Όχι και όλοι.Αν είσαι γυναίκα,είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα.Και να μιλήσεις σε κάποιον άγνωστο,δε νομίζω ότι θα τρομάξει,ούτε θα το βάλει στα πόδια,ούτε θα σε θεωρήσει psycho.Αν όμως πάει ο άντρας και πιάνει κουβέντα σε άγνωστους/ες,φαντάσου τί έχει ν'ακούσει.Άρα το πιο σωστό είναι να λέμε ότι υπάρχει μεν φόβος, όχι για τους μόνους γενικά και αόριστα,αλλά για τους μόνους άντρες.Η γυναίκα και μόνη να μείνει,μπορεί να ενταχθεί και πάλι κάπου,διότι η κοινωνία δεν την 'φοβάται' όπως τον μόνο άντρα.
22.7.2017 | 10:36
Προβλήματα
Μπαίνοντας εδω μεσα καιρο βλεπω πως όλοι πανω κατω αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Μοναξιά, απόρριψη απο φίλους και παρέες, ερωτική απογοήτευση, απόρριψη απο συντρόφους, όλοι νιώθουμε τετοια μοναξιά αποξένωση και θλίψη αλλα παρόλα αυτα εκει εξω κανεις δεν κανει ενα βήμα να πλησιάσει εναν ανθρωπο έστω για μια καλημέρα η μια απλή κουβέντα. Τι φοβόμαστε επιτελους; γιατι υπαρχει τόσος φόβος της ανθρώπινης επαφής και συναναστροφής; γιατι απορρίπτουμε εφόσον ξέρουμε πως ειναι να σε απορρίπτουν; γιατι φοβόμαστε να εκτεθούμε ενώ διψάμε για ουσιαστική επαφή και αγαπη;
3