ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.6.2017 | 14:36

Γάμος, χωρισμός, νέα σχέση.

Καλησπέρα. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου. Πριν ένα χρόνο ακριβώς παντρευτηκα και εδώ και 4 μήνες είμαι σε διάσταση με την σύζυγο μου. Ευτυχώς δεν υπάρχουν παιδιά. Πριν το γάμο είμασταν μαζί 7 χρόνια, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, εκτός βέβαια από τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όπου όλα άλλαξαν. Επαψα να νιώθω πράγματα, άφησα τον γάμο να γίνει (θα σας εξηγήσω παρακάτω), και έφτασα σε ένα σημείο που δεν άντεχα ούτε καν την παρουσία της και τα διελησα όλα. Δεν άντεχα να κάθομαι σπίτι. Ήθελα να ανοίξω την πόρτα να εξαφανιστω. Ο λόγος που της είπα ήταν ότι δεν άντεχα άλλο. Είχα ερωτευτεί άλλη γυναίκα. Δεν της είπα πια ήταν. Αν και μετά από λίγο το έμαθε από άτομο στην δουλειά μου. Τα πράγματα μεταξύ μας τώρα είναι πολύ άσχημα. Υπάρχουν νεύρα και θυμός από την πλευρά της και των δικών της, φυσικά δικαιολογιμενα. Τους φερθηκα με τον χειρότερο τρόπο. Ενώ εκείνοι με τον καλύτερο, μας έφτιαξαν σπίτι κ.τ.λ. Δεν υπογράφει για το διαζύγιο. Πριν λοιπόν περίπου 4 χρόνια γνώρισα μια συνάδελφο από την δουλειά και είχαμε μεταξύ μας περιστασιακες ερωτικές επαφές. Μια φορά το δίμηνο και αν. Λέγαμε μεταξύ μας ότι περνάμε καλά και μέχρι εκεί. Αν και από την πρώτη στιγμή είχα καταλάβει ότι εκείνη από την πλευρά της ένιωθε πράγματα για εμένα. Μου ζηταγε με κάθε ευκαιρία να βρεθούμε και εγώ ήμουν αυτός που της το εκοβα. Έδειχνε επίσης και σημάδια ζηλιας προς τις άλλες συναδέλφους που μου μιλαγανε, ακόμα και προς την τότε αραβωνιαστηκια μου (δεν είχαμε παντρευτεί ακόμα). Σε συζητήσεις που είχαμε κάνει, λέγαμε ότι όταν κάποιος από τους δύο μας νιώσει κάτι παραπάνω, αυτό μεταξύ μας πρέπει να σταματήσει γιατί δεν βγάζει πουθενά. Και φυσικά συμφωνήσαμε και οι δύο. Εκείνη ήταν παντρεμένη με 1 παιδάκι. Παράλληλα με αυτό που γινόταν με εμάς, έμεινε έγκυος από τον σύζυγό της και έκανε ένα ακόμα παιδί. Όσο ήταν έγκυος είχαμε κόψει τελείως τις επαφές μας. Μόλις όμως ξανά επέστρεψε στην δουλειά, με δική της πρωτοβουλία το συνεχίσαμε. Οσπου ξαφνικά πριν περίπου ενάμιση χρόνο άρχισα να νιώθω πράγματα έντονα για εκείνη. Δεν της ανέφερα τίποτα. Τα κράτησα όλα μέσα μου. Μου έλειπε, ήθελα να βρισκόμαστε πολύ περισσότερο, ζηλευα και εγώ με την σειρά μου. Καθόμουν και σκεφτόμουν ότι έπρεπε να το σταματήσω. Αυτό δεν θα βγάλει πουθενά. Έλεγα στον ευατο μου, μα τι κάνεις? Που πας να μπλέξεις? Είσαι μαλακας? Δεν βρήκα όμως την δύναμη να το κάνω. Και έτσι παντρευτηκα. Με τον σκοπό όλο αυτό να σταματήσει. ‌Η κοπέλα αυτή γενικά είναι κλειστός χαρακτήρας. Είχε προβλήματα με την μαμά της(ήταν άρρωστη) και δεν μου είχε αναφέρει κάτι. Οσπου πριν 8 μήνες και ενώ είχαμε κανονίσει να πάμε βόλτα, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ότι δεν θα έρθω γιατί πέθανε η μαμά μου............ Τρελάθηκα....... Στην κοιδεια την είδα σε τέτοια κατάσταση που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ. Ήθελα να πεθάνω. Ήθελα να κλαψω πάνω της. Να αναφέρω ότι είναι μοναχοπαιδι και ότι η μαμά της ήταν το μόνο στήριγμα που είχε. ‌‌Σε μια λοιπόν επίσκεψη στο σπίτι της λίγες μέρες μετά μου είπε ότι θα φύγει από την δουλειά για να πάει σε άλλη εταιρία. Στη θέση όπου εργαζόταν η μαμά της. Εκεί λυγισα. Της είπα ότι την αγαπάω, ότι δεν θέλω να φύγει, ότι δεν θα το αντέξω να την χάσω. Και εκείνη με την σειρά της μου είπε ότι με αγαπαει, ότι δεν θέλει να με χάσει. Έτσι λοιπόν έμεινε στην δουλειά. ‌‌‌Εγω μετά από μερικούς μήνες χωρισα. Και μετά από ένα μήνα από εμένα χώρισε και εκείνη με τον άντρα της. Είμαστε μαζί. Όχι βέβαια φανερά. Κρατάμε απόσταση για τα παιδιά. Και προσπαθούμε για να μπω σιγά σιγά στην ζωή τους. Τα πάμε σχετικά καλά. Αν και μερικές φορές νιώθει ανασφάλειες. ‌‌Τι λέτε ποσος καιρός θα χρειαστεί για τα παιδιά? Η κόρη της είναι 8 και ο μικρός 2. Να σημειώσω ότι ο μικρός με λατρεύει και η μικρή με ξέρει. Δείχνει να με συμπαθεί. ‌‌
19
 
 
 
 
σχόλια
Έχουμε και λέμε... Μια κοπέλα που σε παντρεύτηκε και το πλήρωσε ακριβά.. Ένας άντρας που την πλήρωσε λόγω ορέξεως της γυναίκας του.. Και τα πραγματικά θύματα της όλης κατάστασης τα παιδιά... Μου αρέσει που έχεις θράσος να ζητάς και συμβουλή... Gameofdrones... αυτά τα άτομα οδηγούνται από εγωισμό, βόλεμα, αναισθησία, και σε πολλές περιπτώσεις σκατοψυχια...
Κάνει τρελή ζέστη και με φούντωσες χειρότερα εξομολογούμενε! Που θες και συμβουλή!Σορυ, αλλά θα αγνοήσω το "πρόβλημά" σου και θα προχωρήσω σε προσωπικό παραλήρημα και απορίες:Τι στο καλο θέλετε από τη ζωή σας και τι σκ@τ@ πίτουρα έχετε στο κεφάλι σας όλοι εσείς οι δεσμευμένοι που όχι μόνο το έχετε ευκολάκι και μέρος του προγράμματος να ξενοπηδάτε, αλλά κάνετε και παράλληλη σχέση;Παντρεμένος μπορεί να μην ήσουν ακόμα όταν άρχισες με τη συνάδελφο, αλλά σύμφωνα με όσα λες ήσουν αρραβωνιασμένος και σε μια σχέση κοντά 4 ετών! Αυτή δε, παντρεμένη και με παιδί!Δηλαδή, οι "στάνταρ" σχέσεις σας τι ρόλο παίζουν για εσάς; Τις έχετε ως κοινωνικό αξεσουάρ, για να λέτε στον περίγυρο ότι "έχω σχέση/είμαι αρραβωνιασμένος/είμαι παντρεμένη", αλλά από ουσία μηδέν και κρατάτε και μάτια και φερμουάρ ανοιχτά (προφανώς συχνά και καρδιά) για την επόμενη κατάκτηση;Κι εγώ σου λέω είσαι σε μακροχρόνια σχέση, αρραβώνα ή γάμο και συνειδητοποιείς ότι η σχέση αυτή καλώς ή κακώς και παρά τις αρχικές προθέσεις έκανε τον κύκλο της για σένα και σου έχει τελειώσει. Ως εκεί, θεωρητικά θεμιτό. Γιατί δε χωρίζεις ντόμπρα και σταράτα, να μείνεις και συ ελεύθερος να κάνεις ό,τι γουστάρεις και χωρίς να τα φορτώνεις στην πλάτη κανενός; Γιατί είσαι τόσο θρασύδειλος/η;Φτάνουμε όλοι μας κοτζάμ γαϊδούρια ηλικιακά, σπέρνουμε και παιδιά που θα πρέπει να αναθρέψουμε και να καθοδηγήσουμε, τρομάρα μας, αλλά κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του, ούτε στηρίζει υπεύθυνα τις επιλογές του. Ο γάμος αγαπητέ, ή όποια άλλη μορφή μακρόχρονης ή και ισόβιας δέσμευσης επιλέγει κανείς, εξυπακούεται ότι δε θα είναι ρόδινη πάντα και ότι θα έχει ζόρια και αλλαγές. Είναι απόλυτα φυσικό, γιατί μιλάμε για σχέσεις ετών, σχέσεις που φέρουν (υποτίθεται) το βάρος φάσεων ζωής και δημιουργίας νέων ανθρώπων και ενός πυρήνα ανθρώπων. Από ένα σημείο και μετά φυσικά και δε μιλάμε για το ποιος και τι του κ@υλώνει του καθενός (συγχωρήστε μου τα Γαλλικά σήμερα), αλλά για επιλογή πορείας ζωής. Γι'αυτό πρέπει να έχουμε τη στοιχειώδη ειλικρίνεια και ωριμότητα, ώστε να έχουμε απόλυτη επίγνωση των λόγων που μας οδήγησαν σε αυτή την επιλογή. Εν ολίγοις, το νιώθεις 100% να είσαι σε μια σχέση, αργότερα σε ένα γάμο, καλό μου; Καλώς, προχώρα. Είσαι σε μεσοβέζικη ή σε "κρύα" φάση; Μη βασανίζεις και τον άλλον άνθρωπο. Ναι οκ, πάντα ένας χωρισμός θα είναι επίπονος, άβολος και θα έχει συνέπειες και παρελκόμενα οικογενειακά και κοινωνικά πολλές φορές, αλλά θα κάνει τον κύκλο του και θα περάσει. Man up και δέξου τις συνέπειες.Τώρα εσύ έτσι όπως τα κάνατε, τι να πω, καλά μυαλά. Τουλάχιστον βάλτε σε πρώτη μοίρα τις ανάγκες των ίδιων των παιδιών που περνάνε αυτό το τραύμα και όχι απλά το πώς θα τους γίνεις αρεστός.
troufaki, ειλικρινά ρισπέκτ!Που το διάβασες όλο εννοώ, παρασύρθηκα πάλι κι έγραψα σεντόνι. Δεν άντεξα, είναι απορίες και αγανάκτηση χρόνων! Πραγματικά θα ήθελα κάποιος από τους "cheaters" να μου εξηγήσει το σκεπτικό του (αν μιλάμε για σκεπτικό και όχι για απλή αναισθησία).
Εμένα δε με πειράζει που ερωτεύτηκαν, συμβαίνει. Γιατί όμως πρέπει να κοροϊδεύουν τόσο κόσμο, δεν μπορώ να καταλάβω. Αυτό το παράλληλο. Ξε-ερωτεύτηκες τη σχέση σου και σε τράβηξε άλλος άνθρωπος; Οκ κανένα πρόβλημα. Χώρισε και προχώρα παρακάτω. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δε, όχι μόνο δεν χώρισε, αλλά παντρεύτηκε κιόλας, ενώ η παράλληλη σχέση υπήρχε για χρόνια. Γιατί; Κι εγώ την ίδια απορία με σένα έχω GoD
troufaki μου, ακριβώς αυτή την δικαιολογία θα σου έδιναν. Δήθεν τάχα μου, τόσο αποστομωτική αυτή η δικαιολογία του έρωτα! Φυσικά και μπορεί να προκύψει και όταν θα τους έλεγες μα γιατί δεν χώρισες, οι δικαιολογίες θα ήταν οι εξής παρακάτω:-Για τα παιδιά -Δεν χαλάς έτσι μια μακροχρόνια σχέση -Προέκυψαν όλα ξαφνικά και γρήγορα Και πολλά άλλα.
Δε θα μιλήσω για εσένα. Θα μιλήσω για εκείνη. Σοβαρά, μπορείς να είσαι με μια γυναίκα η οποία πήγαινε μαζί σου και έκανε παιδιά στον άντρα της; Που ήταν παντρεμένη και έκανε ζήλιες σε εσένα, αλλά γύριζε και κοιμόταν δίπλα σε άλλον; και πιθανόν έλεγε τα ίδια που σου έλεγε και λέει; Που την μοιραζόσουν μια στο τόσο; Που έπαιζε θέατρο στον άντρα της και έκανε την καλή γυναικούλα; Ότι τι; Πιστεύεις ότι εσύ είσαι ξεχωριστός και ότι δε θα μπεις με μαθηματική ακρίβεια στη θέση του κερατά; Γιατί ρε φίλε;
Στην περίπτωση που δεν τρολάρεις, εύχομαι οι δύο πρώην σας να βρουν αξιόλογους ανθρώπους να κάνουν τη ζωή τους και να ευτυχήσουν. Για τα παιδιά, μακάρι να έπαιρνε ο πατέρας την επιμέλεια και να μην τα ξαναβλέπατε ποτέ.Το τί είστε κι εσύ κι αυτή δε θα μπω καν στον κόπο να το σχολιάσω, με κάλυψαν οι προηγούμενοι. Το μόνο που θα ήθελα να μάθω είναι αν νιώθετε καθόλου ντροπή που εξαπατήσατε τόσα άτομα με την αισχρή συμπεριφορά σας.
Δηλαδή εσένα αυτό που σε απασχολεί είναι το ποτε θα το πειτε στα παδιά; Το οτι εξαπατούσες μια γυναίκα και την παντρεύτηκες μάλιστα ενώ ήδη την απατούσες σε αφήνει παγερά αδιάφορο; Δε νοιωθεις τύψεις. Καλά και η άλλη βέβαια απατούσε τον σύζυγό της ενώ ήθελαν να κάνουν παιδί. Νομίζω αξίζετε ο ένας στον άλλον, τα καημένα τα παδιά βέβαια δε φταίνε σε κάτι..κρίμα
Σπέρνοντας ανέμους, θερίζεις θύελλες αγαπητέ... Όντως δεν κολλάνε κάποια πράγματα. Γιατί να τη χάσεις επειδή θα άλλαζε εταιρεία; Σε άλλη θέση θα πήγαινε, όχι πόλη/χώρα/πλανήτη. Τέλος πάντων, καλό σπιτικό θα ανοίξετε και εσείς... Αν προλάβετε!
Τα μονά παιδιά που βλέπω είσαι εσύ και αυτή που είσαι μαζί της τώρα. Τι βιάζεστε να παντρευτείτε και να φέρετε παιδιά στον κόσμο τόσο ανωριμοι καιμη κατασταλαγμενοι αβθρωποι
Κρατά μακριά τα παιδιά από όλο αυτό γιατί το πιθανότερο είναι σε κάνα δυο χρονακια να έχεις βρει την επόμενη και είναι κρίμα τα δικά σας ψυχολογικά να περάσουν στα παιδιά .
Scroll to top icon