ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.11.2017 | 18:14

Η μάνα που φιλάει στο στόμα τον ενήλικο γιο της.

Καλησπέρα.Βρίσκομαι σε μια σχέση εδώ και 2,5 χρόνια και το αγόρι μου είναι 25 χρονών και φιλιούνται με τη μητέρα του στο στόμα. (Να προσθέσω ότι δεν υπάρχει πατέρας.) Το κάνουν και μπροστά μου αλλά και έξω στο κόσμο. Δηλαδή η εικόνα που προβάλλεται είναι φιλάω μία την κοπέλα μου και μία την μάνα μου στο στόμα. Η μητέρα του τον αποκαλεί μπροστά μου μωρό μου, αγάπη μου, αντράκι μου και αγόρι μου. Επίσης έχουν την τάση να μιλάνε "μωρουδίστικα" ο ένας στον άλλον. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα έχω παρατηρήσει πως όποτε με ακουμπάει μπροστά της (ακόμα και το χέρι να μου πιάσει) την πιάνει υστερία. Μπαίνει στο σπίτι του φίλου μου (οπού μπαινοβγαίνω και γω σε καθημερινή βάση) και αφήνει σοκολάτες με αφιερώσεις πάνω και σημειωματάκια "Σ'αγαπώ πολύ" στο ψυγείο. Προσωπικά με ενοχλεί πάρα πολύ γιατί θεωρώ ότι με προσβάλλει σαν θέαμα και δεν θέλω στο μέλλον να πρέπει να εξηγήσω ή να απολογηθώ για μια τέτοια εικόνα στα παιδιά μου ή στην δική μου οικογένεια. Μίλησα στον φίλο μου για αυτό πριν κάποιους μήνες αλλά το εξέλαβε ως κάτι προσβλητικό από μέρους μου για την μητέρα του. Τι να κάνω? Έχω σκεφτεί να πάω ακόμα και σε ψυχολόγο μήπως και μου πει πως να το αντιμετωπίσω γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να το αποδεχτώ ποτέ! Δεν το θεωρώ φυσιολογικό. Ακόμα και στην ίδια έχω σκεφτεί να μιλήσω.
16
 
 
 
 
σχόλια
Δυσκολο να μπεις αναμεσα σε μανα και γιο! Ειναι ενα δεσιμο το οποιο δεν ξερω...νομιζω πως φταιει ο γονιος και μονο, οχι το παιδι! Βιωνω καθημερινα μανες με γιους μεσα απο την δουλεια μου και μπορω να πω οτι οι 8 στις 10 περιπτωσεις τα παιδια ειναι μαμακιδες. Αν θελεις και μια ακομη γνωμη, φυγε οσο πιο μακρια γινεται γιατι οπως τα περιγραφεις η κατασταση εχει ξεφυγει ασχημα και ειδικα οταν βλεπεις πως ο φιλος σου "δικαιολογει" ολο αυτο. Πιστευω θα εξαρταται παντα απο την μανα του.
Σε αρρωστημένες περιπτώσεις δεν καθόμαστε να ερμηνεύουμε αίτια. Είναι δουλειά του ψυχιάτρου άμα οι ασθενείς αναζητήσουν θεραπεία έχοντας συνειδητοποιήσει από μόνοι τους το πρόβλημα. Επειδή είναι ασθενείς δεν σκέφτονται λογικά και δεν υπάρχει περίπτωση να συνειδητοποίησουν ότι είναι άρρωστοι με λογικά επιχειρήματα. Η δική σου δουλειά είναι να προστατεύσεις τον εαυτό σου, το οποίο απαιτεί να συνειδητοποιήσεις ότι εσύ ως υγιής δεν ταιριάζεις στο άρρωστο περιβάλλον τους και χρειάζεται να προστατεύσεις τον εαυτό σου πριν αρρωστήσεις από την αρρωστημένη συμπεριφορά τους. Δεν έχει νόημα να το προσπαθήσεις μαζί τους. Μπορεί να είναι σκληρό, αλλά η μόνη λύση είναι να το πάρεις απόφαση ότι χρειάζεται να φύγεις για να σωθείς. Nα πας σε ψυχολόγο, για τη δική σου ψυχική υγεία, μην το αφήνεις αφού βλέπεις ότι η κατάσταση σε φθείρει.
Ξεπερναει τα ορια του μαμακια δυστιχως απ τη στιγμη που και οι δυο το θεωρουν φυσιολογικο μη προσπαθησεις να τους μεταπεισεις τη πατησες. Απλα συγνωμη γι αυτο που θα πω αλλα θα κρυβει κι αλλα κουσουριαα ψαξτο... Δεν χρειαζεται να πας εσυ σε ψυχολογο φυσικα δεν το εχεις εσυ το προβλημα.
Κατηγορίας "fuckedup" η φάση. Δε μου φαίνεται οτι μπορείς να κάνεις και πολλα απο τη στιγμή που και οι δυο το θεωρούν απολύτως φυσιολογικο. Θα συμφωνήσω με τον Σκιάς Όναρ, οτι δυόμιση χρόνια ειναι παρά πολύ για να κάνεις υπομονή.Κατα τη γνώμη μου θα πρέπει να τον αφήσεις, λεγοντάς του την αλήθεια, οτι δεν αισθάνεσαι άνετα με όλο αυτο και δε μπορείς να το διαχειριστείς. Πολυ κρίμα για το φίλο σου...
Είναι μία άρρωστη κατάσταση, η οποία δεν πρόκειται να αλλάξει. Η μάνα του αυτό το μυαλό κουβαλάει και δεν υπάρχει περίπτωση ξαφνικά να της έρθει αναλαμπή, ώστε να συμπεριφέρεται όπως θεωρείται νορμάλ και ο γιος της έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου, κοινώς έτσι τον έχει αναθρέψει, που δεν γνωρίζει να πράξει διαφορετικά.Είναι κατανοητό οτι τον αγαπάς, αλλά μη γελιέσαι, δε θα είναι μόνο αυτό (το φιλί) το πρόβλημά σας όσο εξελίσεται η σχέση σας. Θα προκύψουν μύρια άλλα (συμπεριφοράς, οικονομικά, κοινωνικά κτλ), δηλαδή θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να έχει τον έλεγχο σε ό,τι αφορά τον γιο της.Η λύση θα ήταν να πήγαινε ο ίδιος σε σύμβουλο, ώστε να τον κατευθύνει στο πώς να απογαλακτιστεί, έστω και τώρα, όμως πολύ φοβάμαι οτι θα βγεις εσύ η τρελή και η κακιά της υπόθεσης, γιατί τον έχει αποπροσανατολίσει εντελώς (σχετικά με το ρόλο των ανθρώπων στη ζωή μας) με την ανάγκη της για έλεγχο. Εύχομαι η σχέση σας να έχει τόσο γερά θεμέλια που να αντέξει μια τέτοια κουβέντα και στη συνέχεια προσπάθεια. Θα σου έλεγα επίσης να κρατάς μικρό καλάθι, καθώς η διαδικασία είναι αρκετά ψυχοφθόρα λόγω των εντάσεων που δημιουργεί.Εσύ θα αποφασίσεις αν αξίζει ή όχι.
Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να πω, για να μη γίνω αγενής, εκτός απ' το ότι ο σεβασμός των επιλογών των άλλων ανθρώπων πρέπει κάποτε να μπαίνει πάνω από το υπερφουσκωμένο εγώ.Είναι άλλο να μην με εκφράζει κάτι, να μη μου αρέσει, να με προβληματίζει έστω, και άλλο να θεωρώ ότι με προσβάλλει η σχέση ενός γιου με τη μάνα του, η οποία σχέση προφανώς συνδέεται με την απώλεια του πατέρα και να την χαρακτηρίζω προβληματική ή αρρωστημένη.
Πιστεύω ότι συνδέεται σε αυτή τη περίπτωση τουλάχιστον με το γεγονός πως η σχέση της με τον πατέρα ήταν μίσους και απέχθειας μέχρι τη στιγμή που απεβίωσε. Για την ακρίβεια η συγκεκριμένη γυναίκα δεν βίωσε ποτέ την αγάπη και την συντροφικότητα και αυτό βλέπω πως το αναζητάει στο ένα της παιδί. Γιατί στο άλλο δεν το κάνει και ούτε της το επιτρέπει. Βασικά είναι άρρωστο αυτό που θα πω αλλά την βλέπω ερωτευμένη με το γιο της και φοβισμένη ότι τον χάνει σιγά σιγά από μια άλλη γυναίκα.
Α και ο σεβασμός πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι αμοιβαίος. Δεν απαίτησα ποτέ να σταματήσει αυτή η κατάσταση. Απλώς ζήτησα να σταματήσει να γίνεται μπροστά σε μένα.
Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να το αποδεχτείς. Αν μιλήσεις στη μάνα του, να ξέρεις ότι θα υπογράψεις το τέλος της σχέσης σου. Απορώ πώς έχεις αντέξει 2,5 χρόνια. Να μιλήσεις σε ψυχολόγο αλλά να είσαι σίγουρη ότι αυτή η αρρωστημένη κατάσταση δεν πρόκειται ν'αλλάξει.
Αντέχω γιατί είναι και το μοναδικό μου πρόβλημα. Βασικά είναι για μένα τουλάχιστον "η ρίζα του κακού" σε ότι άλλο προκύπτει. Και το πιο άρρωστο είναι ότι οι ίδιοι (η τουλάχιστον ο φίλος μου γιατί αυτή τη πλευρά ξέρω) το θεωρεί κάτι εντελώς αθώο και φυσιολογικό. Όταν του ζήτησα να σταματήσει να γίνεται αυτό το πράγμα μπροστά μου, η απάντηση που πήρα ήταν πως αν πει κάτι τέτοιο στη μητέρα του αυτή θα πεθάνει από τη στεναχώρια της.
Ξέρω αρκετές μαμάδες σαν αυτή που περιγράφεις ..Εφ όσον το αγόρι σου έχει γαλουχηθεί κατ αυτόν τον τρόπο εννοείται πως θα το βλέπει και ως κάτι φυσιολογικό .Το θέμα δεν το έχει το αγόρι σου αλλά η μαμά του .Φαντάζομαι ότι θα είναι το Α και το Ω ο γιος της στη ζωή της σε βαθμό υπερβολής .Αυτές του είδους οι συμπεριφορές τουλάχιστον στον κύκλο μου μόνο καταπίεση μου φανερώνουν υπό την ΄''ομπρέλα'' της ατελίωτης αγάπης για τον αντράκο της .Εννοείται ότι δεν ξέρουμε τι έχει περάσει η γυναίκα ώστε να έχει τέτοια μανία με το παιδί της αλλά όπως σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν και όρια έτσι και στην προκειμένη αυτά που μας λες μόνο φυσιολογικά δεν είναι ...Γιος της είναι και όχι γκομενός της πρέπει να καταλαβει ..Θεωρώ πως η καλύτερη λύση θα ήταν να το συζητήσεις με κάποιον από το περιβάλλον της πχ αδερφή της κτλ ώστε να ακούσει από κάποιον δικό της άνθρωπο ότι αυτό που κάνει δεν είναι φυσιολογικό .Επίσης θα σου έλεγα να κάνεις πιο έντονη την ενόχλησή σου για το θέμα στο αγόρι σου μπας και καταλάβει και αυτός ότι κάτι δεν πάει καλά .
M.F.E.O. από τη στιγμή που το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό και από τη στιγμή που αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η σχέση τους και δεν υπάρχει άλλος (για εκείνους), δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να κάνεις. Ούτε εκείνοι θα αλλάξουν τη μεταξύ τους σχέση. Ο φίλος σου, στο είπε, δε θέλει. Αν ήθελε, θα το έκανε. Εδώ η μάνα του ταράζεται, λες, όταν σε αγγίζει ο γιος της. Σκέψου να μείνεις έγκυος δηλαδή, μπορεί να φτάσει στη χειροδικία. Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. Αν μη τι άλλο ο φίλος σου ήταν ξεκάθαρος ως προς το ότι είναι μια πάγια, δεδομένη κατάσταση.
Scroll to top icon