Διαφωνώ με όλους σας.Ούτε χαμογελάω με τις "παροχές" στους πρόσφυγες, ούτε ζηλεύω. Πώς να χαμογελάσω με "παροχές" που δίνονται με σκοπό αυτοί οι άνθρωποι να χάσουν την αξιοπρέπειά τους; Φανταστείτε αντίστοιχα να δινόταν σε όλους σας το κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης (200 ευρώ) με όρους να χάσετε δια παντός το δικαίωμα εργασίας, σε κάθε τετράγωνο να υπάρχει φρουρός από τον οποίο θα πρέπει να ζητάτε άδεια για να το εγκαταλείψετε και να επιστρέψετε στο σπίτι σας, να απαγορεύεται η κυκλοφορία μετά τις 10, να σας κόβουν απροειδοποίητα ρεύμα και νερό, να έχετε ανάγκη τέτοιο επίδομα και να μην είναι βέβαιο πόσο θα διαρκέσει η "παροχή" του. Θα το ζηλεύατε; Θα χαμογελούσατε με εκείνους που θα το έπαιρναν; Σοβαρά, επειδή η κατάσταση των προσφύγων είναι αυτή και χειρότερη.Ούτε φοβάμαι τους πρόσφυγες. Όσο ξέρω αυτούς, άλλο τόσο ξέρω τον γείτονα απέναντι, μην πω ότι τον τελευταίο που τον ακούω συνέχεια να βρίζει τον ξέρω λιγότερο κι ούτε θέλω να τον μάθω παραπάνω. Ούτε θέλω να φανταστώ να γίνονται οι πρόσφυγες σαν αυτόν κι επειδή αμφιβάλλω αν μπορούν, μάλλον ο γείτονας ποτέ δε θα δεχτεί ότι μπορεί να ζήσει αρμονικά μαζί τους.
13.6.2017 | 14:15
Με αφορμή μια δημοσιεύση για τις εγκαταστάσεις των προσφύγων στις Σέρρες
Περνώντας πρόσφατα έξω από το μέρος όπου διαμένουν οι πρόσφυγες στις Σέρρες χαμογέλασα γιατί παρά τα όσα έχουν περάσει, είδα παιδιά να χαμογελάνε, να τρέχουν, να παίζουν σε κούνιες που εγκαταστάθηκαν εκεί. Αυτό που είδα όμως εγώ και με έκανε να χαμογελάσω, έκανε πολλούς συμπολίτες μου να εξοργιστούν. Το ότι δηλαδή τα παιδιά των προσφύγων έχουν κούνιες για να παίζουν ενώ τα δικά τους όχι. Το ότι στους πρόσφυγες έκαναν "μια χαρά σπίτια". Το ότι τα σπίτια τους έχουν ηλιακό θερμοσίφωνο. Το ότι τους ταίζουν ενώ υπάρχουν ελληνικές οικογένειες που πεινάνε. Κι έρχομαι σκεπτόμενη και λέω: Γιατί μας πειράζει τόσο το τι παροχές τους δίνονται; Γιατί επαναστατούμε δείχνοντας πόσα "λίγα" έχουμε σε σχέση με αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί ζηλεύουμε; Ζηλεύουμε άραγε και το γεγόνος ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν ξεριζωθεί από τον τόπο τους, ότι έχουν χάσει ανθρώπους απ' τη ζωή τους λόγω του πολέμου, ότι κινδύνεψαν κι οι ίδιοι να χάσουν τη ζωή τους; Αυτό το ζηλεύουμε ή κοιτάμε μόνο ότι μας συμφέρει άραγε;
5