Το έχω περάσει αυτό το στάδιο(σε εστία,με 1 δωμάτιο)και μάλιστα με μια πολύ καλή μου φίλη και το επιλέξαμε εμείς λόγω της στένης σχέσης που είχαμε τότε..Είναι πόλύ δύσκολο κομμάτι και δεν μπορεί να σε αφήσει ανεπερέαστη,όσο και αν το δουλέψεις..Μετά από 10 χρονία λοιπον ,αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουρία είναι οτι ο,τι κι αν προσπαθήσεις να κάνεις για να αλλάξεις την κατασταση(εφόσον αναφέρεις οτι λόγω οικονομικών δυσκολίων δεν μπορείς να αλλάξεις σπιτι) θα πρέπει να συμβιβαστεις με αυτην την ιδεα..Εφόσον περάσεις λοιπόν στο στάδιο της αποδοχής θα πάψεις να επικεντρώνεσαι σε αυτό,θα σταματήσει να σε "χαλάει" και κυρίως θα σταματήσεις να προσπαθείς να το αλλάξεις...Μετά από καποια χρόνια,όταν το φέρνεις στο μυαλό σου θα λες,εσκαγα για τετοια πραγματα? και θα γελάς...Ο χρόνος κυλάει νεράκι,κράτα όσο το δυνατόν πιο όμορφες αναμνήσεις,είναι τα καλύτερα σου χρόνια τώρα!Αυτά μένουν...η αγάπη και οι αναμνήσεις!
27.2.2013 | 17:24
Θέλω να πάει να πνιγεί η συγκάτοικός μου.
Μου πετάει κακίες και μπηχτές συγκεκαλυμμένες πίσω από χαμόγελο και χαρακτηρισμούς τύπου "γλυκούλα". Άντε ψόφα μωρή. Και το χειρότερο πρέπει να είμαι στο ίδιο δωμάτιο μαζί της μέχρι τον Ιούνιο. Γαμώτο βαρέθηκα να κάνω συνεχώς υποχωρήσεις και αυτή να είναι φαινομενικά σωστή. Καταραμένα λεφτά.
2
