ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έγραψα χτες αυτή την εξομολόγηση: http://www.lifo.gr/confessions/view/311323Αρχικά να ευχαριστήσω όλους όσους έκαναν σχόλια και μου επισήμαναν διάφορα κατά τη γνώμη τους αρνητικά.Απλά αυτό που με πνίγει είναι ότι όλοι, κι εδώ μέσα, αλλά και σε συζητήσεις που ακούω έξω, γενικά δηλαδή, λένε ''αγάπησε τον εαυτό σου'' ή ''μην δείχνεις ότι χρειάζεσαι τους άλλους, είτε φίλους είτε ερωτική σχέση για να νιώθεις καλά, βρες τα με τον εαυτό σου'' ή ''φτιάξε τον κόσμο στον οποίο θες εσύ να ζεις και μην εξαρτάς τη ζωή σου από κάποιο άτομο'' ή ''μη δείχνεις ότι ψάχνεις κάποιον επειδή είσαι μόνος για να γραπωθείς πάνω του'' και τέτοια.Ναι, όλα τα παραπάνω είναι σωστά, αλλά πραγματικά όταν έχεις ζήσει τα τελευταία πέντε χρόνια ολομόναχος όπως εγώ (και τα προηγούμενα χρόνια με την παρέα λίγων φίλων που σκόρπισαν μες στα χρόνια) λογικό είναι όταν σου παρουσιάζεται η ευκαιρία να επικοινωνήσεις με μια κοπέλα που δείχνει να είναι στη δική σου κατάσταση και να σε καταλαβαίνει(αυτό δηλαδή που έγραψα στην προηγούμενη εξομολόγησή μου, για την οποία σας έδωσα το link από πάνω) να σκέφτεσαι ότι μες στην ατυχία σου υπήρξες τυχερός. Αυταπάτη. Ναι. Αυταπάτη. Αλλά λογικό είναι να σκέφτεσαι έτσι. Είναι αβάσταχτο πράγμα η μοναξιά. Όση ελευθερία σού δίνει, τόση σιωπή σου ζητάει για αντάλλαγμα. Ειδικά όσο περνούν τα χρόνια, οι ευκαιρίες για γνωριμία, είτε σε ερωτικό είτε σε φιλικό επίπεδο λιγοστεύουν.Την Κυριακή 13 Αυγούστου 2017 κλείνω τα τριάντα τρία. Μόνος. Γι' άλλη μια χρονιά μόνος. Χρόνια πλέον μόνος. Απλά ξεκίνησα να γράφω εδώ στις εξομολογήσεις το Νοέμβριο του 2016, γι' αυτό το μαθαίνετε τώρα, γιατί πριν δεν έμπαινα στη στήλη. Δηλαδή θέλω να πω ότι η ζωή μου εδώ και χρόνια ενώ το προσπαθώ δεν αλλάζει.Πολύ καλό και το σχόλιο που μου έγραψε κάποια κοπέλα εδώ στην προηγούμενη εξομολόγηση, ουτοπικό βέβαια, ότι τη στιγμή που θα αγαπήσω τον εαυτό μου κι εκεί που δεν θα το περιμένω, τότε θα συναντήσω το άλλο μου μισό. Ωραία σκέψη, δε λέω, πολύ ωραία, αλλά δε γίνεται να έρθει λίγο νωρίτερα; Ζητάω πολλά, ε; Απλά τα χρόνια περνούν, δεν περιμένω τίποτα, κι αφού δεν περιμένω τίποτα, δεν θα έπρεπε να έχει έρθει να με συναντήσει;όχι. Πάλι λάθος κάνω. Πάντως πραγματικά εύχομαι σε όλους, και το εννοώ(ακόμα και σε όσους δεν ταυτιστούν με την εξομολόγηση) να μη μπουν ποτέ στο λούκι της μοναξιάς και των μοναχικών χρόνων που περνάω εγώ στη ζωή μου.Να είστε όλοι καλά και καλά να περάσετε όπου κι αν πάτε. Καλά μπάνια και καλό Αύγουστο, έρχεται κι αυτός με γοργά βήματα.https://youtu.be/qIaDxMt-gvc