Στο σημερινό «Α μπα»: με στόχο στην πλάτη

Στο σημερινό «Α μπα»: με στόχο στην πλάτη Facebook Twitter
44


__________________
1.

Μήπως θα ήταν καλύτερα να μην ήταν υποχρεωτικό στη φόρμα αποστολής ερωτήσεων να γράφεις σώνει και καλά ένα όνομα γιατί εγώ ήθελα να στείλω ένα ερώτημα αλλά κοντοστάθηκα κανά πεντάλεπτο πάνω στο τι όνομα να βάλω γιατί δεν ήθελα να βάλω το δικό μου, μιας και κάποιος δικός μου μπορεί να συνδύαζε την ιστορία που θα έγραφα με εμένα, ούτε ήθελα να βάλω ψεύτικο όνομα. Πιστεύω κι άλλοι θα έχουν σταματήσει τη διαδικασία αποστολής εξαιτίας αυτού. Ανώνυμα δε γίνεται;
- Ανώνυμους


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό που έστειλες δηλαδή τώρα, τι ήταν; Αμφιβάλλω πάρα πολύ αν άλλοι έχουν σταματήσει την διαδικασία εξαιτίας αυτού, αλλά σε περίπτωση που αυτό σταμάτησε τον οποιονδήποτε, παιδιά, βάλτε μια τελεία για να μην είναι κενό.


__________________
2.

Αγαπητη Α,μπα, εισαι απιστευτη και να ξερεις οταν εχω εναν προβληματισμο στο κεφαλι μου παντα το λυνω απευθυνωντας το νοητα σε εσενα. Στο δια ταυτα , μια υπερουσιωδη θεση του φεμινισμου λεει οτι δεν σε κανει λιγοτερο φεμινιστρια αμα θες να ντυνεσαι σεξι γιατι ακριβως μας διδασκει οτι το θεμα ειναι να ντυνομαστε και να βαφομαστε κλπ οπως εμεις επιθυμουμε και δεν ειναι κανενος δουλεια να ασχολειται με αυτο. Συμφωνω απολυτα με αυτο και προσπαθω καθημερινα να το υπενθυμιζω στο εαυτο μου οταν εχω ενδοιασμους για το τι "πρεπει¨" να φορεσω , αλλα αυτο που δεν μπορω να ξεχωρισω ειναι κατα ποσο εν τελει το στυλ που επιλεγω δεν ειναι αποτελεσμα της πλυσης εγκεφαλου μιας πατριαρχικης κοινωνιας .Στο τελος τελος δεν ξερω αν το να ντυθω σεξι ειναι αποφαση δικη μου η αποφαση του υπεροχου εκεινου μισογυνικου στερεοτυπου που προπαθω να ξεριζωσω απο μεσα μου οτι σαν γυναικα θελω να τραβηξω τα βλεμματα και το ενδιαφερον των ανδρων για να νιωσω σημαντικη .Οταν παλι ντυνομαι πιο εναλλακτικα πιο κουλ και οπως μου ρθει συνηδητοποιω οτι εν μερη παλι δεν ειναι δικη μου αποφαση παρα η αναγκη μου να ξεχωρισω και να ειμαι διαφορετικη, το επαναστατημενο ατομο απο αυτα που πρεσβευει η ιερη μοδα.Τελος, καταλαβαινω οτι ολοι θελουμε να ειμαστε γενικως αρεστοι σαν ατομα και οτι επισης δυσκολα μπορω να εξαλειψω εντελως την επιρροη των κοινωνικων προτυπων απο τη δικη μου συμπεριφορα , αλλα α,μπα μου εν τελει η υιοθετηση του ταδε στυλ ειναι δικη μου αποφαση? πως μπορω να την κανω πιο δικη μου(να επιλεξω στυλ με βαση τι μου αρεσει αποδεσμευμενη απο σκεψεις τι με κανει πιο σεξι τι με κανει πιο ψαγμενη και underground τι με κανει πιο σικ και κυρια κλπ) - δηλαδη να προσπαθησω να περιορισω σημαντικα τον παραγοντα να ειμαι αρεστη και συμφωνα με τα διαφορα προτυπα?
-ΠωςθελωτελικαΕΓΩναντυθω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι ανάγκη να ξεχωρίσεις τι είναι δική σου απόφαση και τι είναι υιοθέτηση κοινωνικών επιταγών, ούτε και γίνεται. Είσαι αποτέλεσμα όλων αυτών, για πάντα, οπότε δεν χρειάζεται να σπαταλάς άλλο χρόνο ρωτώντας σε ποιο ποσοστό είσαι και σε ποιο ποσοστό γίνεσαι.


Αυτό που είναι δικό σου είναι το ποια από όλες τις επιρροές θα γίνει περισσότερο δική σου. Τα ρούχα που φοράμε είναι η καρτ βιζίτ μας προς τον έξω κόσμο, αλλά είναι και η πανοπλία μας. Θέλουμε να είμαστε ελκυστικοί, φυσικά, αλλά θέλουμε και να δείξουμε ποιοι είμαστε, με ποιους ταιριάζουμε, σε ποια ομάδα, ας πούμε, νιώθουμε πιο ενταγμένοι. Ο λόγος που ακόμα αμφιταλαντεύεσαι και αναρωτιέσαι τι θέλεις να φοράς, είναι ότι ακόμα δεν ξέρεις ποια είσαι. Αν προσπαθείς να αποδείξεις ποια είσαι μέσα από τα ρούχα «δείτε τι φοράω, άρα είμαι κουλ και ψαγμένη», τότε σε φοράνε αυτά, δεν τα φοράς εσύ. Όσο ωριμάζεις θα καταλαβαίνεις τι σου πάει περισσότερο, θα επιλέγεις με περισσότερη σιγουριά και οι επιλογές σου θα είναι αποτέλεσμα, όχι αφετηρία.

__________________
3.


Αμπα μου γεια σου,
Σε ευχαριστουμε για τις συμβουλες σου!
Θα ηθελα να σε ρωτησω κι εγω το εξης, για ποιο λογο πιστυεις οτι μπορει κςποιος που βρισκεται σε σχεση να φλερταρει αλλες μεσω φεισμπουκ? Ανακαλυψα οτι η σχεση μου κανει αυτο ακριβως κ οταν τον ρωτησα μου ειπε οτι δε σημαινουν απολυτως τιποτα και δεν εχει συμβει τιποτα ποτε κ με καμια in real life.
Μου ζητησε συγγνωμη που με τη συμπεριφορα του αυτη με στενοχωρησε και καταλαβε οτι εκανε βλακεια. Ετσι φανηκε τουλαχιστον.
Ποια ειναι η αποψη σου Αμπα μου? Εγω στο μελλον τι θα πρεπει να κανω εαν αντιληφθω οτι συνεχιζει να μιλαει με αλλες?
- Μπερδεμενη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

'Κάποιος' μπορεί να έχει πολλούς και διάφορους λόγους. Επειδή θέλει επιβεβαίωση, επειδή βαριέται, επειδή θέλει να βρει κι άλλη παράλληλα, επειδή θέλει να βρει άλλη γενικώς, επειδή πιστεύει ότι είναι μεγάλο κελεπούρι, ποιος ξέρει. Εσύ πρέπει να καταλάβεις ποιους λόγους έχει ο δικός σου φίλος. Αν δεν ξέρεις καθόλου γιατί το κάνει, τότε δεν τον ξέρεις. Αν είναι ακόμα φρέσκια η σχέση σας, λάβε το υπόψη σου και βάλε το στην άκρη, θα σου χρειαστεί στο μέλλον ως στοιχείο, όσο τον γνωρίζεις καλύτερα. Αν δεν είναι φρέσκια η σχέση σας και πάλι δεν ξέρεις, τότε υπάρχει θέμα στη σχέση σας, σχετικά με την επικοινωνία και την επαφή που έχετε μεταξύ σας, ή εσύ δεν κάνεις την προσπάθεια να τον γνωρίσεις σε βάθος, και είσαι μαζί του κάπως μηχανικά. Το τι θα κάνεις αν αντιληφθείς ότι συνεχίζει εξαρτάται από όλα τα προηγούμενα.

__________________
4.

Αγαπητή α, μπα και σχολιαστές, σας διαβάζω καθημερινά και είστε πολύ καλή παρέα στην δουλειά. Είμαι κοπέλα, 21 ετών σε σχέση ενός χρόνου με ένα παιδί ίδιας ηλικίας.
Θεωρείτε ότι το να πεις στον σύντροφό σου ότι το τάδε πράγμα είναι κάτι που δεν δέχεσαι σε μία σχέση είναι εκβιασμός; Αν κάτι με στεναχωρεί πάρα πολύ και ο σύντροφός μου το ξέρει και το κάνει δεν είναι ένα σημάδι ότι είτε δεν νοιάζεται αρκετά για το πως θα νιώσω είτε απλά δεν ταιριάζουμε? Γιατί το να πω "αν με απατήσεις ξέρεις ότι θα στεναχωρηθώ και αν το κάνεις σημαίνει ότι δεν σε νοιάζει αρκετά οπότε θα χωρίσουμε" είναι λογικό αλλά οποιαδήποτε άλλη προσδοκία διατυπωμένη με αυτόν τον τρόπο να είναι εκβιασμός?
Το νόημα δεν είναι να βρεις κάποιον που ταιριάζετε? Αν ο άλλος θέλει τόσο πολύ να κάνει κάτι που για τον χ,ψ λόγο δεν ταιριάζει με τα δικά σου πιστεύω δεν είναι σημάδι ότι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσεις?
Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ γιατί δεν ξέρω πόσο καλά το διατύπωσα.
Σας ευχαριστώ πολύ :)
- ρ.φ.θ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καλά το διατύπωσες. Μόνο που δεν μας είπες το πιο σημαντικό. Είναι δύσκολο να σου πει κανείς χωρίς να λες απολύτως τίποτα, γιατί άλλο να είναι το όριο σου η απάτη, κάτι που ορίζει την μεταξύ σας συμφωνία για την σχέση σας, άλλο η απαίτηση σου να αλλάξει κάτι που δεν σε αφορά. Σε αυτή τη περίπτωση είναι έλεγχος, και ο άλλος έχει δίκιο αν αντιδρά.


Μολαταύτα, αν δεν είσαι παράλογη και δεν ζητάς να αλλάξει κάτι θεμελιώδες του χαρακτήρα του, τα όρια σου είναι τα όρια σου, και ναι, το νόημα είναι να βρεις κάποιον να ταιριάζεις. Αν κάτι σε στενοχωρεί και το ξέρει και δεν το κάνει είναι και σημάδι ότι δεν νοιάζεται αρκετά, και ότι απλά δεν ταιριάζετε.

__________________
5.

Ρε α μπα, να ρωτήσω κάτι; Είμαι υπερβολική που μου τη δίνει απίστευτα όταν αργούν να μου απαντήσουν σε ένα μήνυμα;
Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: προφανώς κανείς δεν είναι πάνω από το κινητό μονίμως ωστόσο με θυμώνει πάρα πολύ να στέλνω ένα μήνυμα στο viber ή το messenger και να παίρνω απάντηση μετά από άπειρες ώρες ενώ ο άλλος είναι ενεργός και "κινείται" κανονικά στα social ενώ εγώ περιμένω μια απάντηση.
Το θεωρώ τουλάχιστον αγένεια και με τσαντίζει πάρα πολύ.
Είμαι υπερβολική; Γιατί συμβαίνει αυτό ;
Πείτε μια γνώμη γιατί από τη μια σκέφτομαι πως κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να απαντήσει άμεσα - δεν είμαι το επίκεντρο κανενός- , αλλά από την άλλη θεωρώ φοβερή αγένεια την τόση αργοπορία, το παίρνω προσωπικά και ξενερώνω.
Μιλάμε πάντα για καταστάσεις που αυτό συμβαίνει συνεχώς. Όχι για κάποιες φορές. Πως μπορώ να το πω στον άλλον χωρίς να το πάρει ως καταπίεση ή οτιδήποτε;
Πφφφ. Νεύρα.
- Εκνευρισμένη τέρμα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η πρώτη μου αντίδραση είναι ότι όταν στέλνεις μήνυμα εισβάλεις στον χώρο και στο χρόνο του άλλου και το να έχεις απαιτήσεις για ταχεία απάντηση είναι εγωκεντρικό. Πράγματι δεν είσαι το επίκεντρο κανενός, και κακώς το παίρνεις προσωπικά. Ότι ο άλλος κινείται στα σόσιαλ μήντια εκείνη τη στιγμή δεν σημαίνει ότι είναι διαθέσιμος σε όλους όσους είναι επίσης στα σόσιαλ εκείνη τη στιγμή. Μπορεί να φλερτάρει ο άνθρωπος. Μπορεί να σκέφτεται το επόμενο φοβερό του τουήτ. Δεν μπορεί να γίνει χίλια κομμάτια. Αν θέλεις κάτι άμεσα, πάρε τηλέφωνο.


Επειδή όμως υποψιάζομαι κάτι άλλο, όλοι «αυτοί» που λες, είναι πολλοί, ή ένας συγκεκριμένος; Γιατί αν μιλάς για έναν άνθρωπο που συστηματικά αποφεύγει να σου απαντήσει γρήγορα, τότε αντί να εκνευρίζεσαι, πιάσε την ατμόσφαιρα στον αέρα, γιατί η συστηματική αργοπορία είναι ένα μήνυμα από μόνη της. Δεν υπάρχει τρόπος να το πεις στον άλλον χωρίς να το πάρει ως καταπίεση, αλλά κυρίως, δεν υπάρχει λόγος. Αν κάποιος σου φέρεται με αγένεια, δεν θα το λύσεις απαιτώντας να μην σου φέρεται με αγένεια. Θα το λύσεις όταν το πάρεις απόφαση και αναπροσδιορίσεις τη σχέση που έχεις μαζί του. Αν είναι τόσο αγενής και σε αγνοεί πάντα, γιατί επιμένεις και στέλνεις μηνύματα; Τι θέλεις να πετύχεις; Απαιτείς να σου δώσουν σημασία; Είναι πάρα πολύ κακή ιδέα.

__________________
6.

Εδώ και λίγο καιρό δημοσιεύονται καθημερινές παπαράτσι φωτογραφίες με τη Σελίν Ντιόν να βγαίνει από το κτήριο που μένει ντυμένη συνέχεια σαν παγώνι. Με έχουν μπερδέψει πολύ αυτές οι φωτογραφίες; Τι κάνει στο Παρίσι; Πού πάει τόσο εξτραβαγάντζα ντυμένη; Γιατί έχει κάθε μέρα παπαράτσι να τη φωτογραφίζουν βγαίνοντας από εκεί που μένει αλλά ποτέ δε βλέπουμε φωτογραφίες από το πού πάει ή από όταν γυρίζει; Προφανώς τους καλεί η ίδια αλλά ένας δε σκέφτηκε να δει πού πάει αφού είναι η δουλειά του; Επίςης δεν καταλαβαίνω το PR της τι ακριβώς θέλει να περάσει ως τωρινή της εικόνα. Γενικώς έχω αναστατωθεί!

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καλά, δεν είναι και για να αναστατώνεσαι. Ο τίτλος "fashion icon" είναι τιμητικός στους κύκλους που κυκλοφορεί, οπότε αυτός είναι ο στόχος του PR της. Να την βάζει στο ίνσταγκραμ η Άννα Γουιντούρ. Προσπαθεί για την υστεροφημία της.

_________________
7.

Γεια σου Αμπα,
είμαι 34 και έχω ύψος 165. Έφτασα να ζυγίζω 73 κιλά και μετά από σκέψη και θέληση που πήγασε απο την ανάγκη μου να αγαπήσω τον εαυτο μου, αποφάσισα να χάσω 13 κιλά και να βρω τη φόρμα που είχα πριν από τις 2 εγκυμοσύνες μου. Τα πρώτα 3 κιλά τα έχασα μόνη μου, στα 70 απευθύνθηκα σε διατροφολόγο και έκτοτε έχω χάσει αλλά 3, συνολικά 6 κιλά! Πλέον 67 και εχω στόχο τα 60! Φυσικά συνεχίζω ακάθεκτη! Δεν νιώθω πείνα, νιώθω χαρούμενη και δεν σου κρύβω ότι βρήκα και τον αυτοσεβασμό μου που επιτέλους ασχολήθηκα με τον εαυτό μου!
Ποιο είναι το θέμα μου; Ο περίγυρός μου στο οικογενειακό μου περιβάλλον ! Σχεδόν κανείς δεν με ενθαρρύνει, μου λένε ότι θα τα ξαναπάρω γιατί είμαι λαίμαργη, ή αμφισβητούν ότι έχω χάσει κιλά γιατί προφανώς ακόμα δεν φαίνεται οπτικά! Στεναχωριέμαι με τη λεπτή ειρωνεία τους που έρχεται μέσα από δήθεν χιουμοριστικες ατάκες! Έχω στιγματιστεί ως η κοπέλα με τα επιπλέον κιλά, που πάντα τρώει, που πίνει αρκετά και που λέει μεγάλα λόγια! Πώς μπορώ να αντικρούσω (να καταρρίψω) αυτές τις στερεοτυπικές εικόνες προς το άτομό μου αλλά και να τους σταματήσω από το να μου μιλάνε έτσι; θα μου πεις, στόμα έχεις, δείξε ότι σε ενοχλεί , πες το! Το ξέρω αυτό αλλά οι οικογενειακές ισορροπίες αυτό τον καιρό είναι λεπτές και δεν θέλω να δημιουργήσω επιπλέον θέματα! Υπάρχει κάποιος τρόπος να τους δώσω να καταλάβουν μια και καλή ότι είτε είμαι χοντρή, είτε αδύνατη, πρέπει κι εγώ να έχω το σεβασμό τους ; Σε χαιρετώ!
-ειλικρινά στεναχωρημένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν υπάρχουν λεπτές οικογενειακές ισορροπίες που δικαιολογούν την αγένεια και την χοντράδα. Νομίζω ότι αυτό που τους κάνει να σου επιτίθενται δεν είναι τα κιλά, αλλά ότι δεν θέλεις να δημιουργήσεις επιπλέον θέματα, κάτι που είναι φανερό σε όλους, και μέσα στην οικογενειακή ένταση είναι σα να φοράς στόχο στην πλάτη σου για να σε πυροβολούν. Όσο δεν μιλάς, τόσο νομίζουν ότι έχουν δίκιο για αυτά που σου λένε. Η μη-αντιδρασή σου δεν γίνεται αντιληπτή ως διακριτική στάση, αλλά ως παραδοχή ότι συμφωνείς με τα σχόλια.


Για να σε σεβαστούν άλλοι, πρέπει πρώτα να δείχνεις ότι εσύ σέβεσαι τον εαυτό σου και δεν δέχεσαι τις ειρωνείες και το κακοπροαίρετο χιούμορ. Αν είσαι περήφανη για τις κατακτήσεις σου (και θα έπρεπε να είσαι), δείξε το. Βάλε τα όρια σου, και θα δεις.

44

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7σταμάτα να περιμένεις με τρόμο την επόμενη επίθεση κακοήθειας που είσαι βέβαιη ότι δεν θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις, γιατί αυτό θα γίνει.περιμένουν να κάνετε την γνωστή συζήτηση για να βγάλουν τα απωθημένα τους πάνω σου.παίξ' το τρελίτσα.γιατί δίνεις αναφορά πόσα έχασες και ποιός είναι ο στόχος σου, αφού έχεις τέτοιο περιβάλλον??μην λες τπτ, λέγε τα μόνο με καλούς φίλους (αν υπάρχουν) η με τον σύντροφό σου (αν υπάρχει).στους άλλους να λες τα αντίθετα, μέχρι να καταλάβουν οτι τελείωσε το πανηγύρι τους και να βαρεθούν.πχ, σε βλέπει η κυρά -κατίνα που ξέρεις ότι θέλει να ορμήξει.έχεις χάσει 15 κιλά και σου λέει:-έχασες 1-2 κιλά, η μου φαίνεται?της απαντάς:-μπα, όχι ρε. που τα ειδες? εχω βάλει 8.-μα τι θα γίνει με σένα? δεν θα χάσεις κανά κιλό?- είχα χάσει μερικά παλιότερα, αλλά απ ότι βλέπω τα βρήκες εσυ. χαχαχα. πλάκα σου κανω βρε. σου πανε τα κιλακια.άστους να αναρωτιουνται αν τους δουλευεις η σε δουλευουν, μην τσιμπας σε "ειλικρινεις συζητησεις" εφοσον ειναι κακοηθεις.
#6"Πού πάει τόσο εξτραβαγάντζα ντυμένη; Γιατί έχει κάθε μέρα παπαράτσι να τη φωτογραφίζουν βγαίνοντας από εκεί που μένει"δηλαδή, το ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΛΙΝ ΝΤΙΟΝ, δεν σου είναι αρκετή απάντηση?
#5"Μιλάμε πάντα για καταστάσεις που αυτό συμβαίνει συνεχώς. Όχι για κάποιες φορές. Πως μπορώ να το πω στον άλλον χωρίς να το πάρει ως καταπίεση ή οτιδήποτε; "κατηγορία: "είμαι υπερβολική?"(ξεκάθαρα).εξαρτάται για ποιόν μιλάς.το ότι μιλάς γενικά, άρα μάλλον για οποιονδήποτε μπορεί να έχεις στο βαιμπερ, και θέλεις ΕΣΥ να του στέλνεις συχνά, είναι σαφής ένδειξη ότι είσαι απίστευτα και ξεκάθαρα, ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ.τα σοσιαλ μιντια είναι γνωστό οτι σε συνδέουν με οποιονδήποτε γνωστό γνωστού, ω γνωστέ του γνωστού μπορεί να έχεις στην επικράτεια, και μερικούς διεθνείς, αν δεν πεις: ΟΧΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΔΕΝ ΘΕΛΩ.έχεις δλδ την άποψη ότι όλοι αυτοί έχουν κάποια υποχρέωση να σου απαντάνε έστω και με καθυστέρηση σε προσωπικά μηνύματα?ΕΙΔΙΚΑ το βαιμπερ, σε συνδέει αυτόματα χωρίς να ρωτήσει καν, με όλο τον τηλεφωνικό σου κατάλογο που μπορεί να έχεις εδώ και 15 χρόνια και ξαφνικά να έχει δυνατότητα να σου στείλει ο βαφέας που φώναξες πριν 10 χρόνια, την φάτσα που χαιρετάει.είσαι υποχρεωμένη να απαντήσεις?αν μιλάς για κάποιους απο όλους αυτούς που η αδιαφορία τους επαναλαμβάνεται, καλύτερα να πάρεις το μήνυμα οτι ενοχλείς, παρά να βγάλεις το συμπέρασμα ότι είναι γάιδαροι.ΑΝ όμως μιλάς για πολύ κοντινό σου πρόσωπο, όπως πχ τον φίλο σου η κάποιον πολύ κολλητό, τότε πάρτο σαν αδιαφορία. αλλά τότε γιατί μίλησες ειδικά για γραπτά μηνύματα? αν ισχύει κάτι τέτοιο θα αδιαφορεί γενικότερα για την επαφή σας και την επικοινωνία σας.άρα, μάλλον για λιγότερο κοντινούς σου μιλάς, οπότε σαφώς και δεν έχουν υποχρέωση να απαντάνε επειδή εσύ σκέφτηκες να στείλεις.
#4μας λες πολύ ξεκάθαρα το παράδειγμα της δικαιολογημένης αντίδρασης (απάτη), αλλά δεν μας λες παραδείγματα αυτών που πραγματικά συμβαίνουν και μαλώνετε.αυτό θεωρώ οτι είναι εκ του πονηρού και μάλλον φοβάσαι οτι όντως είναι ασήμαντα και όντως εκβιάζεις.αν πούμε οτι ναί, έχεις κάθε δίκιο να μην δέχεσαι να σε απατήσει ο σύντροφος σου, θεωρείς οτι είναι ταυτόχρονα αποδοχή οποιασδήποτε απαίτησης σου?επειδή τα όρια και οι επιθυμίες/ανοχές/αντοχές του καθένα είναι προσωπικά, εκβιασμός είναι να επαναλαμβάνονται συμπεριφορές που δεν τις σηκώνεις κι εσύ να παραμένεις στην σχέση απειλώντας και γκρινιάζοντας.δεν είναι εκβιασμός να σηκωθείς να φύγεις όταν κρίνεις εσύ ότι οι οποιεσδήποτε συμπεριφορές δεν είναι του γούστου σου.
#1"ήθελα να στείλω ένα ερώτημα αλλά κοντοστάθηκα κανά πεντάλεπτο πάνω στο τι όνομα να βάλω γιατί δεν ήθελα να βάλω το δικό μου, μιας και κάποιος δικός μου μπορεί να συνδύαζε την ιστορία που θα έγραφα με εμένα, ούτε ήθελα να βάλω ψεύτικο όνομα."με τον κηδεμόνα σου και στον ψυχολόγο, κλπ...
#5,Καταρχάς,να διαχωρίσουμε τα μηνύματα τα οποία χρειάζονται απάντηση άμεσα όπως αν θα κανονίσετε να κάνετε κάτι το βράδυ,αν θα πάτε για καφέ κτλ από τα άλλα μηνύματα που δεν επείγουν και μπορούν να περιμένουν.Κατα τ'άλλα, είναι και θέμα αγωγής και χαρακτήρα.Εγώ αν κάποιος με ρωτήσει κάτι και δω το μήνυμα δεν αισθάνομαι άνετα να το αγνοήσω.Θα απαντήσω.Έχω μια φίλη στην οποία απαντώ πάντα όταν μου μιλάει.Πχ τις προάλλες με ρώτησε αν θα πήγαινα στη θάλασσα.Της απάντησα μετά από ώρες όταν είδα το μήνυμα απλώς για να της ευχηθώ καλό μπάνιο.Αυτή σε αντίστοιχες περιπτώσεις δεν απαντάει καν.Αν την ρωτήσεις γιατί δεν απάντησε θα σου πει ότι δεν είχε σκοπό να έρθει οπότε δεν βρήκε σκόπιμο να πει κάτι.Εγω αυτό το θεωρώ αγένεια.
#6Η Celine Dion έκανε πανευρωπαϊκή sold out περιοδεία αυτό το καλοκαίρι.Στο Παρίσι όπως και στον Γαλλόφωνο χώρο εν γένει λατρεύεται ως θεότητα.Οπότε δεν χρειάζεται να φωνάξει τους paparazzi έξω από το ξενοδοχείο της.Την περιμένουν να εμφανιστεί μαζί με τις ορδές των θαυμαστών.Όσο για το στυλ της διάβασα ότι συνεργάζεται με έναν καινούριο στυλίστα,τον Law Roach ο οποίος την μεταμόρφωσε σε fashion icon.Ιδού και το άρθρο από το Vanity Fair. https://www.vanityfair.com/style/2017/07/celine-dion-law-roach-becoming-a-fashion-icon
#7 Είσαι 34 χρονών και ακόμα κάνεις παρέα και θεωρείς κύκλο σου, ανθρώπους που απλά έτυχε να είναι συγγενείς; Πότε θα καταλάβεις ότι η αγάπη κερδίζεται και δεν κληρονομείται; Εσύ πιστεύεις ότι αυτοί οι άνθρωποι, που σε πληγώνουν, που γελάνε με τα παθήματα στου, που θέλουν να παραμείνεις παχουλή για να μην τους χαλάσεις ούτε κατ ελάχιστο το βούρκο που ζουν.....σε αγαπάνε; Μπορούν πιστεύεις να αγαπήσουν; Αν απαντήσεις με ειλικρίνεια στα παραπάνω ερωτήματα και καταλήξεις ότι αγάπη είναι το άνευ όρων ξέσκισμα οκ.Στενοχωριέμαι πάρα πολύ, όταν βλέπω ανθρώπους να γίνονται βορά σε θηρία, μόνο και μόνο επειδή έχουν τη φοβία να βγουν στον πραγματικό κόσμο και να αναζητήσουν, άλλους ανθρώπους, που τους ταιριάζουν. Σήμερα η κ. Γαλανοπούλου, έγραψε ένα πολύ εύστοχο άρθρο, για την αγένεια στη χώρα μας. Ο κάθε πικραμένος σχολιάζει, ό,τι να ναι. Δε γίνεται να διαπαιδαγωγήσουμε κανέναν, αυτό είναι φασισμός από την αντίστροφη πλευρά. Γίνεται όμως να μην τους ξαναδούμε! ΠΟΤΕ.Αναρωτιέμαι πιο όφελος αποκομίζει κανείς, κάνοντας έστω και λίγη παρέα με τέτοια άτομα.Ένα πιάτο φαϊ; Έχω και σπίτι μου.Οικογενειακή θαλπωρή; Ε ....ασχολίαστο.Τι; Ας μου πει κάποιος τι; Αγαπάμε τις αναμνήσεις τόσο ώστε να καθόμαστε να μας κακοποιούν; Η γνώμη μου είναι να μην ξαναδείς ΠΟΤΕ αυτά τα άτομα, που σαμποτάρουν την ευτυχία σου και την αυτοεκτίμηση σου. Μόνο αν δε γίνεται με τίποτα, κοινώς μόνο στον εργασιακό χώρο και μόνο αν το τίμημα της κακοποίησης έχει κάποιο πολύ σοβαρό αντίκρισμα.
"Σήμερα η κ. Γαλανοπούλου, έγραψε ένα πολύ εύστοχο άρθρο, για την αγένεια στη χώρα μας. Ο κάθε πικραμένος σχολιάζει, ό,τι να ναι. Δε γίνεται να διαπαιδαγωγήσουμε κανέναν, αυτό είναι φασισμός από την αντίστροφη πλευρά."Ευτυχώς στη δεύτερη πρότασή σας ξεχείλισε η ευγένεια! Δηλαδή όχι μόνο γνωρίζετε το μυστικό της σωστής διαπαιδαγώγησης αλλά ευτυχώς δε θα το επιβάλετε και με το ζόρι.(το αξιοπερίεργο είναι ότι σχεδόν όλα τα σχόλια είναι εντός θέματος και τα 21,5 στα 22 επαινετικά για την αρθρογράφο)Σχετικά με το κυρίως θέμα, αυθόρμητα σκέφτηκα ότι η 7 και κάποιοι άλλοι σχολιαστές είναι υπερβολικοί με τους συγγενείς τους, αλλά μετά θυμήθηκα ότι έχω μάλλλον αρκετά χρόνια να κάνω "στενή παρέα" με τα σόγια μου!
@7Αν δεν χρειαζόταν να κρατηθούν ισορροπίες, θα σ'ενοχλούσαν το ίδιο; Γιατί η υφέρπουσα υπερένταση καμιά φορά κάνει πιο ηχηρά τα σχόλια που σε άλλη περίπτωση θα περνούσαν και δε θ'ακουμπούσαν. Μήπως σου δημιουργεί επιπλέον πίεση η σκέψη ότι δεν μπορείς να εκφραστείς όπως θα έκανες υπό άλλες συνθήκες?Θα πρότεινα την επόμενη φορά να ρωτήσεις ψύχραιμα και σταθερά, γιατί θέλουν ν'ασχολούνται με το τι κάνεις με τον εαυτό σου. Η αντίδραση σίγουρα θα είναι άρνηση και υποτίμηση της δυσαρέσκειας σου, ότι σιγά μωρέ, δεν ασχολούμαστε, αλλά το σημαντικότατο είναι να μην απαντήσεις και απλά να βάλεις π.χ. ένα ποτήρι νερό, μια κίνηση που θα δείχνει ότι αδιαφορείς για την απάντηση, ότι η ζωή σου συνεχίζεται όποια και να είναι η απάντηση τους, ότι η ερώτηση ήταν ρητορική τελικά. ΜΠΙΙΙΙΠ. Καταπακτή.Μια τέτοια στάση σε 2-3 συναντήσεις με αυτά τα πρόσωπα, και τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν, γιατί νομίζω θα έχεις εξολοθρεύσει τον ιό που τα προκαλεί: Το ότι ασχολείσαι με τον εαυτό σου, νιώθεις καλά, και αυτό βγαίνει στο κοινό. Το οποίο κοινό, επειδή λες και για λεπτές ισορροπίες, μάλλον δεν περνάει μια ευχάριστη φάση στη ζωή του και μάλλον είχε συνηθίσει ν'ασχολείσαι μαζί του πάντα. Οπότε τώρα επιδιώκει, πιθανότατα ασυνείδητα, να σου αποδείξει πως το να πάρεις στα 34 σου πρωτοβουλίες που αφορούν μόνο εσένα, να είσαι συγκεντρωμένη σ'έναν στόχο που αφορά μόνο εσένα και να νιώθεις όμορφα εσύ, για σένα, είναι μάταιο. Αλλά ορίστε, δε σου το λένε κατάμουτρα, το κάνουν με λεπτή ειρωνεία και χιούμορ. Κάποιοι δεν έχουν δικούς τους στόχους, κάποιοι δεν ξέρουν να κρατάνε ισορροπίες, κάποιοι είναι οι αδύναμοι κρίκοι. :P Εσύ just keep swimming και μη φοβάσαι αν θα σπάσει η αλυσίδα. Αν είναι γερή, δε σπάει ακόμα κι αν έχει χαλαρώσει σε διάφορα σημεία.
#5 να πω την αλήθεια κι εγώ δε σκοτώνομαι πάντα για να απαντήσω αμέσως σε κάποιο μήνυμα στο facebook αλλά αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Τις φορές πχ που έχω βγει με κάποιον φίλο/η και μου έρθει μήνυμα ίσως το διαβάσω στα γρήγορα αλλά δε θα κάτσω να ανοίξω συζήτηση στο facebook γιατί απέναντί μου έχω έναν άνθρωπο live που θέλω να του αφιερώσω χρόνο. Επίσης με κουράζει η χρήση οθόνης touch, οπότε αν πρέπει να γράψω αρκετά προτιμώ να είμαι σπίτι και να χρησιμοποιήσω το laptop.
#2 "οταν εχω εναν προβληματισμο στο κεφαλι μου παντα το λυνω απευθυνωντας το νοητα σε εσενα Πηγή: www.lifo.grΤι καλά, δεν είμαι η τρελή του χωριού, χαίρομαι που το κάνουν και άλλοι!!!!!
Αγαπητό #7 θυμώνω κάθε φορά που διαβάζω για τέτοιες συμπεριφορές. Εγώ που έχω χάσει κάποια κιλά και συνεχίζω σκοπεύω να επιστρέψω αυτούσια τα λόγια που μου είπανε, έχω και καλή μνήμη. Πχ όταν αναφέρθηκε σε μια συζήτηση μια έξοδος σε νυχτερινό κέντρο με ρώτησαν αν ανεβήκαμε να χορέψουμε στα τραπέζια απάντησα όχι -!- και μια θεία μου έσπευσε -αστειάκι- να πει πως εάν την άντεχε θα ανέβαινε. Οπότε τώρα σκοπεύω -ναι στο άσχετο, όταν την δω- να της πω πως αδυνάτισα για να μην ανησυχεί για τα τραπέζια των νυχτερινών κέντρων. Χθςςςςςς (#μέθοδοςφίδιπουσυρίζεικαιόχιαϊκίντο )
NAI!ΝΑΙ!ΝΑΙ!Έξαλλη γίνομαι, και εξομολογούμαι ότι υπήρξα πολύ ηλίθια με την αδερφή μου όταν ήμουν μικρή και παρόλο που της έχω ζητήσει συγνώμη, βρίζω κι εμένα μαζί μ'αυτούς.Συγγενής του συζύγου, ετών 64, της οποίας τα χρόνια η πεθερά με όρκισε να μην αποκαλύψω ότι γνωρίζω, μεγαλομανής και μυθομανής, όποτε θέλει να πει για κάποιον, πάντα διευκρινίζει αν είναι χοντρός/ή ή "πολύ ωραία/ος". Τη βλέπω πολύ αραιά και πάντα για λίγο, γελάμε, με λατρεύει και τα έχω φέρει, μέχρι στιγμής, έτσι που να μην μπορεί να πει σε κανέναν ότι κάνω χθςςςς, κυρίως επειδή μόνο εκείνη και η θεία της (πεθερά μου) βγάζουν το συριστικό φίδι από εντός μου. Το καλοκαίρι πήρε να μου ευχηθεί, κι ενώ ήμασταν μαζί 3 μέρες σχολιάζοντας ότι είμαι χοντρή, ότι πάσχισα να τα πάρω σιγά μην τα χάσω, με ρώτησε αν αδυνάτισα. Χωρίς να χάσω δευτερόλεπτο τη ρώτησα γεμάτη απορημένη βεβαιότητα για το αντίθετο "γιατί? ήμουν χοντρή???" Πάγωσε λίγο και γελώντας αμήχανα μου είπε ότι μάλλον θα πρέπει να πάει σε οφθαλμίατρο. Να πας βρε Χ., της είπα, στην ηλικία που είσαι δε δικαιολογείται να μη βλέπεις καλά κοντά. Κάπως έτσι κρατιόμαστε μακριά κι αγαπημένες αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν είμαι πεσμένη, την παίρνω τηλ. Δυστυχώς δε μου απαντάει πάντα.
Χρήσιμος είναι και ο όρος "Bad Feminist" από την ομώνυμη συλλογή δοκιμίων της Roxanne Gay. Αντιγράφω από την εισαγωγή:How do we reconcile the imperfections of feminism with all the good it can do? In truth, feminism is flawed because it is a movement powered by people and people are inherently flawed. For whatever reason, we hold feminism to an unreasonable standard where the movement must be everything we want and must always make the best choices. When feminism falls short of our expectations, we decide the problem is with feminism rather than with the flawed people who act in the name of the movement.....I openly embrace the label of bad feminist. I do so because I am flawed and human. I am not terribly well versed in feminist history. I am not as well read inkey feminist texts as I would like to be. I have certain . . . interests and personality traits and opinions that may not fall in line with mainstreamfeminism, but I am still a feminist. I cannot tell you how freeing it has been to accept this about myself.I embrace the label of bad feminist because I am human. I am messy. I’m not trying to be an example. I am not trying to be perfect. I am not trying to say Ihave all the answers. I am not trying to say I’m right. I am just trying—trying to support what I believe in, trying to do some good in this world, trying to make some noise with my writing while also being myself: a woman who loves pink and likes to get freaky and sometimes dances her ass off to music she knows, she knows, is terrible for women and who sometimes plays dumb with repairmen because it’s just easier to let them feel macho than it is to stand on the moral high ground.I am a bad feminist because I never want to be placed on a Feminist Pedestal. People who are placed on pedestals are expected to pose, perfectly. Then theyget knocked off when they fuck it up. I regularly fuck it up. Consider me already knocked off.
Το προβλημα με αυτη την τοποθετηση είναι ότι το επιχειρημα είναι: οι ανθρωποι είναι ατελης, αρα ότι κανουν είναι ατελες. Με αυτην την εννοια τα παντα είναι "bad" κατι. Οταν τα παντα είναι τοσο γενικολογα bad τότε ποιο το νόημα; είναι κομματι στασιμη αυτη η τοποθετηση.ο φεμινισμος ως εννοια και προσδοκία δεν είναι εν γενει bad/ατελη, απλα για να επιτευξεις κατι υπάρχουν πολλοι τρόποι, αλλοι good αλλοι bad αναλογα με τον κριτη, αλλο είναι κρίνω τους επιμερους τροπους αλλο τα παντα είναι εν γενει καπως bad, για αυτο χρειάζεται/επιβαλεται η κριτικη λεπτολογία. Υπάρχει μια στοικότητα που με τσινα σε αυτη την τοποθετηση γιατι περαν των παραπανω που εγραψα λειτουργει και ως "ξεπλημα" των αρνητικων τρόπων ως "εντάξει όλα bad είναι πως κανεις ετσι".Η προοδος είναι δυσκολη γιατί πρεπει να συμβαίνουν ταυτόχρονα δυο πραγματα: 1. Να γίνεται το σωστο, 2. με τον σωστο τροπο. Δεν αρκει η Ισοτητα, πρεπει να επιτευτει και με τον σωστο τρόπο. Και το ποιος είναι ο "σωστος" τρόπος είναι λαμπρο πεδίο μαχων, δεν γίνεται αλλιως. Στις τοποθετησεις των περισσεροτερων δεν υπάρχει ιχνος της στοικότητας που βρίθει της Ροξανης γιατί περαν τον διαφωνιών οι περισσότεροι αντιλαμβανομαστε την στασιμοτητα της στοικοτητας.
Νομίζω αυτό το κείμενο στοχεύει περισσότερο στο γεγονός ότι ο φεμινισμός έχει αποκτήσει μία αρνητική χροιά τα τελευταία χρόνια στο δημόσιο λόγο (φεμιναζι κλπ) Και από την άλλη έχουμε την αντίδραση σε αυτό το φαινόμενο που είναι ο ακραίος φεμινισμός που ουσιαστικά λέει ότι οι άνδρες είναι άχρηστοι. Και εμείς οι κοινοί θνητοί βρισκόμαστε στη μέση μπερδεμένοι τι να διαλέξουμε και πως να πορευτούμε. Και εδώ έρχεται το κείμενο και απλά σου λέει είναι οκ να μην ξέρεις απόλυτα τι να κάνεις, δεν πειράζει αν δεν τα κάνεις όλα τέλεια αρκεί να προσπαθείς. Γιατί ουδείς τέλειος (και βασικά πιο ηλίθια εφεύρεση από την τελειότητα παίζει να μην έχει υπάρξει στη ανθρώπινη ιστορία, αυτό είναι δική μου προσθήκη ??) Αυτά κατάλαβα αλλά φυσικά μπορεί να κάνω και λάθος
@ MagosTouOzz "(...) φεμινισμός έχει αποκτήσει μία αρνητική χροιά τα τελευταία χρόνια στο δημόσιο λόγο (φεμιναζι κλπ)"Ο όρος "feminazi" λέγεται ότι πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1987, 30 χρόνια πριν δηλαδή, κι έγινε πιο γνωστός στα 90's.Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει περίοδος που και η λέξη "φεμινισμός" δεν προκαλούσε αρνητικούς συνειρμούς σε πάρα πολύ κόσμο, οπότε το να λησμονούμε τον βοθρολυμματικόπόλεμο που δέχθηκε το 1ο κύμα, αλλά και το 2ο κύμα και να ρίχνουμε όλα τα κακά στο 3ο (και 4ο), νομίζω ότι είναι ελαφρώς ιλαροτραγικό.Φυσικά και εντοπίζονται αρνητικές εκφάνσεις ή τάσεις σε όλα τα κύματα του φεμινισμού, οι (καθολικά) αρνητικοί συνειρμοί όμως -συνήθως- δεν προέρχονται από ανθρώπους οι οποίοι έχουν κριτικά αξιολογήσει, αναλογικά, τα κακώς κείμενα σε σύγκριση με το γενικότερό τους πλαίσιο, αλλά από (άντρες και γυναίκες) αμαθείς/ εγκάθετους πολέμιους/ αναπαραγωγείς στερεοτύπων/ φοβικούς status quo-βίστες ή -έστω- από άτομα που λειτουργούν σε mode αυτόματου reflex και βαριούνται την ζωή τους να την ψάξουν λίγο παραπάνω.
Το προβλημα με αυτες τις τοποθετησεις είναι ότι εχουν σκοπο να εφαρμοστουν μονο στις δικες μας ατελιες, γιατί να μην δεχτουμε και τις σεξιστικες ατέλιες έτσι στοικα και με κατανόηση; Προφανως ζητα ειδικη μεταχείρηση για τις φεμινιστριες και δεν επεκτινει την δεκτικης φύσεως "κατανόηση" και στους απεναντι κατι που πολυ σωστα δεν είμαστε διατεθιμενοι να κανουμε, υπάρχει μια ιδιοτέλια σε αυτην την "αθωα" προτροπη στην στοϊκότητα.Καταλαβες γιατί τσινάω; εαν δεχτώ κατι για μια μερια θα πρεπει αναγκαστικα να την δεχτω και για την αλλη, διαφορετηκα μεροληπτω αρα δεν είμαι δικαιος, και οι αλλαγες προς την Ισότητα βασίζονται στην θεληση να είμαστε Δικαιοι. Για αυτο δεν μπορει και δεν είναι σωστο καποιος να ασκει κριτικη χωρίς παράλληλα να κανει αυτοκριτικη. Τα bad όλων πρεπει να διορθωθουν, να κρίνονται και να κατακρίνονται, ιδιώς των δικών μας bads, δεν μπορεί να λεμε "ασε την δική μου ασχήμια, ας φτιάξουμε την δικη σου". Αυτο δεν περιορίζεται μονο στα θεματα Ισοτητας αλλα παντου, πολιτικη, φιλοσοφία, θρησκεια κτλ.Είναι θεμα ακριβοδίκαιου. Η μονομπαντη δεκτικης φυσεως στοϊκότητα αυτη πολυ απλα δεν εξελίσσει τις Ιδεες απλα τις συντηρει ως εχουν, εξελιξη χωρις διόρθωση των bads, διόρθωση χωρίς κριτικη δεν υπάρχει, η στοϊκότητα σε αυτα τα θέματα είναι συντηριτισμος και στασιμότητα.Η σωστή στοϊκότητα είναι η εξης: όλοι οι άνθρωποι είναι ατελης, αρα και οι Ιδεες και οι μεθοδολογίες τους ΑΡΑ θα πρεπει να ασκουμε κριτικη σε όλους ανεξαιρετως πεποιθησεων, δηλαδη και στις φεμινιστριες. Απο την ίδια στοϊκότητα περι ανθρώπινης ατελιας ξεκινάμε και εγω και η Ροξανη, η διαφορα είναι ότι καταλήγουμε σε διαφορετικα συμπεράσματα, το δικό της είναι μεροληπτικο το δικό μου όχι.Οι Φεμινιστριες είναι Ανθρωποι, οι Ανθρωποι είναι ατελης αρα οι Φεμινιστριες είναι ατελης, συνεπως νομοτελιακα πράττουν και κακως κειμενα, αυτα χρήζουν κριτικης και όχι στοϊκότητας. Προσοχη το ότι πραττουν και κακως κειμενα δεν σημαίνει ότι ότι πραττουν είναι και κακως κειμενα, αυτη είναι μια αδικη δημαγωγικη ρητορικη. Γενικα η στοικοτητα που προτίνει η Ροξάνη είναι ο λεγόμενος "ρατσισμος χαμηλων προσδοκιων", δεν κρατάω τις ίδιες απαιτησεις γιατί δεν τους θεωρω το ίδιο ικανους/υπευθυνους/υπολογους με τους αλλους, η Ισότητα πρώτα ξεκινα απο την ισότητα των ευθυνων/υποχρεώσεων και καταλήγει στα δικαιώματα, εαν οι φεμινιστριες δεν είναι ΙΣΕΣ στο να είναι υπολογες για τα λάθη τους τότε πολυ απλα δεν είναι ισες, η Ροξάνη αποδεχεται ότι κανουν λαθη(αρα είναι ισες στα λαθη) αλλα ζητα ανιση μεταχείρηση( ανισα υπολογες για αυτα). Μην με παραξηγεις, τα γραφει πολυ θελκτικα, αλλα αυτο δεν σημαίνει ότι είναι και σωστα. Οι ίδιες οι φεμινιστριες θα επρεπε να είχαν προβλημα με την Ροξανη, όχι εγω."Ειμαστε Ισοι!Ειμαστε Ισοι!Ειμαστε Ισοι!Ειμαστε Ισοι!....εεε...εδω μηπως καλο είναι να μην είμαστε και τόσο ισοι;" αυτο δεν είναι τοποθετηση ανθρώπων που επιθυμων Ισότητα.
#7Αγαπητή στεναχωρημένη,Μπράβο και πάλι μπράβο για τις προσπάθειές σου!Τώρα στο πρόβλημα. Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι σωστό αλλά αυτό έκανα εγώ σε παρόμοια περίπτωση. Έτσι κι εγώ σε τραπέζια κτλ άκουγα τα ίδια (στην περιπτωσή μου ότι δεν θα βρω δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών μου, που αντικειμενικά μαστίζεται από ανεργία). Άκουγα και πείσμωνα. Απαντούσα με κάποιο τρόπο τότε, αλλά ήξερα ότι το πιο δυνατό μου χαρτί δεν το είχα ακόμα στα χέρια μου και ότι αυτό θα ήταν η επιτυχία μου (στο να βρω δουλειά στο αντικείμενό μου). Όταν τα κατάφερα (μετά από πολλή δουλειά που όλοι αυτοί που σχολίαζαν δεν μπορούν να διαννοηθούν) όλα τα σχόλια σταμάτησαν σιγά σιγά με τα χρόνια. Γιατί ξέρουν πως αν πουν τίποτα σχετικό θα γυρίσω και θα τους πω ‘θυμάσαι τι μου έλεγες και τι με συμβούλευες; Κοιτα που έκανες λάθος σε αυτή την περίπτωση’.Βέβαια, καταλαβαίνω πως το παραπάνω δεν προσφέρει λύση για το άμεσο μέλλον. Αλλά μου φαίνεσαι κι εσύ 'πεισμωμένη' και πιστεύω πως θα τα καταφέρεις. Καλή συνέχεια :)
#5.Νομίζω,ότι βαφτίζεις αγένεια τον εκνευρισμό σου για το γεγονός,ότι δεν παίρνεις αυτό που θέλεις την ώρα που το θέλεις.Πιθανόν τσεκάρεις και πόσο ψηλά βρίσκεσαι στη λίστα με τις προτεραιότητες των άλλων.Αν διακόψει ο άλλος αυτό,που κάνει εκείνη τη στιγμή,για να σου απαντήσει,μάλλον παίρνεις κάποιους πόντους.Αν κάνει 5-6 ώρες,νιώθεις να κατρακυλάς πολύ χαμηλά στη λίστα κι απογοητεύεσαι.Επειδή δεν ξέρουμε ακριβώς πώς χρησιμοποιεί ο άλλος το μέσο,τι άλλα πράγματα μπορεί,να κάνει όσο είναι συνδεδεμένος,δεν είναι κι απόλυτη ένδειξη για τις διαθέσεις του απέναντί μας.Μια,δυο,πέντε,δέκα όμως μάλλον πρέπει να την ψιλιαστούμε λίγο.Αν βλέπουμε,ότι ο άλλος δεν πολυγουστάρει την επικοινωνία,δε χρειάζεται να την εκβιάζουμε.Ας στείλει κι αυτός πρώτος,αν το θέλει κάποια στιγμή.Κι αν δε στείλει,μήνυμα είναι κι αυτό και μάλιστα πολύ ξεκάθαρο.
#5 - Είχα κι εγώ μία "φίλη" στο facebook (και στην πραγματική ζωή) και πριν από κάτι χρόνια που είχε πάθει κάτι ο υπολογιστής μου και δεν μπορούσα να μπω στο fb μου έστελνε κάτι μηνύματα στα οποία δεν μπορούσα να απαντήσω. Μετά πήρα ένα tablet και συνδέθηκα και μου ζητούσε να κατεβάσω το messenger το οποίο δεν ήξερα τότε τι ήταν ακριβώς και δίσταζα να το κάνω. Ε, αφού είδε ότι δεν της απαντούσα, με διέγραψε από φίλη και με μπλόκαρε κιόλας! Αφού το σκέφτηκα καλύτερα, δεν με εξέπληξε η αντίδρασή της: ήταν καιρός που ποστάριζε στο χρονολόγιό της άρθρα για ψεκασμούς και εικόνες με chem trails. Είχε ψωνιστεί η καημενούλα!Τώρα γιατί τα γράφω αυτά; Έτσι μου'ρθε. Ούτε εγώ απαντάω αμέσως σε μηνύματα - θα απαντήσω όποτε έχω όρεξη και χρόνο. Μια άλλη φίλη είχε την απαίτηση να σχολιάζουν στις αναρτήσεις της στο fb εκείνη την ώρα και όχι μετά από ώρες ή μέρες. Δηλαδή, ήθελε να εξαντλήσει το θέμα εκείνη την ώρα που της την έδωσε να ποστάρει. Ε, ο κόσμος δεν έχει την όρεξη την δική μας, έχει τους δικούς του ρυθμούς, χαλαρώστε μερικοί και μερικές!
Η μονη περιπτωση να φρικάρει καποιος για αργοποριμενες απαντήσεις είναι να έχει δαγκωσει λαμαρίνα και να μην την αφήνει. Και παλι δεν είναι σωστο αλλα είναι κατανοητο...οι υπολοιποι είναι απλα θρασυτατοι στις απαιτήσεις τους.
Για τους/τις λαμαρινοδαγκωμένους/ες επιβάλλεται η παραδοσιακή κλήση στο τηλέφωνο. Δεν θέλουν ν' ακούσουν την θεϊκή φωνή του αντικειμένου του πόθου; Και πάλι, μπορεί το "αντικείμενο" να κοιμάται, να κάνει ντους, να κάνει τα κακάκια του, με ένα τηλέφωνο αγκαλιά θα είναι;
#7 πρόσφατα έχω κάνει κι εγώ μια παρόμοια αλλαγη στη ζωή μου (όχι μόνο απώλεια πολλών κιλών αλλά έχω εντάξει στο πρόγραμμά μου και εντατική άθληση σε καθημερινή βάση), και έχω να σου πω ακριβώς τα ίδια. Παρατηρώ μεγάλη και εντελώς παράλογη αντίσταση/αντίδραση από το περιβάλλον μου για αυτή την αλλαγή. Μου λένε ότι αυτά που κάνω είναι τρέλες, ότι είναι μόδα και θα περάσει και όταν περάσει θα ξαναγίνω μπουρούχα κλπ. Καθόλου υποστηρικτικό και εντελώς απαξιωτικό για την επίπονη προσπάθεια που κάνω να είμαι fit και υγειής. Κι εγώ αναρωτιόμουν γιατί! Την απάντηση μου την έδωσε ο άντρας μου, και σκέφτομαι ότι έχει απόλυτο δίκιο: μια τέτοια αλλαγή θέλει κότσια που πολλοί δεν έχουν. Η αντίδραση οφείλεται στο ότι οι ίδιοι θα ήθελαν ενδεχομένως να κάνουν κάτι αντίστοιχο, που όμως δεν το τολμούν. Δεν προσπαθούν να μειώσουν εμένα. Προσπαθούν απλώς να απαξιώσουν και να ακυρώσουν την αξία και τη σημασία της προσπαθειας μου, ώστε μην αισθάνονται οι ίδιοι ανεπαρκείς και άτολμοι. Είναι λογικό αν το σκεφτείς. Οπότε κλείσε τ'αυτιά σου και μην ακούς. Δεν χρειάζεσαι την υποστήριξη κανενός για να κάνεις αυτό που κάνεις. Έχεις φτάσει στα μισά του στόχου σου μετά από μια απόφαση που πήρες μόνη σου. Δεν χρειάζεσαι τους άλλους να σου πουν αν είναι όλα ΟΚ. Το ξέρεις ήδη.
7Για κάποιους είναι δύσκολο να βλέπουν έναν άνθρωπο να προσπαθεί για κάτι καλύτερο και κάνουν ό,τι μπορούν για να τον επαναφέρουν στο τίποτα. Γιατί αν τελικά τα καταφέρει, αυτοί θα νιώσουν πιο μικροί από όσο ήδη είναι.