ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.8.2017 | 12:56

Αβυσσος η ψυχη του...

Ημασταν με ένα παιδί αρκετους μήνες και το τελευταιο διαστημα αδιαφορουσε για τα πάντα. .δεν ερχοταν σπίτι μου δεν βγαιναμε ποτέ εξω συνεχεια ηταν βιαστικος και πολυασχολος.εγω να κλαιω κάθε μερα και να του κανω προτασεις να βρεθουμε αλλα ποτέ η σχεδον ποτέ δεν δεχοταν..εγω εκεί να τον παρακαλαω για λιγο ενδιαφερον και μονιμως εισρπραττα αδιαφορια...ωσπου συμβαινει το εξης. Γνωριζω ενα παιδι και βγηκαμε για μια μπυρα μόνο. Αυτος έδειξε εκδηλα το ενδιαφερον του και εγω δεν κρυβω ότι ενθουσιαστηκα και αισθανθηκα αυτοπεποιθηση.εκεινη λοιπον τη μερα το παιδι που ημασταν μαζι με εψαξε σαν τρελος γτ ξαφνικα μετα από ενα μηνα αποφάσισε λεει να παμε βολτα...εγω του ειπα πως ετσι ξαφνικα με θυμηθηκε ενω αδιαφορουσε? Και μου ειπε οτι πλέον με οσες τον δω να μην απορησω..τεσπα..ακομα και σήμερα του στέλνω μηνυματα να τα ξαναβρουμε επειδή τον αγαπαω..αυτος μου λεει ότι τριγυριζει στο κεφαλι του πώς εκανα κατι με αυτον και οτι για να ειμαστε μαζι θα πρεπει να του δειξω ολοκληρη τη συζητηση με εκεινον που γνωρισα..εγω του ειπα την αληθεια πως εχω σβησει τα μηνυνατα γιατι εχει περασει καιρός. .και μ λέει οκ καταλαβα μην με ξαναενοχλησεις δεν θελω επαφές. ..του στελνω πως τον αγαπαω και δεν απανταει καν..λοιπον.ρωτω. απλα το πηρε ως αφορμη για να βγει απο πανω και να μου ρίξει και καλα το φταιξιμο? Ή πραγματικα τον πειραξε? Και τόσο καιρο που ηταν?? Οταν εγω ήθελα να περναμε χρόνο μαζί και "χτυπαγα" σε τοίχο?τι να κανω που τον βλεπω συνεχεια στη δουλεια μου κ νιωθω να σπαει η καρδια μου? Τωρα στα 29 βρηκα να το παθω αυτό?
5
 
 
 
 
σχόλια
Μήπως απλά τα πρότυπα που έχεις για τις σχέσεις κινούνται στο πλαίσιο "απόρριψη-κυνηγητό"? Συνήθως ασυνείδητα λειτουργούμε με τα πρότυπα που έχουμε μάθει από την οικογένειά μας, όσο λανθασμένα κι αν είναι, όσο κι αν συνειδητά τα απορρίπτουμε. Πόσο λογικό είναι από τη στιγμή που γνωρίζω κάποιον που ενδιαφέρεται, να γυρνάω και να παρακαλάω ένα πρώην που δεν με καλύπτει συναισθηματικά, με μειώνει η συμπεριφορά του, με πληγώνει και χάνω την αξιοπρέπειά μου για χάρη του? Παράλογο? Εν ονόματι ποιου συναισθήματος δικαιολογούνται όλες αυτές οι συμπεριφορές?
Γιατι ακριβως κυνηγας τον πρώτο;Οταν εισασταν μαζι, λες οτι ποτε δεν ειχε χρονο για σενα. Και μολις εμαθε οτι θα εβγαινες (φιλικα καταλαβα) με τον δευτερο, σου λεει να το ακυρωσεις και να βγεις μαζι του.Ζήλεψε επειδη μαλλον σε ειχε δεδομενη και ηταν ησυχος, δεν ειχε καταλαβει οτι οταν εχεις σχεση πρεπει να συμμετεχεις σε αυτην και οχι να θυμασαι τον/την αλλη οποτε σου καπνισει.Φυσικα μην του δειξεις καμια συνομιλια σου, ειναι προσωπικα σου δεδομενα.Ειναι λαθος να του στελνεις, αυτος επρεπε κανονικα να σε διεκδικει.Εγω θα σου λεγα (οπως και οι παραπανω) να ξαναβγεις με τον δευτερο. Και η ηλικια δεν παιζει ρολο.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon