ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλή μου Fame, έχω εκτιμήσει τα σχόλιά σου σε άλλες εξομολογήσεις. Καταλαβαίνω τη θέση και τον προβληματισμό σου. Το γεγονός οτι κάποιος συντηρεί οικονομικά μια γυναίκα, αλλά αγνοεί την ύπαρξη του παιδιού της με άφησε άναυδη. Το παλικάρι αυτό είναι ασθενής ουσιαστικά και δεν καταλαβαίνει από μόνος του το καλό του, την ευθύνη έχουν οι δικοί του άνθρωποι-στην προκειμένη η μητέρα του, για να έρθει σε επαφή ξανά με ειδικό.Σου εύχομαι ψυχραιμία κι ό,τι κι αν αποφασίσεις να σου βγει σε καλό πρακτικά και ψυχολογικά.

Fameδεν θα ήθελα να προσθέσω στο βάρος που έχεις φορτωθεί. Κι επειδή ήμουν σκληρή με την θεώρηση του/της Άκυρο θέλω να διευκρινίσω κάτι επειδή όπως και το Λεμόνι έχω εκτιμήσει το ύφος σου τόσο καιρό. Η κατάσταση που περιγράφεις δεν είναι κάποιο παροδικό ψυχολογικό πρόβλημα (άκου "να λύσει τα ψυχολογικά του και μετά να κάνει σχέση"). Είναι αρύθμιστη ψυχική ασθένεια επειδή το παλικάρι αυτό έχει παραμεληθεί στην ιατρική του παρακολούθηση (για κάποιους λόγους που δεν είναι της παρούσης να εξεταστούν). Οι ασθένειες αυτές δεν θεραπεύονται όπως πχ. ένα σπασμένο πόδι. Σε ακολουθούν εφ'όρου ζωής.Οπότε το να λέμε "ας το θεραπεύσει πρώτα και μετά..." είναι μια ανάλγητη καταδίκη των ανθρώπων αυτών σε μια ζωή χωρίς έρωτα και χωρίς συντροφικότητα. Ελέγχονται όμως. Μπαίνουν σε καλούπι και γίνονται προβλέψιμες και χειραγωγήσιμες.Οι ασθένειες αυτές επίσης επισύρουν κοινωνικό στίγμα αλλά όπως κανείς ζει με διάφορες σωματικές ασθένεις (υποθυρεοειδισμό/καρκίνο σε φάση ύφεσης/διαβήτη κλπ) έτσι υπάρχουν άνθρωποι που ελέγχουν την διπολική διαταραχή ή την επιληψία ή την κατάθλιψη ή οτιδήποτε άλλο. Η επιστήμη έχει καταφέρει κι έχει παράξει τις μεθόδους και τα φάρμακα που βοηθούν τους συνανθρώπους μας να έχουν μια φυσιολογική ζωή. Και κάθε μέρα γίνονται πρόοδοι σ'αυτήν την κατεύθυνση.Εσύ ως άτομο κι ως κοπέλα του δεν μπορείς να κάνεις κάτι συγκεκριμένο να βοηθήσεις. Μόνο να κατανοήσεις αυτά που σου λέω. Οι ψυχολογικές του μεταπτώσεις δεν σχετίζονται ΜΕ ΣΕΝΑ. Είναι βιοχημικό φαινόμενο! Γι'αυτό και χρειάζεται τα χάπια του ο άνθρωπος. Είναι εξαιρετικά λυπηρό ότι μεγάλωσε χωρίς πατέρα και ότι η μητέρα του δεν δύναται να του παρέχει όλο το φάσμα της φροντίδας που χρειάζεται. Κι ακόμη λυπηρότερο ότι ο σύντροφος της μητέρας του (που θα μπορούσε να συμπονέσει ένα ορφανό αγόρι που δεν φταίει για την ψυχική του ιδιαιτερότητα) δεν δίνει λίγο περίσσευμα αγάπης...Αυτά είναι τα δράματα. Σου εύχομαι να πάρεις την απόφαση που θα είναι σωστότερη για σένα και που θα έχει τις μικρότερες συνέπειες στην ισορροπία του. Και αν δεν κάνεις τίποτα άλλο προσπάθησε να του δείξεις ότι είσαι υπέρ της φαρμακευτικής αγωγής.

Eυχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Προσπαθώ πάντοτε αν μπορώ να βοηθώ και να παρέχω όσο το δυνατόν αξιόπιστη πληροφορία. Κατανοώ αυτό που λες. Είναι κάτι που δεν το ελέγχει. Υποψιάζομαι (χωρίς να μπορώ να κάνω διάγνωση φυσικά) ότι περνάει γύρους υπομανίας (που σου φαίνεται μια χαρά και κάνετε κι έρωτα κι απ'όλα) και κατάθλιψης όπως συνηθίζεται στην διπολική από αυτά τα σχετικώς λίγα που γνωρίζω. Οπότε δεν είναι ότι λέει και ξελέει. Είναι ότι πραγματικά ΔΕΝ μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Το μυαλό του είναι "κλειστό" στην προοπτική και δεν δίνει σήμα στο σώμα. Λοιπόν. Πάρτε τον σε συννενόηση από το χεράκι και ξεκινήστε την διαδικασία του δημόσιου νοσοκομείου με ακρόαση από νευρολόγο και ψυχίατρο. Δεν γνωρίζω πού βρίσκεστε αλλά στην Αθήνα έχω πολύ καλό feedback από το νοσοκομείο Aγ.Ανάργυροι (Πεντέλη) καθώς και Λαϊκό (Γουδί). Για αμιγώς ψυχιατρικά βέβαια το Αρεταίαιο είναι η αιχμή του δόρατος αλλά αναφέρω και τα άλλα γιατί πιο εύκολα πείθεται κανένας να πάει σε γενικό νοσοκομείο. Επίσης υπάρχει άφθονη πληροφορία στο διαδίκτυο για να ενημερωθείτε εσείς ως τριγύρω ώστε να μπορείτε να αντιμετωπίζετε χωρίς προσωπική συναισθηματική εμπλοκή το θέμα (η μητέρα σου ακούγεται ώριμη και συνετή -να την ακούς). Αν διαβάζεις καλά αγγλικά αυτό είναι ένα σάιτ με αξιόπιστες πληροφορίες για αρχή. https://patient.info/blogs/sarah-says/2017/03/how-to-spot-signs-of-depression-and-cope-with-symptomshttps://patient.info/health/bipolar-disorder-leafletΑκόμα και τηλεσυνεδρίες μπορεί να κάνει (όχι για τα φάρμακα -απλώς για να μιλήσει) με ψυχολόγο μέσω Skype. Λύσεις υπάρχουν. Και στο δήμο που μένει οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχουν ειδικοί οι οποίοι δέχονται δωρεάν με μοναδικό ίσως αποδεικτικό ένα λογαριασμό ΔΕΚΟ για να πιστοποιηθεί η κατοικία στον εν λόγω δήμο. Κατά κύριο λόγο η μητέρα του και κατά δεύτερο εσύ πάρτε τον και πηγαίνετέ τον (αφού τον συζητήσετε ότι το πρόβλημά του επιδέχεται τρομακτικής βελτίωσης) και από κει και πέρα κάντε αυτά που θα σας πουν. Καλή τύχη!

Oυπς! Αιγινήτειο εννοούσα. Να γιατί πρέπει κανείς να ξαναδιαβάζει τα σχόλιά του

Χαίρομαι όταν διαβάζω σχολιασμούς όπου διακατέχονται από αληθινή πρόθεση να βοηθήσουν διατηρώντας τις ισορροπίες στην εκτίμηση ενός λεπτού ζητήματος!