Εγώ βλέπω οτι δύο άνθρωποι τίγκα στα ψυχολογικά ζορίστηκαν πολύ για να κάνουν "ό,τι κάνει όλος ο κόσμος". Δηλαδή μία "σταθερή" σχέση, που "πάει για σοβαρά", συγκατοίκηση κτλ. 'Οταν όμως δεν ξέρεις τι θέλεις ή τουλάχιστον δεν έχεις σταθερό σημείο αναφοράς σε αυτό που θέλεις (πχ θέλω αυτόν τον άνθρωπο για σύντροφό μου και τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα), το εγχείρημα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.Υπάρχει περίπτωση να του βγήκε το λάδι με το να το παίζει δύσκολη η εξ/νη ή να σκέφτηκε οτι μάλλον δεν ήταν αρκετά επιθυμητός, οπότε ξενέρωσε, εξαφανίστηκε και ησύχασε (το πιο υγιές).Από κει και πέρα θεωρώ οτι όταν έχουμε κάνει τραγικά λάθη και το έχουμε μετανιώσει πικρά, δύσκολα μας δίνεται η ευκαιρία να επιστρέψουμε και να επανορθώσουμε-δεν είναι πια στο χέρι μας, αλλά ακόμα και να είναι, τίποτε δεν θα'ναι το ίδιο.Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε και να κατευνάσει λίγο τις τύψεις, τις ενοχές, το κενό, το αίσθημα αποτυχίας, είναι να προχωρήσουμε μπροστά έχοντας μάθει από τα λάθη μας, βαδίζοντας προσεκτικά αλλά με αισιοδοξία οτι την επόμενη φορά θα τα καταφέρουμε καλύτερα.
9.1.2018 | 02:50
Φέρτε μου πίσω την ευτυχία μου
Καλησπέρα σας. Δεν έχω καιρό που σας διαβάζω αλλά πηρα το θάρρος να σας μιλήσω. Δεν έχω κάποια ερώτηση, απλά ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Είμαι 29 χρονών. Έχω κλάψει για μερικούς άντρες στην ζωή μου αλλα τίποτα δεν συγκρίνεται μ αυτό που ζω τώρα. Όλα είναι πρωτόγνωρα. Όλες μου οι σχέσεις ήταν με ανθρώπους που με σέβονταν, με αγαπούσαν και παντα έβλεπαν ένα μέλλον μαζί μου. Εγώ πάντα ήμουν αυτή που δεν ήθελα τίποτα περισσότερο από μια απλά σχέση. Κ πάντα έφευγα πρώτη. Έχω πληγώσει κάποιους ανθρώπους κ δεν είμαι καθόλου περήφανη γι αυτό. Αλλά ήρθε κ η σειρά μου. Κ πονάει. Κάπως έτσι ξεκίνησαν κ τα πράγματα μαζί του. Χαλαρά. Δεν ηθελα κάτι σοβαρό κ ούτε κ αυτός ήθελε κατι σοβαρό. Μόνο που όταν υποτίθεται πως δεν με ήθελε μου έδειχνε πολύ περισσότερο ότι με θέλει από ότι όταν με ήθελε. Περνούσε ο καιρός κ μου έδινε όλο κ περισσότερα. Κ εγώ που πάντα πιεζομουν από τέτοιες καταστάσεις δεν αισθάνθηκα ούτε μια στιγμή πίεση μαζί του. Ίσα ίσα. Μου άρεσε. Κ ας μην το παραδεχομουν ούτε στον ιδιο μου τον εαυτό. Ήταν ωραία που ήμουν μαζί του. Κ έτσι μια μέρα ξαφνικά έφυγε. Κ με έκανε να πιστέψω πως το δικό μου λίγο τον έδιωξε. Βέβαια αργότερα μου είπε πως αυτός αισθάνθηκε ανεπαρκής απέναντι μου κ γι αυτό έφυγε. Φαντάζομαι πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Τα ξαναβρηκαμε τότε. Μετά από 1 μήνα περίπου. Μεγάλη η χαρά κ των 2 μας τότε. 2 άνθρωποι που δεν μπορούσαν στο παρελθόν να επιβιώσουν σε μια σχέση ξαφνικά βρήκαν την σχέση που ήθελαν. Πάντα ήξερε πως δεν κάνω εύκολα το επόμενο βήμα. Κ πάντα του άρεσε να "πειράζει " με αστεία του στυλ " πότε θα μείνουμε μαζί κ τέτοια ". Με τα πολλά ανοιξε σοβαρά η συζήτηση και αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί. Κ πάλι μεγάλη χαρά κ για τους 2 μας. Πέρυσι τέτοιες μέρες αγοράσαμε τα έπιπλα μας, αρχίσαμε να φτιάχνουμε το σπίτι μας κ να χτίζουμε σιγά σιγά το μέλλον μας. Με αγαπούσε, με φροντιζε .. Κ κ έκανα κ εγώ το ίδιο γι αυτόν. Μια απλή κ όμορφη σχέση. Αυτός ήταν πιο σίγουρος για εμάς. Το ήθελε περισσότερο να φτάσουμε στον γάμο. Εγώ απλά του έδωσα το χέρι μου κ είπα πάμε. Είχαμε μικρό προβληματάκια. Αλλα πιο ζευγάρι δεν έχει;; Είχαμε ρουτινιασει με άσχημο τρόπο. Δεν χαιρόμασταν την καθημερινότητα. Εκτός από λίγες φωτεινές εξαιρέσεις. Πάντα είχα στο μυαλό μου τον χωρισμό αλλά επειδή ξέρω τον εαυτό μου έλεγα όχι αυτήν την φορά θα κάτσεις κ θα προσπαθήσεις. Κ έτσι έκανα. Κ τα κατάφερα να ξεπεράσω τον εαυτό μου γι αυτόν. Κ χαίρομαι που το έκανα. Το άξιζε. Πέρασαν 2 μήνες από τότε που μου πέταξε την βόμβα του χωρισμού. Δεν το αντιμετώπισα καλά. Έκανα όλα όσα μια ζωή κορόιδευα κ μπορεί κ λίγα περισσότερα. Μου είπε πως πια δεν έχει ερωτικά αισθήματα για εμένα. Μ αγαπάει αλλα δεν ήταν πια ερωτευμένος. Τον εβλεπα πως από καιρό δεν ήταν καλά αλλά πίστευα πως θα το ξεπεράσουμε. Σε όλα τα ζευγάρια συμβαίνει κάποια στιγμή αυτό. Τιποτα δεν ξεπεράσαμε. Έφυγε από την ζωή μου κ νιώθω πως δεν τον νοιάζει πια για μένα. Δεν είναι άδεια η ζωή μου χωρίς αυτόν. Ίσα ίσα που έχω στην ζωή μου πολλά τα οποία θα έπρεπε να με κάνουν ευτυχισμένη. Η ευτυχία μου ομως είναι αυτός. Τι ξέρω πως γίνομαι αχάριστη αλλα έτσι νιώθω. Τίποτα δεν έχει νόημα αν δεν το μοιράζομαι μαζί του. Μη μου πείτε πως χρειάζομαι χρόνο κ πως κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω. Δεν θέλω να το ξεπεράσω. Αυτό που θέλω είναι να μου έδινε ή μάλλον να μας έδινε ακόμη μια ευκαιρία. Αλλά γι αυτόν η σχέση μας έκανε τον κύκλο της. Δεν έχει κάτι άλλο να μου δώσει. Μη μου πείτε λόγια παρηγοριάς... Δεν βοηθάνε. Αν πραγματικά θέλει κάποιος να κάνει κάτι για εμένα ας προσευχηθεί να γυρίσει πίσω η ευτυχία μου. Αυτό θέλω. Δεν χρειάζομαι συμπαράσταση. Αυτόν θέλω πίσω. Μακάρι ο Θεός αυτού του κόσμου να με ακούσει κ να κινήσει τα σωστά γρανάζια. Μακάρι να βρω την βοήθεια που θέλω. Μακάρι να μπορέσουμε να είμαστε μαζί και καλά. Κ εσύ που διαβάζεις τώρα αυτά που έγραψα, μην ακούς κανέναν. Πίστεψε στα όνειρά σου. Δεν μπορεί να σου πει κανείς το πως θα νιώθεις. Κυνηγά τα όνειρα σου κ ας φας τα μούτρα σου. Τουλάχιστον θα ξέρεις πως δεν παραιτήθηκες
5