Πάλι Ρωσία, πάλι Wikileaks. Υπάρχει περίπτωση να μην είμαστε οι επόμενοι;

Πάλι Ρωσία, πάλι Wikileaks. Υπάρχει περίπτωση να μην είμαστε οι επόμενοι; Facebook Twitter
Εννοείται πως αν ο Πούτιν προέτρεπε τους Αμερικανούς να ψηφίσουν Τραμπ (με τον ίδιο τρόπο που μερικοί Ευρωπαίοι μας έλεγαν να ψηφίσουμε πχ. Σαμαρά), οι ψηφοφόροι θα γίνονταν έξαλλοι. Φαίνεται πως βρήκε πιο 'υποσυνείδητο' τρόπο. (Φωτ.: Kostas Tsironis / POOL / SOOC)
5

Η φάση θύμιζε το χακάρισμα των ημέιλ της Χίλαρι Κλίντον από ομάδες Ρώσων χάκερς, λίγο πριν τις αμερικανικές εκλογές, όταν ήταν το αδιαμφισβήτητο φαβορί. Όμως σε μία όχι και τόσο άσχετη κίνηση οι αρχές ζήτησαν να ξανανοίξει ο φάκελος της για την υπόθεση των δικών της ημέιλ (για την οποία είχε απαλλαχθεί), και αμαύρωσαν, μάλλον χωρίς λόγο, την εικόνα της στην τελευταία στροφή πριν τις εκλογές. Εννοείται ότι ο φάκελος ξαναέκλεισε λίγο μετά, μιας και δεν προέκυψε τίποτα νέο ή ενοχοποιητικό, όμως η ζημιά είχε γίνει. Η συσκότιση είναι ο σκοπός συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις και όχι η αποκάλυψη. Όταν διαρρέουν στο Wikileaks εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες κάποιου υποψήφιου, μένει η εντύπωση ότι "όλο και κάτι είχε να κρύψει". 

  

Από την άλλη το Wikileaks δεν δημοσίευσε τίποτα για τον Ντόναλντ Τραμπ, έναν υποψήφιο που όχι απλά έκρυβε πράγματα, αλλά έγινε ο πρώτος εδώ και δεκαετίες που δεν έχει δημοσιοποιήσει τα εκκαθαριστικά του σημειώματα. Ο Ασάνζ -που όπως αποδείχτηκε είχε στενές επαφές με ανθρώπους του Τραμπ πριν τις εκλογές και τους ενημέρωνε για τις πράξεις του εκ των προτέρων- είπε πως κανένας δεν του έστειλε χακαρισμένα αρχεία του Τραμπ και γι' αυτό δεν δημοσίευσε τίποτα κακό γι' αυτόν. Το γεγονός βέβαια πως οι Ρώσοι χάκερς έκλεψαν και έστειλαν στα Wikileaks μόνο στοιχεία της Κλίντον (κι ότι κανένας του χεριού της δεν προσπάθησε καν να κάνει κάτι αντίστοιχο εναντίον του Τραμπ) λέει κάτι.

  

Οι ίδιες ρωσικές ομάδες χάκερς φαίνεται πως βρίσκονται πίσω και απ' την προχτεσινή κυβερνοεπίθεση στην καμπάνια του Μακρόν, όταν ημέιλ μεγέθους 9 giga ανέβηκαν, πάλι, στο Wikileaks δυο μέρες πριν τις κρίσιμες εκλογές. Σε αντίθεση με την περίπτωση του Τραμπ, εδώ οι χάκερς τελικά την πάτησαν. Όχι μόνο δεν επηρέασαν τις εκλογές, αλλά το ποσοστό της Λεπέν θα είναι μάλλον μικρότερο κι απ' αυτό που της έδιναν οι δημοσκοπήσεις. 

Για αρκετούς μήνες προσπαθούσαν να κλέψουν αρχεία απ' την καμπάνια του Μακρόν, όμως αυτός είχε φροντίσει να έχει την καλύτερη δυνατή ασφάλεια - όλα τα passwords άλλαζαν αυτομάτως κάθε φορά που κάποιος προσπαθούσε να μπει στο σύστημα. Κι έτσι καθυστέρησε τους χάκερς τόσο, που όταν τελικά αυτοί πέτυχαν το σκοπό τους και το Wikileaks έτρεξε αμέσως να ανεβάσει το χύμα υλικό, ήταν πλέον Παρασκευή βράδυ, μια δυο ώρες πριν να ξεκινήσει η καθιερωμένη απαγόρευση συζητήσεων στα ΜΜΕ για πολιτικά ζητήματα που μπορούν να επηρεάσουν τις εκλογές. Ακόμα και να μην υπήρχε η απαγόρευση δημοσίευσης, ένα 24ωρο δεν θα ήταν αρκετό να αναλυθούν απ' τους δημοσιογράφους όλα τα ημέιλ, να επικοινωνηθούν οι όποιες ειδήσεις έβγαιναν από αυτά, και να άλλαζαν γνώμη εκατομμύρια ψηφοφόροι. Από αύριο θα δούμε αν υπήρχε κάτι ενδιαφέρον σ' αυτά.

  

Πάλι Ρωσία, πάλι Wikileaks. Υπάρχει περίπτωση να μην είμαστε οι επόμενοι; Facebook Twitter
Σχεδόν ένα μήνα πριν απ' τον πρώτο γύρο των Γαλλικών εκλογών, ο Πούτιν συνάντησε την Λεπέν. Εννοείται δεν επιδιώχθηκε καμία συνάντηση με άλλο υποψήφιο.

Πάντως την ίδια ώρα, η Μαρίν Λεπέν κατήγγειλε επίσης πως η καμπάνια της είχε πέσει θύμα κυβερνοεπίθεσης. Πολλοί θεωρούν πως έκανε την καταγγελία για ξεκάρφωμα μιας και κανένα ημέιλ ή έγγραφο δικό της δεν κυκλοφόρησε τελικά, όχι μόνο στο Wikileaks (φυσικά) αλλά και οπουδήποτε στο ίντερνετ. 

Κάθε τόσο ο Πούτιν λέει πως δεν θέλει να επηρεάσει τις εκλογές ξένων χωρών (ενίοτε "τσακώνεται" και με τον Τραμπ για να δείξει πως δεν είναι συνεργάτες, μετά όμως ξαναφιλιώνουν σε ανέλπιστα μικρό χρονικό διάστημα). Όταν οι Έλληνες γίνονται έξαλλοι που Ευρωπαίοι πολιτικοί έλεγαν τις γνώμες τους πριν από ελληνικές εκλογές, τους κατήγγειλαν για προσπάθεια επηρεασμού κλπ. Βέβαια που αυτοί το έκαναν ανοιχτά, σε αντίθεση με την πιθανή τακτική της Ρωσίας που πριμοδοτεί τον υποψήφιο της αρεσκείας της απαξιώνοντας -υπόγεια- τον αντίπαλο. Εννοείται πως αν ο Πούτιν προέτρεπε τους Αμερικανούς να ψηφίσουν Τραμπ (με τον ίδιο τρόπο που μερικοί Ευρωπαίοι μας έλεγαν να ψηφίσουμε πχ. Σαμαρά), οι ψηφοφόροι θα γίνονταν έξαλλοι και θα μαύριζαν τον "προδότη" Τραμπ. Τώρα όμως, χωρίς να πάρουν χαμπάρι τίποτα -και χωρίς να θέλουν να το πιστέψουν ακόμα- έκαναν ακριβώς αυτό που ήθελε.

Πάλι Ρωσία, πάλι Wikileaks. Υπάρχει περίπτωση να μην είμαστε οι επόμενοι; Facebook Twitter
Συνάντηση ομογενών της Ρωσίας με τον Αλέξη Τσίπρα. Μεταξύ τους κι ο Ιβάν Σαββίδης (Φωτ. αρχειου: Andrea Bonetti / PM Hand Out / SOOC)

Θα γίνουν άραγε τα ίδια και σε μας; Καθόλου απίθανο. Και όχι απαραίτητα απ' τη Ρωσία. Όταν οι ενδιαφερόμενες δυνάμεις -οι ΗΠΑ ας πούμε έχουν μακρά παράδοση σε απόπειρες επιρροής αποτελεσμάτων- βλέπουν πως μια τακτική πιάνει (αρκεί να μη γίνει τελευταία στιγμή, όπως με το χάκινγκ στον Μακρόν) θα την ακολουθήσουν κι αυτές. 

   

Τις τελευταίες μέρες πολλοί μιλούν για μια «ρωσοποίηση» της ελληνικής πολιτικής, με τον Ιβάν Σαββίδη, στενό φίλο του Πούτιν και θερμό υποστηρικτή του Τσίπρα, να θέλει να παίξει το ρόλο του ρυθμιστή.

Σε αντίθεση βέβαια με τους Αμερικανούς και τους Γάλλους (που θεωρούν τον Πούτιν αυταρχικό και αντιδημοκρατικό ηγέτη), οι -σε μεγάλο βαθμό Ρωσόφιλοι και φαν του Πούτιν- Έλληνες δεν θα χρειάζονταν και πολλά για να πειστούν να κάνουν ότι τους ζητήσει. 

  

Αλλά σε κάθε περίπτωση, αν ήμουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν θα ήμουν απλώς προσεκτικός: Θα σταματούσα εντελώς να επικοινωνώ μέσω ημέιλ. 

Mικροπράγματα
5

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

4 σχόλια
Άρη στην περίπτωση το '15 οι Ευρωπαίοι προέτρεπαν να ψηφίσουμε Σαμαρά γνωρίζοντας πως οι Έλληνες θα κάνουν το αντίθετο, δεν ήταν ηλίθιοι. Τα πράγματα ήταν απλά. Με Τσίπρα είτε θα γινόταν ρήξη και Ελλάδα θα έπαιρνε μόνο χρήματα για φάρμακα-ρύζι-ψωμί (θα μας ξεφορτώνονταν με το φταίξιμο καθαρά στον Αλέκση) ή θα υπέκυπταν σε ΟΛΑ τα μέτρα και ότι θα ακολουθούσε (με αποτέλεσμα την πιο σκληρη δημοσιονομική πολιτική που τα αστικά κόμματα θα μπορούσαν να διανοηθούν). Ο αλέκσης το κατάλαβε 6 μήνες μετά και εφόσον δεν είχε αρκετή στήριξη για Μαδουροποίηση αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο του προτεκτοράτου για την ώρα.Όσο για χάκινγκ στη ΝΔ, δεν χρειάζεται. Ο Αλέκσης όσο χάνει ψηφοφόρους κερδίζει σε διαπλοκή. Ας μην ξεχνάμε πως ο ελληνικός λαός λατρεύει τις συνομωσίες, είναι Ρωσόφιλος (από ΚΚΕ μέχρι ΧΑ), είναι αντιφιλελεύθερος επί της αρχής και ενημερώνεται σχεδόν αποκλειστικά από φυλλάδες και γλείφτες..
Πλέον κυκλοφορεί ποικιλοτρόπως στο διαδίκτυο ότι όποιον καρφώνει το wikileaks είναι αντιπαθής στη Μόσχα. Για τέτοια ανεξάρτητη πηγή μιλάμε. Αλλά πέρα από αυτό.... Η Μόσχα ενισχύει παγκοσμίως όλες τις πολιτικές δυνάμεις που την εξυπηρετούν. Για να μην κάνουμε σαν παιδιά, αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο. Προφανώς δεν θέλει η Ρωσία μία ενωμένη Ευρώπη που θα της κάνει εμπάργκο ή θα την κριτικάρει για τις στρατιωτικές και στρατηγικές της επιλογές. Προφανώς πίσω από Ευρωσκεπτικιστές σε όλη την ΕΕ κρύβεται χρηματοδότηση των Ρώσων. Έχει κανείς πλέον της εντύπωση πως όλα αυτά που συνέβαιναν στην Ελλάδα από το 2010 και μετά δεν ήταν υποκινούμενα και (όχι μόνο) από τη Μόσχα; Από που βρέθηκαν τα κεφάλαια να οργανώνονται διαρκώς πορείες, επιθέσεις αναρχικών και ακροαριστερών ομάδων και τραμπουκισμοί, να πληρώνονται αντιευρωπαϊκά έντυπα και δημοσιογράφοι, κλπ κλπ; Φυσικά μόνο η χρηματοδότηση και η πειρατεία δεν αρκούν. Πρέπει να βρεις πληθώρα χρήσιμων ηλίθιων και λαϊκή βάση. Αυτό πέτυχε στην Ελλάδα. Δεν πέτυχε στη Γαλλία, όπου οι πολίτες είναι σαφώς ανώτερου μορφωτικού επιπέδου και έχουν άλλη αντίληψη για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Για το Παρίσι να μην συζητήσουμε, τα είδες τα ποσοστά Μακρόν φίλε Άρη. Η Ρωσία καλά κάνει και προσπαθεί να εμπεδώσει τη δύναμη και την κυριαρχία της όπου μπορεί. Το θέμα είναι που είναι η ΕΕ. Κι εννοώ που είναι σε επίπεδο grass roots politics, που είναι σε επίπεδο αντικατασκοπείας, που είναι σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής οργάνωσης, που είναι να αντιμετωπίσει θεσμικά και οργανωμένα αυτήν την επίθεση. Πουθενά. Σχεδόν πουθενά.Δεν είναι όλοι οι πολίτες των χωρών της ΕΕ όπως οι Γάλλοι. Υπάρχουν και οι Έλληνες και δυστυχώς κι άλλοι "Έλληνες". ---
Διακαής πόθος των Ρώσων ήταν η άμεση πρόσβαση στην Μεσόγειο, συγκεκριμένα μέσω της Θεσσαλονίκης. (Βέβαια η Βουλγαρία δεν ανήκει πλέον στο στρατοπεδό τους--τουλάχιστον για την ώρα). Μένει λοιπόν να δούμε τι σημαίνει, επί της ουσίας πάντα, η απόκτηση του ΟΛΘ από τον Σαββίδη. Σίγουρα σε συνδυασμό με την δημιουργία εγχώριου Ρωσοφίλου συγκροτήματος ενημέρωσης, μπορεί να σημαίνει πολλά. Πάντως οι Ρώσοι είναι ξύπνιοι: απέφυγαν να χάσουν πολλά χρήματα δανείζοντας άμεσα στις συριζέικες ακρίδες, που τους έκαναν υποκλίσεις το 2015. Προτίμησαν πιο υπόγειες και επικερδείς διαδρομές.Όσο για τον Τραμπ, μην περιμένετε να αντιδράσει από μόνος του (εννοώ σε περίπτωση μελλοντικής άλωσης της Ελλάδας από τους Ρώσους). Αυτός περισσότερο ενδιαφέρεται να πουλήσει διαμερίσματα στο Μανχάτταν σε πλούσιους Ρώσους. Το τι θα κάνει το Ρεπουμπλικανικό κατεστημένο και η CIA βέβαια είναι άλλη υπόθεση.
"Διακαής πόθος των Ρώσων κλπ": Αυτό βέβαια ισχύει για 18ο-19ο αιώνα κυρίως (απλά είπα να ξεκινήσω το σχόλιο με εντυπωσιακό τρόπο, α λα Λαμπρος Κοντος--ο οποίος οφείλω να προσθέσω πως σχεδόν πάντα χρησιμοποιεί και ρητορικά μεγαλοπρεπείς κατακλείδες). Στην συγκεκριμένη συγκυρία οι Ρώσοι κυρίως υπονομευουν την ΕΕ μέσω της πιο αδύναμης και άρρωστης χώρα-μέλους της, της Ελλάδας.