ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.12.2017 | 04:03

Σιχαίνομαι "μερικές" τρίχες. Είμαι υπερβολική;

Νομίζω είναι θέμα ταμπού και δε ξέρω αν θα δημοσιευτεί η εξομολόγησή μου αλλά σιχαίνομαι τις τρίχες της ήβης. Αυτό το ανέφερα στο σύντροφό μου με αφορμή ότι μόνο εγώ καθαρίζω τη λεκάνη της τουαλέτας και, άντε, να ξεκινήσει κι αυτός γιατί όλο τρίχες του βρίσκω, που πέφτουν έτσι όπως κατεβάζει το εσώρουχο και όπως στέκεται από πάνω (αρνείται να το κάνει καθιστός όπως οι γυναίκες, οκ...) ! Από τότε δε θέλει να κάνουμε σεξ γιατί λέει σιχαίνομαι τη συγκεκριμένη περιοχή του! Του εξήγησα ότι σιχαίνομαι τις τρίχες της ήβης όχι στη live έκδοσή τους (πάνω στο πάθος του σεξ εννοώ, όχι έτσι στο ξεκούδουνο να τις αγγίξω!) αλλά όταν είναι νεκρές. Και με μένα το ίδιο νιώθω, και με οποιονδήποτε άνθρωπο δηλ, δεν είναι κάτι προσωπικό. Δε θέλει να καταλάβει, το έχει πάρει προσωπικά.Είμαι εγώ μήπως η υπερβολική ή η μοναδική που το παθαίνει; Δεν είμαστε πολλοί που αισθανόμαστε μια σιχαμάρα με αυτές τις τρίχες;
4
 
 
 
 
σχόλια
Εγώ πάντως δε σιχαίνομαι διόλου τις τρίχες της ήβης.. και για το ορθό του πράγματος, οι τρίχες όσο νεκρές η ζωντανές είναι πάνω μας, άλλο τόσο είναι και στο πάτωμα..Όχι όμως ότι δε σιχαίνομαι και τίποτα από τον άλλον!... (Ο άλλος έχει και κόπρανα π.χ. ...δεν τα περνουμε όλα από τους άλλους,, ούτε καν από μας τους ίδιους))...προτείνω ανακωχή και αμοιβαίο συμβιβασμό κάπου στη μέση.
Ναι, είσαι. Εδώ δε θες να τις αγγίζεις στο ξεκούδουνο επάνω του και ζωντανές. Δε ξέρω από που το κόλλησες το κομπλεξάκι σου, αλλά ξέρω ότι, όταν θέλουμε τον άλλο, τίποτε δε (θα έπρεπε να) μας αηδιάζει. Ούτε καν οι νεκρές τρίχες.Μάλλον σε χαλάει που σε βάζει στο τριπάκι της νοικοκυράς, αφού ΜΟΝΟ ΕΣΥ καθαρίζεις τη χέστρα.Εγώ θα σε χώριζα στη θέση του. Μου είναι αδιανόητο να σκεφτώ ότι η σύντροφός μου δε μπορεί να ανεχθεί έστω κάτι απο το σώμα μου (όπως εγώ αποδέχομαι τα πάντα).
Δε τίθεται θέμα υπερβολής, όλοι έχουμε "περιέγειες", είτε πρόκειται για κάτι που σιχαινόμαστε, είτε για κάτι που μας αρέσει ή μας φτιάχνει. Εγώ ας πούμε, σιχαίνομαι το λάδι. Όχι να το τρώω, να το τρώω μ' αρέσει, αλλά να το αγγίζω, να έρχεται σε επαφή με τα χέρια μου. Μου προκαλεί αναγούλα. Σιχαίνομαι, επίσης, το πολύ σάλιο, αν δηλαδή η άλλη αρχίσει και γλείφει εδώ και κεί και με γεμίσει σάλια, μου 'ρχεται να κάνω εμετό. Κι άλλα πολλά τέτοια.Το point είναι πως όλα αυτά δεν τα επέλεξα, απλώς συμβαίνουν, όπως συμβαίνουν και σε σένα και σε όλους μας. Επομένως, αν ο δικός σου δεν ξεκολλήσει απ' το κόμπλεξ του (γιατί περί κόμπλεξ πρόκειται), τόσο το χειρότερο για κείνον. Αυτός το 'χει το πρόβλημα, όχι εσύ.
Scroll to top icon