Τέλος θα θελα να συμπληρώσω ότι δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος πελάτης σκηνικά στον αγενή υπάλληλο παρά μόνο εάν η αγένεια του ξεπερνά τα όρια. Απλά δεν ξαναπατά στην επιχείρηση που θα υποστεί αγενή αντιμετώπιση.
22.9.2017 | 00:30
Για τους απανταχου συναδελφους Σερβιτορους/ες
➡ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ⬅Κάπου διάβασα πως ένας σερβιτόρος διανύει κατά μέσο όρο 17 χιλιόμετρα τη μέρα εν ώρα εργασίας.Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως τελικά είμαι πιο αθλητικός τύπος από όσο νόμιζα. Η δεύτερη πως θα σταματήσω να κάνω διάδρομο στο γυμναστήριο –μην πέσω και κάτω- ,η τρίτη πως τα πόδια μου έχουν δίκιο που κατά καιρούς διαμαρτύρονται και η τέταρτη πως θα γράψω ένα κείμενο για τους σερβιτόρους προσπαθώντας να βάλω κάποια πράγματα στην θέση τους.Οι σερβιτόροι, λοιπόν, είναι εργαζόμενοι και όπως όλοι οι υπόλοιποι αξίζουν σεβασμό όπως και να τους απευθυνόμαστε με τη στοιχειώδη τουλάχιστον ευγένεια.Παρ’ όλα αυτά πολλοί είναι εκείνοι που συμπεριφέρονται λες κι ο σερβιτόρος είναι ένα κατώτερο είδος, παραβλέποντας τους καλούς τρόπους που πιθανόν έχουν και συνηθίζουν να χρησιμοποιούν.Μέσα στα προσόντα που πρέπει να έχει ένας σερβιτόρος είναι να είναι ευχάριστος και χαμογελαστός. Αυτό πρέπει να συμβαίνει ακόμα κι αν τον βασανίζουν χίλιες σκέψεις, αν είναι άυπνος ή απλά αν ξύπνησε στραβά. Αυτό γίνεται γιατί, εσύ φίλε μου, που θα έρθεις να πιεις τον καφέ σου ή να φας κάτι θέλεις να χαλαρώσεις και να περάσεις καλά. Αυτό, ακριβώς, ο σερβιτόρος το σέβεται και προσπαθεί να σου το προσφέρει .Όταν, λοιπόν, μπεις στο μαγαζί κι ο σερβιτόρος σε καλωσορίσει χαμογελαστός, ανταπόδωσέ το.Μη γυρνάς το κεφάλι σου και τον κάνεις να νιώθει ηλίθιος και αόρατος.Σεβάσου τον κι εσύ.Όσο θα ψάχνεις για τραπέζι, σε παρακαλώ πολύ, να θυμάσαι πως από αυτή σου την απόφαση δεν κρίνεται το μέλλον σου.Μην αλλάξεις 4 τραπέζια μέχρι να αποφασίσεις και κυρίως μην καταλήξεις στο μοναδικό τραπέζι του μαγαζιού που είναι αμάζευτο. Είναι εκνευριστικό όταν το κάνεις.Αφού πάρεις τη “δύσκολη” απόφαση και επιλέξεις τραπέζι θα έρθει η επόμενη δοκιμασία. Πρέπει να παραγγείλεις. Ζητάς να σου φέρουν τον κατάλογο, περνάει λίγη ώρα, κλείνεις τον κατάλογο και φωνάζεις τον σερβιτόρο ο οποίος περιμένει να του δώσεις την παραγγελία σου. Αντ’ αυτού γυρνάς στη γυναίκα σου/φίλο σου και κάνεις την μαγική ερώτηση «Τι θα πάρουμε;».“Τα βουνά” θέλει να σου απαντήσει ο σερβιτόρος που ξεροσταλιάζει από πάνω σας, ενώ περιμένει να λήξει η συνεδρίαση και να βγει το πόρισμα, αλλά δεν μιλάει, γιατί είναι ευγενικός. Η άλλη περίπτωση είναι να ρωτήσεις τον σερβιτόρο τι καλό έχει να φας ή να πιεις. Αφού ζήτησες κατάλογο, ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟΝ καλέ μου, κι αν δεν ξέρεις να διαβάζεις μην τον ζητήσεις.Ποιος σου είπε πως ο σερβιτόρος είναι υποχρεωμένος να απαγγέλει το μενού στο κάθε τραπέζι από τη στιγμή που υπάρχει κατάλογος;Δεν είναι ο προσωπικός σου σερβιτόρος και όπως καταλαβαίνεις έχει να εξυπηρετήσει και άλλους ανθρώπους. Αποφάσισε, λοιπόν, τι τραβά η όρεξη σου και απλά ανακοίνωσέ του το.Αν χρειαστείς οποιαδήποτε διευκρίνιση θα είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει. Μόνο μην ρωτήσεις τι μπίρες διαθέτε το κατάστημα, ενώ κρατάς προκλητικά τον κατάλογο ακόμη στο χέρι σου. Μπορείς να ανατρέξεις στην τρίτη σελίδα και να ανοίξεις τα στραβά σου να διαβάσεις.Υπάρχουν φυσικά και εκείνοι που θεωρούν πως πρέπει να γνωρίζεις τι πίνουν. Έτσι όταν πας να τους πάρεις παραγγελία δεν θα ζητήσουν κατάλογο μα θα σου πουν απλά «το δικό μου».Αν είσαι καινούργιος στο συγκεκριμένο μαγαζί και δεν γνωρίζεις ποιο είναι «το δικό του» θα προσθέσουν απλά την φράση ο τάδε ξέρει, εννοώντας κάποιον πιο παλιό συνάδελφο.Πάντα θα αναρωτιέμαι αν το να πεις «ένα καπουτσίνο» ,ας πούμε, είναι πιο δύσκολο. Έχει περισσότερες λέξεις; Είναι πιο κουραστικό;Επίσης αυτός ο έρημος, ο νέος σερβιτόρος δεν πρέπει να μάθει; Είναι κάποιου είδους επτασφράγιστο μυστικό «το δικό σου»; Εντάξει, φίλε μου, καταλάβαμε. Είσαι σημαντικός και πρέπει να γνωρίζω τι πίνεις/τρως και μέχρι να μάθω θα ρωτάω τον συνάδελφο που ξέρει. Μη σε κουράζω.κι όλας.Ιδιαίτερη μνεία σε όλους εκείνους που χρησιμοποιούν διάφορες χαριτωμένους τρόπους για να φωνάξουν το σερβιτόρο.Μερικοί από τους αγαπημένους μου είναι όταν χτυπάνε το πιρούνι στο πιάτο, όταν σφυρίζουν λες και είναι στο γήπεδο, όταν φωνάζουν ψιτ λες και απευθύνονται σε γάτα και τέλος όταν χτυπάνε παλαμάκια με στυλ Γιώργου Φούντα.Όχι, αγαπημένε μου. Aυτή η κίνηση δεν σε κάνει μάγκα, αγενή σε κάνει.Κατανοώ ότι μπορεί να μην βρίσκομαι στο οπτικό σου πεδίο τη στιγμή που με θέλεις, μα κατανόησε κι εσύ πως απλά μπορεί να έχω δουλεία. Αν είσαι σίγουρος πως σε αγνοώ με πρόθεση ή πως λουφάρω κάνε τα παράπονα σου στον υπεύθυνο, μην λειτουργείς σαν καραγκιόζης.Αν πάλι απλά έχω δουλειά κάνε υπομονη. Πρώτον, δεν είσαι το κέντρο του κόσμου και δεύτερον δεν είμαι σαρανταποδαρούσα. Να θυμάσαι πως προσπαθώ να κάνω ο,τι καλύτερο μπορώ.Επίσης, απαραίτητο θεωρώ να γίνει μια αναφορά σε όλους εκείνους τους τύπους που προβάλουν την οικονομική άνεση που έχουν και για κάποιο λόγο θεωρούν πως κάποια κοπέλα που δουλεύει σαν σερβιτόρα είναι φυσικό κι εύκολο να βρεθεί κάποια στιγμή στο κρεβάτι τους.Κοίτα, ανεγκέφαλο και γλοιώδες ανθρωπάκι, το ότι αφήνεις στην σερβιτόρα καλά πουρμπουάρ δεν σημαίνει πως θα σου κάτσει.Αν αυτό θεωρείς πως θα πετύχεις πάρε τα λεφτά σου ,βαλ’ τα εκεί που ξέρεις και πήγαινε σε κάποιους άλλους χώρους που με το χρήμα σου σίγουρα κάποια θα βρεις να κάνεις την δουλειά σου. Αν επισκέπτεσαι καφέ, εστιατόρια και μπαρ απλά και μόνο για να μεγαλώσεις την λίστα των γυναικών που περνούν από το κρεβάτι σου, είσαι τουλάχιστον αξιοθρήνητος.Τέλος, αγαπητέ πελάτη, να έχεις στο μυαλό σου πως το γεγονός πως κάποιος δουλεύει σαν σερβιτόρος δεν σημαίνει αυτόματα πως είναι αγράμματος . Αν στην παρέα σου ανά 10 λεπτά ερχόταν και κάποιος ακόμα, θα έχεις αρκετές αποδείξεις πάνω στο τραπέζι σου. Όταν, λοιπόν, φωνάξεις τον σερβιτόρο για τον λογαριασμό, κάνε ένα λεπτό υπομονή και μην τον ρωτήσεις αν χρειάζεται βοήθεια με ύφος καθηγητή πανεπιστημίου που μιλάει σε παιδάκι του δημοτικού. Έχει πάει σχολείο και μπορεί να ήταν και καλός μαθητής. Πιθανά έχει τελειώσει πανεπιστήμιο ή και μεταπτυχιακό. Είμαι σίγουρη πως έχεις σοκαριστεί τώρα. Ίσως θεωρούσες πως οι σερβιτόροι φτάνουν μέχρι το δημοτικό.Ένας άνθρωπος που έχει τρόπους τους κουβαλάει πάντα μαζί του. Δεν τους ξεχνάει σπίτι του.Μιλάει με ευγένεια και σεβασμό είτε απευθύνεται στη μητέρα του,είτε στο δάσκαλό του είτε στον διευθυντή του, είτε στον περιπτερά είτε στον σερβιτόρο είτε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.Η αξία ενός ανθρώπου δεν καθορίζεται από την κοινωνική του θέση, το εισόδημα του ή το επάγγελμα του, αλλά από την προσωπικότητά του!
3