουάζ?
-Κατερίνα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Βρε Κατερίνα, αν τελικά ταυτίζεσαι με την συντηρητική πτέρυγα, μπορείς τουλάχιστον να προσπαθήσεις να γίνεις συντηρητική σε θέματα που έχουν σημασία;
__________________
5.
Αγαπητή αμπα,
Πριν 3 εβδομάδες το αγόρι μου με χώρισε. Ήμασταν μαζί 3 χρόνια κι αποφάσισε να με χωρίσει με μήνυμα. Το δέχτηκα με ένα απλό οκ, γιατί ήταν η μέρα που έδινα το τελευταίο μου μάθημα για πτυχίο κι ήμουν τόσο κομμάτια που δεν μπορούσα να αντιδράσω αλλιώς. 4 μέρες πριν είχε πεθάνει ένα πολύ αγαπημένο συγγενικό μου πρόσωπο και ειλικρινά ήμουν καταρρακωμένη. Την επομένη μου μίλησε σαν να μην έγινε τίποτα κι εγώ του ζήτησα να βρεθούμε να λήξουμε τη σχέση μας αξιοπρεπώς. Βρεθήκαμε και μου είπε ότι κουράστηκε, ότι δεν μπορούσε να μου το πει από κοντά γιατί δεν θα είχε το θάρρος κι ότι είμαι ότι καλύτερο του είχε συμβεί (μπούρδες εξιλέωσης). Εγώ του είπα πάλι οκ, το σέβομαι απόλυτα, αλλά σε παρακαλώ όχι μηνύματα και τηλέφωνα σαν να μη συμβαίνει τίποτα γιατί είμαι σε δύσκολη συναισθηματική κατάσταση. Μου είπε ότι δεν θέλει, θέλει να μου μιλάει κλπ. Του είπα ρητά και ξεκάθαρα όχι. Παρ' όλ' αυτά αμπα μου μου στέλνει κάθε δεύτερη μέρα μήνυμα. Πόσο χάλια αισθάνεται, ότι δεν ήθελε να με χάσει, ότι πονάει πολύ. Αρχικά του απαντούσα υπομονετικά, μετά μονολεκτικά και τώρα έχω χάσει την υπομονή μου. Για να μην τον βρίσω δεν ανοίγω καν τα μηνύματα. Αλλά ώρες ώρες σκέφτομαι: 3 χρόνια μαζί και να μην απαντάς καν; Εσύ τι πιστεύεις; Κάνω καλά;
-ειμαι υπερβολικη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πολύ καλά κάνεις. Εγώ προτείνω να ενεργοποιήσεις και φραγή για να καταλάβει ότι δεν θέλεις να διαβάζεις τα μηνύματα του, αλλά και για να μην αναστατώνεσαι. Έτσι είναι φίλε μου όταν χωρίζεις. Δεν έχεις εξασφαλισμένη την ψυχολογική υποστήριξη από τον άλλον. Και σε χώρισε, και θέλει να τον παρηγορήσεις που σε χώρισε. Εσένα ποιος θα σε παρηγορήσει;
Ναι, τρία χρόνια μαζί και μετά δεν απαντάς καν. Αν ξεπεραστεί η πίκρα της απόρριψης, και αν αυτός σταματήσει να χαριεντίζεται μέσω μηνυμάτων, θα δείτε αν κάτω από όλα αυτά υπάρχει μαγιά για καθαρά φιλική σχέση. Τώρα είναι πολύ νωρίς.
__________________
6.
Γεια σου Ελενα. Εχω γνωρισει ενα παιδι απο τη δουλεια 44 χρονων και προσπαθησα να δω αν μπορει να γινει κατι μεταξυ μας. Ο ιδιος εκανε την αρχη και εγω κολακευτηκα. Ξεκινησαμε να μιλαμε αλλα οσες φορες του προτεινα να βρεθουμε για καφε αρνηθηκε και ελεγε να το παμε σιγα σιγα. Στις κουβεντες ελεγε οτι λογω προβληματων υγειας που εχει δεν θα μπορει να ανταπεξελθει στις απαιτησεις και καταληξε να λεει οτι μονο μπορουμε να κανουμε απλη παρεα και σεξ. Μια φορα μονο βρεθηκαμε σχεδον τυχαια και ηταν αρκετα ζεστος. Ομως συνεχιζει να μου λεει τα ιδια και σιγα σιγα αρχιζε να ξεκοβει. Τα προβληματα υγειας που εχει ειναι ναι μεν σημαντικα αλλα μπορει να λειτουργει μια χαρα στη καθημερινοτητα του παρα το εμφραγμα που εχει παθει. Ισως να σκεφτεται αν μπορει να λειτουργησει ως αντρας. Θεωρεις κατα αρχας οτι ενδεχεται να σκεφτεται με αυτο το τροπο για την ερωτικη του ζωη??? Και αυτο να τον καταβαλει ψυχολογικα και σωματικα??? Υπαρχει καποιος τροπος εγω ως γυναικα να του αλλαξω το τροπο που σκεφεται??? Σε ευχαριστω προκαταβολικα για την απαντηση σου. Οσα διαβαζω απο τις απαντησεις σου ανακαλυπτω ποσο ρεαλιστικα και ορθολογικα αντιμετωπιζεις τις ιστοριες μας. Να εισαι καλα!!!
-Skorpina
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αρχικά με το «Έλενα» δεν κατάλαβα ποιον εννοείς.
Πιστεύεις ότι ο λόγος που δεν θέλει να τα φτιάξει μαζί σου είναι το έμφραγμα; Όχι, δεν είναι. Το είπε για δικαιολογία. Αν είχε κάποιο πρόβλημα «στην ερωτική του ζωή» λόγω της υγείας του, δεν θα σου είχε προτείνει απλή παρέα και σεξ.
Αλλά ακόμη και αν δεν είναι, δεν υπάρχει μαγικός τρόπος για να του πεις «ως γυναίκα» να μην έχει το όραμα που έχει για τον εαυτό του σχετικά με το πώς φαντάζεται μια σχέση. Μην το αναλύεις άλλο, ένα φλερτ είναι που δεν κατέληξε κάπου. Δεν έχει καμία σημασία ποιος το ξεκίνησε, όποιος και να το ξεκίνησε, μπορεί να αλλάξει γνώμη. Αν άλλαζες εσύ γνώμη, δεν θα σου φαινόταν παράξενο, έτσι δεν είναι;
_________________
7.
Αγαπητή Α Μπα ,
Όλοι λένε, τόσο εύκολα, '' απλώς κάνε delete το παρελθόν και προχώρα'' .
Όμως στην πράξη δεν είναι κ τόσο εύκολο ..
Πώς γίνεται λοιπόν, να αφήσεις πίσω κάτι που στιγμάτισε τη ζωή σου αρνητικά;
-Απορημένη
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Delete δεν μπορείς να πατήσεις, δεν γίνεται, ούτε είναι καλή ιδέα. Δεν μπορείς να συνεχίσεις σα να μην έγινε τίποτα, ελπίζεις να συνεχίσεις παρά όσων σου συμβαίνουν. Τα αρνητικά παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα για να μην επαναλαμβάνονται. Έτσι μαθαίνεις να προστατεύεις τον εαυτό σου, και με αυτή την έννοια είναι πιο χρήσιμα από τα θετικά. Αν παραμείνεις στην πίκρα του «γιατί μου συνέβη εμένα αυτό», να θυμάσαι πάντα ότι η απάντηση είναι «γιατί όχι σε σένα;» Και αν δεν μπορείς με τίποτα να ξεκολλήσεις και ζητάς εξιλέωση από άλλους, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πας σε ψυχολόγο, γιατί το πρόβλημα σου δεν είναι αυτό που έγινε και σε στιγμάτισε, αλλά κάτι που βρίσκεται έτσι κι αλλιώς μέσα σου, και αυτό που έγινε ήταν αφορμή για να ξεμυτίσει.
