ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή το θάνατο της Ν.Καραγιάννη ο τηλεοπτικός κόσμος βρήκε ξανά την ευκαιρία να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο, για να κερδίσει τηλεθέαση. Η διαδικασία γνωστή:Η ζωή της εκλιπούσας θα μπει κάτω από το μικροσκόπιο.Η επικοινωνία με πρόσωπα του στενού κύκλου είναι το ιδανικό, καθώς η φόρτιση δύσκολα θα κρυφτεί από το φακό την στιγμή που ο δημοσιογράφος με τα ανθρωποφαγικά ένστικτα θα κάνει ερωτήσεις τύπου: > (!) , > (Σε αυτό το σημείο κάποιος θα πει ότι είναι επιλογή τους να βγαίνουν στα ΜΜΕ, όμως αναλογιστείτε πως είναι ,εν μέσω πένθους, να δέχεσαι συνεχώς τηλεφωνήματα από "δημοσιογράφους". Κάποια στιγμή μιλάς, είτε για να σταματήσουν να σ'ενοχλούν είτε για να διαψεύσεις διάφορα επινοημένα σενάρια γύρω από το θάνατο. Συγγνώμη, όχι επινοημένα, σενάρια "έγκυρων δημοσιογραφικών κύκλων")Φυσικά δεν πτοούμαστε αν δε βρεθεί οικογενειακό πρόσωπο διατεθειμένο να μιλήσει. Καταφεύγουμε σε λύσεις ανάγκης, που προσφέρουν αλησμόνητους τίτλους ρεπορτάζ:>>>>>Οι συνεντεύξεις των παραπάνω προσώπων θα είναι ντυμένες με τις πιο πένθιμες/ μελαγχολικές μελωδίες.Ενδεικτικά αναφέρω το My Immortal, Nothing else matters, το soundtrack της Amelie, Hurt του J.Cash.Αφού εξαντλήσουμε τη λίστα των "φίλων κ γνωστών" ,επιστρέφουμε στο στούντιο. Το κλίμα βαρύ...Η παρουσιάστρια έχει φορέσει το προσωπείο της λύπης/ έκπληξης/ περισυλλογής. Τι κι αν πριν τρία λεπτά έδινε εντολές στον κομμωτή της μπροστά στον καθρέφτη; Τώρα πενθεί. Αναστενάζει, σφίγγει το στόμα (καλά, γι' αυτό ενδέχεται να ευθύνεται το νυστέρι) ,κοιτάει κάτω.Πίσω της προβάλλονται σοκαριστικές φωτογραφίες της νεκρής, διόλου τυχαία επιλεγμένες. Σκοπός να καθηλώσουμε στους δέκτες τους περίεργους τηλεθεατές, να τους σοκάρουμε για να μείνουν να δουν κι άλλο υλικό. (εδώ, θα παρομοιάσω το κοινό, με κάποιους που πηγαίνουν στα θρίλερ, κλείνουν τα μάτια κ σταδιακά τ' ανοίγουν να δουν το σπλάτερ. Κάπως έτσι: > ,φωνάζει η κυρά-Μαρίκα, ενώ έχει γουρλώσει τα μάτια της που διψάνε για ακόμα πιο σκελετωμένες φωτογραφίες)Στο τηλε-πένθος της παρουσιάστριας συμπαραστέκονται διάφοροι καλεσμένοι: Ό,τι πιο κοντινό σε σελέμπριτυ βρέθηκε βρε αδερφέ. Ο κομμωτής της, η συμπαρουσιάστρια σε εκπομπή που τέλειωσε προ δεκαετίας. Το μοιρολόι αρχίζει.Έπειτα, είναι η σειρά της επιστήμης. (θεμιτό, όταν έχει σκοπό να ενημερώσει για μια ασθένεια κ την αντιμετώπισή της) Θα απαντήσει φλέγοντα ερωτήματα:Τι είχε; Τι σκεφτόταν; Ευθύνεται για το θάνατό της; Ώστε ευθύνεται, ε; Ας την καταδικάσουμε μετά θάνατον, που δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τα ψυχικά νοσήματα. Έφταιγε, σπεύδει να ξεκαθαρίσει η παρουσιάστρια, με ύφος "τα 'θελες και τα 'παθες". Πολύ πιθανό να έφταιγε, αλλά δεν ωφελεί σε τίποτα η απόδοση ευθυνών τώρα.Φυσικά το θέμα αυτό θα κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα.Όσο το δυνατόν περισσότερες μέρες.Θα μιλήσει ο τάδε άκυρος, ο δείνα. "Νέα τροπή στο μυστηριώδη θάνατο", "Τι λέει η οικογένεια", "Τι έδειξε το ιατροδικαστικό πόρισμα".Θα καλυφθεί η κηδεία, τα σαράντα, το μνημόσυνο, θα εξετάσουν κάθε σπιθαμή της ζωής της, Όχι δε θα το αφήσουν, δεν τους τυχαίνει κάθε μέρα τέτοιο μαύρο θέμα! Κι όταν πια ο κόσμος χορτάσει από κιτρινισμό, όταν συνηθίσουν τις φωτογραφίες με το καταβεβλημένο σώμα της και αυτό μεταφραστεί σε χαμηλά νούμερα, θα σταματήσουν κ θα αφήσουν τη νεκρή στην ησυχία της.(Πώς είναι τα κοράκια που χορταίνουν από το πτώμα κ αφήνουν πίσω τον σκελετό-Κάπως έτσι)Τότε μπορεί να ακουστεί και καμιά κωμικοτραγική δήλωση τύπου: "Από σεβασμό στην οικογένεια αποφασίσαμε να μην ασχοληθούμε περαιτέρω με το θέμα"ΥΓ: Δε μ'αρέσει να τσουβαλιάζω κόσμο. Είναι λογικό να γίνει είδηση ο θάνατος, τα αίτια. Είναι επίσης θετικό με αφορμή αυτό το δυσάρεστο γεγονός να γίνει σοβαρή κουβέντα (από επιστήμονες) για τη νευρική ανορεξία.Άλλο η δημοσιογραφία, η πρόληψη κ άλλο η μετατροπή ενός θανάτου σε σίριαλ.Φ.Β.