Φίλτατε κλασική συμπεριφορά ελεεινού ατόμου: σου λέω ψέματα να σε αποφύγω και παράλληλα δεν τρέχει και τίποτα να σου ξαναμιλήσω για να σε έχω στην καβάντζα.
2.4.2017 | 00:42
αντροπαρεα της λιφο, την γνωμη σας....
προσπαθουσα να ψησω την απο διπλα για ενα καφε, τελικα μετα απο τα πολλα μιλησαμε και μου ειπε οτι το σαββατο θα περασει απο το σπιτι μου να μου χτυπισει την πορτα να παμε για εκεινον τον καφε. μου ακουστηκε πολυ επιφοβο και δεν το πιστεψα στιγμη αλλα ειπα να δοκιμασω. μεσα στην βδομαδα ενδιαμεσα μιλουσαμε οποτε την πετυχαινα κατω. Και φυσικα ηρθε το σαββατο, μα η γειτονισσα δεν ηρθε ποτε οπως ολοι λογικα θα περιμενατε απο την αρχη του ποστ. οταν την πετυχα κατα το βραδακι σημερα (σαββατο) στις σκαλες ημουν πολυ ψυχρος, ειπα ενα τυπικο γεια και εφυγα, ενω εκεινη κοντοσταθηκε για ψιλοκουβεντουλα. προτίμησα να μεινω με την αξιοπρεπεια μου..εκανα μαλακια? υπαρχει περιπτωση να το ξεχασε η κατι τετοιο? να την αφησω αυτην την ιστορια μια και καλη? κανεις που μπορει να αναλυσει το σκεπτικο της?
6
