ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φυγε όπως είσαι και μην χάνεις χρόνο.

Δεν υπαρχει λογος να συνεχισεις να παλευεις και για τους δυο. Δεν το λεω απο φιλοτομαριστικη θεωρηση της καταστασης, κοινως δες τον εαυτο σου κ μην νοιαζεσαι για τον αλλον. Το λεω γιατι προφανως ουτε η παρουσια σου στη ζωη σου τον βοηθα. Ισως και ενας ειδικος ψυχικης υγειας σε συμβουλευε το ιδιο (δεν ειμαι, δε γνωριζω, εικαζω μονο). Θα ηταν ισως καλο για σενα να απευθυνθεις σε καποιον ειδικο για να μπορεσεις να απεγκλωβιστεις απο τις ενοχες που πιθανον εχεις.

Συμφωνώ απόλυτα με τον / την "Σκιάς όναρ άνθρωπος". Είναι πάρα πολύ δύσκολο να σταθείς δίπλα σε άνθρωπο με ψυχική νόσο. Θέλει τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης εκ μέρους σου, που μπορεί και να μην αρκούν. Οι ψυχίατροι πολλές φορές συμβουλεύουν ακόμα και στενούς συγγενείς ψυχικά αρρώστων να πάρουν αποστάσεις...

Χώρισε ,απομακρύνσου κ ζήσε αλλιώς θα γίνεις έγκλειστη σε μια συναισθηματική θύελλα κ με τον καιρό δν θα μπορείς να φύγεις .

Όλοι μιλάνε για αυτόν που υποφέρει για την κατάθλιψη (ή όποια άλλη ψυχική αρρώστια) αλλά λίγος λόγος γίνεται για εκείνους που υποφέρουν μαζί του στην προσπάθειά τους να τον στηρίξουν. Πήγαινε και εσύ σε έναν ψυχολόγο ή/και βρες κάτι να κάνεις για να εκτονώνεσαι.