Ένα από τα πιο γελοία πρόσωπα της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής ξανά στο προσκήνιο. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στα 78 του σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους της Ευρώπης αντί να αντικρίσει τον οριστικό αποκλεισμό του κάνει την παρουσία του ακόμα πιο δυναμική.
Ένα πρόσωπο που το μόνο που παρήγαγε τόσες δεκαετίες ήταν ένας ενοχλητικός θόρυβος.
Ο λαός στους δρόμους να διαμαρτύρεται αλλά όταν φτάνει η κρίσιμη στιγμή γίνεται αντικείμενο χειραγώγησης. Με την ψήφο έχει δύναμη αλλά δεν μπορεί να την αντιληφθεί γιατί είναι βουτηγμένος στην μαστούρα του.
Ένας λαός μαστουρωμένος δεκαετίες ολόκληρες από το τηλεοπτικό μονοπώλιο του Σίλβιο. Μπούτια, βυζιά, κιλότες. Καθημερινές «σκόνες» πάνω από το οικογενειακό τραπέζι. Και μετά η ηλικία του. Ένα γέρος με μαύρισμα, πλαστικές, εμφύτευση και πληρωμένα γκομενάκια. Η ιδανική φαντασίωση πριν κλείσεις τα μάτια σου.
Ο Σίλβιο κερδίζει τις εντυπώσεις όπως τις κερδίζει κάποιος που ρεύεται δυνατά σε δημόσιο χώρο, τόσο δυνατά ώστε να συγκεντρώσει τα βλέμματα πάνω του. Όλοι γυρίζουν και τον κοιτάζουν για την καφρίλα του και εκείνος νομίζει ότι το κάνουν για το θάρρος του.
Οι Έλληνες είμαστε εξοικειωμένοι σε τέτοιες προσωπικότητες. Σε προσωπικότητες της «καρδιάς μας» που μας κέρδισαν με αναβάσεις σε αλογάκια ντυμένοι Ζορό. Σε κάτι τύπους που το μόνο που έκαναν είναι να χορεύουν ωραίο ζεϊμπέκικο και να περπατάνε κορδωτοί σαν γύφτικα σκερπάνια καθώς οι κατηγορίες για σκάνδαλα έτρεχαν από τα μπατζάκια τους. Σε κάτι χύμα πληθωρικούς τύπους που «τα λένε έξω από τα δόντια» ενώ το μόνο που κάνουν είναι να πετάνε τις ευθύνες από πάνω τους. Σε όλους αυτούς που θα μπορούσαν να είναι κολλητοί του Σίλβιο. Το μεσογειακό ταμπεραμέντο μας ή «Ούνα φάτσα ούνα ράτσα»; Ότι και να ισχύει οι επιλογές είναι για κλάματα.
*Λογοπαίγνιο με τίτλους σημερινών εφημερίδων: «Μήνυμα Ιταλών κατά της Μέρκελ»
σχόλια