καλο μου εχεις τοσα νευρα που μερικα πραγματα τα βλεπεις απο εντελως διαστρεβλωμενη ματια. Καταρχας η μαμα σου εχει καποια θεματα και καλο θα ηταν να την βοηθατε οσο μπορειτε,οσο δυσκολο και αν ειναι. Δεν ειναι μια ξενη..ειναι η μαμα σου,της αδελφης σου και γυναικα του μπαμπα σου..ελεος. Τωρα το αλλο με το μοναδικο σκοπο τα λεφτα και την ευτυχια θα το δεις μονη σου πως θα παει. Απλα να ξερεις ακουγεται λιγο ριχο οσο να ειναι(money isnt everything). Εισαι μικρη ακομα βεβαια και εχεις πολλα να δεις που θα σε αλλαξουν :)
27.4.2017 | 12:13
Παράνοιες
Η μητερα μου εδω και κάποια χρονια φαινεται να παρουσιάζει καποια ψυχολογικά προβληματα. Φυσικα η ιδια δεν το καταλαβαινει. Τελος παντων καπως ετσι εχει καταφέρει να καταστρέψει την ζωή του πατερα μου που τον κραταει διπλα της με το ζορι, αλλα και τα δικά μου παιδικά χρονια, και της αδερφής μου. Καταρχάς εννοειται οτι το φταίξιμο για την κατασταση της το ριχνω σε αυτην και οτι θα την θεωρω παντα υπεύθυνη για οτι συμβαινει στην οικογενεια. Η ιδια και απο μονη της κατάντησε τον εαυτο της σε αυτην την κατασταση και παιρνει τελικα και εμας στον λαιμο της. Και καπως ετσι εχω φτασει πλεον στα 18 και τελος παντων το προβλημα μου δεν ειναι οι άσχημες αναμνήσεις και τα ασχημα παιδικά χρονια. Το ξερω οτι τετοια πραγματα συμβαίνουν, ακομη και πολυ χειροτερα, και οτι ετσι ειναι η ζωη. Το θεμα μου ειναι αυτες οι άσχημες στιγμές να μην συνεχιστούν.Αυτο που εννοω ειναι οτι εχει ερθει επιτελους ο καιρος για να φυγω. Για να καταφέρω ομως να φτιαξω σιγα σιγα τη δικια μου ζωη θα χρειαστώ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ (και οχι για αρκετο καιρο) οικονομικη βοήθεια, την οποία θα πρεπει να παρω απο την οικογένεια μου. Αυτο που με ενοχλει ομως ειναι οτι δεν θελω να κρατησω καμια επαφη. Φοβαμαι οτι ισως δεν καταφέρω να ξεφύγω ποτε απο εδω. Για τον πατερα μου παντως δεν ανησυχω. Μολις εγω και η αδερφη μου φυγουμε θα γυρισει στην οικογενεια του. Για την μανα μου, ακομα και στον δρομο να μεινει δεν με ενδιαφερει. Αντιθέτως, μακαρι να μπορουσα να φροντίσω να μην ησυχάσει οσο ζει. Φοβαμαι..φοβαμαι οτι δεν θα φυγω απο εδω. Και θελω να φυγω!! Με το σχολειο και τους βαθμους τα πήγαινα παντα αρκετα καλα. Ο μονος λογος που διαβαζω μερα νυχτα ειναι για να ενισχύσω τις γνώσεις μου και τελικα να φυγω. Η αληθεια ειναι οτι ειμαι περήφανη για το μυαλο μου. Απο μικρο παιδι παντα έβαζα και θα βαζω το μυαλο μου πανω απο την καρδια, και τη λογική πανω απο τα συναισθήματα. Ευτυχως δηλαδη, γιατι τα συναισθήματα δεν επιβιώνουν. Ετσι, βλέποντας μεσα απο τα λαθη των γονιών μου εχω αποφασίσει να μην κανω το ιδιο λαθος, και να μην παντρευτώ απο ερωτα, ο οποιος θα σβήσει τελικα σαν να μην υπηρξε ποτε,, αλλα να φτιαξω την ζωη μου επιλέγοντας να ζησω με ενα ατομο εχοντας μοναδικο σκοπο τα λεφτα και την ευτυχια. Αφου ειδα τελικα οπως και ορισμένοι αλλοι οτι η αγαπη δεν φέρνει την ευτυχία. Τελος, σε αυτο το σημειο ισως καποιος να πει οτι η αγαπη κάποιες φορες δεν επιβιώνει, αλλα καποιες επιβιώνει.. Συνεπώς αυτο σημαινει οτι η αγαπη δεν πεθαινει παντα, καποιες φορες κερδίζει. Λοιπον παιδια η ερωτηση μου ειναι θα το ρισκαρατε;;; Εγω οχι.
13
