ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.12.2017 | 12:42

Απόγνωση

Πριν 3 μήνες βρήκα 6 κουτάβια ημερών σε μια κούτα στον δρόμο. Αφού δίστασα στην αρχή, τα πήρα σπίτι μου κι άρχισα τα τηλέφωνα σε φιλοζωικές, δήμο, αστυνομία, καταφύγια. Κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει, ήταν πολύ μωρά λέγανε και θέλουνε κάθε 3 ώρες τάισμα με μπιμπερό και κανείς δεν είχε τον χρόνο. Ούτε εγώ είχα τον χρόνο. Δεν είχα τον χώρο.Δεν είχα τα χρήματα. Ζω με την μητέρα μου που είναι άρρωστη και ταλαιπωρημένη. Με τα χίλια ζόρια την έπεισα να τα κρατήσουμε μέχρι να βρεθούν υιοθεσίες. Έχω κι εγώ σκυλίτσα. Για να μη μακρηγορώ, πέρασε ο καιρός, κατάφερα να δώσω τα 5 και έμεινα με τον ένα. Δεν παλεύεται άλλο η κατάσταση όμως. Έχει φτάσει 3 μηνών, είναι κλεισμένος στην κουζίνα γιατί στο άλλο δωμάτιο είναι η σκυλίτσα μου και το μπαλκόνι δεν είναι ασφαλές. Η κουζίνα καταφαγωμένη, η μυρωδιά της αμμωνίας απ'τα ούρα δεν διαλύεται ούτε με χλωρίνη ούτε με ξύδι. Είναι ζωηρός, φωνακλάς και ανεπίδεκτος μαθήσεως. Απείθαρχο κουτάβι τελείως. Η μητέρα μου όλο ξεσπάει σε κλάμματα και φωνές κι εγώ δεν μπορώ να ηρεμήσω. Χρήματα δεν υπάρχουν, ούτε και υπομονή. Παρακαλάω κάποιος να τον υιοθετήσει και δε λαμβάνω ούτε ένα τηλέφωνο πια. Ή που θα φουντάρω απ'το μπαλκόνι ή που θα τον αφήσω έξω. Δεν αντέχω άλλο. Όλοι μου λένε "Μα που θα τον αφήσεις;" με μάτια λυπημένα κι εγώ φουντώνω. Γιατί δεν το παίρνετε εσείς; Τα μάζεψα, τα φρόντισα με ειδικό γάλα, έπλενα κάθε μέρα τα κατουρημένα υφάσματα και άλλαζα τις κούτες. Οι φιλοζωικές απλά με γράψανε. Η φιλοζωική Πειραιά μάλιστα μου συνέστησε να τα πάω στον κτηνίατρο για τσάμπα ευθανασία! Μία άλλη φιλοζωική, η πιο γνωστή απ'ολες, μιας και διαφημίζεται συνεχώς, με ειρωνευόταν κι εννοείται δεν βοήθησε. Κι εγω ρωτάω τώρα, ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ; Είμαι μόνη σε όλο αυτό και τα νέυρα μου κρόσσια! Ώρες ώρες σκέφτομαι πως 3 μήνες πριν έπρεπε απλά να γυρίσω το κεφάλι μου, όπως έκαναν άλλοι τόσοι, όσες τύψεις και να ένιωθα. Δεν έχω άλλες αντοχές.
7
 
 
 
 
σχόλια
Πρώτα απ' όλα συγχαρητήρια που έσωσες τα ζωάκια! Ζουν χάρη σε σένα! Βγάλε φωτογραφίες ωραίες, γράψε ένα πιασάρικο κειμενάκι και άρχισε να ποστάρεις στο Facebook, όχι μόνο στο προφίλ σου αλλά κυρίως σε προφίλ φιλόζωων, vegan κτλ Στην τελική, επένδυσε ένα ποσό να εκπαιδεύσεις τον μικρούλη και να τον κρατήσεις για παρέα στην σκυλίτσα σου. Αξίζουν τα χρήματα γιατί θα αποφύγεις μελλοντικές ζημιές.
Τη ''φιλοζωική'' Ηλιούπολης, την ενδιαφέρει μόνο να τσιμπάει επιδοτήσεις και φήμη από διαφημίσεις! Μια μόδα που δυστυχώς προσφέρει ελάχιστα, και μονίμως ειρωνεύεται τον κόσμο! Το μόνο που κάνει, είναι πλύση εγκεφάλου στα πρόβατα που ακολουθούν τη μόδα, χωρίς πραγματικά να αγαπούν ή να πιστεύουν τον σκοπό τους. Απλώς παπαγαλίζουν. Μου θυμίζει το φαινόμενο ''αλληλέγγυοι'' , που κάνουν πόλεμο στον οποιονδήποτε εκφέρει άποψη, ολόκληρες καμπάνιες περί των δικαιωμάτων συγκεκριμένων πλευρών, διαφημίσεις κτλ. Και δυστυχώς όταν έρχεται η ώρα να πράξουν τα ανάλογα δεν είναι πουθενά. Ούτε καν για τους συμπολίτες τους που πνίγηκαν πριν λίγο καιρό στη Μανδρα (Φυσικά). Αυτού του είδους οι ''εκστρατείες'' που έχουν γίνει τόσο επίκαιρες τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς ενδιαφερονται μόνο για την άντληση χρηματοδοτησεων.
Αρκετά τέτοια ποστ σαν αυτό τον τελευταίο καιρό και μάλιστα χρονιάρες μέρες. Τι να σου πω κορίτσι μου. Αυτές οι επιλογές είναι βάρο/αντίβαρο. Το αντίβαρο το βιώνεις λοιπόν και βασίζεται στην επιλογή σου. Εκεί είναι το θέμα όχι στον σύντροφο.
Scroll to top icon