ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα στην παρέα. Μπαίνω λίγο καιρό εδώ και είπα κι εγώ να γράψω την ιστορία μου. Δεν θα σας κουράσω πολύ. Πριν από περίπου 2 χρόνια είχα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, οι γιατροί μου έδιναν 30 με 35% πιθανότητες να ζήσω. Δεν το έβαλα κάτω και τελικά βγήκα νικητής. Δεν μπορώ να πω ότι χάρηκα γιατί στο δωμάτιο που ήμουν ήταν και μια κοπέλα. Η κοπέλα αυτή, από την πρώτη μέρα, ήταν πάντα χαμογελαστή, ευδιάθετη λες και ήταν τελείως υγιής και δεν την ένοιαζε καθόλου αν θα ερχόταν το απεφευκτέο. Όταν έφυγα από το κέντρο στεναχωρήθηκα γιατί θα την άφηνα μόνη της. Δεν είχε κανέναν. Βέβαια να πω ότι είμαι λίγο απόμακρος δεν κάνω εύκολα φιλίες, δεν είναι από κακία απλά είμαι λίγο απόμακρος αλλά αυτή η κοπέλα από την πρώτη στιγμή ήταν πολύ καλή μαζί μου. Πριν μια εβδομάδα λοιπόν την είδα στο σούπερ μάρκετ. Δεν ήμουν σίγουρος αν ήταν αυτή. Ήρθε κοντά μου και με ακούμπησε από τον ώμο και μου είπε 'Νίκο τι κάνεις; Με θυμάσαι; Είμαι η Μαρία από το κέντρο'. Εγώ έμεινα κάγκελο. Ακόμα και τώρα που σας το γράφω ανατριχιάζω ολόκληρος. Ανανεωμένη πλήρως είχε αποκτήσει ξανά τα μαλλιά της και ήταν το ίδιο όμορφη και ακόμα περισσότερο. Δεν ξέρω αλλά από εκείνη την ημέρα δεν την έχω βγάλει από το μυαλό μου. Την σκέφτομαι συνέχεια. Το χαμόγελο της, τον τρόπο που μιλάει, τον τρόπο που εκφράζεται. Όλα. Είμαστε φίλοι στο facebook και απ'ότι βλέπω μάλλον δεν έχει αγόρι. Σκέφτομαι να της προτείνω να βγούμε μια μέρα για έναν καφέ αλλά δεν ξέρω. Αυτά τα λίγα και καλά. Συγνώμη αν σας κούρασα. Σας ευχάριστω για τον χρόνο που διαθέσατε να διαβάσετε το μήνυμα μου. Να περνάτε όλοι καλά και να χαμογελάτε. Μεγάλη υπόθεση το γέλιο φίλοι μου. Καλό βράδυ σε όλους. :)