Κατά τη γνώμη μου είσαι πολύ σωστή γιατί είσαι τίμια. Θέλεις κάτι και το διεκδικείς με το σωστό, ειλικρινή τρόπο. Εγώ προσωπικά δεν έχω παντρευτεί. Είμαι 47 χωρίς σχέση αυτό τον καιρό. Ουδέποτε θέλησα να παντρευτώ αλλά θέλησα να κάνω οικογένεια. Εννοώ ότι σκεφτόμουν για τουλάχιστον μία 10ετία από 30 ως 40 να κάνω παιδί με κάποιον, που αγαπούσα και τα πηγαίναμε καλά. Επειδή είμαι δικηγόρος, έχω εμπεδώσει, πως ο γάμος είναι προαιρετικός πια.....θέλω να πω πως αν δύο άνθρωποι τα βρίσκουν και μένουν στο ίδιο σπίτι δεν κωλύονται νομικά να κάνουν παιδιά και πως τα παιδιά δεν υστερούν σε δικαιώματα, σε σχέση με τα παιδιά γεννημένα σε γάμο.Όμως αναγνωρίζω και σέβομαι το δικαίωμα σου, να θέλεις την δημιουργία οικογένειας σε παραδοσιακή βάση. Μπράβο που έθεσες ξεκάθαρα τα θέλω σου. Επίσης να σου πω ότι 30 χρονών είναι η απολύτως κατάλληλη ηλικία να κάνεις παιδί δηλαδή οικογένεια. Μην χάσεις τον καιρό σου κυνηγώντας αυτόν τον άνθρωπο. Αν επιμείνεις με την ελπίδα ότι θα αλλάξει θα φτάσεις 30 φεύγα και μετά θα κουραστείς, θα απογοητευθείς ......και ίσως να σου φύγει η επιθυμία για παιδί.Η παροιμία ἠ μικρός μικρός παντρέψου είναι σοφή
9.9.2017 | 17:42
εξηγήθηκα.........
¨Εχω σοβαρό δεσμό με έναν άντρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Είμαι 25 ετών. Εκείνος είναι 30. Του είχα πει από την αρχή ότι στόχος μου μετά το πτυχίο ηταν να κάνω οικογένεια. Να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια για να είμαι πιο ξεκάθαρη. Τα χρόνια πέρασαν πτυχίο πήρα, δουλειά έχω το ίδιο κι εκείνος εργάζεται σαν λογιστής σε μεγάλη εταιρεία. Τον τελευταίο καιρό μου τα μάσαγε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα για γάμο τώρα, τα έξοδα τρέχουν που θα μείνουμε κλπ. Σε κάθε εμπόδιο είχα τη λύση. Δεν ήθελα γάμο πολυέξοδο ας ήταν μόνο εκκλησία και μετά σπίτι. Το που θα μείνουμε είναι εξασφαλισμένο γιατί η μαμά μου έχει ένα διαμέρισμα κληρονομιά από τους γονείς της και μου το δίνει χωρίς κανένα πρόβλημα. Όταν του είπα ¨Η παντρευόμαστε ή χωρίζουμε τον χτύπησε κεραυνός. Μη μου το κάνεις αυτό σε παρακαλώ σε αγαπάω θέλω να είμαστε μαζί δώσε μου λίγο χρόνο κλπ. Μέχρι που την περασμένη εβδομάδα ήρθε και με βρήκε η ..........μάνα του!!!!!!!!! ΜΑΛΙΣΤΑ. Για να μιλήσουμε ως γυναίκα προς γυναίκα. Άρχισε τις γλύκες ότι τι καλή και άξια που είμαι που τοσο νέα έχω σταθερή δουλειά που έχω στοχους και μετά σέρβιρε το κυρίως πιάτο. Ότι πιέζω το γιο της ότι ο γιος της με αγαπάει αλλά έτσι όπως κάνω θα τον χάσω ότι ο γάμος είναι κάτι πολύ σημαντικό κλπ. Της απάντησα κι εγώ τα εξής. 1)Αν ο γιος σας θελει να είναι μαζί μου με παντρεύεται και κανουμε οικογένεια 2) Αν δε θελει χωρίζουμε και βρισκει άλλη για να πηδάει και εγώ άντρα να παντρευτώ 3) Αν δεν ειναι ετοιμος για γάμο στα 30 δεν θα είναι ποτέ οπότε να με αφησει να βρω κάποιον άλλο που θα είναι έτοιμος 4) Το γεγονός ότι εστειλε τη μανα του δεν τον τιμά και αν η μανα ηρθε χωρις να το ξερει ο γιος δεν θα τα πάμε καλά ως πεθερά και νύφη και να μαζευτεί. Τα μάζεψε έφυγε λέγοντας μου να μην αναφέρω τίποτα στο γιο της. Τις ημέρες που ακολούθησαν υπηρξε από μέρους του μια αμηχανία κατάλαβα όμως ότι δεν ξερει ότι η μάνα του ήρθε και με βρηκε. Του ξαναεξήγησα ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουμε αρραβωνιαστεί θα έχει έρθει να γνωρίσει τους γονείς μου (ΝΑΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ) και θα αρχισουμε να κανονίζουμε τα του γάμου αλλιώς άντε γεια. Είμαι πιεστική; είμαι κάπου λάθος; Τέσσερα χρόνια δεσμός πόσο άλλο να γνωριστούμε πια!!
35
