ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για όλους αυτούς τους λόγους μπορεί να κάνει το ίδιο και μία γυναίκα. Δεν διαφέρει σε τίποτα, ούτε στις ορμές ούτε στο ψυχολογικό κομμάτι, ούτε στη περιέργεια να δοκιμάσει και να εξερευνήσει τον εαυτό της και τα γούστα της.Έχει να κάνει με τον άνθρωπο, με τα βιώματά του και τις ανάγκες του. Σε καμία περίπτωση δεν είναι θέμα άντρα - γυναίκας. Ίσως έχεις μάθει να το βλέπεις καθαρά από την οπτική του άντρα, διότι η κοινωνία φρόντισε εδώ και εκατοντάδες χρόνια, να μεγαλώνει τα αρσενικά έχοντας αυτό το ''δικαίωμα'' και μάλιστα δικαιολογώντας τους. Ενώ η γυναίκα ως πιο αδύναμη, από αρχής κόσμου, δεν ήταν εύκολο να εκφράσει τις ανάγκες της... πάντα, και μετά λύπης μου το λέω, ακόμη και σήμερα θεωρείται στις οικογένειες ως το άτομο με τα λιγότερα δικαιώματα. Όπως επίσης ουκ ολίγοι, θα την χαρακτηρίσουν και π@υτάν@, όταν πληροφορηθουν πως κερατωσε τον φίλο τους ή τους ίδιους. Ενώ ένας άνδρας έχει το πλεονέκτημα (και μόνο εκείνος, σαν να ανήκει σε άλλο είδος), της πολυγαμιας, και δεν επιδέχεται συζήτηση. Μην κοροϊδευόμαστε.ΥΓ: Δεν γνωρίζω αν έχεις όντως αυτές τις απόψεις για το συγκεκριμένο θέμα όσον αφορά τις γυναίκες. Θέλησα απλώς με βάση το σχόλιό σου να διατυπώσω τη δική μου θέση, βλέποντας πως με μεγάλη θέρμη απαριθμείς τους λόγους για τους οποίους ένας ΑΝΔΡΑΣ απατάει. Ελπίζω και για την αντίθετη πλευρά να έχεις τις ίδιες ''ανοιχτόμυαλες'' απόψεις, καθώς πέραν του συνειδησιολογικού και των αναγκών, ο άνθρωπος είναι όν συναισθηματικό, κάτι που τον διαχωρίζει (όσον αφορά τις πράξεις του) από τα υπόλοιπα όντα... και σίγουρα πολλά λέει και κάνει, αλλά αν ποτέ έρθει η ώρα να δεχτεί τις ίδιες πράξεις από άλλον, τότε πληγωνεται.

Είπα "οπτική", όχι άποψη.Και δίνω την οπτική ενός άνδρα, γιατι δεν είμαι ο Τειρεσίας.

H απορία είναι γυναικεία (ολόκληρη γαϊδάρα δεν έχω ποτέ ακούσει άντρα να αναρωτιέμαι "μα γιατί κερατώνουν οι γυναίκες τέλος πάντων;" η δική τους μόνο τους τρώει γιατί κεράτωσε) κι ο Fabinas απαντά από την πλευρά του άντρα επειδή άντρας είναι ώστε να βοηθηθεί η γυναικεία πλειοψηφία αυτής της στήλης βλέποντας μιαν άλλη οπτική που δεν την έχουν σκεφτεί. Δεν τίθεται θέμα φεμινιστικού μανιφέστου. Άλλωστε την σεξουαλική ισότητα ας την διεκδικούμε στις διαδράσεις μας (όλα ακυρώνονται πχ. όταν αναρωτιόμαστε "μα γιατί δεν με θέλει για σχέση;" λες κι η εγγύηση της σχέσης είναι που θα βάλει το φωτοστέφανο στην φυσική ορμή) κι όχι στην εκατέρωθεν εξαπάτηση που κανέναν δεν τιμά.

Τη διαφοροποίηση του 3 και του 5 δεν την καταλαβαίνω. Σε τέτοιες περιπτώσεις εγωισμός και ανδρισμός δεν ταυτίζονται υπό ευρύτερη ομπρέλα της επιβεβαίωσης;Επίσης σχετικά με το 9, αντιλαμβάνομαι πώς μπορεί να μην επηρεάζεται αρνητικά η συναισθηματική σχέση, αλλά πώς μπορεί να επηρεαστεί θετικά (η ερώτηση αφορά το σχόλιο της παρένθεσης δηλαδή). Εννοείς ότι λόγω τύψεων επενδύει περισσότερο; Ή εκτιμάει αυτό που έχει; Ξεσκάει οπότε μπορεί να επικεντρώσει καλύτερα στο συναισθηματικό κομμάτι;Τέλος, εφόσον όλα αυτά μπορούν να ισχύουν ταυτόχρονα για έναν άντρα σε μία περίπτωση, η πολυπλοκότητα είναι εκτός των διαχειριστικών μου δυνατοτήτων. Την εγκληματολογική ψυχολογία που διαβάζω αυτόν τον καιρό την καταλαβαίνω καλύτερα.

Ο ανδρισμός είναι υποσύνολο του εγώ. Μπορεί να είμαι ο σουπερ γαμάτος επιτυχημένος, αλλά να έχω μικρό τσουτσούνι και να πηγαίνω με άλλες για να επιβεβαιώνεται το "ναι μεν μικρός, αλλά καλός"Και το αντίστροφο: Μεγάλο τσουτσούνι, αλλά αίσθηση επιτυχίας υπό του μηδενός, όπότε πηδάω για να επιβεβαιώνεται/καταπραϋνεται η αίσθηση της ελλειψής μου.Το να ισχύουν όλα σημαίνει μεγάλη ψυχοπάθεια. Συνήθως ισχύουν κανα δύο.

Και το 9; Πώς μπορεί να επηρεαστεί θετικά/ενισχυθεί η συναισθηματική σχέση;

Από τη σύγκριση.

οκ, παραιτούμαι, δεν είναι ο τομέας μου.