ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια θέλεις, μια δε θέλεις, μια ανοίγεις την πόρτα να μπω, μια μου την κλείνεις στη μούρη, μια ζεστή, μια κρύο....ξέρεις και τα σίδερα σπάνε σε τέτοιες συνθήκες. Και ρε γαμώτο εγώ ακόμα είμαι εδώ, ακόμα ακούω τη φωνή σου, το γέλιο σου και θέλω να είμαι εδώ για σενα! Επέλεξα να σε κρατήσω στη ζωή μου παρ όλες τις δυσκολίες. Και αν και βλέπω τα σημάδια, εθελοτυφλώ.... λέω δώς της χώρο, δως της χρόνο, ποιος ξέρει ποιοι μαλάκες την έκαναν να πληγωθεί....δείξ της ό,τι είσαι εκει για εκείνη...ναι αλλά μου δείχνεις με τη στάση σου οτι όχι μόνο δε με θέλεις εκεί, αλλά και ότι δεν με εκτιμάς . Μάλλον ή δεν ξέρεις τι θέλεις ή έχεις παρερμηνεύσει την έννοια του "είμαστε μαζί". Και όταν σε χρειάζομαι εγώ? Που είσαι? ِΑπλά παρατηρείς αμέτοχη ή ξαφνικά σου ζητάω πάρα πολλα...μπορμπόλια. Επιβεβαιώνεις με τη στάση σου αυτό μου δε θέλω να παραδεχτώ, γιατί αν το παραδεχτώ με έχασες....ότι δεν μπορώ να στηριχθώ πάνω σου, να σε εμπιστευτώ...Τεστάρεις την αγάπη που σου έχω...και να σου πω και κάτι εγώ στην έδωσα, δεν την κέρδισες και ίσως αυτό ήταν το λάθος μου γιατί την πήρες για δεδομένη. Να ξέρεις αν συνεχίσεις έτσι θα χάσεις έναν άνθρωπο που σε κοιτάει στα μάτια, που πονάει με τον πόνο σου σαν να ήταν δικό του και που θα γύριζε γη και ουρανό για σένα....