ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.6.2017 | 15:58

Στις δυσκολες στιγμες...

Σκεφτομαι ποσες δυσκολες καταστασεις εχω περασει μονη μου. Ποσες δυσκολες νυχτες που δεν χωρουσα και πνιγομουν μεσα στο σωμα μου, ποσες φορες φοβηθηκα ακομα και τη σκια μου. Ποσες φορες ο πονος και ο φοβος με ελιωσαν. Αλλες τοσες ειπα απο μεσα μου κανενας δεν με βοηθησε, κανεις δεν ειναι μαζι μου. Και μετα σκεφτηκα ποσες φορες ελειπα εγω απο ανθρωπους που ειχαν αναγκη; Ποσες φορες λειπουν οι ανθρωποι απο φιλους τους οταν εκεινοι περναν δυσκολιες και ας ειναι διπλα τους φαινομενικα; Αλλιως δεν γινεται να μιλαμε για τοση μοναξια. Απο εδω και περα οταν ποναω θα σκεφτομαι πως ο πονος του αλλου ισως ειναι μεγαλυτερος αλλωστε εχει μοναδα μετρησης ο πονος; ο πονος ειναι πονος.
1
 
 
 
 
σχόλια
Σε καταλαβαίνω κοπέλα μου. Δυστυχώς έτσι είναι. Οι υποτιθέμενοι φίλοι μας ουσιαστικά είναι μόνο για παρέα. Τουλάχιστον κατά συντριπτική πλειοψηφία. Στα δύσκολα, στα προβλήματα σπάνια θα ενδιαφερθούν, σπανιότερα θα τρέξουν να βοηθήσουν. Μα όπως λες και εσύ, σάμπως δεν κάνουμε κι εμείς τα ίδια; Όταν χανόμαστε, παντρευόμαστε, κάνουμε οικογένεια, βρίσκουμε σχέση κ.λ.π., μπαίνουν άλλες προτεραιότητες. Που καιρός μετά ν ασχοληθούμε με τον φίλο.Πόσες φορές δεν χρειάστηκα τους φίλους μου να με τρέξουν στο νοσοκομείο όταν ψηνόμουν στον πυρετό από γρίπη και άλλα συναφή νοσήματα. Κανείς δεν προθυμοποιήθηκε να με μεταφέρει, κανείς δεν μπόρεσε παρότι τους ζητήθηκε εκ μέρους μου ως βοήθεια. Και κανείς δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο να μάθει πως είμαι. Έτσι για τα μάτια του κόσμου. Μόνο ένας ήρθε και με είδε στο νοσοκομείο μία φορά. Και αυτός ήταν φίλος φίλου. Εκεί που δεν το περίμενα. Πίστεψέ με είναι σκληρά χαστούκια αυτά. Τουλάχιστον όμως γινόμαστε πιο δυνατοί και στηριζόμαστε μόνοι μας όσο μπορούμε. Όπως έλεγε και η Gena Davis σε μία ταινία: life is pain, get used to it (η ζωή είναι πόνος, συνήθισέ το).
Scroll to top icon