Στο αριστούργημα του Αϊζενστάιν, ο Ιβάν ο Tρομερός παρουσιάζεται σαν τον σιδερένιο ηγέτη που τα βάζει με το παρηκμασμένο καθεστώς των βογιάρων και αφού συμμαχήσει με ελάχιστους γενναίους άντρες, σώζει τη Ρωσία από την παρακμή. Στο αριστούργημα του Τσίπρα, ο Ιβάν ο αριστερός παρουσιάζεται σαν τον ατσάλινο ολιγάρχη που τα βάζει με το κατεστημένο των Αθηνών και αφού συμμαχήσει με τους γενναίους κυβερνητικούς, σώζει τον ΣΥΡΙΖΑ από την αντιπολίτευση και τους αντίπαλους καπιταλιστές.
Ο ρόλος τους Ιβάν Σαββίδη, φαίνεται να είναι σημαντικός για την κυβέρνησή μας που χρειάζεται ισχυρούς φίλους με πολλά λεφτά για να τα βάλει με το κατεστημένο και να δημιουργήσει το δικό της. Θυμάστε το διαγωνισμό φιάσκο του Νίκου Παππά και το ινστιτούτο της Φλωρεντίας που μας έλεγε ότι στην Ελλάδα χωράνε μόνο 4 ιδιωτικά κανάλια; Μπορεί να αποδείχτηκε ότι τελικά η χώρα μας είναι αρκετά ευρύχωρη και μπορούν να εκπέμπουν παραπάνω σταθμοί χωρίς να παρατηρείται κάποιο ιδιαίτερο μποτιλιάρισμα στους αιθέρες, αλλά ο Ιβάν ήταν αυτός που είχε βγει αμέσως από το τέλος της διαδικασίας-παρωδία και είχε πει φόρα παρτίδα ότι εκείνος συμμετείχε απλώς και μόνο για να ανεβάσει το τίμημα, δηλαδή είχε παραδεχτεί on camera ότι λειτούργησε ως λαγός της κυβέρνησης χωρίς καν να τον ρωτήσει κάποιος.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει την επιρροή που έχει το ποδόσφαιρο στις μάζες. Ένας από τους τρόπους για να δημιουργήσεις νέα πλέγματα νομής της εξουσίας είναι να επιβάλεις το δικό σου ποδοσφαιρικό κατεστημένο. Έτσι στο όνομα της «εξυγίανσης» η πιάτσα έχει βουίξει ότι προωθείται η αλλαγή του αφεντικού του παρασκηνίου, από την ομάδα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, του Πειραιά, σε αυτή του δεύτερου μεγαλύτερου λιμανιού, της Θεσσαλονίκης. Άλλωστε στην αγορά του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ) - η οποία δεν θα γινόταν ποτέ υποτίθεται – συμμετέχει ο κ. Σαββίδης.
Και φτάνουμε στην πρόσφατη σκανδαλώδη ρύθμιση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στη Βουλή από σχεδόν σύσσωμη την αντιπολίτευση. Με την τροπολογία αυτή χαρίζονται τα πρόστιμα που έχουν καταλογιστεί για λαθρεμπόριο σε εταιρείες που έχουν αποκρατικοποιηθεί. Κι αναρωτιέται κανείς, είναι δυνατόν να ξύπνησε ένα πρωί ο βουλευτής Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης (για τους φίλους Μίμης) Δημητριάδης και να είπε τι θα φάμε για πρωινό και αφού είδε ότι είχε τελειώσει το φυστικοβούτυρο να σκέφτηκε δεν τρώμε κάτι δεκάδες εκατομμύρια πρόστιμα; Η τελευταία φορά που ο Μίμης απασχόλησε την επικαιρότητα ήταν όταν πιάστηκε να παρκάρει το αυτοκίνητο του σε πεζόδρομο της πόλης που τον εξέλεξε και η αμέσως προηγούμενη όταν κατέβηκε από το βήμα της Βουλής ενώ αγόρευε (LOL) διότι είχε ξεχάσει την εισήγηση του σπίτι του.
Κοίτα να δεις όμως μια διαβολεμένη σύμπτωση, εντελώς τυχαία μια εταιρεία που ιδιωτικοποιήθηκε και μετέπειτα έφαγε πρόστιμο για λαθρεμπόριο και άρα εμπίπτει στην περίπτωση που σκέφτηκε ο Μίμης, τυχαίνει να είναι η καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ που έτυχε να έχει αγοραστεί από τον Ιβάν Σαββίδη. Είναι κάτι τέτοιες συμπτώσεις που βγάζουν το όνομα σε κάποιους και όπως είναι γνωστό, καλύτερα να σου βγει το πρόστιμο παρά το μάτι. Στην αρχή της συνεδρίασης οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ότι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει φωτογραφική ρύθμιση για να βγει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να τους κάνει ρόμπα παραδεχόμενος ευθέως ότι η τροπολογία αφορά τη ΣΕΚΑΠ προσπαθώντας να κρατήσει ένα φύλλο συκής λέγοντας ότι θα ισχύσει και για άλλες στο μέλλον λες και θα μπορούσαν να ψηφίσουν νομοσχέδιο που να λέει ότι ισχύει μόνο για εταιρείες των οποίων το όνομα αρχίζει από σίγμα και τελειώνει σε εκαπ.
Φταίει ο Ιβάν για το πρόστιμο που επιβλήθηκε το 2008 ενώ ο ίδιος αγόρασε την εταιρεία το 2013; Προφανώς και όχι, το λαθρεμπόριο κατά του κράτους έγινε όταν ακόμα η εταιρεία ήταν κρατική γιατί έτσι δουλεύουν οι υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί, πουλάνε λαθραία κρατικά τσιγάρα στην Αίγυπτο. Όμως όταν είσαι επιχειρηματίας αναλαμβάνεις ένα επιχειρηματικό ρίσκο, κάποιες φορές κερδίζεις, κάποιες χάνεις. Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο ο συμπαθής βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να έχει τόση πρεμούρα να χαρίσει τα πρόστιμα στον επιχειρηματία που ατύχησε στο ρίσκο που πήρε;
Πόσα παιδάκια θα μπορούσαν να πάνε παιδικό σταθμό με τα πρόστιμα που χάρισαν στον Ιβάν Σαββίδη για να θυμηθούμε και τις μέρες του νόμου για τα ιδιωτικά κανάλια, τότε που η κυβερνητική εκπρόσωπος μας έλεγε ότι οι πλούσιοι πρέπει να πληρώνουν για τις άδειες και κατηγορούσε όσους ήταν αντίθετοι με το γελοίο εκείνο νομοσχέδιο ότι είναι τσιράκια των καναλαρχών για να μην πληρώσουν τις άδειες; Είναι δουλειά μια αριστερής κυβέρνησης να χαρίζει πρόστιμα σε εκατομμυριούχους καπιταλιστές την ώρα που ο λαός για τον οποίο κόπτεται πυκνώνει τις ουρές των συσσιτίων;
Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Μα φυσικά η διαπλοκή που πνέει τα λοίσθια στα κεραμίδια μετά τον έντιμο αγώνα που έχει εξαπολύσει εναντίον της η λαοπρόβλητη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
