ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: η θεωρητικοποίηση του φλου

Στο σημερινό «Α μπα»: η θεωρητικοποίηση του φλου Facebook Twitter
74


__________________
1.

Βρε α-μπα μου έγινε κάτι με μια φίλη μου που με στεναχώρησε πολύ . Πρόκειται για την πιο κοντινή μου φίλη, την κολλητή μου. Γνωριστήκαμε μέσα από δραστηριότητες που αφορούν τα κοινά του Δήμου μας και τα σχολεία συλλόγους γονέων κλπ. Μοιάζουμε σε πολλά διαφέρουμε σε άλλα τόσα άλλα αγαπιόμαστε. Χτες λοιπόν μου είπε πως θα πάει να καθαρίσει τα γραφεία κάποιου συλλόγου μαζί με μια άλλη κοπέλα. Η φίλη μου δεν ανήκει στο ΔΣ η άλλη ειναι Μέλος. Όταν μου το είπε αυτο τη ρώτησα γιατί αυτό είναι δική της δουλειά τη στιγμή που το ΔΣ έχει 7 μέλη ικανά και υγιή και θα πρέπει να μεριμνήσουν για την καθαριότητα του χώρου. Να μην τα πολυλογώ το ΔΣ έχει δύο γυναίκες η μια έχει άσθμα και δεν μπορεί οπότε ανέλαβε η άλλη και η φίλη μου θα την βοηθήσει. Τα 5 μέλη άντρες θεώρησαν όλες τους αυτονόητο πως δεν θα συμμετάσχουν και δεν τους το είπαν καν. Εκεί λοιπόν της είπα πως έτσι τους κακομαθαινουν να βρίσκουν καθαρά και να το θεωρούν αυτονόητο και πως θα έπρεπε το θέμα να τεθεί στο ΔΣ ώστε να αναλάβουν όλοι την ευθύνη που τους αναλογεί στο κάτω κάτω και όποιος δεν μπορεί να καθαρίσει σε πληρώσει και επιτέλους‚ να καταλάβουν πως είναι ένα συλλογικό όργανο και δεν θα περιμένουν τις γυναίκες να κάνουν τις δουλειές. Που δεν ξέρω και αν περιμένουν αφού αυτές δεν έθεσαν καν το θέμα. Της είπα μετά πως δεν είναι δυνατό ή γυναίκες δραστήριες και δυναμικές που ασχολούνται με τα κοινά να θεωρούν αυτονόητο πως θα καθαρίσουν επειδή είναι γυναίκες Η απάντηση της ήταν πως σιγά δε θα κάψουμε και τα σουτιέν μας .... Περιορίστηκε να της πω πως το θέμα είναι πολύ σοβαρότερο από αυτή την κλισέ αηδία που λένε οι πιο πολλοί για το φεμινισμό ( που δεν είχε καν αναφερθεί στην κουβέντα πριν) και μη θέλοντας να συγκρουστω αλλάξαμε και οι δύο κουβέντα. Με στεναχώρησε όμως η αντίδραση της και το βράδυ υποτίθεται θα ερχόταν για καφέ αλλά δε με πήρε καν τηλέφωνο. Να σημειώσω πως η φίλη μου είναι ένας άνθρωπος που της αρέσει να προσφέρει αλλά ήθελα να της πω πως είναι προσφορά να πηγαίνει να βοηθήσει στις δουλειές μια φίλη που έκανε εγχείρηση (όπως έχει κάνει πρόσφατα ) και άλλο να την εκμεταλλεύονται 5 μσντραχαλοι . Μήπως τελικά δεν έπρεπε να εχω πει κάτι; Υ.Γ. Έχω αντιμετωπίσει αυτό το θέμα και στο γραφείο πριν από χρόνια που όταν πρώτο πήγα οι άντρες περίμεναν και οι γυναίκες αναλάμβαναν το πλύσιμο των φλιτζανιών κλπ. Εγω Φυσικά είχα αρνηθεί λέγοντάς πως ή θα πλένουμε όλοι με τη σειρά ή ο καθένας τα δικά του.
- βαθιά απογοητευμένη

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις μάλλον δίκιο και άδικο μαζί. Εξαρτάται περισσότερο από το πώς το βλέπει η φίλη σου, και όχι πώς το βλέπεις εσύ αυτό που κάνει η φίλη σου. Ως ένα σημείο έχεις απόλυτο δίκιο, με την έννοια ότι αποκλείεται κάποιος από τους άντρες του ΔΣ να σκεφτόταν έστω και ως πιθανότητα να πάει να καθαρίσει τα γραφεία. Όμως κάποιος πρέπει κάποτε να τα καθαρίσει, και αν η φίλη σου το έκανε από απλώς καλή καρδιά, δεν χρειάζεται να την κριτικάρεις. Καταλαβαίνω πολύ καλά τι λες. Θέλει να πάει να καθαρίσει επειδή είναι άνθρωπος που βοηθάει, ή έχει μάθει ότι είναι δική της δουλειά αυτό το θέμα επειδή είναι γυναικεία υπόθεση η περιποίηση, η συμπαράσταση στον άρρωστο, η καθαριότητα και γενικώς η νοικοκυροσύνη; Δεν είναι δυνατόν να ξεχωρίσουμε το ένα από το άλλο.


Η φίλη σου ενοχλήθηκε επειδή ουσιαστικά την είπες θύμα, και είτε είναι, είτε δεν είναι, δεν είναι ωραίο να ακούς κάτι τέτοιο. Χρειάζεται περισσότερη λεπτότητα. Θα μπορούσες να πεις το ίδιο με πολύ πιο ήπια λόγια, και ίσως να την έβαζες σε σκέψεις, χωρίς να χρειάζεται να αλλάξει το αποτέλεσμα.


Συμφωνώ μαζί σου ότι αυτή είναι υποχρέωση όλων και το σωστό είναι να πληρωθεί κάποιος από όλους για να κάνει αυτή τη δουλειά συστηματικά, αντί να ελπίζουν στην καλοσύνη των άλλων. Τώρα καλύτερα να μιλήσεις με τη φίλη σου και να της εξηγήσεις την στάση σου σε αυτό το θέμα, φέρνοντας το παράδειγμα που μας είπες εδώ. Ίσως έτσι προκύψει συζήτηση αντί για παρεξήγηση.


__________________
2.

Helloo! Αφού διάβασα για ακόμη μια φορά τη στήλη σου, μου ήρθε στο μυαλό κάτι που θέλω να το συζητήσω. Είμαι μικρή 20 χρονών αλλά νιώθω "μεγάλη" και κάπως σοβαρή για την ηλικία μου. Έχω 2 φίλους καλούς παιδικούς που σε γενικές γραμμές είμαστε καλά. Όσο μεγαλώνουμε όμως ο καθένας γνωρίζει και νέα άτομα, τυχαία ή από τη σχολή και ακούγοντας τις ιστορίες των φίλων μου θέλω να σταματήσω να κάνω παρέα μαζί τους. Έχουν αρχίσει το κάπνισμα, τους μπαφους, αλλάζουν τα αγόρια και τις κοπέλες τον έναν μετά τον άλλον και αυτό γιατί τους παράτησε μια γκομενα/γκομενος και θέλουν να τα σπάσουν, να πίνουν, να καπνίζουν κτλ. Προφανώς δεν κάνουν τα ίδια μαζί μου, ούτε με αναγκάζουν να τους ακολουθήσω ούτε τίποτα. Απλά δεν μ αρέσει να τους βλέπω να αλητευουν μόνο και μόνο για να είναι στη μόδα, γιατί γι αυτό το κάνουν. Τους ρωτάω τι σου προσφέρει ο μπαφος και λένε όλοι κάνουν για να χαλαρώσουν, είναι ωραίο δεν έχω ξανανιώσει έτσι.
Πέρα από αυτά, στη σχολή μου έχω γνωρίσει κι άλλα άτομα και όσο περνάει ο καιρός νιώθω πως με κανένα δεν περνάω καλά, νιώθω πως όσο μεγαλώνω έχω τόσες απαιτήσεις και κανένας δεν μου κάνει. Σε όλους βρίσκω κάτι που με χαλάει σε σημείο να ξενερώνω και δεν καταλαβαίνω, πάντα είχα φίλους που ήμασταν διαφορετικοί, δεν είχαμε κοινά και ούτε μου άρεσαν όλα όσα έκαναν αλλά γούσταρα την παρέα τους. Τι άλλαξε;
Υ.Γ: είμαι σε σχέση τον τελευταίο χρόνο και είναι ο μόνος άνθρωπος που νιώθω ότι ταιριαζω.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Άλλαξε ότι ενηλικιώνεσαι και καταλαβαίνεις καλύτερα τι σου ταιριάζει και δεν φοβάσαι να απορρίψεις. Το «πάντα» που αναφέρεις είναι το λύκειο και το γυμνάσιο. Τότε δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για διαφοροποίηση, τα ενδιαφέροντα, οι υποχρεώσεις και οι στόχοι είναι αρκετά πιο κοινοί, και περιστρέφονται γύρω από την σχολική ζωή. Οι γύρω σου αλλάζουν, και θα αλλάξουν κι άλλο όσο περνάνε τα χρόνια, όπως θα αλλάζεις κι εσύ. Ωραία που ταιριάζεις με τον φίλο σου. Θα βρεις κι άλλους ανθρώπους με τους οποίους θα ταιριάζεις. Προσοχή στο αφ' υψηλού μόνο. 



__________________
3.


Αν είσαι με κάποιον και νιώθεις οτι έχει συναισθήματα για σένα και περνάτε καλά και ταιριάζετε αλλά σου λέει οτι δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τίποτα για το μέλλον (για το πόσο θα είστε μαζί, πόσο θα κρατήσει η αγάπη του κλπ), παίρνεις σήμα οτι δεν πολυκαίγεται ή απλά λέει αλήθειες που άλλοι δεν τολμούν να πουν;
-πιπερόριζα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σιγά το επαναστατικό μανιφέστο βρε πιπερόριζα, που οι άλλοι δεν τολμούν να πουν. Εσύ μήπως μπορείς να του εγγυηθείς ότι θα τον αγαπάς για πάντα; Απλώς αυτό είναι αυτονόητο, δεν χρειάζεται να το λέμε κάθε μέρα, δεν χρειάζεται να το λέμε καν. Οι υποσχέσεις «για πάντα» πιο ύποπτες είναι. Για άλλο λόγο το λέει, και αυτός που εντόπισες είναι πιθανός, αν και εγώ περισσότερο ακούω «καλά περνάω τώρα, αλλά κοιτάω και γύρω γύρω μήπως βρω κάτι καλύτερο». Σε παρακαλώ πολύ, όταν σου το ξαναπεί, θύμισε του ότι ούτε εσύ μπορείς να εγγυηθείς τίποτα, γιατί μάλλον του διαφεύγει.


__________________
4.

Α μπα μου help! Ειμαι νονα μιας μικρης ζουζουνας 7 χρονων και εχω προβλημα με τα δωρα! Το παιδι ειναι πολυ κακομαθημενο απο τους γονεις της και δεν εκτιμα τα δωρα μου, που μεταξυ μας ειναι πολυ ωραια! Αν δεν της παρω ακριβως αυτο που θελει μπορεί να σπάσει αυτο που εφερα να πει οτι ειναι αηδια και να χτυπιεται στο πατωμα επειδη δεν πηρε αυτο που ηθελε! Ομως αμπα μου δε γουσταρω να της περνω τα αχρηστα πραγματα που θελει (πχ τα παιχνιδια της Elsa frozen) γιατι δεν της προσφερουν τπτ. Αντιθετως προτιμω ενα καλο αθλητικο παπούτσι, εκπαιδευτικα παιχνιδια η και αναρριχηση εχουμε κανει (με αυτο ξετρελαθηκε). Εγινε ενα σκηνικο που με στεβαχωρησε και νευριασα επισης. Στα γενεθλια της, της αγορασα ενα καλο κοσμημα και πληρωσα τον κλοουν για το παρτι! Μολις ειδε το κολιε το πεταξε στο πατωμα και εσπασε , κ εκεινη εκλαιγε γοερα γτ ηθελε το γαντι της elsa . Οι γονεις της δεν της ειπαν κατι αντιθετως γυρισε ο πατερας της κ μου ειπε οτι της εκανα χαζο δωρο...! Πες μου τι να κανω να το αντιπεσω!!! Απαντα οπωσδήποτε!
-Ηλέκτρα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

«Απάντα οπωσδήποτε;» Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι σε αυτή τη σχέση νονάς/βαφτισιμιάς. Είσαστε και οι δύο τρομερά ξεροκέφαλες, αλλά αυτό είναι παιδί, εσύ τι δικαιολογία έχεις; Σου λέει ακριβώς τι θέλει και εσύ την αγνοείς επειδή ξέρεις καλύτερα και τα δώρα σου είναι «μεταξύ μας» πολύ ωραία. Φυσικά θέλει τα παιχνίδια της Έλσα, όλα τα κοριτσάκια αυτή την περίοδο αυτό θέλουν, έτσι είναι το παιδικό μυαλό, εσύ ως μεγαλύτερη γιατί δυσκολεύεσαι τόσο να προσαρμοστείς; Όταν θα μεγαλώσει θα καταλάβει τι αξία έχει ένα καλό κόσμημα, περίμενε λίγο, δεν θα αργήσει, κάθε ηλικία έχει τη χάρη της.


Μπορεί να είναι κακομαθημένη. Το σχόλιο του πατέρα ήταν αγενές και άκομψο το λιγότερο. Ότι πέφτει στο πάτωμα όταν δεν γίνεται το δικό της σίγουρα δεν είναι καλό σημάδι. Η αντιμετώπιση όμως δεν είναι να τραβάς κι εσύ από την άλλη πλευρά με την ίδια ένταση, λες και είσαι κι εσύ εφτά χρονών. Σταμάτα να επιμένεις να κάνεις το δικό σου, πλησίασε το παιδί, μίλα του, ρώτα το γιατί έχει ενθουσιαστεί τόσο με την Έλσα. Οι ηρωίδες που χτυπάνε τόσο φλέβα σε τέτοιες ηλικίες δεν είναι «χαζομάρες», συμβάλλουν στην διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Για να σε καταλάβει, πρέπει πρώτα εσύ να την καταλάβεις, και η ευθύνη είναι δική σου, γιατί εσύ είσαι ο ενήλικας.

__________________
5.

 

Εκείνο το βράδυ ένιωθε πως μπορούσε να κάνει τα πάντα. Δεν είναι αστείο πως αλλάζει έτσι η διάθεση; Από την μία ημέρα στην άλλη; Μόλις χθες είχε φτάσει στο συμπέρασμα πως η ζωή της είχε κολήσει σε ένα σημείο και ότι θα ήταν έτσι για χρόνια. Εκλαψε πικρά για τα λάθη που έκανε και για τις δυσάρεστες εμπειρίες που είχε γνωρίσει. Ηταν απόλυτα σίγουρη ότι δεν έφταιγε εκείνη για όσα κακά της είχαν συμβεί, εκείνη ήταν αθώα, άπειρη και αφελής, σε τι μπορεί να φταίει. Οι άλλοι έπρεπε να την προσέχανε, να της φερόντουσταν τρυφερά, με ευγένεια. Ηταν 22 χρονών, τι περιμέναν;;;; Σήμερα λοιπόν καθισμένη στον καναπέ του πατρικού της με ένα φλιτζάνι αχνιστό καφέ, ονειρευόταν με τα μάτια ανοικτά. "Αύριο θα βρω και δεύτερη δουλειά, θα νοικιάσω μια γκαρσονιέρα στο κέντρο, θα βρω φίλο, θα αποκτήσω επιτέλους κοινωνική ζωή" Χθες μαύρα σήμερα ροζ ....... Αγαπητή Α,ΜΠΑ το χω για συγγραφέας;;;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά keep your day job :)

__________________
6.

 

Γεια σου αγαπημένη Α μπα και αναγνώστες. Η απορία μου έιναι η εξής: Έχω παρατηρήσει πως όταν φιλοξενώ φίλους ή αντίστοιχα με φιλοξενούν εκείνοι, μετά απο ένα χρονικό διάστημα περίπου τεσσάρων πέντε ημερών, αρχίζω να κουράζομαι και να αναζητώ μικρά διαλείμματα για τον εαυτο μου πχ. Να πάω μια μικρη βόλτα μόνη, να πιω ένα καφε κάπου κτλ. Αυτό φυσικά σε πολλούς ξενίζει αν και οι ίδιοι δεν είναι τύποι που φορτίζουν τις "μπαταρίες" τους μοναχικά. Τι μπορώ να κάνω για να μη φαίνεται αγενές ας πούμε ή για να μη φαίνεται ως προσωπική " απορριψη" ; (γιατί μο
υ το έχουν πει κι αυτό). Έιμαι κοπέλα 24 αν βοηθάει. Κατά τα άλλα η στήλη είναι υπέροχη και την διαβάζω χρόνια. Φιλιά πολλά!
-Μαρία

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Τίποτα να μην κάνεις, οι φίλοι σου πρέπει να καταφέρουν να καταλάβουν ότι αυτή είσαι, έτσι λειτουργείς, να μην είναι παιδιά και να μην τα παίρνουν όλα προσωπικά. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί «φυσικά» αυτό ξενίζει πολλούς. Αν το θεωρείς «φυσικό» τότε κι εσύ βλέπεις κάποιο πρόβλημα στην συμπεριφορά αυτή, κάποια ανωμαλία. Είναι περίεργο να θέλει μια 24χρονη να έχει λίγο χρόνο μόνη της μετά από τέσσερις μέρες κολλητής παρέας; Γιατί; Σου φαίνεται ότι καταπατάς κάποια αυτονόητη σωστή συμπεριφορά με αυτό που κάνεις; Ποια είναι αυτή;

_________________
7.

Αγαπητή Αμπα,
Ως «παιδί» του εξωτερικού (33 χρονών είμαι, παιδί δε με λες) και έχοντας σε ακούσει πολλές φορές να απορείς γιατί κανείς από αυτούς που στέλνουν ερωτήσεις δεν αναφέρει σε ποια χώρα του εξωτερικού μένει/αναφέρεται, έχω να σου πω την δική μου εκτίμηση: Κανείς δεν λέει σε ποια μυστηριώδη χώρα βρίσκεται, γιατί φοβάται ότι έτσι θα χάσει την ανωνυμία του. Όλοι λίγο πολύ (συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου) πιστεύουμε ότι το πρόβλημα μας είναι ιδιαίτερο & ξεχωριστό και φοβόμαστε ίσως ότι αν δώσουμε ένα επιπλέον (αχρείαστο πιθανόν;) στοιχείο που μας χαρακτηρίζει ίσως κάποιος (εντός ή εκτός Ελλάδας) θα κάνει τη σύνδεση. Κουλό;;; Μάλλον, αλλά πιστεύω ότι ισχύει σε ένα βαθμό.
Επίσης να σου πω ότι είσαι ΥΠΕΡΓΑΜΑΤΗ και με βοηθάς συχνά μέσα από τις απαντήσεις σου! Συνέχισε την καλή δουλειά ☺ . Φιλιά από την Ολλανδία!!!
- G6PD-def


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είμαι σίγουρη ότι πρόκειται περί αυτού, αν και μάλλον συνυπάρχει ως παράγοντας σε κάποιες περιπτώσεις. Είναι και ότι δεν καταλαβαίνουν ότι δεν είμαστε μέσα στο κεφάλι τους και θεωρούν αυτά τα στοιχεία περιττά, και η ιστορία μιλάει από μόνη της, δεν χρειάζεται πλαίσιο για να καταλάβουμε οι υπόλοιποι. Είναι και κάτι άλλο. Νομίζω ότι όσοι το κάνουν είναι επηρεασμένοι από τον λόγο που κυριαρχεί στην τηλεόραση και στον δημοσιογραφικό λόγο – είναι εξαιρετικά κοινό εκεί – και πιστεύουν ότι αυτή η εκφορά λόγου προσδίδει πρεστίζ. Άλλο να πεις «σπουδάζω στο πανεπιστήμιο στη Γκρενόμπλ» και άλλο «σε αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο της Ευρώπης». Με την πρώτη εκδοχή είσαι εκτεθειμένος και τα υπόλοιπα που λες έχουν άλλη βαρύτητα. Με το φλου μπορεί να είσαι και στην Οξφόρδη με υποτροφία. Η έκθεση είναι που δημιουργεί αυτό το φαινόμενο, είναι μια προσπάθεια να προστατευτούν από την αλήθεια και από την απάντηση και από τα σχόλια στην περίπτωση που δεν τους αρέσουν (ειδικά αν νιώσουν ότι είναι πετυχημένα, και είναι πιο πιθανό να είναι πετυχημένα αν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες).

74

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
Καλή μου #6Εχω φιλοξενήσει άτομα απο κάθε ήπειρο,συνέχεια είχα φιλοξενούμενους στο σπιτι μου,οι δε στενοί φίλοι μπορει να τύχαινε να κάτσουν και μια βδομάδα.10 μέρες σερί και να έρχονται κάθε δυο μήνες κοκ.Υπάρχει μια σοφη ελληνική ρύση: ο επισκέπτης ειναι σα το ψάρι,την πρώτη μερα τρώγεται λαχταριστό,τη δεύτερη μερα ειναι ανεκτό αλλα την Τρίτη αρχιζει να βρωμάει.Κάπως ετσι έχουν τα πραγματα γιατι ειναι δύσκολο (και κουραστικό αν το κανεις συνέχεια) να μαγειρεύεις φροντίζεις παρέχεις παρέα κι εξυπηρέτηση σε κάποιον που ειναι μες το σπιτι σου.Κι επειδή εγώ ήθελα πολυ να εχω κόσμο μες το σπιτι μου,το ήθελε κι η κόρη μου πολυ για να μη νιώθει μοναξιά,άρχισα να βάζω όρια. ΦιΛοξενουσα μονο ΠΣΚ και έδινα στους φίλους το κλειδάκι τους να κανουν το προγραμμα τους οταν είχα υποχρεώσεις. Γενικά τα όρια ειναι σημαντικά για να μην υπάρχει παραβίαση!Τέλος,η φιλοξενία δεν ειναι μονο δουναι αλλα ειναι και λαβειν. Καλό ειναι ο φιλοξενούμενος να εκτιμάει τη στέγη που του προσφέρεται και να μην ερχεται με άδεια χέρια, να μεριμνήσει για να υπάρχει φαγητο κλπ. Δεν ερχεται σε ξενοδοχείο με ημιδιατροφή. Ετσι υπάρχει και σεβασμός και ισορροπία.
#6.Είναι πολύ ωραίο πράγμα οι παρέες,να περνάς κάποιες μέρες με αγαπημένους φίλους,αλλά κάποια στιγμή έρχεται κι η κούραση.Όσο άνεση και να έχουμε με το παρεάκι,είτε τους φιλοξενούμε είτε είμαστε φιλοξενούμενοι δεν μπορούμε να κάνουμε ακριβώς ό,τι θέλουμε την ώρα,που το θέλουμε.Προσπαθούμε να σεβαστούμε το χώρο,τις ανάγκες των άλλων,τις επιθυμίες τους,κάνουμε ένα σκόντο στις συνήθειές μας,για να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε χωρίς προβλήματα.Ε,από ένα σημείο και μετά αναζητούμε και πάλι τη βολή μας.Δε μου φαίνεται υπερβολικό να συμβεί αυτό στις 4-5 μέρες.Επίσης,όσα καλά και να περνάμε,δεν παύει να βλέπουμε συνεχώς τα ίδια πρόσωπα.Θέλουμε μια ανανέωση στις παραστάσεις,τις κουβέντες,ακόμα και τη μοναξιά μας.Δεν μπορώ να σε διαβεβαιώσω,ότι όλοι θα το κατανοήσουν,αν εκφράσεις την επιθυμία να πάρεις ένα ρεπό.Καταλαβαίνω,ότι είναι σημαντική η αποδοχή των φίλων μας κι αυτό σε προβληματίζει.Πιο σημαντικό όμως είναι τα προσωπικά μας όρια.Με τον καιρό μαθαίνουμε να τα βάζουμε και προτιμάμε να είμαστε με ανθρώπους,που μπορούν να τα σέβονται.
#1 έχεις δίκαιο σε ό,τι αφορά το θεωρητικό μέρος, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο ΑΛΛΑ. Η φίλη σου δε ζήτησε τη γνώμη σου - ή έτσι κατάλαβα εγώ τουλάχιστον.Πες ότι ένας φίλος μου λέει ότι μετά τη δουλειά θα βγει για μπύρες και αρχίσω εγώ και του λέω ότι γιατί να μη βγει απόψε η γυναίκα σου και να κρατήσει αυτός τα παιδιά, φτάνει πια με την πατριαρχία κλπ κλπ. (α)δε μου ζητήθηκε η γνώμη μου (β)δεν εξέφρασε ούτε αυτός ούτε η γυναίκα του παράπονο (γ)δεν είναι κάτι που γίνεται κατ' εξακολούθηση ώστε να πάρω το δικαίωμα (που παλι δε συμφωνώ, αλλά λέμε τώρα...) να του πω μια αντιπρόταση. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της φίλης σου. Μήπως παθαίνεις γρύλο συχνά και γι'αυτό η φίλη σου σε αποφεύγει;Υπάρχουν πολλές αδικίες και ανισότητες, όχι μόνο στο κομμάτι του φεμινισμού. Γιατί δεν αρχίζεις να τραβάς και τους περαστικούς από το μπλουζάκι λέγοντας ότι το έχουν φτιάξει εργατες στην Κίνα πους τους εκμεταλλεύονται οι βιομηχανίες και αντέδρασες τόσο έντονα και με τη φίλη σου;
Αγαπητή 6, μπορείς απλά να εξηγείς από πριν τι τύπος είσαι, αν πρόκειται να περάσεις χρόνο με ανθρώπους που δεν σε ξέρουν. Όσοι αρνούνται να καταλάβουν έναν διαφορετικό χαρακτήρα και θέλουν να σε παρεξηγήσουν θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς, οπότε μην πολυσκάς. Το καλό είναι ότι ξέρεις ήδη τι σε βοηθάει, εγώ που είμαι επίσης έτσι αρνιόμουν να δεχτώ ότι είναι φυσιολογικό το να χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνη μου κι έτσι κατέληγα να είμαι νευρική κι ευερέθιστη στις παρεϊστικες διακοπές.
#1, το ίδιο θέμα αντιμετώπισα στη δουλειά όταν η κυρία που καθάριζε αναγκάστηκε να λείψει για ένα μεγάλο διάστημα λόγω ασθένειας. Ζήτησε ο διευθυντής από τις γυναίκες "να πλένουν κανένα ποτήρι". Αρνήθηκα. Απαίτησα ο καθένας να πλένει τα δικά του. Από τους άντρες μόνο ο ένας στους τρεις ανταποκρίθηκε. Οι άλλοι δυο απλά τα άφηναν στο νεροχύτη. Δεν τους έκανα ποτέ τη χάρη, ούτε όταν είδα να τα πλένει ο διευθυντής. Βλέπεις, προτίμησε να τα πλύνει ο ίδιος παρά να τους ζητήσει κάτι τόσο υποτιμητικό. Φυσικά, μπορείτε να φανταστείτε ποια χαρακτηρίστηκε ξυνή και υπερβολική....
Ξιδάκι να τους πεις. Πλέον όποιος δεν πλένει ποτήρι ή πιάτο στο γραφείο του το αφήνουμε πάνω στου γραφείο του/της, έτσι με τη μπίχλα, και περιμένουμε να το πλύνει, όσες φορές κι αν το αφήσουμε στο γραφείο. Δεν ξέρω γιατί, στην Ελλάδα η νοοτροπία "είμαι-άντρας-και-δεν-κάνω-γυναικείες-δουλειές" είναι πιο έντονη από ότι στην Αγγλία πχ που είμαι
Δεν υπάρχουν γυναικείες/αντρικές δουλειές. Η Ελληνιδα μάνα και η αγία Ελληνική οικογένεια φταίνε γι'αυτόν τον αστικό μύθο, που όμως πολλοι πιστεύουν! Ε αυτοί που τον πιστεύουν ας υποστούν τις συνέπειες.
Μας είχε καλέσει φίλος σπίτι του για κρασί και μεζεδάκια. Όλα τα πιάτα και τα ποτήρια άπλυτα, ούτε για νερό δεν είχε. Είχε όμως την απαίτηση εμείς οι γυναίκες-καλεσμένες να του τα πλύνουμε! Αφού για πόση ώρα διαμαρτυρόμασταν οι δυο γυναίκεςχωρίς καμία υποστήριξη από τους υπόλοιπους, τα έπλυνε μόνη της η τρίτη γυναίκα που δεν είχε βγάλει άχνα όλη την ώρα . Συμπέρασμα: Ο τύπος μας κάλεσε γιατί βαριόταν επί μια βδομάδα να πλύνει πιάτα
Ωπα κάτσε, είχε άπλυτα πιάτα από πριν; Γιατί στην αρχή νόμιζα ότι αφού φάγατε και ήπιατε απαίτησε να του πλύνετε τα πιάτα!Ελπίζω να μην ξαναπατήσατε σπίτι του!
ημουν για ενα φεγγαρι σε μια δημοσια υπηρεσια στην επαρχια, στελεχωμενη με υπαλληλους, ΤΕ και ΠΕ εκπαιδευσης. αντε η γραμματεας να ηταν ΔΕ. με το καλημερα μου ανακοινωσαν οτι πρεπει να διαλεξω σε ποια ομαδα πλυσιματος ποτηριων θελω να μπω, καθως η μια ομαδα επλενε ποτηρια μια εβδομαδα και η αλλη την αλλη. τους ειπα σε οποιαδηποτε, δεν εχω προβλημα και ζητησα για πλακα να ακουσω ποιοι αποτελουσαν τις ομαδες. απο τα ονοματα διαπιστωσα οτι οι ομαδες αποτελουνταν απο γυναικες μονο.. οταν εξεφρασα εκπληξη και δυσφορια, ενας συναδελφος ανελαβε να με ενημερωσει οτι εκει "ετσι το εχουν", καθως το πλυσιμο ειναι γυναικεια δουλεια, αλλωστε οι ανδρες αν χρειαστει μπορει να κουβαλησουν κανενα νερο . το νερο μια φορα το δεκαπενθημερο, ενω το ξενοπλυσιμο καθημερινη δουλεια και πολλες φορες τη μερα.του ειπα οτι δεν υπαρχει ΚΑΜΙΑ περιπτωση να κανω δουλεια οικοκυρικων που δεν θα την κανουν και οι ανδρες και εκει ειμαι ΠΕ- ταδε και οχι καθαριστρια. για να με ψαρωσει μου ειπε οτι η ωραια ιδεα ηταν του διευθυντη και πρεπει να ευθυγραμμιστω.εκει του ειπα" δλδ μου λες οτι προισταμενος δημοσιας υπηρεσιας κανει σεξιστικους διαχωρισμους αναμεσα στους υπαλληλους, και μου το λες αυτο επισημως? να το συζητησω μαζι του τοτε. αυτο ειναι πολυ σοβαρο"εκει το εκανε ολο γαργαρα και εννοειται οτι δεν επλυνα ποτε κανενος το ποτηρι, εκτος απο το δικο μου.η λυση του να πλενει καθενας τα δικα του δεν συζητηθηκε ποτε, ακριβως για να πλενουν μονο οι γυναικες.και μιλαε για γυναικες νεες και μορφωμενες, με σπουδες που ανεχονται αυτη την υποτιμητικη κατασταση στον χωρο δουλειας τους και χωρις να εχουν τον ιδιωτη αφεντικο που μπορει και να τις απολυσει. το θεωρουν πολυ φυσιολογικο..
Ολα αυτά που διαβάζω σήμερα και έχω ζήσει μέχρι τώρα με κάνουν να εκτιμώ ακόμα περισσότερο το διευθυντή μας που σηκώνεται από το γραφείο του και πάει στην κουζίνα στην άλλη άκρη του ορόφου και πλένει τα ποτήρια του κλπ.
#5Πήγαινε σε κανένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Είναι πολύ ωραία και σε βοηθάνε να καταλάβεις αν το έχεις ή όχι και τι πρέπει να κάνεις για να βελτιωθείς. Φέτος που παρακολούθησα έναν τέτοιο κύκλο μαθημάτων διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι γράφουν χωρίς να ξέρουν ποιο ακριβώς μήνυμα θέλουν να περάσουνκαι επιπλέον αδυνατούν να μείνουν εντός θέματος. Θυμάμαι ότι είχαμε άσκηση "γράψτε έναν ρεαλιστικό διάλογο μεταξύ δυο ανθρώπων" και μια συμμαθήτρια έγραψε ένα διάλογο μεταξύ της ιδίας και του σκύλου της. Μάταια προσπαθούσε ο δάσκαλος να εξηγήσει ότι άλλο ζήτησε. Όπως και να έχει, θέλει εξάσκηση, τεχνικές, κανόνες και χιλια δυο άλλα. Και βέβαια αν διαβάζεις πολύ, έχεις κάνει το 50% της δουλειάς.
#7"Φιλιά από την Ολλανδία!!!"το σκεφτηκες καλα, αυτο που εγραψες?το ξερεις οτι οι θαυμαστες της στηλης παρακολουθουνται ολοι και ειναι υπο διωγμο?ΕΙΔΙΚΑ του εξωτρικου.δεν ξερεις τι σε περιμενει μετα απο αυτην την πληροφορια.they ll track you and hunt you down.δεν παιζουν μ αυτα...(μην μας ρωτησεις κι αν εισαι υπερβολικος, γιατι ειναι η φραση- κλειδι που δινει την ακριβη διευθυνση σου )
"Φιλιά από την Ισπανία!" Λες να με καταλάβουν κι εμένα;Αγαπητέ 7 υπάρχουν τόσοι πολλοί Ελληνες που ζουν έξω που το να αποκαλύψεις σε ποια χώρα μένεις δε σημαίνει κάτι. Αλλο να πεις οτι μένεις στην Κένυα (που μπορεί να μένουν 5 Ελληνες) κι άλλο στην Ολλανδία (που μπορεί να μένουν 1000).
#6"μετά απο ένα χρονικό διάστημα περίπου τεσσάρων πέντε ημερών, αρχίζω να κουράζομαι"you nailed it!το λεει και η παροιμια "το ψαρι και τα μουσαφιρια, μετα την τριτη μερα, βρωμανε"πολυ λογικο το βρισκω. μην ενοχοποιεισαι, ακολουθα τους ρυθμους σου και τις αναγκες σου.προσπαθησε να οργανωνεις πιο συντομες φιλοξενιες, ενθεν, κακειθεν.
#4"Στα γενεθλια της, της αγορασα ενα καλο κοσμημα και πληρωσα τον κλοουν για το παρτι! Μολις ειδε το κολιε το πεταξε στο πατωμα και εσπασε , κ εκεινη εκλαιγε γοερα γτ ηθελε το γαντι της elsa ."κι εγω στην θεση της το γαντι της ελσας θα προτιμουσα, και δεν ξερω καν τι ειναι..μα ΚΟΣΜΗΜΑ στο 7χρονο??? εισαι στα καλα σου?παρτης την εγκυκλοπαιδεια του δρανδακη την επομενη . 24 (η 26 δεν θυμαμαι) τομοι, σε αρχαιζουσα καθαρευουσα, να μαθει να φερεται το σκασμενο!ειναι κακομαθημενη, δεν το συζητω, αλλα τα δωρα των γιορτων των παιδιων ειναι για να χαιρονται τα παιδια.αν θεωρεις αντιπαιδαγωγικα αυτα που σου ζηταει, πρεπει να στιψεις το μυαλο σου παραπανω και να βρεις κατι που θα ειναι παιδαγωγικα σωστο ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΟ ΧΑΡΕΙ ΚΙΟΛΑΣ, οπως τοτε με την αναρριχηση. δεν ειναι δοκιμασια το δωρο του παιδιου, πρεπει να ειναι χαρα.οσο για τα αθλητικα παπουτσια κλπ, ωραιο χρηστικο και χρησιμο δωρο, αλλα αν δεν της αρεσει κι αν εχουν χρηματα οι γονεις για τα χρηστικα, προσανατολισου σε κατι διασκεδαστικο, οχι σε χρηστικο.
4# αγαπητή εξαδέλφη σου προσφέρεται μια ΣΠΑΝΙΑ ευκαιρία να φτιάξεις έναν folder με ντροπιαστικά βίντεο από μικρή ηλικία του παιδιού το οποίο θα το δείχνεις σε κάθε καλεσμένο όταν μεγαλώσει και φυσικά θα προβληθεί και στον γάμο της.
Όχι ότι η συμπεριφορά της μικρής είναι εντάξει αλλά μη θεοποιούμε και την καταπίεση που δεχόμασταν ως παιδιά παλιότερα με αποτέλεσμα να καταπίνουμε την απογοήτευσή μας και να ευχαριστούμε θερμά για τις πιτζάμες που μας έκαναν δώρο. Δεν ξέρω αν το θυμάστε αλλά η απογοήτευση για το άκυρο δώρο δεν ήταν το μόνο από τα συναισθήματά μας που οι μεγάλοι περίμεναν να κάνουμε Βαρβάρα και δε νομίζω ότι αυτό το κλίμα μας βοήθησε ιδιαίτερα στη μετέπειτα ανάπτυξή μας. Γενικά θεωρώ θετικό ότι τα σημερινά παιδιά είναι πιο ελεύθερα στην έκφρασή τους ακόμα κι αν αυτό γίνεται με τρόπο άγαρμπο. Το ζητούμενο είναι να μάθουν να τα διαχειρίζονται καλύτερα και προς όφελός τους, όχι να τα καταπίνουν. Έτσι κάτι θα έμενε και στην εξοργισμένη νονά, πέραν της οργής της.
#3"λέει οτι δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τίποτα για το μέλλον (για το πόσο θα είστε μαζί, πόσο θα κρατήσει η αγάπη του κλπ), παίρνεις σήμα οτι δεν πολυκαίγεται ή απλά λέει αλήθειες"εξαρταται.αν στο λεει οταν τον πρηζεις με την πολυ ωριμη ερωτηση "θα ειμαστε για παντα μαζιιιιι?", μπορει να ειναι απλα μια λογικη απαντηση που δεν σημαινει τπτ εκτος απο το προφανες, οτι κανεις δεν ξερει ετσι κι αλλιως.ΑΑΝ ομως μπαινει στην διαδικασια να στο πει μονος του η να ανοιγει μονος του μια σχετικη συζητηση λεγοντας στο δια ταυτα "αυτο", ειναι μια καμπανα, πιο μεγαλη απο της παναγιας των παρισιων. να ετοιμαζεσαι σιγα- σιγα..
#4 Όλα τα κοριτσάκια έχουν φάει κόλλημα με την Έλσα, δε θέλει πολλή σκέψη, έχει μακριά ξανθά μαλλιά και σουπερ-δυνάμεις και τραγουδάει τέλεια. 7 χρονών είναι το κοριτσάκι. Δε νομίζω πως κρύβεται κάτι παραπάνω από πίσω, εγώ και οι φίλες μου θυμάμαι πως έπρεπε να φτάσουμε γύρω στα 10 για να αγαπήσουμε τη Μουλάν λόγω προσωπικότητας (και την αγαπάμε ακόμη).Αλλά ναι, συμβάλλουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα. Ασχολήσου λίγο περισσότερο με τη μικρή. By the way τι σκεφτόσουν και πήρες ακριβό κόσμημα σε παιδάκι 7 χρονών, και νευρίασες κιόλας που δεν της άρεσε;
Βρε παιδιά δεν έχει σημασία αν το δώρο είναι η Ελσα ή η Μουλάν ή ο Spiderman ή ένα κότερο. Καμία. Σημασία έχει ο αποδέκτης και η χαρά που θέλουμε να του προσφέρουμε. Αυτό είναι το νόημα του δώρου. Όταν εγώ θέλω να κάνω ένα δώρο σε σένα που σε αγαπώ, θα πρέπει να σε λάβω σοβαρά υπόψιν μου όταν σου διαλέγω δώρο, γιατί το δώρο έχει στόχο να σε ευχαριστήσει, ανεξάρτητα με το αν εμένα θα μου αρέσει ή όχι. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι παρατηρώ ότι δεν μπορούν να το εφαρμόσουν αυτό. Και πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στα λεφτά. Δηλαδή επειδή πληρώνεις ένα χρηματικό ποσό για να αγοράσεις κάτι σε κάποιον άλλο, πρέπει να αισθάνεσαι ότι τα χρήματά σου δεν θα πάνε τελικά χαμένα. Το οποίο όμως είναι σχεδόν πάντα αδύνατο. Γιατί η νονά της ερώτησης πιστεύει ότι αν αγοράσει μια Έλσα και δώσει 40 ευρώ (που τόσο κοστίζει.. ακριβή πολύ για κούκλα αλλά είναι δημοφιλής) τα λεφτά της θα πάνε στον κουβά. Η μικρή θα παίξει τόσο όσο, μέχρι να βαρεθεί την κούκλα και μετά θα την πετάξει. Θα πετάξει 40 ευρώ που διεθεσε η νονά από την τσέπη της και τι θα κερδίσει η μικρή? Είναι η χαρά του παιχνιδιού ικανή να δικαιολογήσει τα 40 ευρώ που η νονά ΔΕΝ ξοδεψε για τον εαυτό της αλλά για έναν άλλο άνθρωπο? Όχι. Αν όμως είχε αγοράσει ένα "καλό" κόσμημα με αυτά τα χρήματα, που είναι κάτι που η ίδια η νονα εκτιμάει προσωπικά, τότε τα λεφτά και τόπο θα έχουν πιάσει και καλή εντύπωση στους γονείς θα είχε κάνει. Και αυτό το μεταφράζει ως "τα αχρηστα πραγματα που θελει (πχ τα παιχνιδια της Elsa frozen) δεν της προσφερουν τπτ.", για να πείσει τον εαυτό της ότι πράττει σωστά! Όχι. Όταν κάνεις δώρο, το κάνεις για να δώσεις χαρά. Όσο άχρηστο και να σου φαίνεται εσένα, στον άλλο αρέσει και δεν χρειάζεται καμιά δικαιολογία γιατί του αρέσει. Αν θες να τον ευχαριστήσεις κάντο. Αν σου φαίνεται ότι θα πετάξεις τα λεφτά σου, μην κάνεις τίποτα.
Συννεφιά, συμφωνώ απόλυτα. Το σχόλιο για την Ελσα και τη Μουλαν αφορά την απάντηση της Α,μπα για τις ηρωίδες που χτυπάνε φλεβα σε αυτες τις ηλικίες και για ποιο λόγο έχει φαει η μικρή κόλλημα με την Ελσα.
Ναι θα συμφωνήσω πως το δώρο είναι για να χαρεί αυτός που θα το λάβει αλλά ρε παιδιά εγώ είμαι 27 και όταν μου έκαναν δώρα πιτζάμες έλεγα "ευχαριστώ πολύ, είναι πολύ ωραίες" επουδενί δεν τις πέταγα στο πάτωμα κάνοντας υστερίες. Αρχικά γιατί εκτιμούσα όλα τά δώρα, έχοντας γονείς που μου παρείχαν όλα τα απαραίτητα αλλά δεν μας κακόμαθαν. Δεν είχα ηρωίδες Γτ θα προτιμούσαν να μου δώσουν ένα βιβλίο. Φυσικά και ήθελα Μπάρμπι και θα συνάφι αλλά δεν έχασα τπτ από την ζωή μου. Αντίθετα οι γονείς μου με προετοίμαζαν λέγοντας μουΝα μην ζητάω ακριβά δώρα και να επιβαρύνω νονούς και συγγενείς. Ας είμαστε ειλικρινές έχουμε χάσει το στόχο μας πλέον, τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν κουμάντο... επίσης νονός γίνεσαι για να είσαι δεύτερος γονιός και όχι τράπεζα και κατάστημα δώρων. Καταλαβαίνω την νονά που ήθελα να κάνει ένα δώρο με ουσία και να χτίσει μια ουσιαστική σχέση με το παιδί με δώρα που θα είναι αναμνήσεις και όχι πριγκίπισσες. Ίσως να βρουν μια μέση λύση αλλά θα πρέπει οι γονείς να επέμβουν. Αλλά μάλλον λίγο απαράδεκτοι μου φαίνονται.
Πωωω, είχα τρελό κόλλημα με τη Μουλάν, τις υπόλοιπες τις ψιλοείχα στο φτύσιμο. Αλλά νομίζω ότι πλέον η ηρωίδες έχουν γίνει πιο δυναμικές από το '98 (έχουν ακόμα δρόμο, βέβαια).
Ναι δε λέω, η μικρή είναι τέρμα κακομαθημένη Na lola, αλλά και η νονά δεν πάει πίσω. Αρχικά σε τόσο μικρές ηλικίες καλό είναι να σκεφτόμαστε και τι ταιριάζει σε ένα παιδί, γιατί το κόσμημα ας πούμε δεν ξέρω τι δουλειά έχει σε εφτάχρονο. Συμφωνώ ότι οι γονείς θα έπρεπε να μάθουν στο παιδί να ευχαριστεί για οποιοδήποτε δώρο του κάνουν αλλά όταν βλέπω και την έπαρση στο λόγο της νονάς που υπογράφει και ως απαντα οπωσδήποτε,που θεωρεί την προστακτική δόκιμη σε μια τέτοια περίπτωση, μου γυρνάει το μάτι!
Συμφωνώ και με σένα και τη Λένα, που "τα'σπασε" με την απάντησή της και σας ευχαριστώ (να μη νιώθω τύψεις δηλαδή;). Με αγάπη, μια "ελσόπληκτη"x2 μαμά.Υ.Γ. Πάντως 3η χρονιά στολή Έλσα τις Απόκριες δε θα την αντέξω, σας το λέω.