ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό που χάνεις γονιό (ειδικά σε σχετικά νεαρή ηλικία) και ο άμεσος κύκλος σου (φίλοι, σχέση) πιστεύουν ότι σε κάνα δίμηνο το πολύ θα είσαι οκ, να το κοιτάξετε (εσείς οι "άμεσοι κύκλοι").Κοπελιά, ο "Διονυσάκης" δε θα είναι ποτέ όπως ήταν πριν. Τώρα για εκείνον υπάρχει πόνος, μούδιασμα, ίσως και πρακτικά θέματα στην οικογένειά του που θα πρέπει να χειριστεί και η ζωή του έχει χωριστεί για πάντα στο Πριν και το Μετά.Ο πόνος της απόλυτης απώλειας σε καθορίζει ως άνθρωπο και οι "παρενέργειές" του οι ψυχολογικές και οι πρακτικές δρουν ως butterfly effect και σε ζυμώνουν με τρόπους που δε φαντάζεσαι.Αν πραγματικά στενοχωριέσαι για εκείνον και όχι για τις χαμένες εξόδους και την πορεία της σχέσης σας, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι υπομονή.Να του εκφράσεις πρώτα λεκτικά και ξεκάθαρα ότι θες να είσαι εκεί για εκείνον όποτε το χρειαστεί, και αν πράγματι το χρειαστεί και σε ζητήσει, δειξ'του το και πρακτικά. Με την παρουσία σου και την παρέα σου, με να τον ακούσεις, αν θέλει να μιλήσει.Αν δε θελήσει να μιλήσει, μην αποθαρρυνθείς, δώσε του χρόνο. Είναι κάτι πολύ δύσκολο, που ο καθένας χειρίζεται διαφορετικά. Ψυχραιμία και καλό κουράγιο!

Δώστου χρόνο και αν τον αγαπάς πραγματικά να είσαι δίπλα του...είναι πολύ δύσκολο αλλάζεις γενικά σε όλους τους τομείς μεγαλώνεις απότομα . Είναι πολύ νωπό ακόμα.

Νομίζω πως ο Διονυσάκης μετά το χαμό του πατέρα του δεν θα είναι ο ίδιος άνθρωπος. Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μας αλλάζει και μας συγκλονίζει. Νομίζω ότι το τελευταίο που (θα πρέπει να) απασχολεί το φίλο σου είναι να είστε όπως πριν. Προφανώς ακόμα βρίσκεται σε φάση πένθους.