ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν θέλω κάπου να τα γράψω να βγάλω το άχτι μου και επειδή κάτι τεέτοια δεν μου αρέσει να τα συζητάω με τρίτους είστε οι τυχερόι. Αρχίζω...Με την πρώτη μου σχέση που είμαστε μαζί 7 μήνες, όλα πήγαιναν αψογα. Μου φερόταν πάρα πολύ καλά και εγώ το ίδιο, αισθανόμουν λοιπόν ότι μπορώ να είμαι εντελώς ο εαυτός μου μαζί του, με τις χαζομάρες μου με τις ανασφάλειες μου, με τις ευαισθησίες μου με τα πάντα. Και έτσι ανοίχτηκα εντελώς και δεν το μετανιώνω γιατί αυτό είναι και το νόημα. Αυτός μετά σιγά σιγά άλλαξε συμπεριφορα (αφού πρόλαβα και ερωτευτηκά) ενώ εγώ έκανα μέχρι στιγμής ότι μπορώ για να είμαι σταθερα το ίδιο καλή. Συγκεκριμένα άρχισε να κάνει χοντροκομμένα αστεία, αγενή σχόλια, να με μειώνει στα πλαίσια της πλάκας, να προσπαθεί να με κάνει να ζηλέψω πάλι με ηλίθια αστεία και αρχίσε επίσης να δείχνει πόσο ψώνιο είναι. Και μιλάμε για ψώνιο στα πλαίσια της αλαζονείας. Αν κάνει κάτι καλό, αν τον κοιτάξει κάποια, ή γενικά έτσι στο ασχετό αρχίζει να κοκορευται δίχως έλεος. Αν κάνει κάτι καλό για μένα πάλι κοκορευεται δίχως ελέος, ενω με μειωνει ταυτόχρονα. Και το αποκορύφωμα...Θεωρεί ξέρω γω ότι είναι το νούμερο ένα κελεπούρι και ότι δεν πρόκειται να βρω καλύτερο αν διανοηθώ να χωρίσω την μεγαλειότητα του. Και φαινομενικά όντως είναι ’’τέλειος’’. Ευγενικός, ωραιος, δημοφιλής, με αυτοπεποίθηση , προσπαθει να βοηθάει όπου μπορέι, φιλόδοξος κλπ κλπ κλπ. Και εξαιτίας αυτών έχει το στυλάκι ότι όλος ο κόσμος μου ανήκει. Αυτό που λέμε ’’entitled''. Kαι ώραια, ας είναι και ο θεος ο ίδιος, την όλη φάση ’’είμαι καλυτερος από εσένα’’ δεν την σηκώνω άλλο. Εγω αρχικά του εξηγούσα όμορφα και ήρεμα, ότι με πληγώνει η συμπεριφορα του άλλα τίποτα...Μετά βρέθηκα εγώ να είμαι αυτή με τα νέυρα και η κακιά της υπόθεσης που δεν μπορεί να μην γκρινιάξει, όταν κάνει την μία πατάτα μετά την άλλη. Παίζει αυτό το ’’δυναμικό και τέλειο’’ αγόρι να είναι εν τέλει και ο πιο ανασφαλής τύπος που ξέρω, η μεγαλύτερη κότα. Η ανασφάλεια που κουβάλει φαίνεται όλο και πιο έντονα. Ότι είναι ερωτευμένος αν και αποφέυγει να το λέει συχνά, βγάζει μάτι απο χιλιόμετρα και αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι αυτή του η συμπεριφορά είναι ένας ηλίθιος τρόπος μειονοντας με να με κρατήσει. Λοιπόν δεν ξέρω αν το κάνει συνειδητά ή ασυνείδητα, αλλά οι καλοσύνες μας τελείωσαν. Είναι απόλυτα αδικό εγω να είμαι εντέλως τσιτσιδι (συναισθηματικα) μπροστά του και αυτός να φοραέι ακόμα την πανοπλία της ’’τελειοτητας του πιο σπουδαίου’’. Θα φας μπηχτες, θα σε μειωνω όπως με μειωνεις χωρίς να δαγκώνω την γλώσσα μου κάθε φορά να δούμε πόσο θα αντέξεις. Απλά θα σου λεω πόσο ψώναρα και ανασφαλής είσαι και αν δεν αλλάξεις τρόπους όντως θα βρω καλύτερο. Ο μόνος λόγος που δεν σε παρατάω από τώρα, είναι γιατί θέλω πρώτα να ξενερώσω πλήρως, θέλω πρώτα να σε ξε-ερωτευτώ εντελώς ,να σε αντιπαθησω κιολας μην σου πω για να μου το κάνω ευκολοτερο και να μην έχω δευτερες σκέψεις και πισωγυρίσματα.